Relaties Relaties

Relaties

Lila

Lila

01-02-2018 om 16:07

Dochter moet haar eigen verjaardagscadeau ophalen bij oma

Twee jaar geleden heb ik het contact met mijn ouders verbroken. Dat was voor mij een heel verdrietige maar de beste keuze. Er is een rotjeugd aan vooraf gegaan. Ik heb altijd gehunkerd naar erkenning en liefde, maar ik deug niet voor mijn ouders.

Omdat mijn kinderen al puberleeftijd zijn, laat ik heb de keuze of ze opa en oma nog bezoeken (met wel wat waarschuwingen). Ze wonen niet al te ver en ze kunnen er zelf op de fiets heen.

Het zijn voor mijn kinderen niet echt fijne mensen, en mijn kinderen gaan er echt heen om vooral oma een plezier te doen. Ze gaan ook nooit alleen.
Ze gaan dus wel eens langs, zoals met nieuwjaar. Of als oma of opa jarig is.
Ik blijf hier helemaal buiten.

Helaas hoor ik wel wat verhalen, en dan wordt ik helemaal zwart gemaakt. En op de valreep mijn zus opgehemeld. Dat doet me veel pijn.
Gelukkig heb ik heel verstandige kinderen en die geloven niet alles wat opa en oma zeggen.

Nu was mijn dochter vorige week jarig. Ze heeft een kaartje (wel een week te laat) gekregen, wat ze altijd deed.
Alleen nu zat er geen cadeau bij, wat ik ook prima vind, maar wel de tekst; als je een cadeautje wilt zul je deze moeten komen halen.

Is het raar dat ik ongerust wordt van deze tekst? Ik heb er geen goed gevoel bij.
Dochter weet ook niet zo goed wat ze er mee aan moet. Van haar hoeft een cadeau helemaal niet, want meestal zijn het sieraden en dochter houdt daar niet eens van, maar ze is wel bang dat oma erg verdrietig gaat worden en de schuld dan bij haar legt. Dit zegt mijn dochter zelf.

Ik heb dit niet aan dochter laten merken wat ik vind, omdat ik nog steeds vind dat zij (ze is net 16 nu) zelf die keuze moet maken. Maar ik zou haar het liefst verbieden daar nog te komen, om haar in bescherming te nemen.

Wat denken jullie? Zie ik spoken? Mijn man vindt dat ik een beetje overdrijf.

Waar ben je bang voor?

Ik zie het als een erg kinderachtige manier om kleindochter te lokken en verwacht dat er dan weer een soortgelijk cadeautje voor haar klaarligt. Ik zou het besluit hierover bij je dochter laten maar aangeven dat ze niet op stel en sprong daar heen moet, het kan "gewoon" een van haar zeldzame bezoekjes aan oma en opa zijn en of dat cadeautje dan wel of niet gegeven wordt is afwachten. Wil ze niet gaan, ook prima.

Jaina

Jaina

01-02-2018 om 16:35

Zelf

Je dochter is 16. Ik zou het haar zelf laten beslissen.
Overigens vind ik het geen hele rare reactie van oma. Je dochter komt er immers af en toe? En natuurlijk is het leuker om een cadeautje persoonlijk te geven dan het op te sturen.

Jasmijn

Jasmijn

01-02-2018 om 16:49

de tekst is nogal hard

Ik vind de tekst van Oma niet lief klinken, ze had ook kunnen schrijven: Lieve "Merel", Gefeliciteerd met je verjaardag! Ik heb een cadeautje voor je klaar liggen en zou het heel gezellig vinden als je binnenkort eens lang komt om het op te halen, liefs Oma.
Dan klinkt het toch heel leuk, en logisch dat oma het niet opstuurt, leuker om zelf te geven en de reactie te zien. Dochter zal zelf moeten aangeven dat ze niet van sierraden houdt, anders blijft oma ze geven. (zou ik bij mijn schoonmoeder ook moeten doen, sommige mensen zijn daar totaal niet opmerkzaam in)

Lila

Lila

01-02-2018 om 16:59

Natuurlijk moet ze zelf kiezen

Ik heb het er toevallig net nog even met dochter over gehad.

Ze wil eigenlijk niet gaan, maar ze voelt zich een beetje voor het blok gezet. Waar dochter mee zit is dat ze zich schuldig gaat voelen als ze niet binnenkort bij oma langsgaat omdat oma dan verdrietig wordt, door haar schuld.

Dat is naar mijn idee hetzelfde manipuleer gedrag waarom ik haar niet meer wil zien.

