Zoon breekt op arm tijdens gym, alleen op seh
Vanmiddag werd ik mobiel gebeld door de school van mijn zoon (12). Hij is in september begonnen op het VO. Hij was gevallen met gym en moest naar de spoedeisende hulp. Ik vertelde dat ik niet thuis was maar zei dat ik zo snel mogelijk zou komen. Hij zou naar de seh gebracht worden door een leraar. Toen ik daar kwam was hij alleen. De leraar had hem afgezet en was hij dus alleen. Hij bleek zijn arm gebroken te hebben en kreeg dus gips.
Hoewel de school uiteraard goed gehandeld heeft door hem naar de seh te brengen en mij te bellen, vond ik het toch niet zo fijn dat hij daar alleen was gelaten. Ik had het toch wel fijn gevonden als er op z'n minst een vriendje bij had mogen zijn bijvoorbeeld. Ze hadden geen idee hoe lang ik erover zou doen om bij het ziekenhuis te komen.
Gedane zaken nemen geen keer, maar ik ben gewoon nieuwsgierig of jullie dit ook vinden of dat ik overbezorgd ben?
Roos
Kan beter ..
Ik was gebleven totdat er een ouder was gearriveerd. Ik zou even contact opnemen met de mentor en de betreffende leraar, dan kunnen ze hier de volgende keer verbetering in aanbrengen.
Ik kan me je gevoel dus voorstellen..
Damajo
Niet zo fijn... kan beter...?
Ik vind het schandalig dat je zoon alleen is gelaten. Voor een volwassen persoon is het al fijn als er iemand is voor gezelschap en steun, laat staan voor een kind.
Mijn dochter, toen ouder dan jouw zoon nu, is ooit ongelukkig tegen een hek aangevallen en heeft daarbij een breukje opgelopen. Ze is door een vreemde mevrouw die het zag gebeuren naar het ziekenhuis gebracht en die is net zolang bij haar gebleven tot ik er was. We hebben haar later passend bedankt. Je mag het misschien niet verwachten van iemand, maar zo hoort het wel.
Ach
Wat een onverschilligheid! Ongelooflijk echt waar, ik vind dat je hier echt een punt van mag maken. En bezorgd zijn, of zelfs overbezorgd, dat heeft hier niets mee te maken. Je zoon was op een veilige plaats waar hij geen gevaar liep omdat er even geen volwassene bij was. En jij was onderweg, niet om bezorgd over te zijn dus.
Maar het is gewoon uitermate onvriendelijk, eigenlijk ongeacht zijn leeftijd. En gezien zijn leeftijd, vind ik het nog erger!
Groeten, Maw.
Wat naar!
Wat naar dat ze hem alleen op de SEH hebben laten zitten. Ik vind dat echt vreselijk. Bij een volwassene zou ik er al bij blijven, maar een kind? En dan met pijn, in een vreemde omgeving, ... brr.
Ik zou daar zeker op terugkomen bij school, ik vind dat echt niet kunnen! Hoe heeft je zoon het zelf ervaren?
Jvo
Zoon
Zoon heeft er zelf niet zo'n mening over. Hij vond het al heel aardig dat zijn gymleraar hem gebracht had naar de seh. Uiteindelijk is hij gelukkig ook niet zo lang alleen geweest, maar dat kon de leraar niet weten.
Gymleraar heeft nog wel naar ons gebeld wat ik wel netjes vond, man nam op en heeft het er niet over gehad. Ik heb een mailtje naar zijn mentor gestuurd hierover, ben benieuwd hoe erop gereageerd wordt.
Ik vind het in ieder geval fijn om te weten dat ik niet alleen sta in mijn verbazing. Niet alleen mijn zoon, maar ook ik ben nieuw in het VO 
. Maar gelukkig lees ik dat het ook anders kan op vo.
Roos
Koude rillingen
Ik moet er niet aan denken dat ze een kind alleen op de SEH hoe oud het ook is alleen achter laten.Een kind van 12,die net op VO zit,allemaal nieuwe dingen krijgt te verwerken ,alleen gelaten.
