Zoontje 4 jaar; alles is te makkelijk

Gesprek met de leerkracht

Wederom in gesprek met de leerkracht! Bespreek wat je ziet, en waar je zorgen zitten. Vraag concreet hoe ze hem gaat uitdagen, wat ze hem gaat leren. Vraag wat met de IB'er is besproken. Hoe ze zijn kleutertijd verder ziet. Ga niet weg voordat je verdere afspraken hebt gemaakt (dat kan ook zijn dat je binnen een week door de IB'er wordt teruggebeld).
En is het niet naar tevredenheid, dan maak je daarna een afspraak met de directeur.
En pas op dat je niet met een kluitje in het riet wordt gestuurd met opmerkingen 'hij kiest zelf voor eenvoudige werkjes'.

Herkenbaar

Heel herkenbaar hoor, jouw verhaal. Mijn dochter is 5 en zit in groep 2. In groep 1 begon ze met leren lezen en ook schrijven. Op zich leest ze nu niet zoveel meer, maar ze kan het wel. Laten we zeggen dat ze op Avi 1 zit.
Ze heeft het nog steeds naar haar zin op school. Wel moeten ze haar in de gaten houden, wanneer ze extra uitdaging nodig zou hebben. Tot nu toe gaat het goed, ze speelt lekker en doet goed mee. Ik hoor ook niet dat ze zich verveeld. Ze knutselt op hoog niveau.Mijn andere kind is wss. hoognegaafd en daarom zijn we extra alert op die signalen bij mijn dochter van 5.

Nu jouw probleem. Blijf er alsjeblieft op hameren! Goed dat ze nu aan het toetsen zijn. Vraag ook naar de uitslag.En vraag ook wat ze eraan denken te gaan doen.
Wat vervelend dat er niks gebeurt. dat moet je niet hebben. Blijf in gesrek met de leerkracht en de IB'er, dat is zo belangrijk. Jij ziet hoe je zoon thuis is en als hij dat op school niet laat zien, of niet kan laten zien, dan is hij aan het onderspresteren. Dat is funest voor een kind (ik heb het meegemaakt met mijn andere kind, en dat werd een drama. De oplossing was aangpast werk en uiteindelijk versnelling). Voor dat dat gebeurt, moet er echt iets veranderen. Praat met de leerkracht of hij moeilijkere puzzels mag, uit groep 2, of ook groep 2 werk. Mocht hij heel hoog scoren, dan is het misschien bespreekbaar om hem te laten versnellen naar groep 2.
Ik vraag me af hoe hij thuis is? Laat hij dan merken hoe hij het op school vindt? Te makkelijk? Is hij bijv. dwars? Probeer die signalen op te pikken. Je schrijft dat hij het nu nog leuk vindt, maar zodra je gaat merken dat hij het niet leuk meer vindt, dan moet er echt wat aan gedaan worden.Aan de andere kant is het fijn dat hij het naar zijn zin heeft, het is ook belangrijk dat hij goed in zijn vel zit.
Kijk ook eens op HIQ.nl, daar staan veel goede tips.
Dus, blijf erachteraan gaan. Want ik denk ook niet dat hij dat nog 1,5 jaar zo vol gaat houden!

Succes ermee!

Temet

Zo heb ik er ook heel erg lang over nagedacht. Maar nu ben ik ook op een punt dat ik denk, jeetje, die bouwhoek vindt hij wel leuk (igenieuze garage gebouwd) maar iets uit de kasten moeten kiezen moet écht niet leuk voor hem zijn.

Je zegt: "gaat ook niet onderpresteren uit verveling".

Hij presteert op school wel onder. Hij moet wel. Hij puzzelt op school met puzzels van 20 stukjes. Er zijn geen moeilijke puzzels voor hem. Dat lijkt me voor een keer niet zo erg, maar hij moet dus nog 1,5 puzzels die voor hem een makkie zijn.

"Het is niet zo dat de leerkrachten niet zien dat hij voorloopt, begrijp ik. Alleen doen ze er niets mee."

