Zoon zo 'makkelijk'

Laat hem

dit is een zesjesmentaliteit, maar in dit geval zou ik hem gewoon laten. Wel goed om aan te geven dat jij weet dat hij niet echt zijn best heeft gedaan, maar verder....
Talent zit erin en komt er ooit toch wel uit!

Jij vindt het jammer. Maar waarom vind je dat?

Herkenning

Ja, mijn dochter doet dat ook! Bij haar is het niet zo zeer een zesjesmentaliteit die eraan ten grondslag ligt, maar angst. Ze is bang om buiten de groep te vallen als ze laat zien dat ze iets beter kan dan de rest. Helaas (nou ja, je snapt wel) loopt ze in bijna alles nogal voor. De combinatie met haar verlegenheid en kwetsbaarheid in groepen maakt dat ze dat dus nauwelijks laat zien op school. Gelukkig is ze niet de enige in de klas die zo voorloopt, daardoor durft ze wel wat te laten zien. Maar we moeten vooral niet denken dat ze nog sneller is dan haar plusgroepje, want oh help, dan wordt ze misschien uitgelachen, zo redeneert zij. Misschien is er bij jouw zoontje iets dergelijks aan de hand?

Wat ik ermee doe, is niet zo veel. Juf is op de hoogte, ze krijgt extra werk en als ze haar tekening wil afraffelen mag ze dat doen van mij (ze moeten best vaak tekenen), maar ik herken je gevoel van 'jammer' dus wel. Je kunt hem erop wijzen dat hij beter kan en dat hij ook beter mág presteren. Maar zolang het geen structureel probleem is (onderpresteren of iets anders) zou ik het voorlopig nog niet te hoog opnemen.

Annet

Hi hi wel grappig hoe je het stelt. Mijn zoon heeft geen 6jes mentaliteit maar is slim en af en toe ietwat faalangstig. Vanuit die reden pakt hij niet snel moeilijkere taken op op school. Hij wil inderdaad niet boven het maaiveld uitsteken. Hij zit al apart met lezen en rekenen omdat hij voorloopt. Met het werkstuk zegt hij: iedereen leest het voor. Niemand doet het uit zijn hoofd dus dat ga ik ook niet doen.
En ik 'eis' dan inderdaad dat hij het uit zijn hoofd doet omdat hij dat nl gewoon kan en straks moet dat ook gewoon dus doe het nu ook maar vast. Ik zeg dan inderdaad ook dat dat mijn taak is als moeder
Maar goed omdat ik daarop de duimschroef al wat aangedraaid had heb ik de tekening 'eis' maar laten lopen.
Hij heeft zelf vragen opgeschreven die hij aan de klas gaat stellen, we zijn langs het politie buro gegaan waar hij zelf zijn eigen bedachte vragen heeft gesteld, hij kent het uit zijn hoofd. Nou vooruit die tekening is zo zo. (tekening is op zich oke maar ik weet dat het beter kan). Best al heel wat voor een kind van 7. Anyway de druk werd aardig hoog voor hem en hij ging helemaal huilen, dus ik heb het nu even laten rusten. Het zou best kunnen dat hij dit weekend alsnog de geest krijgt en eraan gaat zitten. dank

Guera

Ja, dat herken ik wel. Vorig jaar deed zoon voor het eerst een spreekbeurt en toen had hij ook vooral moeite met dingen anders doen dan de anderen. Het idee was om een aantal kinderen voor de klas te roepen voor een soort demonstratie. Volgens zoon kon dit echt niet. We zijn toen samen aan de leerkracht gaat vragen wat die ervan vond. Die vond het een prima idee. Toen durfde zoon wel.