Ik hoop dat je mailtje gewerkt heeft en dat je bericht terug krijgt hierover en dat het de school aan het denken zet.
Op de school van mijn zoon (BO) zijn speciale BHV mensen,volgens mij zijn dat de mensen die mee gaan naar een SEH oid.
Belachelijk!
werk van maken! zeker.
Nee!?
Op onze school ook de afspraak dat er iemand bij blijft (meestal een BHV-er) totdat de ouders er zijn. Je laat een kind toch niet alleen, stel je voor dat hij flauw was gevallen of iets dergelijks. Ik zou zeker de school erop aanspreken, belachelijk!
Gr.
Moon32
Volwassene
Er had een volwassene bij je zoon moeten blijven. Dit kan echt niet. In die zin heeft school niet goed gehandeld.
Pelle
Toen ik aankwam in het ziekenhuis, kwam zoon net uit de rontgenkamer en werd gewezen waar de wachtkamer was waar hij moest wachten op de uitslag en eventuele behandeling. Ik weet dus niet zeker of er iemand bij hem had gebleven, maar ik neem aan van niet. Het gaat mij op zich ook niet zo zeer om de veiligheid. Ik neem aan dat als hij flauw was gevallen er wel hulp was gekomen op een seh tenslotte. Het gaat mij meer om de emotionele redenen.
Ik heb nog geen reactie van school gehad op mijn mail.
Roos
Ja maar
Lara:
"Dat is de reden waarom niet de docent maar een EHBO-er of BHV-er van school meestal meegaat met de leerling. Zie ook bovenstaande reacties."
OK, maar die BHV-er heeft natuurlijk meer te doen -die zit niet de hele dag werkloos standby totdat er iemand naar de SEH moet.
(ja, ik vind ook dat die jongen niet alleen gelaten had moeten worden maar ik zie wel het pijnpunt).
Vriend of vriendin mee
Iets dergelijks is vroeger bij ons op school ook weleens gebeurd. Ik weet dat er dan altijd een vriend of vriendin mee mocht. Dat lijkt me voor de patiënt ook veel fijner dan alleen een leraar.
Prulletje
Goede redenen, pijnpunten....
Er zijn vele redenen te bedenken waarom de leerkracht of een evt in te zetten bhv-er niet ter plaatse zou kunnen blijven. Maar ik kan er niet één bedenken die steekhoudend genoeg is om dan ook maar echt weg te gaan. "Ik kom niet op de afspraak want ik zit met een leerling bij de SEH" lijkt me in alle situaties een zeer acceptabel excuus. Als de leraar dacht dat het nog heel lang zou gaan duren, was dat reden te meer om er juist bij te blijven. Als hij dacht dat moeder wel snel zou komen, was dat ook reden te meer om er juist nog even bij te blijven.
Een vriend of vriending meenemen vind ik trouwens een heel goede oplossing. Er hoeft niet persé een volwassene bij te zijn, maar gewoon een vertrouwd iemand.
Groeten, Maw.
Waarom ongeoorloofd.
Zodra de school er toestemming voor geeft wordt het toch geoorloofd verzuim. En verantwoording nou er zijn nog andere volwassenen in een ziekenhuis natuurlijk. Mogen ze bij jullie wel de school uit bij een tussenuur. Kan er ook van alles gebeuren. Overigens vind ik het super hoor dat jullie het zo goed geregeld hebben.. Maar ik geloof dat ik een vriendin mee vroeger wel zo prettig had gevonden..
Ik heb een mail van zijn mentor gehad. Hij schreef dat hij ook niet wist waarom hij alleen gelaten was en dat hij het op zou nemen met de onderbouwcoordinator om te vertellen hoe ik het ervaren had.
Hier was het trouwens ook tijdens het kastspringen gebeurt Lara.
Roos
Roos, mail?
Over zoiets stuur je toch geen mail? Dan bel je toch de mentor op?
Vreemd........
Anne mieke
Waarom niet? Dat heeft bij hun de voorkeur, zijn lastig telefonisch te bereiken. En ik heb er geen moeite mee. Afhankelijk van de reactie kan ik altijd nog bellen toch?
