Fijn….kerst met schoonfamilie….

Ja maar maroo

Niemand zegt dat 'verwend' en 'zeurpieten' over jou gingen. Jij hebt zo te lezen echt heel goede redenen om geen kerst met de familie te willen vieren.
VOlgens mij ging het 'verman je' over minder grote zaken als net niet lekker eten, en net niet interessante gespreksonderwerpen.
Niet over een maand ruzie en oplevend oud familiezeer en stress en tranen bij de gedachte. Ik wens je een warme kerst, met alleen maar mensen om je heen die jou graag zien!

Haha lia

Je kent de uitdrukking: in de uitstand gaan? Dat heb ik met alle macht geprobeerd. Met matig succes klaarblijkelijk, ik heb Lou niet in zijn geheel kunnen blokken, maar is iets met ee-ie love blijven hangen.

Kerstkaart

Topje van de ijsberg

Voor iedereen met een aureooltje, die zijn schoonouders met hun eigenaardigheden onvoorwaardelijk in liefde aanvaardt en hen het samenzijn met het hele gezin die paar keer per jaar zo ontzettend gunt en daarvoor graag een paar uur voor opoffert: mijn aversie tegen het kerstbezoek is natuurlijk niet uitsluitend gebaseerd op saai eten, irritante muziek en gekeuvel over gesneden andijvie.

Deze aversie is opgebouwd in jarenlange wekelijkse bezoekjes, met als kers op de taart: kerstdiner van 13.00 tot 23.00 uur. Waarbij om de haverklap schoonmoeder vraagt: wil je nog koffie? Nee, dank u, ik hoef even niets. Thee dan? Nee hoor, blijf maar lekker zitten, ik heb net mijn koffie op, 't is goed zo. Appelsap dan, cola, chocomel, water, wijntje? Nee dank u, ik hoef echt even niks. Wat eten dan? Nog een stukje taart of een amandelbroodje? Nee dank u, ik zit best vol. Gevulde koek, roze koek, kerstkransje, chocolaatje? Herhaal dit elke 20 minuten, en schakel na vijven over op: Lust je nog een toastje, gevuld ei, blokje kaas, stukje worst? . Da's dus 30x het hele ritueel op één kerstdag. Lief bedoeld, dat aanbieden van eten en drinken, maar welk gedeelte van nee, dank u, begrijpt ze nou niet?

Tussendoor vindt er een kruisverhoor plaats naar elk detail in je leven, details die je zelf niet eens weet. En dan bij alles wat je zegt vraagtekens zetten, of gewoon ongefundeerde kritiek leveren. Als je daarover uitgewrongen bent volgen er monologen met oordelen over bezigheden van andere mensen, niet gehinderd door enige kennis van zaken en niet gespeend van rascistische denkbeelden. Ondertussen wordt er tegen oude oma, die het allemaal niet helemaal meer kan volgen, bij het minste of geringste gebitst en gemopperd.

Ik heb het hier niet over mensen die op leeftijd komen dat ze wat tuttig en meutig worden, ten tijde van die 15 jaar kerstgourmetten waren schoonouders tussen eerste helft veertig en eind vijftig. Mijn ouders worden nu ook echt ouder en dus wat meutig. En koken ook echt niet lekker (wel eens chiliconcarne zonder kruiden maar met pindasaus gegeten, of rode kool met macaroni en kipfilet die nog rosé is van binnen?) maar zeuren, klagen, discrimineren en kritiseren niet.

Hoe het kan dat ik viel op de zoon van deze vrouw? Soms valt de appel ver van de boom. Gelukkig is een kind niet altijd een exacte kopie van zijn ouders. Heeft iemand van jullie wel eens een leuke vent of zelfs de ware jacob laten gaan omdat hij een stomme moeder had? Ik niet. Ik vind dat je je partner wel, maar je schoonfamilie niet voor het kiezen hebt. Je hebt het er maar mee te doen. Ze horen er gewoon bij. Dus: soms in de uitstand gaan, en verder lachen en zwaaien, lachen en zwaaien. Dat heb ik dus braaf al die tijd gedaan. Totdat schoonouders het contact met ons verbraken. Nu ben ik er lekker vanaf!

