Zoon werk niet af, juf boos
Haal vandaag zoon (6, groep 3) op van school. Hij komt maar niet naar buiten, dus er zl wel wat zijn en ik ga naar zijn klas. Zijn juf ziet me en begint meteen kribbig tegen zoon: 'oh, daar is je moeder, vertel haar maar eens wat je gedaan hebt vandaag' . Ik zie zoon bleek, beduusd en met tranen i zijn ogen. Wat bleek, als opdracht moest de klas die middag 5 zinnen van het bord overschrijven en zoon had volgens zijn juf de hele middag vrijwel niks gedaan, slechts 1 zin overgeschreven. Nu heeft mijn zoon enorme concentratieproblemen en veel problemen met zijn fijne motoriek. We zitten al een in de molen om hem te laten testen op oa ADHD, ook omdat hij op school vaak niks doet vanwege ernstige aandachtsproblemen. Zijn juf is hier van op de hoogte en leek altijd begripvol. Alleen vandaag dus niet. Ik ben erg geschrokken van de heftige reactie van zin juf en ga morgen met haar erover praten. Niet dat ik mijn zon een vrijbriefje wil geven om niks te doen, maar op zo'n manier gaat het ook niet. Hij was helemaal in de mineur een kreeeg uiteraard thuis de nodige driftbuien. Maar goed om een lag verghaal kort te maken heb ik 2 vragen:
ten eerste: zoon leert schrijven in zgn schrijfletters, dus aan elkaar en met krullen ed. Daar heeft hij heel erg veel moeite mee. Ik zie het nut niet zo van schrijfletters. Kan iemand mij het nut vertellen, misschien zie ik iets over het hoofd. Ik overweeg nl zijn juf te vragen of zoon anders gewone letters mag schrijven. Daar heeft hij minder moeite mee.
Ten tweede, is het onredelijk als ik van zijn juf verwacht dat ze wat meer begrip voor hem opbrengt. Hij wil nl wel, echt waar, alleen lukt het hem vaak niet. Ik snap dat dat frustrerend kan zijn voor zijn juf, maar nu voelt hij zich ook nog eens rot door haar houding. Ze is niet altijd zo hoor, maar toch.
Oh sharon....
Als je zoon inderdaad ADHD heeft zijn dit soort dingen zo funest voor zijn zelfbeeld en zelfvertrouwen.....niet leuk van juf....ik vind dat je best wel wat begrip mag verwachten, zeker als juf weet dat jullie in de molen zitten....Het kan namelijk ook anders....
Schrijfletters
Mijn zoon (groep 4) schrijft ook slecht, en de juf heeft zelf aangekaart dat hij misschien beter in blokletters kan schrijven. Hij is net met medicatie (ritalin) gestart, dus we kijken het nog even aan. Bij nogal wat kinderen heeft dit ook een positieve uitwerking op de fijne motoriek. Mocht het schrijven slecht blijven, dan dus maar over op de blokletters.
Het lijkt mij zeker goed om dit eens aan te kaarten!
En ja, natuurlijk mag je van de juf geduld verwachten. Maar helaas blijken niet alle leerkrachten dit op te kunnen brengen.
Ach
Wat zielig voor je zoon.
Ik weet het antwoord op de eerste vraag echt niet. Wel is onze zoon erg geholpen met cesartherapie voor zijn handschrift. Die hierogliefen werden schrijfletters. Maar schrijven is nog steeds iets wat hij liever ontloopt.
Op de tweede vraag weet ik wel het antwoord. Nee, het is niet onredelijk als je verwacht dat juf begrip opbrengt. Sterker ze is een slechte juf als ze dat niet doet.
Wij hebben ongeveer zo drie keer per jaar een gesprek met school over de verwachtingen die ze hebben van onze zoon. Ze overvragen hem continu op emotioneel gebied. Tegenwoordig leggen wij het altijd uit vanuit het handicap perspectief. Stel dat zijn probleem is dat hij niet goed kan lopen. Hij zit daarom vaak in een rolstoel. Als het dan op een mooie dag lukt om een paar passen te zetten, dan gooi je toch niet gelijk die rolstoel weg? Dan zeg je goed zo, ga nu maar weer lekker zitten, misschien morgen weer. Zo ook met concentratieproblemen. Als het op een mooie dag lukt om wel geconcentreerd te werken, wil dat nog niet zeggen dat zoon geen concentratieprobleem meer heeft. De speciale benadering moet je blijven uitvoeren. Je mag van hem niet verwachten dat hij kan wat een ander kan.