Inderdaad. Ik begin dat nu zo'n makkelijk te vinden. Ik snap best dat het lastig is om een kind in groep 1 dat al kan lezen iets aan te reiken, zonder direct naar groep 3 materiaal te grijpen. Maar... het is wel de wereld op zijn kop. Hij mag nu geen groep 3 dingen doen, maar dat is waarschijnlijk wel ongeveer zijn niveau.

Plek om te leren

Op zich ben ik het wel met Ternet eens. Maar... ik vind ook dat school een plek moet zijn waar kinderen iets kunnen leren. Oók kinderen die meer kunnen dan hun leeftijdsgenootjes hebben het recht om dingen te doen die ze nog niet kunnen, waar ze doorzettingsvermogen voor moeten hebben, waar ze een keer voor moeten ploeteren.

Mama 78

HIQ.nl ken ik, maar ik denk dat mijn zoontje daar nog niet tussen past. Bovendien gaat het dan juist vaak om kinderen die wel vastlopen.

Versnellen zie ik nog niet 123 zitten. Hij heeft veel vriendjes. Sociaal emotioneel zit hij helemaal goed in deze groep.

IB-er is toen gevraagd, maar er is nog niets mee gedaan. Tja, ik wil niet zo pusherig zijn. Bovendien, de ll met problemen en ll die aan onderkant uitvallen gaan natuurlijk voor (beetje cynisch).

Hier een beetje hetzelfde

dochter hier maakt ook thuis puzzels van 100 in haar uppie, herkent letters, herkent cijfers, kan sommetjes maken. Maar er wordt niets mee gedaan. Het einge wat we tijdens 10-minuten gesprek te horen kregen was dat haar knippen niet zo goed was Tja het is wat je belangrijk vind. Lezen kan ze trouwens niet, ze herkent wel letters, kan ook wat letters schrijven maar echt lezen niet

Net als temet (maar dan met ervaring)

Hoi,

Ik heb een zoon van net 7 voor wie alles stikmakkelijk was. Cognitief/rationeel dan. Maar er viel nog een hoop andere dingen te leren bij de kleuters en daar heeft hij zijn jaren wel mee vol gemaakt.

Ik hoor je niet over sociaal, emotioneel, motorisch enzovoort. Misschien scheldwoorden in het hoogbegaafdenhoekje maar niet minder belangrijk. Geeft alles bijelkaar ook veeeeel meer zelfvertrouwen dan al die kennis-dingen die je alleen maar kunt afmeten door ze met anderen te vergelijken. Als je bijvoorbeeld iets durft wat je eerst niet durfde op sociaal gebied dan voel je jezelf sterker worden op een manier die veel praktischer is dan wanneer je een moeilijke puzzel meestert.

Ik wist van te voren dat het er dik in zat dat mijn zoontje intellectueel op school niet zo heel veel zou beleven. Wij hebben er heel bewust voor gekozen om alleen marginaal te toetsen, om het even juridisch te formuleren. Dus alleen te kijken of hij lekker in zijn vel zit en zich vermaakt. Zolang dat gebeurt laten we hem lekker paddestoelen tellen (om met mijn man te spreken).

Gruwelijk ouderwets, ik weet het, maar tot zijn zesde hebben we dat gewoon op zijn beloop gelaten.

Nu zit hij in groep 3 en blijkt de school hartstikke gedifferentieerd te werken. Hij verveelt zich dus veel minder dan verwacht. Ik weet niet hoe het verder gaat, hij zit na drie maanden al ruim in de groep 4-stof, maar zolang hij geen klachten heeft laten we het zo.

Kortom: ik zou overwegen om helemaal niets te doen. Ontwikkelingsmateriaal is maar een heel klein deel van de bezigheden in de kleutergroep. Buitenspelen, met de blokken, in de huishoek, al die dingen daar kunnen ze gewoon nog mee vooruit. Een puzzel met 36 stukjes en een hoop lawaai en rouwdouwerij om je heen is weer een heel andere uitdaging dan thuis in alle rust de puzzel-Olympus beklimmen.

