Relaties Relaties

Relaties

Claimgedrag van sommige....!

Hallo,

Ben benieuwd of alleen ik daar zo "last" van heb.
Ik woon in een gezellige buurt en door de jaren heen hebben we een aantal leuke vrienden en kennisenkring opgebouwd. Allemaal leuk en gezellig maar je MOET overal aan meedoen (uitjes/diners/filmavonden/feesten etc)

Als we een keer afzeggen doordat we andere verplichtingen of andere leuke dingen hebben dan is men (de groep) "op de tenen getrapt".

Is het niet zo dat als (1) iemand je uitnodigd je altijd de vrijheid hebt om:
2. je kijkt of het je leuk lijkt
3. dan te kijken of t uitkomt in je agenda
4. je dan meedoet/meewil.

En zo niet, dan niet! Hoe gaan jullie om met CLAIM gedrag van familie of vrienden/kennisen?

groetjes,

Christina

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Geen herkenning

Hoi Christina,

Ik herken het niet echt, maar misschien komt dat doordat ik niet echt deel uitmaak van een groep van vriendinnen en kennissen. Ik heb vooral losse vrienden, bijvoorbeeld oudcollega van vorige baan, één vriendin van de middelbare school, één buurstel bij wie we weleens gaan eten, studievriend van man, yogavriendin, etc. Genoeg contacten dus, maar niet echt mensen met wie we dingen in groepen doen.
Ik vind dat je inderdaad altijd de vrijheid hebt om te kijken of je de activiteit leuk vindt, of deze past in je planning en agenda en of je dus meegaat. Is het zo dat jullie de enige zijn die wel eens afzeggen? Het lijkt me namelijk voor iedereen met kinderen lastig om kids, werk, familie en vrienden te combineren. Wat dat betreft zou er toch begrip moeten zijn vanuit 'de groep'?
Maanve

leuke meid

leuke meid

23-09-2010 om 18:20

Leuk

Mijn devies: heb een hart vol van warmte en liefde in je borst, maar wees op je vierkante meter een vorst! (Uit: Mensch durf te leven, Dirk Witte).

fladder

fladder

23-09-2010 om 22:19

Ohhh (off topic)

Dat mogen ze op mijn begrafenis spelen (liefst de originele versie van Pissuise)...

leuke meid

leuke meid

23-09-2010 om 23:41

De tekst (not off topic!)

Het was zeker leuk geweest om die van Jean-Louis Pisuisse eens te horen en zien, maar helaas is daar geen opname van bewaard gebleven ...

Vanwege de woorden alleen al brengt overigens elke vertolking van het door Dirk Witte geschreven ´Mensch, durf te leven´ mij (elke keer maar weer) in vervoering.

Voor degeen die hem nog niet kent; hier volgt de tekst!

Je leeft maar heel kort, maar 'n enkele keer
En als je straks anders wilt, kun je niet meer!
Mensch, durf te leven!

Vraag niet elken dag van je korte bestaan:
Hoe hebben m'n pa en m'n grootpa gadaan?
Hoe doet er m'n neef en hoe doet er m'n vrind?
En wie weet, hoe of dat nou m'n buurman weer vindt,
En - wat heeft 'Het Fatsoen" voorgeschreven?
Mensch, durf te leven!

De menschen bepalen de kleur van je das,
De vorm van je hoed, en de snit van je jas
En - van je leven!
Ze wijzen de paadjes, waar langs je mag gaan,
En roepen 'o foei!' als je even blijft staan, -
Ze kiezen je toekomst en kiezen je werk,
Ze zoeken een kroeg voor je uit en een kerk,
En wat j' aan de armen moet geven.
Mensch, is dat te leven?

De menschen - ze schrijven je leefregels voor,
Ze geven je raad, en roepen in koor:
Zoo moet je leven!
Met die mag je omgaan, maar die is te min.
Met die moet je trouwen, - al heb je geen zin.
En daar moet je wonen, dat eischt je fatsoen -
En je wordt genegeerd als je 't anders zou doen,
Alsof je iets ergs had misdreven,
Mensch, is dat leven?

Het leven is heerlijk, het leven is mooi.
Maar - vlieg uit in de lucht, en kruip niet in een kooi!
Mensch! durf te leven!
Je kop in de hoogte, je neus in de wind,
En lap aan je laars hoe een ander het vindt!
Hou een hart vol warmte en van liefde in je borst,
Maar wees op je vierkante meter een Vorst!
Wat je zoekt kan geen ander je geven!
Mensch, durf te leven!

fladder

fladder

24-09-2010 om 00:03

Leuke meid

Jawel hoor... Ik heb 'm, uit 1917...! En nog meer van Pissuise...! (en Louis Davids heb ik ook nog ergens).

leuke meid

leuke meid

24-09-2010 om 08:33

@fladder: ohhh!

Hoe is het mogelijk! Die wil ik ook!

Christina

Weet je zeker dat je buurt wel zo gezellig is en je vrienden wel zo leuk. Ik krijg hier namelijk spontaan jeuk en uitslag van.

Tuurlijk heb je altijd de vrijheid om te kijken of iets wel uitkomt en bij je past als je uitgenodigd wordt (met als uitzondering natuurlijk iets als de bruiloft van je beste vriendin, daar ben je altijd bij...). Echte vriendschap zou daar tegen moeten kunnen.

En wat betreft je vraag hoe ik met claimgedrag omga: niet! Als het moet dan hoeft het voor mij al eigenlijk niet meer.

fladder

fladder

24-09-2010 om 13:17

Nog 1x off topic, sorry

Leuke Meid, mail even naar [email protected]

Christina2

Christina2

24-09-2010 om 13:40 Topicstarter

Bedankt, had even een bevestiging nodig....