Meestal snapt de leerkracht het dan wel weer. Tot we een paar maanden verder zijn. Dan gaan we hetzelfde verhaal geduldig opnieuw uitleggen.
Zelfbeeld en schrijfletters
Ik kan wel janken hierom las ik eerlijk ben. Ik zie nog zijn bekkie voor me , met zijn tranen in zijn ogen. Ik heb bewust niks tegen zijn juf gezegd omdat ik bang was tegen haar uit te vallen.
Frappant dat tijdens het 10 minutengesprek van 2 weken geleden de juf zelf zei dat ze zeker wist dat zoon wel wil werken, maar door concentratieproblemen niet kon. En dan doet ze zo, snap ik niet.
Ik ga morgen dat probleem met de schrijfletters aankaarten en vragen of hij in blokletters mag schrijven.
Oja, volgens zoon had hij 3 zinnen overgeschreven terwijl juf beweerde dat het 1 zin was, ga even kijken hoe dat zit.
En zoon zat gisteren zo trots aan zijn oma te vertellen dat hij zo goed zijn best doet op school en zijn werkjes goed doet. Dit is inderdaad niet goed voor zijn zelfbeeld.
Heel bits zei zijn juf nog tegen zoon bij weggaan: 'morgenochtend ga je meteen verder er mee, want dit moet af'
Goeie pippin
Ik ga dit voorbeeld gebruiken. Heel mooi!
Triest
Dit is wel heel erg treurig. Kan het zo zijn dat deze juf overwerkt/overspannen begint te raken? Ik heb al eens begrepen dat dit geen heel makkelijke klas is.
Guinevere
Ja klopt, hele moeilijke klas. Dat gevoel bekroop me ook, dat juf misschien wel overspannen aan het raken is, of al is. Het leek wel of zij zich afreageerde op zoon. Gym was vandaag ook al niet doorgegaan omdat een deel van de klas zijn werk niet afhad. Eigenlijk belachelijk!
Pelle
Ben het met je eens hoor, dat voorop, maar ik denk niet dat juf gym niet laat doorgaan als straf, maar om te zorgen dat het werk afkomt. Okee, het is een kwestie van definitie en voor de meeste kinderen is het ook een straf. Mijn zoon mag ook heel vaak niet buiten spelen omdat hij zijn werk moet afmaken. Volgens haar is dat niet voor straf maar omdat zij vindt dat het werk af moet. Ik vind het heel sneu voor zoon. En ook voor andere kinderen die gym moeten missen.
Werkjes afmaken
Hier ook een zoon die zijn werk bijna nooit afkrijgt, of er zelfs niet eens aan begint omdat hij met zijn gedachten elders is (op de maan ofzo). Wij hebben met de juf afgesproken dat dit nooit ten koste mag gaan van zijn pauzes. Die heeft hij namelijk óók nodig, anders gaat het weer ten koste van het concentratievermogen ná de pauze. Vaak krijgt hij wel wat "dringende" werkzaamheden mee naar huis.
Waarom doet hij die werkjes dan niet, of langzaam? Bij onze zoon komt dat vaak omdat hij niet weet wat er moet gebeuren (dan is de uitleg volledig langs hem heen gegaan). Dat laatste pakken we op door hem een deel thuis 1-op-1 uit te leggen (in overleg met juf). Dat kost meestal maar 5 minuten. Het suffen tijdens de werkjes gaan we nu deels aanpakken (proberen) door hem sommige dingen samen met een ander kind te laten maken. Dan blijft hij wél bij de les.
Kijk dus goed naar de reden dat hij soms zijn werk niet doet. Je hebt niet-concentreren in verschillende vormen!
En misschien
moet juf dingen meer voor hem compacten, kleinere brokjes misschien....
Sharon
Je zit er mee, het is ook heel rot voor je zoontje, ik zou daarom wel even langs juf gaan en even met haar praten. Niet beschuldigend, maar vertellen hoe verdrietig hij was. Je schrijft dat juf misschien wel overspannen aan het worden is, zou kunnen, het zou ook gewoon kunnen dat er bijv thuis iets is of dat ze barstende koppijn had en dat ze daardoor zichzelf niet was in de klas. Ws zal ze het zelf ook heel vervelend vinden en er voortaan extra op letten hoe ze hem benadert.
