wat nu? geen leuke vwo-afdeling

Andere school?

Is een andere school geen optie?

lood om oud ijzer

Doubleren kost hem een jaar, eerst havo doen en dan VWO kost ook een jaar extra. Ik zou in deze met zoon meegaan en hem naar de havo laten gaan.

Moeten en willen

Hij moet het aankunnen, maar wil hij dat ook? Wat wil hij na het vwo? Heb je daar al enig idee over? Als hij een doener is dan is de universiteit misschien ook wel wat te theoretisch (afhankelijk van de studie) en is een praktischere hbo meer zijn straatje. Het vwo poogt toch om kinderen op een universitaire studie voor te bereiden. Er zijn meerdere wegen naar Rome. Hij kan na zijn havo terug naar het vwo. Hij is dan net zo snel bij zijn vwo diploma als dat hij nu blijft zitten. Maar wel ouder, wijzer en waarschijnlijk gemotiveerder. In havo 3 gaat hij zijn profiel kiezen dus kan hij ballast weg laten vallen ipv er op het vwo, als hij blijft zitten, nog 2 jaar mee te worstelen. Zolang hij een profiel/vrije keuze kiest die terug naar het vwo niet uitsluiten, dan is alles open na het havo-examen. En zelfs al gaat hij niet terug naar het vwo. Met havo en dan 1 jaar hbo-propedeuse (let tzt wel op de aanvullende toelatingseisen) kan hij ook naar de universiteit zonder tijdsverlies of hij maakt zijn hbo af en doet dan nog een master.

Dus tijd en zelfs potentie zou ik nu niet mee laten spelen, motivatie en karakter wel. Als het er in zit, komt het er toch wel uit. Hij zal nu puberen en met een jaar extra vwo2 wellicht nog meer zijn motivatie verliezen. Ik denk wel dat als je zoon aangeeft havo-3 te willen dat je moet duidelijk maken dat dat niet veel makkelijker is, dat ze daar ook projecten hebben, wat de gevolgen zijn voor er na en dat praktische vakken ook minimaal zijn etc. Maar dat kan zijn mentor of decaan ook aangeven. Hij moet het niet te rooskleurig voorstellen zodat hij en jullie een keuze kunnen maken die op dit moment bij hem past.

VWO en doeners

Ik heb het idee dat het vwo voor een echte doener sowieso vervelend is.
Ik zie voor mijn hb-zoon ook de bui al hangen. Dat hij naar het vwo ‘moet’ staat vast, maar of we hem daar uiteindelijk een plezier mee doen? Zoon is technisch nogal handig. Hangt graag rond in onze schuur tussen het gereedschap en prutst van alles in elkaar. Zijn vader heeft hem ook al leren solderen en hij sloopt ook graag oude apparaten. Hij weet ook zeker dat hij later een technisch vakman wil worden, zo eentje met vieze handen.
En straks is hij veroordeeld tot 6 jaar met zijn neus in de boeken.
Ik zou graag zien dat er een technisch vwo zou komen. Vroeger dat ik dat het technasium zoiets was, maar dat bleek niet zo te zijn.

Als jouw zoon beter op zijn plaats is op de havo, gewoon doen! Mocht hij later het vwo nog willen doen, dan kan dat toch?

Regie

Regie moet bij hem liggen, als dat nog niet (helemaal) zo is, daar zeker aan werken. (en dat ligt dan vooral bij je eigen communicatie naar hem toe, en dan bedoel ik niet dat je hem letterlijk zegt dat regie bij hem ligt)

Dat lijkt me het voornaamste bij motivatieproblemen.

Dat begint natuurlijk bij keuzes maken, die zou ik dan ook zeker bij hem laten.
En dat (bij) sturen, dat kun je wel indirect en subtiel doen, zonder hem het gevoel te geven dat regie niet bij hem ligt.
Sowieso zou ik goed alle aspecten geregeld met hem doornemen. Opdat HIJ een goed beeld krijgt en een goede afweging kan gaan maken.

Afspreken

zegt overigens niks.
Dochter spreekt nu pas, in 4e, zeer frequent af met klasgenoten. De eerste 3 jaar was contact op school meestal voldoende. Toch erg goede vriendschappen inmiddels.
(bovendien gaat een hoop via social media dus afspreken is minder nodig)

niet eerder opgemerkt?

Wat ik me afvraag, waarom jullie daar nu pas achter komen. Was dat bij de open dagen al niet bekend?

Verder leidt VWO in principe op voor de Universiteit. En hoe "hoger" de opleiding hoe minder er "met de handen" wordt gewerkt.