Trouwens nivea

ik herken wat je zegt over in groep 1 passen, dochter past hier perfect in groep 1, sociaal gezien dan, kan lekker spelen, af en toe knutselen maar ook ik vind het jammer dat ze niets moeilijks krijgen.
We krijgen soms opdrachtjes mee, maak een rondje om 5 appels, kleur de paraplu met de meeste streepjes. Leuk maar dochter telt met gemak tot 30, kan optellen en aftrekken en doet van mini loco de boekjes van voorbereidend lezen en rekenen. Toen ze 2 was maakte ze al de puzzels met 30 stukjes, het is gewoon een puzzelfan.

Sandra

"Oók kinderen die meer kunnen dan hun leeftijdsgenootjes hebben het recht om dingen te doen die ze nog niet kunnen, waar ze doorzettingsvermogen voor moeten hebben, waar ze een keer voor moeten ploeteren. "

Ik geef je hierin absoluut gelijk, een schoolloopbaan van 14 jaar zonder uitdaging is geen pretje.

Ik leg alleen een knip bij de leeftijd van 6 jaar. Voor die tijd zijn kleuters nog zoveel andere dingen aan het leren, dat ik het intellectuele echt minder belangrijk vind dan daarna. Met het pistool tegen mijn hoofd zal ik niet beweren dat de kleuters waar het hier over gaat altijd maximaal 20 stukjes in een puzzel mogen hebben. Ze mogen heus ook iets moeilijks te doen krijgen. Maar ik denk dat je die uitdaging en kluif ook op andere gebieden kunt vinden.

Ik ben dus niet radicaal tegen intellectuele uitdagingen voor kleuters, maar ik denk dat ze heel veel andere uitdagingen al krijgen. Zie ze maar eens huilen op het schoolplein als vriendje A alleen bij vriendje B wil spelen en vriendje B juist in het huis van vriendje A wil spelen. Daar komen ze soms allebei niet uit en dan zie je twee huilende kinderen zonder vriendje naar hun eigen huis (waar ze niet heen wilden) vertrekken. Hartverscheurend maar erg belangrijk..

Schoolkinderen ontwikkelen een geweten, kunnen behoeftes uitstellen... die zitten al in een heel andere fase. Die ze beter zullen bereiken als ze veel hebben kunnen experimenteren op sociaal gebied in de kleutertijd.

Rode beuk

Ik weet dat er nog heel veel valt te leren in groep 1 voor hem. Ik geef ook heel duidelijk aan dat hij gewoon in die groep hoort. Ik wil het zeker niet over versnellen hebben en dergelijke.

"Ik hoor je niet over sociaal, emotioneel, motorisch enzovoort. Misschien scheldwoorden in het hoogbegaafdenhoekje maar niet minder belangrijk."

Jawel, ik zeg dat hij een doodgewone (misschien wat slimme) groep 1 kleuter is. Ik wil het niet over versnellen oid hebben. Motorisch, sociaal, emotioneel past hij prima in groep 1 (dat zeg ik letterlijk).

Jij hebt het over een hoogbegaafdenhoekje, maar ik noem de term hoogbegaafd nergens.

Trouwens wel grappig dat in al die kleuterverlengdraadjes iedereen kinderen met C en D scores per se door wil laten gaan en je vooral geen motorisch, emotioneel of sociaal jong mag gebruiken.

"Nu zit hij in groep 3 en blijkt de school hartstikke gedifferentieerd te werken. "

Dat is misschien wel mijn achterliggende angst. Ik dacht dat onze school gedifferentieerd werkt (Dalton) maar dat valt vies tegen en is zeer zeker sterk afhankelijk van de juf.

"Ontwikkelingsmateriaal is maar een heel klein deel van de bezigheden in de kleutergroep."

Ja, dat is wel zo, maar toch....

Nivea

Hoi Nivea,

Ik heb een paar dagen geleden een zelfde soort berichtje geplaats. Ik maak me alleen wel zorgen, omdat mijn dochter duidelijk onderpresteert. Ik kom hierin met de school niet veel verder.
Jammer dat er op mijn vraag niemand gereageerd heeft, want het zit me niet lekker.
Ik zou zeker naar je zoon zelf kijken. Zolang hij het naar zijn zin heeft zal het ook best wel goed gaan. Wellicht kunnen ze hem soms iets moeilijkere werkjes laten doen. Als het contact met de juffen goed is zou ik het er zeker over hebben. Zodat ze hem in de gaten houden.
Succes. Ya

Hier ook maar

een dochter in groep 2 die eigenlijk alles al kan van groep 3. IK werd hier op gewezen tijdens het 10-min. gesprek. De juf vroeg toen tegelijk of ik vond dat ze wat extra moest doen voor dochter.