Er zijn veel manieren
Sharon, ik moest nog aan jouw draadje denken. Het lijkt net alsof die juf niet zo goed weet hoe ze om kan gaan met kinderen met aandachtsproblemen (met of zonder diagnose, dat maakt voor de aanpak helemaal níets uit!) Er zijn veel methoden die de juf kan gebruiken om jouw zoon zijn werk te laten doen.
Het belangrijkste is: maak het werk aantrekkelijk. Dingen overschrijven is een geestdodende activiteit. Het wordt niet voor niets als strafwerk voorgeschreven. Mijn zoon heeft daar ook verschrikkelijk veel moeite mee. Geestdodende activiteiten zijn voor kinderen met aandachtsproblemen nauwelijks uit te voeren. Ze werken verlammend en er ontstaan allerlei blokkades in hun hoofd. Dingen overschrijven van het bord is voor kinderen met aandachtsproblemen nog extra moeilijk omdat ze de aandacht dan de hele tijd moeten wisselen tussen dichtbij en veraf. Dat kost erg veel tijd en energie. Overschrijven van een kopietje is beter te doen.
Ze kan het werk inderdaad mee naar huis geven.
Ze kan je zoon vaker aansporen. Op een professionel manier, rustig, waardenvrij en positief.
Ze kan je zoon op een rustige plek laten werken. In andere draadjes heb ik begrepen dat het erg onrustig is in zijn klas.
Ze kan het werk in kleine blokjes op delen.
Ze kan je zoon minder werk laten doen, of alleen steekwoorden op laten schrijven.
Ze kan je zoon empathisch benaderen, waardoor hij zich begrepen en gewaardeerd voelt.
Ze kan je zoon belonen voor het werk dat hij wél doet. Ook al is dat minder dan de rest van de kinderen gedaan hebben!
Ze kan je zoon rustig en positief benaderen. Als ze boos wordt, kan het kind met aandachtsproblemen alleen nog maar denken aan HAAR boosheid, dat werkt opnieuw verlammend.
Kinderen werken beter als ze zich hebben kunnnen ontspannen. Pauzes zijn geen luxe, pauzes zijn geen beloning, pauzes zijn noodzaak!
Ze kan proberen professioneel te blijven en haar persoonlijke frustraties niet op een klein kind af te reageren. Het is beter om uit de situatie stappen en hulp te gaan zoeken bij een collega of directie.
Heel veel dingen hadden anderen ook al op geschreven, sorry als het dubbel lijkt, maar ik som gewoon op wat ik belangrijk vind.
Succes ermee
Pippin
Precies, dat is ook de indruk die ik kreeg van zoon, hij raakte verlamd van het overschrijven. Hij zei dat hij het moeilijk vond omdat hij steeds naar het bord moest kijken en als hij weer naar zijn schrift keek, was hij weer vergeten wat hij moest overschrijven. Een kopietje naast hem zou misschien beter werken. Of zijn juf moet maar genoegen er mee nemen dat hij wat minder overschrijft.
Ik vraag vanmiddag nog een gesprek aan. Ik neem de lijst van jouw tips mee. In een rustige omgeving laten werken, wekt ook niet. Dat heeft ze al geprobeerd, dan doet hij nog niks, zit voor zich uit te staren. Hij moet elke keer aangespoord worden. Hij houdt zich ook zo groot, beweert dat hij het helemaal niet erg vindt als hij niet buiten kan spelen en verder moet werken, maar ik weet dat hij er wel mee zit. De driftbuien thuis liegen er niet om, en gisterenavond ging hij helemaal door het lint.
Pelle, ik ga dat vanmiddag zeggen. Ik eis dat hij wel naar buiten mag als de rest van de klas wel mag.
reina, daarom heb ik gisteren niks tegen zijn juf gezegd. Was niet het juiste moment, ik was te emotioneel.
Verder vraag ik of hij zijn werkjes naar huis kan meenemen. Dan kan ik hem er bij helpen, aansporen enz enz.
Misschien....
is de juf ook gewoon een mens en had ze een off day?
Tenzij het een leerkracht is die nooit met handelingsplannen heeft gewerkt, nooit kinderen met problemen heeft begeleid, kan dat toch ook een reden zijn?