Dat woordje moeten daar val ik ook nogal over.

Nog steeds haar eigen keuze maar ik weet dat dochter het heel lastig vindt om nee te zeggen. Dat heb ik zelf ook dus ik snap wel waar ze mee zit.

Margreet

Margreet

01-02-2018 om 17:43

Eigen intuitie versus manipulatie door schuldgevoel

( Je moeder klinkt kinderlijk manipulatief, helaas naadloze herkenning met mijn moeder (nu overleden) Zij speelde het dan klaar om het kind het cadeautje ook nog eens niet te geven zodat hij zou moeten blijven komen... ben er nog verbijsterd over en heb mijn kind daar ook tegen beschermd. Maar die was veel kleiner)

"Ze wil eigenlijk niet gaan, maar ze voelt zich een beetje voor het blok gezet. Waar dochter mee zit is dat ze zich schuldig gaat voelen als ze niet binnenkort bij oma langsgaat omdat oma dan verdrietig wordt, door haar schuld."

Ik denk dat het beste dat je je dochter in deze situatie kan meegeven, is dat zij haar eigen gevoel moet volgen en erbij blijven en zich niet moet laten manipuleren door eventueel schuldgevoel.

Maar ze hoeft niet onvriendelijk te zijn. Ze kan een kaartje sturen met 'oh Oma wat lief dat je aan me gedacht heb. Ik heb het helaas een tijd heel druk dus het duurt een tijdje voor ik in de gelegenheid ben. Dan kom ik voor u, cadeautje of geen cadeautje.

Lente

Lente

01-02-2018 om 17:46

Wat een mooi antwoord Margreet

Zo houdt kleindochter Oma in haar waarde en zichzelf ook

Neutraal terrein

Je dochter kan haar oma opbellen om samen een kop koffie met gebak bij de multivlaai of hema te doen. Veilig op neutraal terrein zodat haar oma har niet voor het blok zet .
Als ze het brengt als een leuk met oma-dingetje, gaat oma er mogelijk mee in.

Margreet

Margreet

01-02-2018 om 20:23

Dank je Lente o.t.

Door mijn moeder ben ik er wel gepokt en gemazeld in geraakt diplomatieke antwoorden te verzinnen. Helaas hielp het bij haar niet: ze verzon dat wel weer iets anders verbijsterends manipulatiefs.

Bette

Bette

01-02-2018 om 23:11

"Ze wil eigenlijk niet gaan, maar ze voelt zich een beetje voor het blok gezet. Waar dochter mee zit is dat ze zich schuldig gaat voelen als ze niet binnenkort bij oma langsgaat omdat oma dan verdrietig wordt, door haar schuld.

Dat is naar mijn idee hetzelfde manipuleer gedrag waarom ik haar niet meer wil zien."

Dat is inderdaad manipulerend gedrag. Ik zou zelf mijn dochter duidelijk maken dat zij niet verantwoordelijk is voor de gevoelens van iemand anders. Niet dat ze zich dan zonder consequenties slecht kan gedragen, maar wel dat als zij op een normale manier een normale reactie geeft, dan is het niet haar schuld als in dit geval oma daar 'verdrietig' op reageert.

Nee zeggen mag. Ook als oma dan 'verdrietig' wordt (en dat staat tussen aanhalingstekens omdat oma 'verdriet' gebruikt als manipulatiemiddel). Dat is aan oma om zich daar overheen te zetten, en niet de verantwoordelijkheid van jouw dochter.

Overigens vind ik de suggestie van Margreet (kaartje) echt super goed.

Lila

Lila

02-02-2018 om 09:11

Kaartje

Dat vind ik ook een prima idee.
Ik heb ook besloten dat ik mijn dochters meer wil beschermen tegen hun oma. Dit na een uitgebreid gesprek met mijn man, die het nu ook een beetje snapt gelukkig.
Dank voor het lezen en meedenken allemaal! X

hoe kun je je dochter helpen?

Ten eerste: ik denk dat je intuitie klopt, dat dit een vorm van manipulatie is. Manipulatiegedrag is nooit zwart-wit, er is altijd "plausible deniability", en buitenstaanders begrijpen vaak niet waarom een langdurig manipulatie-slachtoffer zo "overdreven" reageert op een "onschuldige" fout. Maar jij weet dondersgoed welke motivatie er achter die onschuldige fout zit.

Aan de andere kant, volgens mij heb jij geen angst voor de veiligheid van je dochter, geen angst dat je dochter je ouders gelooft, geen angst dat je dochter "beschadigd" raakt door dit verzoek. Je hoeft het niet te verbieden.