Ik was eigenlijk een beetje overvallen door deze vraag en heb toen "nee" gezegd. Achteraf ben ik erover beginnen nadenken of dat wel zo slim was. Ik bedoel: de juf en IB-er hadden het blijkbaar besproken en dan zeg ik 'nee, niet nodig'.

Maar, omdat alles dochter graag naar school gaat, erg goed ligt in de groep en zich goed vermaakt, veronderstel ik dat ik een goede 'beslissing' heb gemaakt.
Ik denk dat ze in de kleuterklas zelf moeilijkere dingen kan doen. Mijn dochter jaagt er alle werkjes in snel tempo door en gaat meer vragen. En haar knutselwerkjes zijn ingewikkelder, ze gaat zelf de andere kindjes helpen enzo. Ze houdt zichzelf dus wel bezig.

Als dochter kuren krijgt, dan kan ik alsnog naar de juf. Ze is de laatste dagen wel weer aan het zeuren voor 'werkjes thuis', daar probeer ik dan wat op in te gaan.

Ik heb meer schrik voor groep 3, want daar gaat ze dan bv. een hele week 'ik' moeten leren. En ze leren maar tot 20 rekenen.

In jouw geval: je kan het met de juf bespreken als het je dwars zit. En in ieder geval is het interssant om te weten hoe school omgaat met wat slimmere kindjes. Of er eventueel een aanbod is dat ingezet kan worden bij signalen van verveling of onrust.

Rode beuk

Rode beuk: "Ik leg alleen een knip bij de leeftijd van 6 jaar. Voor die tijd zijn kleuters nog zoveel andere dingen aan het leren, dat ik het intellectuele echt minder belangrijk vind dan daarna. Met het pistool tegen mijn hoofd zal ik niet beweren dat de kleuters waar het hier over gaat altijd maximaal 20 stukjes in een puzzel mogen hebben. Ze mogen heus ook iets moeilijks te doen krijgen. Maar ik denk dat je die uitdaging en kluif ook op andere gebieden kunt vinden."

Hier heb ik toch een paar kanttekeningen bij:

- ook als je een kind intellectueel wel meer biedt wil dat niet zeggen dat er op sociaal of emotioneel gebied ineens niks meer gebeurt. Van andere kinderen wordt immers ook verwacht dat ze zowel emotioneel als sociaal als cognitief leren.
- Een kind dat cognitief onder niveau aangeboden krijgt leert ook, vooral emotioneel. Het leert namelijk af: nadenken, moeite doen, doorzetten, en misschien nog wel meer want dat krijgt het twee jaar niet(is 1/3 van zijn leven! als hij naar groep 3 gaat). Dat kan prima gaan, maar kan ook de kiem leggen voor onderpresteren en faalangst. Wil je dat risico? Het zou ook kunnen leren dat verveling normaal is en bij school hoort.

Is het gezond om continue te simpel werk te doen? Nee. Is het leuk? Meestal niet. Waarom dan niet gewoon meer bieden?

Leraar vindt het niet belangrijk

maar wat als de leraar het niet belangrijk vind. Bij ons 10 minuten gesprek werd eigenlijk alleen maar gesproken over poppetjes tekenen en knipvaardigheden. letters schrijven kon dochter niet, hij noemt dat kopieren en tekenen. Nu is dochter niet zo ver als andere kindjes in dit draadje maar wel verder dan andere kindjes in haar klas, die herkennen nog totaal geen cijfers of hoogstens tot 5.