Natuurlijk is het heel fijn om met de leerkracht om tafel te gaan zitten en tips te bespreken.
Maar als moeder van een anders-dan-standaard kind weet ik ook dat ik mijn reacties moet aan passen, maar ik ben ook maar een mens en soms gaat het toch mis.
Werkjes thuis
Let er op dat het thuis afmaken van alle werkjes niet de insteek moet zijn. Dat werkt namelijk ook erg demotiverend. "Ik krijg het weer niet af, en dus mag ik vanmiddag niet spelen, want ik moet schrijven", dat idee. Thuis moet ontspannen, spelen en uitrusten zijn. Dat thuis afmaken moet je dus alleen incidenteel doen (hier ongeveer 1 keer per week).
Probeer dus aan te sturen op compacten en een andere manier van het verstrekken van zo'n overschrijfopdracht. Je zou ook een orthopedagoog kunnen inschakelen (vraag een doorverwijzing). Die is gespecialiseerd in dergelijke dingen, en kan de aanpak finetunen op jóuw kind, in overleg met de leerkracht.
Nog even over dat thuis voorbereiden dat wij doen: dat werkt juist motiverend voor onze zoon. Wij hebben enkele boeken van school thuis, en krijgen het weekprogramma van de juf. We kunnen dus de dag ervoor even kort kijken wat er de volgende dag op school gedaan moet worden. Dit kost echt heel weinig tijd, zoon leert daardoor dat hij bovenaan een bladzijde moet beginnen met lezen (hij begint liever rechtsonderaan :p), en het geeft hem zelfvertrouwen dat hij tijdens de les goed begrijpt wat de bedoeling is. Zo is het een stuk minder erg dat hij maar 30% meekrijgt van wat er in de klas gebeurt. En....hij krijgt hierdoor zijn werk een stuk beter af, waardoor het niet zo vaak mee naar huis hoeft.
Succes bij het gesprek, ik ben benieuwd.
Guinevere
Werkjes mee wil ik alleen op vrijdag, zodat hij het in het weekend kan inhalen, 's ochtends als hij toch nog niet kan buitenspelen. Door de week na school is wat mij betreft vrije tijd voor hem. Hij is pas laat uit school (half 4) en moet vroeg naar bed. Ik ga ook een weekoverzicht vragen. Ben benieuwd of er wel eentje is. Kan ik meteen zien hoe gestructureerd zijn juf eigenlijk is.
Ik ga zo even alles opschrijven wat ik aan tips heb gelezen, want ik vergeet straks de helft.
Dank voor de tips!
Andrea
Kan best hoor dat juf een slechte dag had. Maar dat moet niet ten koste van mijn kind gaan, die het al moeilijk genoeg heeft. Bovendien lijkt het er toch op dat er iets structureels mis gaat, meer dan alleen ene slechte dag. Niet gaan gymmen (is niet de eerste keer), kinderen binnen houden tijdens speelkwartier. Het is voor steeds duidelijker dat er iets moet veranderen in die klas
Re sharon
Natuurlijk moet je opkomen voor je kind, doe ik ook.
Mijn kinderen leer ik ook dat leerkrachten soms net mensen zijn, die ook slechte buien kunnen hebben. Daarmee keur ik het niet goed.
Ik wil ook graag een leerkracht die naast mijn kind komt zitten en hem bij de les houdt als zijn aandacht af dwaalt. Maar in een klas met nog 24 andere kinderen is dat niet echt mogelijk, die willen namelijk ook aandacht. (reguliere basisschool)
Morgen maar weer
Andrea, ja daar heb je gelijk in, ook een leerkracht kan slechte buien hebben, maar toch baal ik hiervan. Vooral omdat er elke dag wel wat is, nu mocht hij vandaag weer niet buitenspelen.
Zijn bui liegt er weer niet om nu, God geef me geduld...
Overigens was leerkracht er niet vanmiddag, wel de LIO. Dus morgen weer proberen...
Wel vreemd
dat een kind met vermoedelijk ADHD niet mag buitenspelen. Dan wordt het probleemgedrag alleen maar erger... Sowieso kun je beter beter belonen dan straffen, of ongewenst gedrag voorkomen.
Vriendje van mijn zoon met (vooralsnog) ADHD mocht de bloemetjes water geven, mocht als hij naar de wc ging een extra groot rondje maken, en zo waren er nog wat dingen. juist zodat hij als hij weer zat zich wat beter kon concentreren. Bovendien had hij ook een wiebelkussen.