Roos
Belachelijk
... en zelfs onverantwoord. Op de school van een vriendin van mij gaat er in dit soort gevallen altijd een volwassene mee, die er bij moet blijven. In eerste instantie worden de ouders gebeld; als die niet kunnen wordt er nog een contactpersoon gebeld die is opgegeven door de ouders. En als het even kan gaat de bewuste leerkracht ook mee. Maar hoe dan ook gaat er een volwassene mee; een klasgenootje mag ook altijd mee. Je laat een kind gewoon niet in zijn eentje in zo'n beangstigende situatie zitten.
En bovendien...
als ik denk aan een draadje laatst in basisschoolleeftijd over een kind met letsel waar de ouders wel tig keer moesten vertellen hoe het was gebeurd ivm. nieuw protocol kindermishandeling - dan is het ook nog eens nodig dat er iemand bij is die kan vertellen hoe het gebeurde. Anders kunnen bij de seh wel alle alarmbellen gaan rinkelen, als zo'n kind daar alleen zit. 'Dat kind kan tenslotte zelf wel beweren dat het bij de gymnastiek gebeurde, maar ja, wie weet hoe de ouders het hebben geinstrueerd!'
Volgens mij....
Ligt het er vooral aan _waar_ je achtergelaten wordt. In de behandelkamer (je bent dus al gezien door een verpleegster, de leerkracht heeft het verhaal gedaan, de arts komt eraan) of in de wachtkamer (je bent nog helemaal niet gezien, het verhaal moet nog gedaan worden).
Ik zou het er niet mee eens zijn als kind in de wachtkamer wordt gedumped. Maar dat de leerkracht niet eeuwig kan blijven, snap ik ook wel.
Groet,
Miriam Lavell
Niet eeuwig
Moeder was onderweg. Dat duurt óf nog lang en dan laat je een kind dus niet zo lang alleen, óf moeder is er binnen een paar minuten en dan kun je dus net zo goed nog even blijven wachten.
Natuurlijk is het per kind en per situatie verschillend óf en hóe erg het is om alleen gelaten te worden. Dat lijkt mij dus een belangrijke reden om dat vooral niet te doen. De zoon van Roos had er gelukkig niet veel moeite mee. Maar kon de leerkracht dat nou inschatten? Of heeft hij er niet eens over nagedacht. Het zou op mij overkomen als onverschilligheid. En al zou mijn zoon daar niet mee zitten, ik zou daar als ouder wel ontevreden over zijn.
Groeten, Maw.
Miriam
Ik lees in de posting van Roos dat hij afgezet is bij de SEH....
Onverschilligheid,inderdaad!
Groetjes,Bastet
Overdracht
Bastet:"Ik lees in de posting van Roos dat hij afgezet is bij de SEH...."
Dat kun je erin lezen. Maar duidelijk is het er niet uit. Je kunt ook begrijpen uit de situatie, kind ligt in zijn eentje in een behandelkamertje, dat hij in de steek is gelaten. Ik weet niet wat waar is. Ik heb wel helder prioriteiten voor ogen. Dat kind moet overgedragen worden. Niet door een vriendje, maar door een volwassene die een samenhangend verhaal kan vertellen. Als die overdracht eenmaal plaats heeft gehad, dan kun je weg. Zo doe ik dat zelf al jaren met gewonden die we hier van de dijk plukken (er fietsen erg veel mensen op een mooie zomerdag die dat anders nooit doen. Dat geeft steevast minstens één seh geval per jaar die wij zelf naar het ziekenhuis rijden omdat dat om de hoek is).
Is de overdracht eenmaal geweest, dan is de patient verzekerd van de nodige zorg. Dat dat emotioneel nog niet helemaal genoeg is of hoeft te zijn, dat is vervelend, maar hoort wel bij ongelukken.
Ik hou ervan om situaties te objectieveren en juist niet verstrengeld te raken in 'rekening houden met de emoties van dat ene kind'. Daar kun je geen verwachtingen of handelwijze aan koppelen. Dat is inderdaad per kind verschillend.