Ik vind het prima dat ze in groep 1 zit, maar is het niet leuker voor een kleuter om werkjes te hebben die meer uitdaging bieden.

bij ons doen ze trouwens geen cito in groep 1 en krijgen ze ook geen rapporten

Hier ook

Voor mijn kinderen was het materiaal bij de kleuters ook echt te makkelijk, maar dat wil niet zeggen dat ze niks meer leren. Juist voor mijn kids was het goed om te leren spelen, bouwen, knutselen, rennen, schommelen, etc. Dat cognitieve geloofden we wel, dat zat er wel in (oudste kon al lezen voor hij 4 jaar was, de jongste is ontzettend goed met cijfers, en ook zo'n vlotte lezer).

Ze zijn dus allebei gewoon doorgestroomd met de rest van hun leeftijdsgenootjes. De oudste krijgt het nu eindelijk moeilijker in groep 6 (en dan vooral de hoeveelheid werk ). De jongste heeft het nu nog te makkelijk in groep 4 (en klaagt daar zelf over, want 'zo leert hij niet genoeg'.. zijn woorden!). Dus daar ondernemen we wel actie op (krijgt nu plusklas Spaans en Engels). De rekenen-Cito van vandaag had hij foutloos, dus ik denk dat de juf dat signaal ook wel weer oppikt...

Zolang mijn kids goed in hun vel zitten laat ik ze gewoon lekker gaan, lopen ze vast of gaan ze zich roeren (zoals de jongste) dan is het vroeg genoeg om in te grijpen. Gelukkig zitten ze op een Montessorischool en hebben ze allebei erg fijne meedenkende juffen!

Jvo

Sasvagent

Ik heb meer schrik voor groep 3, want daar gaat ze dan bv. een hele week \'ik\' moeten leren. En ze leren maar tot 20 rekenen.

Daar was ik ook bang voor maar valt uiteindelijk wel mee (zoon zit in groep 3). Zoon is een zon kind (dus leest goed) en hoeft niet mee te doen aan het normale leren lezen werk. Ze hebben hun eigen taken. Met rekenen is hij nog veel verder voor (zit denk ik op niveau groep 5). Hij hoeft ook niet de standaard opgaves te doen alleen de ster opdrachten en het plustaken boekje. Voor hem is dat nog te makkelijk maar voor de andere snelle rekenaars werkt dit wel. Ze mogen op de computer met Ambrosoft ook doen wat ze willen dus is hij nu met breuken begonnen (na alles met tafels te hebben gedaan).

Tis dus meestal niet zo (tenzij je een erg ouderwets klassikale school hebt) dat de snelle goede leerlingen alles mee moeten doen en zich niet verder kunnen ontwikkelen.

Gerry: continue te simpel werk

Je hebt het over "continue te simpel werk". Wat bedoel je daarmee? Hoe zie jij het werk van een kleuter? Moet ie de hele dag hard aan de slag?

In mijn beleving zoekt een kleuter zelf wel uit wat en hoe hij/zij wil leren. Als volwassenen zitten we eerder in de weg dan dat we ze erbij helpen. Dus in een kleuterklas moeten ze maar lekker hun gang gaan. Dat noem ik niet continue te simpel werk, dat noem ik spelend leren. Je gaat toch niet constant werkjes aanbieden aan een kind van 4?

Een mooi voorbeeld altijd weer vond ik als mijn zoons probeerden een groot bakje in een klein bakje te stoppen. Dan zijn ze ergens eind 2, bijna 3 denk ik. Heerlijk om naar te kijken. Vooral niet helpen!

En zo kunnen ze nog wel even vooruit in de kleuterklas. Zonder al die werkjes. Wat je als ouder of opvoeder wel kunt doen is de "zone van naaste ontwikkeling" opzoeken. Dus als mijn kind klaar is met die bakjes bied ik ze nog een keer aan, maar dan met water erin. Om maar wat te noemen.

Ik vind deze hele discussie vreselijk abstract. Ja, ik heb me ook weleens verbaasd over wat er wel en niet wordt aangeboden in een kleuterklas. En ja, het leek me ook wel een keer leuk als een kleuter wat serieuzers kon doen. Maar nooit heb ik het idee gehad dat mijn kleuter voortdurend intellectueel moet worden uitgedaagd om het ontstaan van faalangst tegen te gaan. Het is toch een kleuter? Die kan toch zichzelf wel vermaken? Ik vind het ook heel erg verkeerd om alles naar voren te trekken. Het is niet altijd beter om dingen eerder aangeboden te krijgen. Daarmee draag je het idee over dat het leven een wedstrijd is, dat je nooit klaar bent en dat je altijd meer moet kunnen dan je kan. Alsof je daar geen faalangst van zou kunnen krijgen.