Ik denk dat jij ziet dat je dochter niet wil, maar dat je bang bent dat ze dat niet durft te zeggen. Dat jij het wilt verbieden zodat je dochter zich niet verantwoordelijk hoeft te voelen voor oma. Maar ik denk toch dat het leerzaam is voor je dochter als het WEL haar eigen keuze is. Een levensles, zeg maar. Je kunt het gesprek aangaan door vanuit jezelf te vertellen: hoe jij je heel lang verantwoordelijk hebt gevoeld voor je moeders gevoelens; hoe je uiteindelijk tot het inzicht bent gekomen dat het onmogelijk is om je moeder blij te maken*; hoe de druppel die de emmer deed overlopen misschien voor buitenstaanders eigenlijk onbegrijpelijk onbenullig was...

Een andere optie is de keus bij je dochter leggen: wil ze zelf zeggen dat ze niet kan of wil gaan, of wil ze dat jij zegt dat je het verbiedt?

* Eventueel kun je het uitleggen als een verslaving: je moeder is niet in staat tot echt geluk; ze wordt blij van aandacht en van macht over anderen en ze denkt dat dat 'geluk' is, maar het is vluchtig en oppervlakkig. Het is zoals een alcoholist blij wordt van alcohol: hoe meer aandacht en macht je haar geeft, hoe meer ze wil, en hoe moeilijker het voor haar wordt om het zonder die continue aandacht en macht te doen.

Lila

Lila

02-02-2018 om 13:54

Syboor

Bedankt voor je mooie en heldere uitleg.
Ik heb deze hele kwestie (dat ik geen contact meer wil met mijn ouders) best vaak met mijn kinderen besproken en het waarom en hoe. En ook erbij dat dit voor hen niet hoeft te betekenen dat ze opa en oma niet mogen zien. Voor mijn gevoel is dit heel belangrijk. Ik wil ze hun opa en oma niet ontnemen.

Wat vooral mijn jongste moeilijk vindt is dat ik erg vaak verdriet heb gehad om dit, nog wel maar zeker minder. Als mijn ouders en ik elkaar hadden gezien had ik erg vaak huilbuien die ik niet altijd kon verbergen voor mijn kinderen.
Mijn jongste is daar best boos over op oma en opa.
Ik heb ook geprobeerd uit te leggen dat die schuld niet perse bij opa en oma ligt.Ze doen het niet express om mij te kwetsen maar vanuit een behoefte inderdaad.
Ik vind de metafoor naar een (alcohol) verslaving wel een mooie.

Min kinderen leren nee te zeggen vind ik in hun opvoeding ook wel een uitdaging (aangezien dat een zeer zwak punt bij mezelf is).

Margreet

Margreet

02-02-2018 om 14:58

Lila

Zoals ik al zei, heken ik naadloos mijn moeder in jouw verhaal. Ook mijn kinderen hebben vaak mijn verdriet en boosheid gezien om hoe ze me behandelde. Ik heb heel veel aan dit boek gehad trouwens https://www.bol.com/nl/p/adult-children-of-emotionally-immature-parents/9200000032513552/?suggestionType=typedsearch

Optie Margreet

Die optie kan net zo goed door oma gelezen worden als een 'ik heb geen zin om tijd te maken maar ik durf het niet te zeggen!' - antwoord. Het niet durven toont weer aan dat oma invloed heeft op de gevoelens van kleinkind; dus dat ze kwetsbaar is. Het is ook wel lastig om bij zo'n iemand in haar haar op visite te moeten want die oma voelt zich daar sterk.
Daarom ook het voorstel om op een leuke plek koffie en gebak te nuttigen. Dan kan ze het net zo kort maken als ze wilt. En laat ze ook niet zien ergens bang voor haar te zijn.
Dergelijke koffiemomenten kunnen best gezellig zijn, juist omdat ze buitenshuis zijn en oma minder sterk staat.

Margreet

Margreet

02-02-2018 om 16:14

Flanagan

"Die optie kan net zo goed door oma gelezen worden als een 'ik heb geen zin om tijd te maken maar ik durf het niet te zeggen!' "

ja dat kan. Maar het kan ook dat dochter voelt dat ze daarmee het heft meer in eigen hand neemt (ik kom wel, maar niet meteen omdat jij nou een cadeautje voor me hebt).

Dochter moet zelf maar voelen wat voor haar fijn voelt, buitenshuis (wat ik dan weer gedoe en gedraai vind) of een kaartje of iets wat helemaal anders is.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.