Kerstkaart

Ach

Ook mijn schoonouders zijn geen schuifelende, bibberende bejaarden. Ze zijn net 65 en nog erg vitaal.
Activiteiten ondernemen met kerst, hebben wij ook weleens geprobeerd, maar iets anders dan een boswandeling wilden zij niet. Toen ging onze dochter samen met haar nichtje vooruit lopen door het bos. Ze liepen gewoon het pad af, volgden de wandeling. Maar mijn schoonzus raakte helemaal in paniek en iedereen ging toen kriskras door het hele bos lopen roepen en zoeken. Toen we de kinderen uiteindelijk bij het einde van de rondwandeling weer vonden, werd mijn schoonzus woedend op haar dochter. Ik geloof dat ze erg geirriteerd was, omdat wij nogal laconiek reageerden en niet mee gingen in haar paniek. Ook was het heel stom van ons dat wij niet woedend werden op ons kind. (Dochter had niets fout gedaan, we kwamen daar om die wandeling te lopen en zij en haar nichtje hebben dat braaf gedaan.) Wandelen willen ze sindsdien niet meer.
Mijn man is inderdaad een vreemde eend in de bijt van zijn familie. Dat komt door mij, als je hen mag geloven. Dat moet elke kerst (twintig jaar lang) even verteld worden. Dat mijn man zo veranderd is, sinds hij mij kent. Het wordt dan als een soort van verwijt gebracht, we houden wel van jullie, maar oh-oh, wat zijn jullie toch eigenlijk raar.
Nu ja, het is al twintig jaar zo, het zal wel nooit meer veranderen. Als je in een draadje als dit, op een forum, mensen spreekt die vergelijkbare ervaringen hebben, kan dat wel helpen. Gedeelde smart is halve smart.
Ik zit trouwens echt niet met een chagrijnig gezicht daar hoor. Ik kijk gewoon vrolijk in de uitstand, mee naar het skispringen op Eurosport. En ik praat mee over hoe lekker het eten wel niet is (ook al is het helemaal mijn smaak niet).
De kinderen willen er heen. Zij vermaken zich op de eerste verdieping, op de computer en op hun telefoons.
Maar ik vind er echt geen bal aan. Wij hebben het zoo druk de laatste tijd, nauwelijks tijd voor elkaar en ons gezin. En dan is dit zo zonde van de weinige vrije tijd die we hebben.
Zwaaien en lachen.

Kerstkaart

Je verhaal kan zo de mijne zijn. Nog toe te voegen de afkeurende blikken naar mij als schoondochter (ik ben niet welkom, ik word gedoogd) net op die momenten dat je man net even de andere kant opkijkt natuurlijk want schoonmoeder weet de momenten wel uit te kienen natuurlijk. Je voelt aan alles dat ze je liever zien gaan dan komen.

Laat mij dan in vredesnaam lekker thuis zitten in plaats van die hele kerstpoppenkast op te voeren. Ze menen het toch niet.

En toch

Hebben dit soort klaagzangen een erg hoog 'iedereen is gek, behalve ik' gehalte in mijn beleving. Maar ik heb hier geen ervaring mee, diverse schoonfamilies gehad, van divers pluimage (inclusief: de vorige vriendin van zoon, die was echt leuk) maar ik heb me nooit zo gevoeld als beschreven...

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Maar waarom ga je dan? kerstster en anderen

Als je er zo'n grafhekel aan hebt, doe je er toch ook niemand een plezier mee? Zouden zij niet voelen dat jij er ook niks aan vindt (net als dat zij niet graag zien komen) Dan ben elkaar toch helemaal voor de gek aan het houden? Ga je dit dan nog 20 jaar volhouden? Ga dan niet of ga wel maar zorg dat je het (als is het maar een beetje) leuk vindt.