Misschien is het omdat ik bioloog ben. Evolutionair bioloog ook nog, dus mijn tijdschaal is een heel andere. Ik denk gewoon "het zit erin, dus het komt eruit". Met stimuleren rem je ze in hun eigen ontwikkeling, want je hindert ze.

Ayla (ot)

je zegt: "Nu is dochter niet zo ver als andere kindjes in dit draadje maar wel verder dan andere kindjes in haar klas, die herkennen nog totaal geen cijfers of hoogstens tot 5."
Is het 'normaal' dat kinderen in groep 1 nog geen cijfers (her)kennen dan? Ik weet niet zeker maar ik denk dat je wat overdrijft als je zegt dat niemand dat kan. Hoeveel liedjes en rijmpjes zijn er al niet die beginnen met 1-2-3-4... ?

"letters schrijven kon dochter niet, hij noemt dat kopieren en tekenen.": als je dochter -zonder voorbeeld- woordjes schrijft die ze hakt en plakt; dat is -voor mij- schrijven; als ze tekst overschrijft uit een boekje, lijkt het mij inderdaad ook (over)tekenen.

Dat een kind van 5 niet moet kunnen rekenen en lezen dat begrijp ik, daar hoort groep 3 tenslotte voor. Maar soms verbaas ik mij wel eens over dingen die dochter nog niet hoort te weten: juf gaf tijdens het gesprek wat voorbeelden: ze kon uitleggen wat de evenaar was, een stamboom, kende de structuur van het koningshuis (ha, dochter kent meer dan ik!), ze kende al heel veel gezegden en spreuken en kon deze in de juiste situatie toepassen, en toevallig had de juf eens een puzzel van 250 stukjes in de klas en die heeft dochter dan ook eens snel gemaakt... .

Ach ja, mijn dochter is een blij kind met geen faalangst, die denkt dat ze de wereld aankan. Zolang dit beeld niet veranderd, laat ik alles zoals het nu is.

En gisteren heb ik haar ingeschreven voor een weekje (tijdens krokusvakantie) halve dag franse les. Ik denk dat ze dat wel leuk zal vinden.

Fraz

"Tis dus meestal niet zo (tenzij je een erg ouderwets klassikale school hebt) dat de snelle goede leerlingen alles mee moeten doen en zich niet verder kunnen ontwikkelen".

Wij zitten wel op een ouderwetse school maar ik heb er geen idee van hun afwijkend aanbod. Ik zal mijn advies aan Nivea -met school eens kijken wat ze aanbieden- mms. beter ook zelf opvolgen. Dat kan ik doen nav. de testen in februari.

Tsja

Hier ook een meisje dat bijna vier is en al aan een aantal voorwaarden voor groep 2 voldoet (achteruit tellen vanaf 20, woordjes lezen etc). Maar haar grote frustratie is dat ze al die cijfers en woorden nog niet kan schrijven, dus die stuur ik straks met een gerust hard naar de kleuterschool om haar fijne motoriek, die dus niet vooruit loopt, te ontwikkelen. Ook kan ze daar (nog beter) leren samenspelen met andere kindjes.

Verder laten ze haar op deze school echt geen klas overslaan (ze is eind feb jarig), maar behalve goed leren kan ze ook goed spelen, dus ik ze zal zich niet gaan vervelen denk ik.

Gevaar op onderpresteren is er wel, oudste ook heel slim maar socemo zwak, juffen enthousiast, wat kan hij veel, zulke kinderen hebben we maar af en toe en nu is hij een jongetje dat qua leren ´lekker meedraait´ dus die precies laat zien wat er van hem gevraagd wordt en niets meer. Wel blijven opletten dus, en Nivea, zeker snel een gesprek regelen met de IB-er om de vinger aan de pols te houden, en anders naar de (locatie)directeur om het niet meewerken van de juffen en ib-er aan te kaarten.