Het gedicht van leuke meid, bevestigd t eigenlijk al....
Dees, benoemd wat ik stiekem al dacht!

Bedankt!

Inderdaad "als niet, dan niet"
It's my life, it know or never....

Groetjes,

Christina

zondernaam

zondernaam

24-09-2010 om 17:20

Maar wat als het een hele goeie vriendin is?

Ik heb een hele goeie vriendin, die toevallig ook nog naast mij woont. Zij en haar gezin zijn echte feestbeesten en grijpen alles aan om een feest te geven. Heel fijn voor hun, dat moeten ze vooral doen. Helaas wordt er van ons verwacht dat we altijd acte de présence geven en dat we minstens als eersten komen en als laatsten weer weggaan. Soms, als we zin hebben, doen we dat ook, maar veel vaker komen we maar even. En dit komt ons altijd op een beetje zuur commentaar te staan. Zelf geven we zelden, alleen bij zeer speciale gelegenheden, een feest. Toen ik onlangs veertig werd, heb ik dit niet willen vieren, omdat onze omstandigheden dit niet toelieten. Maar dat vond vriendin wel heel verdrietig en die heeft vervolgens onze voortuin met slingers volgehangen en in de straat posters opgehangen met de mededeling dat ik 40 was geworden. Tenslotte moet je, in haar ogen, wel iets aan zo'n bijzonder kroonjaar doen. Ik ben zeer op haar gesteld en zij heeft, naast dit gedrag, een heleboel goeie eigenschappen. Maar hoe krijg ik het nou eindelijk eens voor elkaar om hier mijn eigen plan in te trekken? Ik heb het al eens aangekaart, maar ze begrijpt echt niet dat ik niet altijd zin heb in een feestje. Met "als niet, dan niet" kan ik dus niet erg uit de voeten....

koentje

koentje

24-09-2010 om 17:34

Dan

moet je dus heel duidelijk zijn. Je kunt toch vertellen wat je hier vertelt?

zondernaam

zondernaam

24-09-2010 om 17:59

Gedaan!

Maar het helpt niet. Ze kan het zich niet voorstellen! Zij vindt feesten leuk en dat dat voor een ander niet geldt, vindt zij onbegrijpelijk. Als ik nog duidelijker word, ben ik bang dat zij (tja, waar ben ik nou bang voor)zich gekwetst voelt en dat heb ik er niet voor over. Ik probeer mijn eigen gang te gaan, door te komen en te gaan wanneer ik dat wil, maar dan moet ik haar commentaar (soms) voor lief nemen. Maar ik blijf het lastig vinden. Ik probeer haar te respecteren in haar wens tot feesten, maar ik voel me in mijn wens om daar op mijn manier mee om te gaan, niet heel erg gerespecteerd. Gelukkig is ze verder een geweldig mens, dus wat maak ik me druk. Maar soms heb ik er toch last van.

Gewoon geen zin

Bij dat soort mensen vind ik het passend om te zeggen: "nee, ik heb geen zin vandaag". Ik zou het trouwens snel gehad hebben met die verplichte gezelligheid. Ik zou het ter discussie stellen, gooi wat olie op het vuur !

Sterkte,
Damajo

Bastet

Bastet

25-09-2010 om 18:21

Ja maar.....

Als iemand dat nou werkelijk niet wil aannemen van jou,is het dan wel zo'n goede vriendin??
Bastet

zondernaam

zondernaam

25-09-2010 om 22:44

Goeie vraag

Ik snap de vraag, maar ze is echt een goeie, dierbare vriendin. Ze snapt gewoon niet, dat ik er echt niks aan vind, al die feesten en partijen, vooral als ik het gevoel heb dat ik het zelf niet kan doseren. Als we terug komen van vakantie, wil ze ook altijd dat we gelijk komen eten. Dat is gemakkelijk voor ons, vindt ze. Het is zo lief bedoeld, maar ik acclimatiseer graag eerst even en pak de auto liever eerst uit. We zijn gewoon heel verschillend en ik moet me daar maar bij neerleggen.

Toch duidelijk zijn

En dan keer op keer op keer. Als jij liever eerst je auto uitpakt dan zeg je dat ook tegen haar (sorry, maar ik pak liever eerst even de auto uit, ik kom straks wel even langs...).

En per feestje ook bekijken. Ook al ben je haar beste vriendin, dan wil dat nog niet zeggen dat je altijd als eerste aanwezig moet zijn en als laatste moet gaan. Je "moet" per feest beoordelen of je vindt dat je er naar toe moet gaan en als je vindt dat je wel moet gaan maar niet zo'n zin hebt ga je een uurtje en daarna weer lekker naar huis.

Het feit dat zij het (niet wil) snappen, hoeft nog niet te betekenen dat jij keer op keer over je eigen grenzen heen moet gaan.

zondernaam

zondernaam

26-09-2010 om 17:28

Eerst de auto, dan even langskomen

Dat zeg ik dus ook, maar eigenlijk wíl ik die eerste dag, net terug, niet langskomen. Ik wil gewoon lekker thuis alle oude kranten doornemen en mijn moeder en zussen bellen en was in de wasmachine gooien, enzo.
Ik trek, als het enigszins kan, mijn eigen plan en neem het commentaar maar voor lief, zucht. Ze is echt een goeie vriendin, maar met deze eigenschap heb ik moeite. Maarja, niet alle vriendschappen zijn perfect, toch?
Bedankt voor alle tips.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.