Fijn….kerst met schoonfamilie….
Hebben jullie er ook zo'n zin in? Kerst vieren met je schoonfamilie? Nou, hier niet echt. Weer dat burgertrutterige verplichte gedoe..in een kringetje over koetjes en kalfjes praten en die steken onder water weer aanhoren en geroddel over andere familieleden en/of 'vrienden'….en dan daarna…..jawel gourmetten! Of een gewonnen huzarensalade of uitgedroogde kiprollade die niet te vreten is…jaar in jaar uit hetzelfde getrut. Ik heb geprobeerd er onderuit te komen, maar dat is 'not done'. Ik offer mezelf maar weer op voor die paar uur in de wetenschap dat ik niet de enige ben.
Tja
ik vier kerst niet met mijn schoonfamilie, maar wel met mijn eigen familie en met vrienden. Het is niet hoogstaand, we kletsen over van alles en nog wat en we gourmetten ook eerste kerstdag. Maar het negatieve dat jij verwoordt herken ik toch echt niet. Het is gewoon gezellig. Ook toen we het nog wel met schoonfamilie vierden was het doorgaans gewoon gezellig. Het is misschien wel getrut, maar ook gezellig.
Aagje
Aagje
Fijn dat jullie het zo gezellig hebben. En ik bedoel niet te zeggen dat het getrut is, maar bij mijn schoonfamilie dus wel. Echt van dat oeverloze gezever over niets. Ik heb wel eens geprobeerd om het gesprek op iets anders te brengen, maar toen viel er een ijzige stilte….ik ben gewoon niet zo van het roddelen over anderen en het continue zeuren over allerlei pijntjes etc..
Het is echter bij mij ieder jaar weer met samengeknepen billen en gekromde tenen erheen. Verschrikkelijk vind ik het en ik moet erheen. Thuisblijven is geen optie. Twee jaar terug was ik geveld door een flinke griep. Niet leuk, maar wat was ik blij dat ik er niet heen hoefde…Lekker mijn bed in.
Best te doen
vooral omdat mijn kinderen het erg naar hun zin hebben, mijn schoonma zo druk in de weer is met haar 10 gangen menu dat ze mij ook niet hindert. Verder zit ik in een hoekje tuin en woonbladen te bekijken en maak ik af en toe een foto van de jongste die belaagd wordt door haar zus, nichtjes en neefjes.
Ik heb niet zoveel zin in eten bij mijn ouders, daar hebben de kinderen minder ruimte.
Tja
met geen schoonmoeder meer, geen vader meer en een moeder die geestelijk niet meer op deze wereld is, zou ik dit jaar eigenlijk een moord doen voor zulk getrut. Maar ik snap ook de andere kant, want die heb ik ook gehad 
Weleens hier gelezen, jezelf op de uitstand zetten. Misschien helpt het?
Nee
Mijn schoonfamilie is frans. Die staan de hele dag in de keuken, om vervolgens de rest van de dag en nacht gezellig aan tafel te zitten.
Helaas kunnen we het dit jaar niet samen vieren. Ik vind het jammer.
Wel leuk
Dit jaar zijn we met mijn familie op wintersport, dus nu gaan we niet. En dat vind ik eigenlijk best jammer. Maar ik heb een leuke schoonfamilie, waar ik het goed mee kan vinden. Het eten is prima, maar ik zou het juist goed vinden als m'n schoonmoeder er wat minder haar best voor zou doen, het kost haar te veel energie en ze snapt nog steeds neit dat we met minder ook tevreden zijn.
Als het maar leuk en gezellig is, en dat is het altijd.
Maar hoe staat je man er tegenover? Als het zo erg is kun je er toch ook voor kiezen om een of twee uur te gaan en de rest van de dag met alleen je gezin door te brengen?
Ieder jaar ;(
Hier is het ieder jaar hetzelfde. Ik heb helemaal niets gemeen met mijn schoonfamilie, afgezien van mijn man en mijn kinderen.
Ieder jaar verveel ik me rot op eerste kerstdag. Gelukkig is het maar een keer per jaar...
Dus kerstster, ik begrijp wat je bedoelt.