Zin en onzin

Nivea,

er wordt hier veel zinnings gezegd maar ook flink wat onzin. Vooral het "laat een kind lekker spelen als het klein is" is een drogrede. Natuurlijk moeten alle kinderen spelen. Maar een kind dat structureel niet voldoende wordt uitgedaagd KAN niet meer spelen. Een slim kind maakt een moeilijk werkje in de tijd dat een ander kind een eenvoudig werkje maakt. Daarnaast is er tijd genoeg om te spelen.

Zoals jij het beschrijft klinkt het alsof het aanbod in de klas flink afwijkt van wat je zoon aankan. En bij kinderen is het zo dat ze nodig hebben wat ze aankunnen!

Ik heb twee HBkinderen. Zeker de jongste van nu 4,5 ziet er helemaal niet zo HB uit. Op haar oude school (waar ze in 2 maanden diep ongelukkig werd) leek ze eerder uitgesproken dom en sociaal emotioneel onderontwikkeld. Toch heb ik haar laten testen en daarna naar de Leonardoschool gestuurd. Je herkent haar niet meer terug. Onder vergelijkbare kinderen blijkt ze sociaal emotioneel juist bijzonder sterk. Ze speelt veel met kinderen die een jaar ouder zijn (want er zitten verder geen 4jarigen in haar klas) en dan staat ze echt haar vrouwtje.

Met de oudste hebben we een enorme lijdensweg afgelegd. Ik kan uit eigen ervaring (en uit veel verglijkbare verhalen) zeggen: als de school nu niet reageert zullen ze het nooit doen. Ze hebben geen verstand van kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong en reageren net zo als een deel van de posters hierboven vanuit hun eigen ideeën over wat HB inhoudt en hoe je met kinderen moet omgaan. Jouw gevoel is juist! Ga daar maar vanuit, wat school ook zegt.

Mijn advies aan jou zou dus zijn: laat hem testen (zodat je weet of hij HB is of niet ipv het op je gevoel te doen) en zoek een school die beter om kan gaan met kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong. En doe het nu!

Dit klinkt misschien wat hard maar wij zijn door schade en schande wijs geworden. Bespaar jezelf en je zoon die lijdensweg. Op het HIQforum heb je vast al gelezen hoe veel scholen niet met deze kinderen kunnen omgaan.

Vooral het feit dat hij op school niet wil laten zien dat hij kan lezen, is voor mij een indicatie dat je hem moet laten testen en nu actie moet ondernemen voor meer uitdaging. Wacht niet tot hij 6 is want als hij eenmaal aan het onderpresteren is zal het heel moeilijk zijn om daarvan terug te komen.

Kindhb

Wat jij beschrijft ken ik uit mijn direkte omgeving. Dat jongetje is met 4.5 naar groep 3 gegaan, en heeft het nog steeds moeilijk met de andere kinderen omdat hij totaal geen aansluiting heeft: andere interesses en denkpatroon.

Bovendien schrijf jij dat je kinderen 1. hoogbegaafd zijn, Nivea schrijft dat nergens. En 2. jouw kinderen zijn beide ongelukkig op school wegens gebrek aan uitdaging. Verder liep het op sociaal vlak blijkbaar ook stroef (en daarna waarschijnlijk op emotioneel vlak ook.)

Nivea schrijft dat haar kind op soc. en emotioneel echt past in de klas, dat is toch een heel ander uitgangspunt. Ik denk dat als ze jouw uitgangspunt had gehad, kind is ongelukkig op school, heeft geen vriendjes, geen uitdading, dat de antwoorden wel anders waren geweest.

Nogmaals, ik begrijp jouw standpunt, maar het lijkt uit Nivea's postings niet dat haar kind kopje onder aan het gaan is.

Pelle

"In groep 1 hoeft dat niet perse", is nog wat anders dan "niemand kent het". Ik begrijp dat het zeker niet moet, maar dacht dat de meeste het wel zouden kennen.