Lekker laten gaan

Laat het inderdaad maar rusten nu. Je hebt kennelijk de druk al tot huilens toe opgevoerd, dat vind ik ook al vrij ver gaan. Waarom zou je eigenlijk extra eisen stellen aan een spreekbeurt, bovenop de eisen van de school zelf? Mijn dochter wilde haar spreekbeurt ook voorlezen in plaats van uit haar hoofd leren, gewoon omdat dat de opdracht was, dat deed iedereen, uit het hoofd hoefde gewoon nog niet. Ik vond het prima, het is eerlijk gezegd niet in me op gekomen om te eisen dat ze het toch uit haar hoofd deed. Ik vind het ook eigenlijk een beetje raar om dat wel te doen. Of begrijp ik iets niet?

Lou, uitleg waarom

De eisen van de school volgen betekent voor sommige kinderen op sommige scholen dat ze nauwelijks een inspanning hoeven te leveren en maar heel weinig leren.
Dat is niet goed voor ze nu. En ook niet goed voor later in hun schoolcarriere als ze in één keer wel aan de bak moeten maar nooit hebben leren leren.

Het is altijd wel zoeken wat je ze extra laat doen.

Het mooiste zou zijn als school eisen zou stellen die passen bij het kind.

Maar annet

dan leren ze het dan wel. Althans zo gaat het bij 99% van de kinderen en het komt gewoon goed.

Uitleg

Zoon gaat vrij snel huilen als iets maar een beetje op 'druk' lijkt en dat is meteen ook het probleem.
Hij loopt voor en doet dat zelfs nog met 2 vingers in zijn neus. Als ik met hem praat over extra uitdaging gaat hij huilen omdat 'hij dan fouten gaat maken'.
Ik wil graag dat hij NU fouten maakt en niet als een faalangstig kind naar het VO moet straks want het wordt alleen maar erger.

De 'eis' van de spreekbeurt vanuit school is wel dat het uit het hoofd moet, maar niemand doet dat gewoon. Alle moeders zitten hele verhalen uit te typen en dekinderen lezen dat voor. Ik pas daar dus voor.....en dan gaat zoon huilen. Dus zo erg is de 'druk' niet hoor.
Ik help hem, zit ernaast, we zoeken samen info. Hij beslist welk info hij wel of niet wil vertellen. Ik bied hem extra info aan (wist je trouwens ook dat?? wil je at ook vertellen?). We maken trefwoorden en hij vertelt het in zijn eigen woorden. Hij kan dat gewoon maar wil het niet omdat het moeilijker is dan voorlezen en omdat de rest het ook niet doet. Tja daar heb ik dan dus weer geen boodschap aan.
Ik ben bang dat hij straks als het echt moeilijker wordt er gewoon helemaal niet mee om kan gaan. Dar wil ik niet op wachten. Vandaar.....
(ik was zelf ook zo als zoon en ik ben wel afgezakt naar de 6 jes mentaliteit, heel jammer vind ik zelf, ben erg lui en baal daar van) Dus het zal wel projectie zijn

Ach

dat trekt wel bij, of niet, maar volgens mij verander je daar als ouder niet zoveel aan. Ik ben zelf er van overtuigd dat als je het vooral hebt over "wat fijn dat je dit leuk vindt om te doen/ik zie dat je er veel plezier een hebt/wat ben je leuk bezig" meer helpt dan "waarom is jouw werk altijd zo afgeraffeld/je kan het best maar je doet het niet" negatieve begeleiding werkt volgens mij contraproductief, zeker op deze leeftijd moet het mi meer gaan om de lol in dingen hebben dan hoe goed je er in bent en wat voor resultaten je nou hebt.

Guera

Dank voor je uitleg. Ik begrijp nu dat het uit je hoofd vertellen eigenlijk wel van school moest, maar dat niemand het doet. Tja, dat zou ik ook wel een twijfelgeval vinden. Verder weet ik niet zo goed wat ik ervan moet vinden. Ik kan je redenering absoluut volgen, maar begrijp je angst niet dat het straks moeilijker wordt en hij er dan niet mee om kan gaan. Het zal toch niet van de een op de andere dag ineens moeilijk worden voor hem? Dat gaat juist lekker geleidelijk, als het goed is. Zodat hij eraan kan wennen. Het enige wat je nu doet lijkt me die tijd wat naar voren halen, zodat hij er nu vast aan kan wennen. Maar waarom zou je? Wellicht dat hij er juist makkelijker aan went als hij wat groter is, en wat steviger in zijn schoenen staat.