Ja dat vroeg ik me ook af

van wie moet het?
Ga je omdat je man het graag wil?
Of omdat er anders ruzie van komt?
Of omdat je nooit echt bewust de gang van zaken als een keuze hebt ervaren?
Misschien kan het helpen om hier bewust naar te kijken, en dan te besluiten dat je kennelijk een keuze uit twee kwaden (bijv. ruzie versus vervelende dag met kerst) moet doen, en er dan bewust het beste van te maken?
Maar misschien doen jullie dat allang en valt onder 'het beste ervan maken' ook het rondje 'wel eerst even stoom afblazen op het forum' .

Kerstbal, maribel en asa

Kerstbal: "Maar waarom verzin je niet een reden dat je er niet al om 13 uur kan zijn en dat je om 21 uur weggaat?" Misschien moet je mijn berichten nog eens lezen: wij mogen niet meer komen, al jaren niet meer. Op verzoek van schoonouders.

Waarom wij toch al die jaren zijn gegaan? Omdat, als je uitgenodigd wordt, je die aanneemt. Omdat je je (schoon)ouders niet alleen laat zitten met Kerst. Omdat zij het net zozeer als een verplichting voelen om je uit te nodigen als jij het voelt om te gaan. Omdat niet gaan waarschijnlijk ruzie met zich meebrengt. Zeggen dat het kerstbezoek alleen maar doodvermoeiend en bloedirritant is doe je niet, zelfs niet in de meest subtiele manier, en een smoes verzinnen is te doorzichtig. Dus dan maar in de uitstand en wachten tot het voorbij is.

Kerstkaart

Kaaskopje

"….en we weten dat ze het enorm waarderen". Kijk dan doe je het nog ergens voor en ze vinden het erg leuk ook. Hier dus absoluut niet. Ze kunnen niets waarderen. Iedere keer wanneer een ander bijv. iets voor ze doet of ze zijn uitgenodigd dan krijg je achteraf altijd geklaag…dat het niets goed was en ja, zelfs terplekke.

Ik had schoonouders een keer uitgenodigd op eerste Kerstdag; samen met mijn ouders….wat al een doorn in het oog was van mijn schoonmoeder want die wilde "eerste rang" zitten en dacht dat zij de enige zouden zijn. Mijn ouders hadden het financieel heel moeilijk op dat moment en dus heb ik ze ook uitgenodigd wat ze zeer waardeerden.

Ik een uitgebreid diner voor ze in elkaar gezet met alle toeters en bellen eraan.
Niets anders dan afkeurende blikken van schoonouders….(schoonmoeder voora) en steeds ruiken aan het eten wat het was, of het wel te eten was en of het niet bedorven was. Ik voelde me zo tegen de muur gezet; en dat als dank voor alle moeite. Ik vier niets meer bij ons thuis voor schoonouders. Ze weten het keer op keer zo te verpesten.

Ik weet gewoon niet meer waar ik het zoeken moet. Bak ik een appeltaart en legt man uit aan zijn moeder dat zij dat ook kan maken, krijgt hij een bits antwoord dat "Zij dat soort dingen niet doet". Ik zou haast denken dat ze jaloers op me is.

Oh, hou op, schei uit

Hier ook. Eerste kerstdag. Vroeger ook nog op kerstavond, maar dat is gelukkig afgeschaft. Het liefst willen mijn schoonouders dat we om twaalf uur al komen, maar wij weten het meestal wel zo te draaien, dat we om een uur of half vier er zijn.
Veel kado's onder de boom, vooral de grootte van de doos is érg belangrijk.

En de onderwerpen van gesprek worden bij iedereen op een weegschaaltje afgewogen, want anders is er zo ruzie in de tent.

En het ergste, de vrouwen worden geacht in de keuken te staan. Voor het eten en met afruimen en opruimen. Walgelijk !

En waarom we gaan? Omdat het moet en omdat je inderdaad anders ruzie hebt, érge ruzie. Dus nu is het één dag verpest, anders heel veel dagen.