Ja, je hebt gelijk dat veel kinderen inderdaad wel het liedje kennen maar het getalinzicht en -begrip is inderdaad wel iets anders.

Starre indeling

Nivea,

Ik was gisteren wat kort door de bocht omdat ik weinig tijd had. Toen mijn zoontje 4,5 was hadden wij eigenlijk een beetje hetzelfde gevoel. De juf bood niet zoveel aan. Wel was er in tegenstelling tot jullie situatie een goedgevulde kast. Het was een combinatiegroep. Is dat niet ook een beetje wat hier steekt? Is het inderdaad een aparte groep 1?

Kortom ik herken je gevoel. Wij hebben weleens wat gezegd maar het verder maar laten gaan. Zoon liet ook niet blijken dat hij al kon lezen, maar dat heb ik bij heel veel kinderen gezien en daar maak ik me niet druk over.

Uiteindelijk is het allemaal prima uitgekomen, dat is vooral wat ik wilde zeggen. Dat het niet een wet van meden en perzen is dat je kind voortdurend in de kleutertijd tot het gaatje hoeft te gaan. Ik vind het juist leuk om thuis wat verder met ze te gaan, ik verwacht gewoon niet meer zoveel van school.

Kindhb

Ik herken veel in je verhaal. Dank je wel voor je reactie. Ik voel me een stuk sterker en ga ermee aan de slag. Vannochtend ook een goed gesprek gehad met een vriendin. Haar zoontje zit op de school naast die van mijn dochter en daar gaan ze er echt heel anders mee om. Stap 1, we gaan haar nogmaals laten testen. Daarna kijken we verder.
Succes allemaal.
Ya

Knurf

Ik weet niet wat jouw beeld is van een kleuterklas. Maar hier hebben ze geen werkbladen of iets dergelijks. Ook niet in groep 2. Dat wil ik ook helemaal niet. Ik wil juist dat hij lekker speelt. Spelen in de hoeken is geen probleem.
Maar de kast met ontwikkelingsmaterialen (thuis zou je dat speelgoed noemen) is gewoon onder zijn niveau. Thuis geef je een kleuter toch ook geen peuterspeelgoed?Puzzelen is in mijn optiek spelen. Een gemiddelde 4 jarige kan puzzels van 20 stukjes. Niet te makkelijk, niet te moeilijk/frustrerend. Zo'n kind maak je toch niet blij met een puzzel van 4 stukjes? Mijn 4 jarige doet graag 100-stukjes-puzzels maar er zijn alleen maar 2 puzzels tot 30 stukjes.

Kindhb en sasvangent

Kindhb, bedankt voor je reactie. Sasvangent heeft precies mijn reactie gegeven. Mijn kind loopt niet vast in groep 1, doet het sociaal en emotioneel prima in groep 1, heeft veel aansluiting en is net als alle andere jongens in de klas geintresseerd in vrachtauto's, dino's, etc.

Ik vind het etiketje wel of neit hoogbegaafd niet zo belangrijk. Hij is niet problematisch hoogbegaafd in ieder geval.

Hij laat op school niet zien dat hij kan lezen, maar niet omdat hij dat niet durft of zo. Hij denkt trouwens dat 3 andere (stoere) kinderen ook kunnen lezen (ik weet zeker van niet). Want dat zeggen ze. Prima, ik laat hem maar in de waan. Hij is gewoon te druk met andere dingen, wil graag dingen samen doen met anderen en voorlezen dat doet hij niet want 'ik ben toch geen juf'.

Dan heb ik nog een vraag

Ik lees hier allemaal dingen wat kinderen wel of niet kunnen in groep 1. Ik weet niet zo goed wat "normaal" is voor een 4 jarige. Nu ik dit allemaal lees: is het dan erg extreem dat mijn zoontje van 4 jaar( juli) tot 59 telt, ook tot 59 de cijfers herkent, en van 30 achteruit telt? En hoe zit het met letters lezen? Wat is "normaal voor een 4 jarige? Is er een site ofzo waarop je zulke dingen kunt vinden?

Qua rekenen

zie http://www.dyscalculie.org/kerndoelen.php?a=g1#g1