En natuurlijk ben ik blij en dankbaar dat we een min of meer gezonde schoonfamilie hebben. Maar ik zou er gewoon liever niet zijn, daar. Ze hier uitnodigen is overigens nog erger, ze nemen dan mijn hele huis en keuken over. Wij zijn namelijk het enige gezin wat niet obees is. Hierdoor vertrouwen zij er niet op dat ik een fatsoenlijke maaltijd voor ze klaar kan maken en nemen ze tot mijn grote enorme ergernis,nzelf zoveel eten mee, dat ik mijn voedsel in de vuilnisbak kan kieperen. Dat doe ik dus niet meer, koken voor die mensen.
Ik zie er elk jaar weer tegen op.
Gelukkig gaan we tweede kerstdag naar mijn ouders, bij hun gaat het tenminste wel om de gezelligheid en onderlinge betrokkenheid.
Kerstster
Als ik eerlijk ben moet ik zeggen dat een samenzijn met mijn schoonouders steeds meer een bezoeking wordt. Vooral of eigenlijk uitsluitend door schoonmoeder. We hebben ons altijd al verwonderd over de uitspraken van schoonmoeder (niet de echte moeder van man) en die verwondering slaat steeds meer om naar ergernis. En toch nodigen we mijn schoonouders sinds een aantal jaren uit voor een brunch op eerste kerstdag en paasdag. Nu kan het nog en we weten dat ze het enorm waarderen.
Kerstboom (over eten slepende gasten)
Ook hier kerst met de schoonfamilie. Meestal trouwens, mijn ouders komen met Sinterklaas, iets wat in mijn schoonfamilie wat minder leeft doordat zij uit Indonesië komen. Mijn ouders hechten niet enorm aan kerst, boffen wij even.
Ik vind het altijd best gezellig, met schoonzus en zwager kan ik het ook goed vinden en zowel schoonmama als schoonzus en zwager koken heerlijk, dus mij hoor je niet mopperen. De gesprekken met schoonouders zijn niet altijd even boeiend, maar best vol te houden (alleen met schoonmoeder soms lastig, want die is zowel letterlijk als Oostindisch doof).
Kerstboom, vanwege die Indonesische schoonfamilie heb ik ook het "probleem" van teveel eten. Inmiddels ben ik er eindelijk aan gewend (na een relatie van 10 jaar...) dat ze hier nooit komen zonder wat mee te nemen. Als je afspreekt dat ze wat meenemen nemen ze veel te veel mee, en als je niks afspreekt nemen ze ook dingen mee, maar weet je van tevoren niet wat...
Ik hou er nu rekening mee en calculeer in dat wij de dag van of de dag na een bezoek van schoonmama datgene eten wat ze heeft meegebracht (eventueel aangevuld met iets uit eigen voorraad). Ik heb haar al honderd keer gezegd dat ze ook van harte welkom zijn als ze met lege handen komen, maar dat verandert niets. Nu tel ik mijn zegeningen gewoon.
Groeten,
Temet
Eten
Ach, ik denkt dat het komt door hun obsessies met eten. Ik wil ze geen etiketjes geven, maar eten is zooo belangrijk. Ze worden er altijd erg gespannen en ongezellig van. Aan de ene kant willen ze allemaal altijd afvallen, want echt iedereen in mijn schoonfamilie heeft obesitas. Maar aan de andere kant willen ze 'lekker eten'. Triest want echt genieten kunnen ze niet meer.
Als we kerst zouden kunnen vieren zonder eten, zou het een stuk gezelliger zijn, volgens mij. Maar helaas is dat ondenkbaar.
Een jaar gingen zij in een restaurant brunchen, en toen gingen wij niet mee, omdat onze kinderen nog niet in staat waren in een restaurant te zijn. Toen kwamen ze daarna bij ons op de koffie ( met herl veel lekkers, natuurlijk). Dat was de gezelligste kerst tot nu toe.