Tegenwoordig zijn we zo slim om onze kadootjes (ja, die moeten we allemaal zelf kopen) zo uit te kiezen dat het iets is waar je je daar mee kan amuseren. Ik krijg een boek .

Ohhhhh jaaah herkenbaar

Hier ook totaal geen zin in.. Mede ook omdat mijn moeder altijd aan het stressen en mopperen is... En ook elk jaar weer denk we dit jaar niet.. Maar ja het hoort zo...

Ze is niet tevreden als ze bij ons komt en ze is ook niet tevreden als wij daar komen. Want dan staat ze de hele dag in de keuken. Vorig jaar hebben wel eten gehaald. Dat scheelde enorm...

Ik denk altijd maar laten we het maar doen voor de goede vrede.. Ze is er nog, ze is gezond. Ze moppert alleen een beetje veel.

Wij doen het zo:

Op eerste kerstdag is er een brunch (vanaf 12.00 uur) bij mijn ouders. Zij zorgen voor een buffetje, en de kinderen nemen ook wat mee. Om uur of 3 vertrekken er kinderen (wij hebben een groot gezin) naar de schoonouders waar ze ruim op tijd zijn voor het kerstdiner. Zelf eten wij dan gewoon thuis met ons gezin, mijn schoonouders zijn overleden. Meestal blijven er nog 1 of 2 kinderen bij mijn ouders en daar wordt dan makkelijk gegeten. Al jaren gaat het zo prima, alle ouders/schoonouders zijn tevreden want iedereen heeft bezoek op eerste kerstdag.

Waarom samen met kerst?

Ik snap zowiezo niet waarom je met kerst samen moet zijn met je familie. Wat maakt het uit of het kerst is of een ander weekend? Het is toch maar een weekend (twee dagen vrij achter elkaar) . Als je niets hebt met het geloof, waarom is dan die kerst zo'n heet hangijzer.
Wij hebben een ongelofelijk gezellig Sinterklaasweekend met de familie gahd, nou prima toch, en nu weer even niet . Misschien weer even een bezoekje met oud en nieuw, maar voor de rest, wat een opgeklopte belang van die twee dagen zeg, kom op. Hoe meer ik in de stad, door de intratuin en de supermarkt loop, hoe meer aversie ik zowiezo krijg tegen al dat kerstgeneuzel. Bah, opgeklopte commerciele onzin.

Ella2007

ik heb ook niets met kerst en ben het met je eens, waarom met kerst ineens wel bij elkaar.
helaas kom ik er hier niet onderuit ivm partner. wil liever niet naar schoonouders. weer geneuzel en gezeik. zucht. ben er nu al dagen chagerijnig van! ben al in staat om "ziek" te zijn die kerstdag. gelukkig heb ik het nu wel zover kunnen krijgen dat we "slechts" een paar uurtjes gaan. kan er gewoon niet goed tegen dat wij zelf niets in te brengen hebben mbt hoe en wat. zelfs niet tov onze kinderen. zucht!!! word alweer chagerijnig en boos.

Alles draait om verwachtingen

de verwachtingen die we vanuit het verleden soms zelfs onbewust hebben, de verwachtingen van je partner, kinderen, verdere familie. De verwachtingen van de maatschappij waarin je leeft.

Daarnaast zijn het twee dagen waarop veel mensen vrij zijn. Daarmee worden ze een geschikt moment om samen te zijn, anders dan een ander weekend waarin kinderen sporten, er geklust moet worden, de boodschappen, de tuin, noem het allemaal maar op. Met kerst staat alles even stil - en daarnaast ook weer helemaal niet: want die verwachtingen...

