Check onze 10 slimme tips om geld te besparen op je volgende gezinsvakantie
Relaties Relaties

Relaties

An.

An.

28-10-2010 om 14:55

Aardig gevonden worden

Ik had net een gesprek met een collega. Hij gaat weg, hij is over en dat is vreselijk jammer. Wij konden het goed vinden en werkten prettig samen. Ik het licht van het vertrek durven we kennelijk naar elkaar uit te spreken hoe we elkaar zien. Hij vertelde hoe hij mij waardeert en hoe hij zich in mij herkent. Dat hem dat als een schok kwam toen hij mij voor het eerst zag. Leuk om te horen, dank je wel! We raken elkaar kennelijk. Dit had ik vást niet geweten als hij niet was vertrokken en dat vind ik jammer. Natuurlijk voel je het wel aan, maar nu hij het zo zei, kan ik de boze buitenwereld weer even aan. En dus zou ik gedachten willen kunnen lezen. Zodat je je elke dag goed voelt bij de (onuitgesproken) wetenschap dat mensen je (misschien wel) overmatig waarderen. Maar daar kunnen jullie mij vast niet bij helpen

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Annie

Annie

28-10-2010 om 17:00

(zelf)waardering

Er is een spreekwoord/gezegde dat stelt: Het gaat er niet om wat je uit de wereld haalt, maar wat je erin stopt. Het schijnt dat als je vanuit dit idee handelt, daar als vanzelf een goed gevoel over jezelf uit voortvloeit. Gedachten kunnen lezen (om te kunnen weten dat je enorm gewaardeerd wordt), is dan niet meer zo nodig.

Heb je soms diepere gevoelens voor hem? in de zin van...

Op mij komt je verhaal over alsof jullie wel een oogje op elkaar hebben en daardoor een soort "soulmate" gevoel krijgen.
Klopt dat, of wil je heel wat anders zeggen?

Gr. Poezie.

(h)erkenning

Beste An.

Ja, ik herken veel in je verhaal. Ik voel ook vaak een wederzijds respect/vriendschap/click met iemand, maar merk dat dat vaak niet uitgesproken wordt. soms zo erg dat, als ik die waardering of gevoelens wel uitspreek (wat je geeft, krijg je terug, toch?), die persoon blijkbaar zo laat schrikken dat ik eerder een ontkenning/afwijzing krijg dan een bevestiging, wat mij dan juist weer een naar gevoel geeft. Ik vertrouw tegenwoordig dus maar op mn gevoel... en geniet van de momentjes dat ik het respect/ de click voel.
En ja, ik begrijp Poezie ook, het voelt soms zelfs als verliefdheid... ik heb blijkbaar een groot hart!

An.

An.

01-11-2010 om 10:46 Topicstarter

Tja

het is niet zo aardig van me want het innerlijk moet vooral tellen maar mijn collega is 16 jaar ouder en niet echt mijn type. Daarnaast hebben we beiden een relatie. Dus nee, ik ben niet verliefd op hem. Maar dat je het zó goed met elkaar kunt vinden en samen een goed team bent en dingen bereikt, dat heb ik op mijn werk nog niet eerder mee gemaakt. Als hij daarnaast ook nog eens van mijn leeftijd zou zijn en mijn type, dan was dit absoluut niet goed afgelopen, zo eerlijk moet ik wel zijn
Nee, wat ik met mijn posting bedoelde is dat ik niet zo'n goed zelfbeeld heb en van zijn bericht erg opknapte. En dat ik zijn waardering (waar ik ergens wel van wist natuurlijk) graag beter in mij op had willen nemen. Omdat het me voedde. Ik ga Annies posting nog een keer lezen, volgens mij had ze een punt...

An.

An.

01-11-2010 om 10:49 Topicstarter

Trouwens

Wat sdw schreef, had hier goed kunnen gebeuren. Mijn collega was érg open over zijn gevoel en inwendig schrok ik ook echt. In een seconde dacht ik 'ojee, help, en nu? wat leuk! Hoe nu verder? O ja, hij moet weg' en ga zo maar door. Gelukkig kon ik aardig reageren, ook omdat ik voelde dat hij het heel eerlijk en ongevaarlijk bedoelde, maar ik schrok inderdaad.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.