Ga eens praten en noem eens wat alternatieven ipv dat constante en totaal niet werkende straffen.
Gesprekje gehad
Gesprek gehad. Het buitenspelen ligt iets anders. 's Ochtends is er altijd buitenspelen dan mag zoon wel mee spelen. 's Middag is extra volgens juf en alleen voor kinderen die hun werk af hebben. Dat is dus bijna de hele groep, behalve mijn zoon en nog 1 of 2 kinderen. Vind het toch sneu voor zoon, maar snap standpunt van juf ook wel.
Verder was het niet haar bedoeling om zo bits naar zoon te zijn. ik heb gezegd dat hij er erg van geschrokken was en dat maakte geloof ik wel indruk.
Volgens haar heeft ze alles al geprobeerd om zoon bij de les te houden: elke 5 minuten aansporen, met zandloper werken, koptelefoon op, belonen als hij iets af heeft, op rustige plek zetten. Niks werkt. Soms heeft hij een dag dat hij wel ineens goed werkt en ik vermoed dat zijn juf nu toch gaat denken: zie je wel, hij kan het wel.
Ook mag hij niet i blokletters schrijven. Wel krijgt hij nu het boek erbij als hij iets moet overschrijven van het bord.
Zijn juf is nog al streng en eist denk ik behoorlijk wat van haar leerlingen.
Ik heb een kleurenklok voor zoon, die neem ik maandag mee en hopelijk wil juf daar mee werken. Verder is het nu even het onderzoek afwachten, as donderdag kunnen we terecht. Eindelijk!!!!
Sharon
Moeilijk he? Bij onze zoon werken strenge leerkrachten als een rode vlag op een stier. Als ik tussen de regels doorlees, dan lijkt het alsof je zoon het zooo graag allemaal goed wil doen, dan is het elke keer zo'n klap voor zijn zelfbeeld als het niet lukt. Als er dan vervolgens ook nog een leerkracht je daarop aan gaat spreken, dan is het bijna niet meer mogelijk om je zelfbeeld overeind te houden. Er zijn veel leerkrachten die de zin: 'Kinderen hebben duidelijkheid en structuur nodig.', vertalen met: 'Kinderen hebben rigide regels, straf, beloning en kritiek nodig.'
Goed dat je het gesprek bent aangegaan. Ik zou zeker vinger aan de pols houden. Sterkte, ik hoop voor je dat je na donderdag meer duidelijkheid krijgt!
Pippin
Klopt, hij wil het zo graag allemaal goed doen. Het lijkt misschien niet zo maar eigenlijk vindt hij leren enorm leuk en wil hij erg graag zijn best doen. Dan loopt het toch niet lekker en daar wordt hij erg onzeker van.
Ik vind het heel moeilijk, want ik heb er moeite mee om zijn leerkracht tips te geven omdat ik bang ben dat zij vindt dat ik haar probeer te vertellen hoe ze het moet doen. Alsof ik in haar vaarwater kom. Ik vind nog steeds dat ze hem misschien wat positiever kan benaderen, maar ik vind dat heel moeilijk om tegen haar te zeggen.
Oh ja sharon
Ik weet het. Het is heel erg moeilijk om leerkrachten tips te geven als ze daar niet open voor staan. De psycholoog van zoon vertelde me: 'Leerkrachten zijn gewend om de hele dag aan anderen te vertellen wat ze moeten doen en wat ze verkeerd doen. Ze vinden het heel erg moeilijk als iemand dan de rollen omdraait.' Nu, dat is onze ervaring in ieder geval.
Wat bij ons wel hielp, is hulp vragen bij de directie/intern begeleiding van de school. Wij hebben verteld dat wij ons zo'n zorgen maakten over de negatieve houding van de juf en gevraagd of zij wilden bemiddelen. Het bleek dat de juf helemaal geen hulp had gevraagd aan hen. De juf vond het niet leuk dat wij haar op die manier passeerden, maar dat kon me al helemaal niets meer schelen op dat punt.
Het hielp het meeste toen de psycholoog van zoon op school uit kwam leggen hoe zoon over zichzelf denkt. Daar schrok iedereen heel erg van. Dat wij al maanden exact hetzelfde vertelden, tja, wij waren overbezorgde ouders....