Ja, fijn
Not. Getrut, ja. We gaan er aan het eind van de middag eten, dus ik zal het proberen een beetje te rekken tot we gaan en de kinderen moeten toch weer op tijd in bed. Hopelijk is het dan beperkt tot een uurtje of 4. Schoonmoeder móet praten, ook al heeft ze niets te melden, en dan krijg je als het bijvoorbeeld over iemand gaat die toevallig homo is te horen dat er tegenwoordig steeds meer van dat soort mensen zijn. Schoonvader zegt weinig en als hij dan wat zegt, herhaalt hij zich de hele tijd over iets wat verder niemand wat interesseert, zoals een koopje via marktplaats, of nieuws uit de anwb gids (zelfs mijn man interesseert dat geen bal, of hij heeft het zelf al gelezen).
Ik kom dat verder wel door (zal wel een hoop speelgoed meenemen zodat ik met de kinderen kan spelen), alleen de rotzooi die ze ons altijd meegeven zie ik nu al tegenop. Ik ga wat 'vergeten' mee te nemen.
Kerstster,
Ik zou jou niet graag als schoonfamilie willen hebben. Bah. De superioriteit druipt van je berichtje af. Wat heb jij het gewéldig met jezelf getroffen. En wat goeed dat je jezelf opoffert elk jaar weer. Eh, hoe gaat dat opofferen, zit je de hele zit met een chagrijnig hoofd aan tafel, zichtbaar kotsend van de slecht gebraden rollade? Wat zou ik elk jaar opzien tegen kerst met zo'n schoonzus/schoondochter aan tafel.
Ooh ik zie er zo tegenop...
later als ik schoonmoeder ben... Heb twee zoons en krijg vast van die krengen van schoondochters ( of zoons, dat weet ik natuurlijk nog niet). Maar oh oh. De babies kunnen alleen thuis slapen of bij oma van moeders kant, je mag geen speelgoed kopen, want het is niet ecologisch, educatief, past niet in het interieur...
Met kerst komen ze ook niet, brengen ze door met familie van haar kant, ik kook niet lekker genoeg, houdt onvoldoende rekening met kinderen, PMS, voorkeuren, steunkousen en kleurschema's
pff volgens mij valt het echt niet mee om schoonmoeder te zijn, je kunt het nooit goed doen.
Gelukkig heb ik ook nog een dochter (en natuurlijk passen mijn kerstdiners bij de kleur van haar ogen)
Oh en voor de tegenwoordige tijd: het zijn echt maar twee dagen!
Verlost
Ik heb 15 jaar achter elkaar bij schoonouders gegourmet. Met elk jaar exact dezelfde schaaltjes met exact dezelfde ingrediënten. Prei, paprika, ui, champignon. In de cd-wisselaar zitten al jaren dezelfde paar Lou Rawls cd's. Baby Loooove..... op repeat. Schoonvader zegt helemaal niks, schoonmoeder ratelt maar door over de wenselijkheid van voorgesneden andijvie bij de groentenboer.
Inmiddels hebben we al jaren geen contact meer met schoonouders, dus blijven wij verschoond van deze verplichting.
Kerstkaart
Cadeautje
Met het hele gezin bij elkaar...dat cadeautje heb ik mijn ouders en mijn schoonouders altijd gegund.
En ach, als het eten niet naar je zin is, het is maar eten, een paar uur later is het poep en kook je wat je wel lekker vindt.
Sneu
Kaatje: "En ach, als het eten niet naar je zin is, het is maar eten, een paar uur later is het poep"
Amen!
Kan me voorstellen dat de invulling van je Kerstdagen niet ideaal is, maar is het nou zo erg dat je er een hele draad voor opstart om dan ook nog te mopperen over de kiprollade die "niet te vreten" is? Vind het naar om te lezen. Ja, ik moet ook met enige regelmaat bezoekjes afleggen waar ik niet zoveel zin in heb en begrijp de weerzin dus best. Maar bij het lezen van dat zinnetje over die kip, zie ik toch meteen het beeld van een oudere vrouw die haar onbeholpen best staat te doen op het kerstmenu, in de hoop dat haar schoondochter het deze keer zal waarderen. Vind het sneu (ook voor die kip trouwens .
Hier vieren we Kerst al 100 jaar hetzelfde, en zou willen dat het nooit verandert, wat natuurlijk onmogelijk is: familie bij elkaar, mijn superoude omaatje er nog steeds bij, en al-tijd dezelfde muziek. We houden allemaal van traditie Annequeman overigens niet zo heel erg, dus die komt gewoon 1 dagje.