Daarom heeft onze dochter na VWO/Havo bewust voor een HBO-opleiding gekozen, omdat ze niet de hele dag op een kantoor wil zitten te vergaderen. Als WO-er word je geacht achter je bureau beleid te maken en als HBO-er kun je meer praktisch bezig zijn.
Dochter is dus achteraf blij dat zij na 5-VWO moest afstromen naar 5-Havo.

Als hij echt de techniek in wil, is HBO-werktuigbouw na de Havo wellicht een idee?

Over vakken als tekenen enzo. Dat kan ook buiten schooltijd?

idd

Opvallend dat de dingen die je noemt, nu in de 2e als een verrassing komen? Verder staat of valt zijn motivatie bij het zelf regie nemen over je studie. Is ook al eerder genoemd. Je blijft benoemen hoe jong hij is en lijkt hem daarmee te willen overrulen. Geef hem vertrouwen om zelf z'n keuzes te maken. Hierbij kunnen jullie natuurlijk wel helpen om alle voors en tegens samen te bespreken.

Hij gaat naar de 3e, is echt geen kleine jongen meer voor wie je alle keuzes kunt maken.

Dus 2 VWO op andere school met meer expressievakken
Of 3 Havo op deze of andere school met meer expressievakken

Overigens kan hij die vakken ook buiten schooltijd oppakken als hij daar blij van wordt.

geen verrassing nee

"Opvallend dat de dingen die je noemt, nu in de 2e als een verrassing komen? Verder staat of valt zijn motivatie bij het zelf regie nemen over je studie. Is ook al eerder genoemd. Je blijft benoemen hoe jong hij is en lijkt hem daarmee te willen overrulen."

Dit speelde vorig jaar ook al wel een beetje, maar toen ging hij nog over en waren er nog wel wat expressievakken. En we hadden van tevoren een ander beeld van de opleiding toen we de open dagen bezochten.... maarja. Van tevoren wist hij ook nog niet zo goed wat hij wilde denk ik. Er waren eerder een aantal scholen die afvielen en toen was er nog keus uit 2 en deze leek het leukst.

Verder: je zou hem moeten zien. Hij ziet eruit (qua lengte) en gedraagt zich als iemand van 10 of 11 jaar.... Zijn jongere broertje is al volwassener in een aantal opzichten. De oudste daarentegen wil nog niet echt groot worden.

tekenen enzo

"Over vakken als tekenen enzo. Dat kan ook buiten schooltijd?"

Het gaat hem er echt om dat hij op school ook nog wat anders te doen heeft dan leren leren leren. Niet specifiek om tekenen of toneel.

Ach

Sowieso vind ik het wel vaker wat sneu, dat jongens en meisjes van die leeftijd bij elkaar zitten. Meisjes lijken vaak wel 5 jaar ouder.
Dat trekt wel bij, maar de eerste jaren zitten jongens daar wel mooi mee.

Het heeft geen zin mi om te bedenken wat voor je zoon nu ideaal is of de beste keuze. Hij zit nu eenmaal met motivatieproblemen. (en hij is daar niet bepaald de enige in) Hij kan alleen zelf kiezen.

Motivatieproblemen, dat geeft, zeker op korte termijn, een slechte prognose.
De middelbare school, dat betekent aanpassen en gehoorzamen. Niet ieder kind vindt dat even fijn, zeker als het programma niet zo goed past.
De meeste kans geef je zoon mi door hem iig te laten zien dat hij zelf keuzes kan maken.

Schoolwissel

Als een kind sociaal in zijn element is op een middelbare school, zou ik niet zo snel van school wisselen. Tenzij je ervan overtuigd bent dat je zoon overal makkelijk aansluiting vindt Een leuke vriendengroep is zo bepalend hoe je die woelige puberteit doorkomt. Mijn ervaring is overigens dat de ene mentor of de andere een wereld van verschil is wat betreft communicatie.

Oh en..

"Nu wijten we dat vooral aan een motivatieprobleem, hij zou het niveau makkelijk aan moeten kunnen. "

Staar je hier niet blind op. Mijn kind zou het ook moeten kunnen maar ontbeert ook de motivatie om elke dag 2 uur aan zijn huiswerk te zitten. Jongensprobleem?

Uiteindelijk geloof ik dat motivatie en inzet belangrijker zijn dan intelligentie. Logisch toch? Die Franse woordjes komen niet je hoofd binnenwandelen, je moet er wel iets voor doen. Onze jongens snappen nog helemaal niet dat ze voor hun eigen toekomst bezig zijn. Ooit valt het kwartje... hoop ik

Zonnebloempje

Of hij naar 3 Havo mag met zulke cijfers, heb ik me ook al afgevraagd.