Dus ik zou bij de hulpverlening aangeven dat je zoon ontzettend vastloopt met zijn huidige juf en dat je graag wilt dat zij zo snel mogelijk een gesprek met de juf en de intern begeleiding hebben.
Ruzie met juf
Ik werd vandaag weer eens op het matje geroepen bij juf: we hadden toch afgesproken dat...Ik ontplofte en beet haar toe dat afspraken nog altijd door twee partijen gemaakt worden en ik me van geen afspraak bewust was. Misschien niet slim, maar het was de laatste druppel.
Wat is het toch vervelend dat iedereen je steeds vertelt wat je moet doen met je kind, maar niet thuis geeft als je zelf eens een tip probeert te geven....
Hier bijna ruzie met lio
Sta vandaag weer op ene overvol chaotisch schoolplein op oudste te wachten met mijn andere 3 kinderen. Hij komt maar niet naar buiten, dus ik ga weer eens naar binnen, er zal wel weer eens wat zijn. En ja hoor, op weg naar binnen kom ik een aantal klasgenootjes tegen die ropeen: X mag nog niet naar huis.
Ik kom lokaal binnen en zoon zit daar met allemaal zenuwtrekken om zijn mond en trek allerlei grimassen. Ik wacht geduldig tot de LIO (de juf was er niet vandaag) haar zaken afhandelt (intussen was ik door de chaos mij peuter en kleuter kwijt) en dan roept ze zoon bij haar en begint te mopperen: je was erg druk vandaag X! Ik heb je gezegd dat je stil moet zitten op je stoel en dat deed je niet en... Ik liet haar niet haar zin afmaken, maar trok zoon bij haar weg en zei tegen haar: 'hier kan hij niks aan doen, waarom denk dat je dat ik morgen naar een psychiater ga met hem! X gaat nu met mij mee naar huis we bespreken dit een andere keer.' En ben boos weggelopen.
Ik ben dit spuugzat, waarom moet ik eerst oneindig lang op het schoolplein wachten met 2 andere ongeduldige kinderen en 1 baby, waar het zo druk is dat ik alle zicht kwijt ben, mij vervolgens in die drukte een weg naar binnen moet zien te banen om er dan getuige van te zijn dat mijn zoon weer eens afgekraakt wordt om daarna weer een driftbui thuis van hem te mogen meemaken.
Juiste school?
Jeetje, Sharon. Ik begin me echt steeds vaker af te vragen of dit wel de juiste school is voor je zoon. Zit er geen ander soort onderwijs in de buurt?
En ik zou dit ook bij de directie aankaarten. Dit kan niet, dit mag niet. Ook dat verhaal van dat buitenspelen 's middags vind ik niet juist. Zelfs al IS de afspraak dat je dan alleen naar buiten mag als je klaar bent, is het ongelooflijk deprimerend voor je zoon. Want hij KAN daar niet aan voldoen, dus hij voldoet niet in zijn eigen ogen, iedere keer dat hij binnen zit als de rest lekker buiten speelt. Geen wonder dat hij overspannen is.
Oef
Ik ben het weer eens heel erg met Guinevere eens. Doe niet als ons, laat je kind niet op een school zitten waar ze niet met hem om kunnen gaan. Zo bont hebben ze het zelfs bij ons niet gemaakt. Wat denkt dat mens wel! Dit is zo slecht voor het zelfbeeld van je zoon! Geen wonder dat hij thuis zo boos is.
Je kan de school proberen op te voeden, maar als de basishouding niet positief is, wordt het een lijdensweg. Hij zit nog maar in groep 3...
Ik sluit mij helemaal aan bij Guinevere en Pippin. Je zoon moet zich prettig voelen op school. Dat gaat niet zo. En hij heeft nog maar liefst 5 groepen te gaan na deze. Dat kan een lijdensweg worden, als zijn schoolcarriere zich zo voortzet.
Overigens heeft mijn zoon ook zo'n jaar gehad, in groep 4. Een echte ouderwetse juf met allerlei regeltjes. Dat werkte niet voor mijn zoon. Was veel te veel bezig met het houden aan die regeltjes. Moest daardoor veel binnen blijven, nablijven, noem maar op. Ik wist wel dat het na die juf een stuk beter zou worden vanwege andere docenten. En dat is ook zo gebeurd.