Wel zin in!
Kerstavond gaan we met mijn moeder en mijn gezin lekker uit eten en 1e Kerstdag komen mijn schoonmoeder en zwager en zijn gezin bij ons. En 2e Kerstdag zijn we dan lekker met z'n viertjes.
Ik weet al wat ik ga maken, niets al te ingewikkeld. Ga de boodschappen vanavond al doen om de kerststress in winkels te omzeilen, dus ja, ik heb er zin in!
Kerstster
Zie mijn berichtje in huis tuin en keuken. Ik leef met je mee 
Gezellig
Ben ik nou de enige die het fijn vindt om kerst samen met de familie te vieren? Nee, het eten is niet altijd mijn smaak. Nee, de verhalen over medische problemen van buurvrouwen of poetshulpen boeien mij niet mateloos. Maar ik realiseer me dat dit de gouden jaren zijn waarin ik nog kerst samen met mijn ouders kán vieren. En ik geniet van hun genieten.
Mijn problemen en belevenissen als kind zullen ook niet altijd zo uitermate boeiend geweest zijn als ik toen zelf vond. Ik gun mijn ouders nu hun eigen kleine wereld.
n@nny
Oh ja
En ik hoop eigenlijk dat mijn schoondochters (over de schoonzonen maak ik mij niet zo'n zorgen) mij met enige mildheid zullen benaderen als ik later lekker een uur lang over mijn belevenissen tijdens mijn spataderbehandeling wil praten.
n@nny
Ja hoor
Eerste kerstdag schuift mijn moeder aan, tweede kerstdag mijn schoonouders en ergens tussendoor doen we nog een bakkie bij mijn vader. Het is de eerste keer dat mijn schoonouders naar ons toe komen, meestal organiseren ze iets voor al hun kinderen, maar schoonma was ziek en ik bemerkte een lichte tegenzin, ze hadden eigenlijk nog niet nagedacht over kerst, hoorde ik gisteren....dus hoppetee, vegetarische recepten gezocht en ze zijn welkom.
Genieten
'ik geniet van hun genieten.'
Dat is denk ik precies het probleem. Volgens mij is er niemand die van dat rare kerstritueel van mans familie geniet. Maar dat is een taboe onderwerp.
Ach, we glimlachen vriendelijk, brengen gesprekken over 'buitenlanders' snel weer op de eksterogen van tante Cootje en kijken 'gezellig' verder naar Eurosport met z'n allen.
Tja, die koude kant
Nou is mijn koude kant na tien jaar best behoorlijk opgewarmd, maar als ik het eens minder zie zitten, die middagen tussen het donker eiken en de dorpsverhalen, dan houd ik mezelf voor dat mijn koude kant zíjn warme kant is, en dan fleurt de boel vanzelf weer op. Ik zou het ook niet leuk vinden als mijn man op avonden bij mijn warme kant narrig zit te doen omdat het zijn nest niet is.
Je schoonouders zijn ook maar mensen. En niet zomaar mensen, maar het nest van je teerbeminde man. Verman je.
Poeh
Okee, als toekomstig schoonmoeder van alleen maar schoondochters, moet ik dus niet ieder jaar gourmetten en zeker niet met dezelfde ingediënten, dus liever een culinair hoogstandje doen, een afwachtende houding aannemen, niet in een kringetje zitten met de visite, niet roddelen, veel speelgoed aanschaffen voor de kleinkinderen en ook zorgen voor veel speelruimte, als we ergens worden uitgenodigd geen eten meenemen en van te voren goed de volkskrant lezen zondat we veelzeggende discussies kunnen voeren met kerst in plaats van de laatste nieuwtjes over de kalknagel tante Betsy. Pfff ik wist niet dat schoondochters zó veeleisend zijn... Maar bedankt voor de tips.
Ondankbaar en verwend
Sorry, maar die gedachte komt wel in me op bij sommige postings. Ik hoop niet dat die mensen later schoondochters krijgen die er net zo over denken...!