Groet,
Miriam Lavell
Turfje! 
Ha!
Groet,
Miriam Lavell
Overdracht
Er was wel overgedragen door de leraar hoor dat wel. Maar Miriam ik vind iemand die je langs de dijk vindt nog wel wat anders dan een kind op school wat aan jouw zorg is toevertrouwd. Ik vind het meer te vergelijken of jij een kind wat bij jou speelt en zijn arm breekt naar de seh brengt en dan weg gaat.
Roos
Mag je het verwachten?
Roos, je kunt vanalles vinden, de vraag is of die mening tot een reële verwachting leidt.
"Maar Miriam ik vind iemand die je langs de dijk vindt nog wel wat anders dan een kind op school wat aan jouw zorg is toevertrouwd."
Voor het kind (of de bejaarde) maakt het niet uit. Alleen in een behandelkamertje is en blijft maar alleen.
Roos:"Ik vind het meer te vergelijken of jij een kind wat bij jou speelt en zijn arm breekt naar de seh brengt en dan weg gaat."
En ik vind dat ik ook daar niet verder hoef te gaan dan de overdracht aan het seh personeel. Ik moet namelijk ook nog voorkomen dat de resterende kinderschare thuis op de seh belandt omdat _zij_ zolang alleen zijn.
Voor de leerkracht geldt heel concreet dat die nog duizend andere dingen te doen heeft. Lesgeven bijvoorbeeld. Lesuitval kent ook risico's. Verveling leidt nu eenmaal niet zelden tot ongelukken.
Overigens: Heb je zelf van a tot z bij je kind kunnen zijn? Dat is mij nog nooit gelukt eigenlijk. Een kind in het ziekenhuis betekent ook zorg moeten regelen voor de andere kinderen/dieren en al die andere gezinsdingen die er moeten gebeuren. In mijn geval ook nog afspraken met klanten verzetten. Mobiel bellen in het ziekenhuis mag niet. Dan moet je dus wel naar buiten en is kind even alleen.
Nee, ik vind niet dat de leerkracht verkeerd heeft gehandeld. Jouw kind is niet in de steek gelaten, maar aan de zorg van het seh personeel toevertrouwd. Dat is voldoende.
Groet,
Miriam Lavell
Een vraag
Ik werk op een vrij kleine VO-school en weet niet hoe dit soort dingen op onze school is geregeld. Maar ik vraag me af:
Stel, een leerlinge breekt bij gym een arm. Hij/zij wordt door bijv. de LO-docent naar de seh gebracht. Dat betekent: een leraarloze klas, die naar een aula o.i.d. gaat. Daarna: de volgende klas zonder leraar. Lesuitval. Wie kan met de leerling mee? Er is 1 concierge, die ook niet echt gemist kan worden. BHV'ers zijn leraren, die dus les geven. Verder erg weinig OOP. Wie zou er mee moeten? Ik zou me kunnen voorstellen dat wij het ook 'oplossen' door de ouders te bellen, de leerling naar de seh te brengen, over te dragen en dan weer naar school te gaan.
Nogmaals: ik weet niet hoe het op onze school geregeld is en ik wil ook verder geen oordeel geven over wat er met de zoon van Roos is gebeurd.
Toch maar eens vragen
Hm, ik vind het gek dat je dat niet weet eigenlijk. Dat zou toch een vrij standaard protocol moeten zijn dat op zijn minst bij het personeel bekend is.
Hoe dan ook: Ik zou me zelfs voor kunnen stellen dat de school, om de redenen die jij noemt, helemaal niemand meestuurt, maar een ambulance belt.
Overdracht aan het ambulancepersoneel dus.
Groet,
Miriam Lavell
Asterix
De kinderen zouden hier verdeeld worden over andere klassen.
Groetjes,Bastet
Nog nooit meegemaakt
Bastet:"De kinderen zouden hier verdeeld worden over andere klassen."
Dat is in het vo zeer ongebruikelijk.
Groet,
Miriam Lavell