Daarbij blijf ik het dubieus vinden (in het algemeen, dus niet speciaal over dat uit het hoofd leren van jouw zoons spreekbeurt) om thuis extra eisen aan schoolwerk te stellen. Kijk, mijn dochter is 9 en vindt topografie heel makkelijk. Moet ik dan maar zeggen: leer niet alleen Nederland, maar heel Europa erbij? Welnee, ze heeft het gewoon lekker makkelijk en waar het kan, biedt de school extra uitdaging. Dat zij ondertussen zo min mogelijk wil opvallen in de groep, vind ik voorlopig ook nog wel iets om rekening mee te houden. Ze wordt straal ongelukkig als ze zich een buitenbeentje voelt. Maar dat is bij jouw zoon misschien anders.

Annet

Ik ben met je eens dat leren leren heel belangrijk is. Maar dat zou wat schoolwerk betreft wel bij school moeten liggen, natuurlijk. Het wordt een beetje verwarrend als ouders zelf extra eisen aan schoolwerk gaan stellen, toch? Zie mijn voorbeeld voor guera over topografie.

Verder hebben kinderen die makkelijk leren het nu eenmaal makkelijker op school. Ook al leren ze wel nieuwe (en extra) dingen, ze leren het sneller en/of begrijpen het sneller.

Wat ik trouwens wel min of meer bewust heb gedaan, is dochter thuis andere dingen laten leren, die je echt alleen maar kunt leren met heel veel oefening. Een muziekinstrument bespelen bijvoorbeeld. Daar heeft ze nu van geleerd dat het soms best lang duurt voordat je iets onder de knie hebt. Is ook leren leren. (Gelukkig vond ze het ook leuk hoor, ik had haar niet willen dwingen.)

Guera, spreekbeurt

Misschien is het leuk om in Ouders en School mijn draadje over de spreekbeurt van mijn zoon op te zoeken, afgelopen najaar. September of oktober geloof ik. Hij wilde het ook voorlezen, want zo deed iedereen het dus zo moest het. Vond hij. Ook al kon hij thuis prachtig en boeiend uit zijn hoofd over het onderwerp vertellen. Na veeeeel op hem inpraten besefte hij uiteindelijk dat voorlezen iets anders is dan een goed verhaal vertellen. En heeft hij het zo, hup, uit zijn hoofd verteld in de klas, bij mijn weten als enige van zijn klas. Ik vond 'm geweldig en ben echt blij dat ik hem heb aangemoedigd.

Niet 1e keer

Zoon zit op jenaplan dus het is de 3e spreekbeurt. Ze beginnen al bij de kleuters. Hij weet echt wel hoe het werkt maar wil gewoon met zijn kop niet boven het maaiveld uit en dat vind ik wel jammer. Hij heeft ook bij de kleuters de spreekbeurt uit zijn hoofd gedaan (ha ha moest wel want kan niet lezen) dus dan kan hij het nu ook. Ik vind het dus vreemd dat andere ouders DAT erbij laten zitten en een moeilijk verhaal optypen dat voorgelezen wordt. Waarom de spreekbeurt niet eenvoudig maken zodat het WEL uit het hoofd kan, aangezien het doel is een verhaal voor de klas vertellen en geen ingewikkelde kennisoverdracht. Mijns inziens ben ik daar mee bezig (eenvoudig maar wel uit hoofd). Vorig jaar (gr 3) deed hij het ook uit hoofd. Dat gaat echt wel prima. Maar goed hij blijft soms wat tegensputteren dus daarom heb ik de tekening maar gelaten....