Kijk, als je echt ruzieschoppers in de (schoon)familie hebt, of anderszins sfeerverpesters, dan kan ik het me wel voorstellen. Maar kom op, zeg, het is kerstmis, even slikken, even aanpassen (en niet denken "ja, maar zij passen zich ook nooit aan"), is meteen ook een goed voorbeeld voor je kinderen: het leven is niet altijd een lolletje en soms moet je je schikken naar de situatue!
En is het niet een beetje erg respectloos om zo af te geven op hun eten, hun meubels, hun wereldje? De wereld draait niet alleen maar om ons en onze smaak! (Schoon)moeder heeft zich uitgesloofd, ook al is het misschien niet op jullie manier, maar die manier mogen jullie straks over pakweg 30 jaar doen, als jullie schoondochter met een lang gezicht op bezoek komt en je het in haar ogen nooit goed zal doen!
Ik ga zondag naar mijn ouders en naarmate ze ouder worden krijgt het een steeds tuttiger gehalte, ze worden echt oud. Schoonouders heb ik al lang niet meer, mgen ze rusten in vrede, daar was het nog vele graden erger, met op feestdagen bijvoorbeeld een extra pagina uit de enorme familiebijbel (A4-formaat en kleine letters). En het kwam geen moment in me op om me daarover te ergeren (en echt, ik ben dingen meegemaakt met ze, dat wil je niet weten!) Ik heb ze geaccepteerd met al hun vreemde trekjes en eigenaardigheden, want ik respecteerde hen en hun manier van doen.
Helemaal eens met belle epoque
Diezelfde gedachte besloop mij: eens ben jij die vervelende oude schoonmoeder waar ze liever niet heen gaan. Een beetje medeleven met ouders en schoonouders op feestdagen is toch niet zo erg?
Jaymza
Iemand die zo in elkaar zit
Ik denk dat iemand die op zo'n manier afgeeft op haar schoonouders, straks net zoveel op dezelfde manier te klagen heeft over haar schoondochters en -zonen. We hebben allemaal zo onze eigenaardigheden en het zou fijn zijn als (in ieder geval) je familie je daarover niet veroordeelt.
Daarbij, praten over de kwaaltjes van nicht Truus, de hulp van de buurvrouw van tante Annie, en de aanbiedingen bij de AH, gaan 'wij' waarschijnlijk ook doen over 20/30 jaar. Dan heb je geen boeiende dagelijkse baan (duh), schoolbeslommeringen of andere 'veel interessantere' gespreksonderwerpen meer. Haha waarschijnlijk vinden schoonouders die verhalen ook helemaal niet interessant omdat dat ver bij hun dagelijkse belevingen vandaan staat
O jee
Dit jaar zit ik voor het eerst als schoonmoeder aan de kerstdis, ik weet nu in ieder geval waar ik niet over moet praten ;o).
Zoon en schoondochter zorgen voor het hoofdgerecht ( ik heb net per email de boodschappenlijst doorgekregen......) ik voor het voor- en nagerecht.
Het gaat toch vooral om het samenzijn, waar het eten een onderdeel van is, maar voor mij zeker niet het belangrijkste.
Vic
"Daarbij, praten over de kwaaltjes van nicht Truus, de hulp van de buurvrouw van tante Annie, en de aanbiedingen bij de AH, gaan 'wij' waarschijnlijk ook doen over 20/30 jaar. Dan heb je geen boeiende dagelijkse baan (duh), schoolbeslommeringen of andere 'veel interessantere' gespreksonderwerpen meer."
Dat ben ik niet met je eens. Ik ken zat mensen van boven de 70 en 80 en zit graag met ze aan tafel. Het scheelt dat die nog super sportief zijn. Hun geest houdt daarmee gelijke tred.
Mijn schoonouders daarentegen zijn pas in de 60. Hun wereld is niet door leeftijd gekrompen, zo oud zijn ze immers nog helemaal niet. Waarschijnlijk had ik ze op hun 35e ook al vermoeiend gevonden
Kerstkaart
Euhm, dan heb je dat liedje van Lou Rawls toch nog niet genoeg gehoord want het is Lady Love, Baby Love is van The Surpremes ) Subtiele hint van je schoonvader.
