Zo veel kleuters met een voorsprong?
Ik heb in 2 weken tijd al ongeveer 10 ouders van groep 3 kinderen gesproken. Allemaal vertelde ze mij hetzelfde soort verhaal. Pietje kan al lezen en verveelt zich nu al in groep 3 want leert maar een woord per dag etc etc. Hij/zij loopt zo ver voor dat hij eigenlijk een groep over moet slaan. Kind wordt in de gatern gehouden bla, bla. Toeval dat ik allemaal ouders van kleuters spreek die waarschijnlijk een hoogbegaafd kind hebben? Kan het ook dat het komt omdat je tegenwoordig veel speelgoed hebt waarbij je al letters leert etc. Het verbaasd mij echt. Iemand een idee. Alle ouders die ik sprak denken dat ze een heel slim kind hebben. Natuurlijk is het knap maar zijn dit de kinderen die hoogbegaafd zijn of worden ze door de andere kleuters ingehaald? Tijdelijke voorsprong? Ik ben gewoon erg nieuwsgierig. Iemand een idee? Vind het verder niet irritant ofzo, die verhalen van die ouder, maar het verbaasd mij echt steeds dezelfde verhalen over kleuters. Zoveel kleuters met een voorsprong? Iemand een verklaring? Bestaan er nog gewone kleuters?
Onderwijs is gericht op de middenmoot
Juffen en meesters richten zich in het onderwijs op de middenmoot, als ze 80 - 90% van de kinderen goed mee krijgen, is het al heel prima. De niet-middenmoot in gedrag gaat naar therapie of kinderarts, aanpassingen daarvoor zijn best lastig, vooral als het aanpassingen zijn in organisatie van de les (bijvoorbeeld als er een vaste structuur moet zijn, of als de beurt voorspelbaar moet zijn). Ik heb een dochter met een primaire spraak-taalstoornis, een flinke helaas. Ze krijgt logopedie, maar ze kan totaal niet uit haar woorden komen als ze onverwacht een beurt krijgt, of als de beurt ineens over iets totaal anders gaat. Als ze even de tijd krijgt, komt ze er wel, maar dat wilde de juf eigenlijk niet, die zag het rapport van de logopedist met de uitslagen en de aanbevelingen en wilde haar van school hebben, het enige wat er moest gebeuren was dat ze even de tijd kreeg in de kring en dat de beurt voorspelbaar moest zijn. Ik wil mijn prima functionerende kind niet naar een school waar ze meer dan een half uur voor in een busje moet zitten, veel minder makkelijk kan afspreken en waarvan het onderwijs op een veel lager niveau zit dan op een reguliere school (ik ben wezen kijken).
Kaatje
Wat mij betreft mogen/ moeten zaken anders in het onderwijs, voor alle kinderen. Maar de school waar mijn dochter op zit en waar mijn zoon op zat is eigenlijk best een heel leuke school. Mijn dochter (niet hb, vziw) krijgt er zeker niet de uitdaging die ze wel kan gebruiken, en dat zal voor veel kinderen op school gelden. (veel slimme kinderen) Maar de meeste kinderen, zo ook mijn dochter, gaan toch redelijk graag naar school, in de loop vd jaren zijn er veel kinderen van school hier over de vloer gekomen en heb ik veel verhalen gehoord.(en van ouders natuurlijk ook)
Maar mijn zoon (hb getest) lukte het niet. Hij is niet de enige hier op school, wel meer kinderen die het moeilijk hadden, altijd kinderen waar 'iets' mee was. Hoogbegaafdheid is mi niet 'iets', maar kan wel 'iets' worden als er onvoldoende rekening mee wordt gehouden. Het zal vast ook aan ons ouders liggen, ongetwijfeld. Wij hebben eigenlijk nooit gekozen voor uitdaging na school. Kwam ook nooit zo in ons op, zoon zorgde altijd zelf wel voor zijn uitdaging, of speelde gewoon, dagen waren hem iig altijd veel te kort en hij had altijd vreselijk veel te doen. En dan vooral de gewone dingen zoals dd's lezen, gamen, spelen, stoeien enz enz enz. Hij is alleen maar wat slimmer dan gemiddeld, hij is niet bovenmatig leergierig oid. Hij gaat alleen vreselijk graag zijn eigen weg. Doet heel graag zijn eigen ding. De hele dag naar school gaan betekent voor hem een enorme inspanning en aanpassing. En als hij dan ook nog steeds maar weer 'niets leert', en eindeloos zaken moet herhalen die hij al jaren beheerst, dan snapt hij de zin ervan niet. Ondanks een hele hoop geworstel met school is dat eigelijk 7 jaar lang gebleven, en is dat zijn grondhouding tov school gebleven; hij snapt er de zin niet van in. Onnodig om te zeggen dat hij daar ziek van is geworden.
Nu, middelbare school, is dat eindelijk wat veranderd. Hij zal er nooit goed in worden, in de hele dag meedraaien met een groep, maar hij leert nu iig iets en het is voor ons een enorme opluchting dat hij eindelijk met plezier naar school gaat.
En dat terwijl hij een hele hoop dure zorg op de basisschool heeft gehad. Dure zorg, bleek allemaal lapmiddelen. En het is zo simpel, zou ook voor hem zo simpel zijn geweest. Gewoon, een beetje begrip van leerkrachten dat het niet alleen maar superleuk en makkelijk is om zo makkelijk te leren. (grondhouding van leerkrachten daar op school, en aangezien zoon heel snel signalen oppikte en erg gevoelig was voor mening van leerkrachten, verwarde hem dat, want hij had het nu juist zo moeilijk enz) Een beetje compacten was al leuk geweest, nu tig keer opgestart maar tig keer weer 'afgenomen'. Veel compacten was nog leuker geweest. Dan waren we vast ook tegen dingetjes aangelopen maar weet ik bijna zeker dat ik het woord 'hb' niet eens 'gekend' had.