Effe gillen

Wij als gezin hadden bedacht om dit jaar een rustig kerstfeest te vieren. Zonder (schoon)familie en dus zonder verplichtingen. 's Ochtends rustig wakker worden, een lekker ontbijtje, even een frisse neus halen en daarna naar een klein restaurant.
Nu belde gisteren het restaurant en blijkt dat onze reservering is uitgebreid naar veertien personen, of dat klopte!!! Het is schoonfamilie ter ore gekomen dat wij uit eten gingen en vonden dit zo leuk dat zij nu ook hebben gereserveerd in ditzelfde restaurant. Allemaal aan dezelfde tafel want dat is toch zo gezellig. Maar dat wil ik niet. Ik wil niet aan zo'n kolossale drukke tafel zitten. Mijn idee van een intieme kerst is dus weg en ik baal daar echt enorm van. Ik kan wel zeggen dat wij apart willen zitten maar dat zal geen gezellig reakies geven op Eerste Kerstdag. Weet ook niet zo goed wat te doen want ik voel me echt voor het blok gezet.

Bellen naar het restaurant

En zeggen dat dit dus niet klopt.

En vragen of ze kunnen zorgen voor tafels in twee verschillende hoeken van het restaurant. En dan maar volhouden dat het niet anders kan.

Tjeminee, wat opdringerig van je schoonfamilie.

Bizar isabella

Zoiets heb ik nog nooit gehoord, dit is echt volkomen absurd. Bellen naar het restaurant lijkt me een goed plan idd, kun je het nog afzeggen?

Restaurant bellen

dat jullie niet komen en lekker thuis blijven en iets makkelijks eten. Laat je schoonfamilie daar lekker gaan zitten.

Ik vind het ronduit schandalig dat het restaurant dit zo maar doet een reservering veranderen zonder overleg met de oorspronkelijke opdrachtgever.

Gewoon gaan, zwaaien en lachen

Ik zou dus gewoon gaan naar dat restaurant en dat eten daar uitzitten. Als ik niet zou gaan, zou mijn schoonfamilie zo beledigd en gekwetst zijn, dat onze relatie een deuk op zou lopen. Dat zou ik er niet voor over hebben. Ze zouden oprecht denken mijn gezin een plezier te door als verrassing op te komen dagen (tadaaa).
Maar misschien ligt dat bij jou heel anders. Misschien zijn ze bij jou niet zo lichtgeraakt, dan kun je nog proberen er onderuit te komen.

Ik vind het overigens heel erg ongepast en onbeschoft.

Familieding

Ik heb ook niks met kerst, maar ik wil voor drie uurtjes wel glimlachen op de bank bij mijn schoonouders. Mijn ouders hebben we op tweede kerstdag tussen de middag besteld, gaan we pannekoeken eten thuis. Ik gun mijn ouders en mijn schoonouders en kinderen gewoon een gezellig samenzijn, ze zijn al oud (70 +), dus nu kan het nog, straks niet meer..
Misschien toch een idee om het volgend jaar anders aan te pakken, je hoeft toch niet samen te dineren en het hoeft ook niet een x-aantal gangen, je kan ook samen lunchen of brunchen en het hoeft geen uren te duren, je moet zelf je grenzen stellen.
Het is niet netjes van ze dat ze zichzelf opdringen, maar misschien waren jullie weer erg afhoudend. En juist netjes dat het restaurant eea checkt bij jullie, dan kan je er nog iets aan doen.

En kerstster

ik vraag me af of je het alleen verschrikkelijk vindt bij je schoonouders - en bij je eigen ouders dan? (dat is misschien net zo verschrikkelijk voor je man).
Heb je Oklahoma augustus gezien? (theater) Zo zie ik dergelijke uitjes en dan is het best vermakelijk.

De lol is eraf

Tsja, het restaurant belde om te vragen of het klopte omdat de reservering gewijzigd was. Dus van hun uit alleen maar netjes. Ik werd overvallen met de vraag en heb het toen maar zo gelaten.

In een andere hoek van het restaurant gaan zitten gaat niet lukken, restaurant is te klein, ik zou me bovendien geen moment om mijn gemak voelen als mijn schoonfamilie gezamenlijk een stuk verderop zit. Bovendien komen ze daar dan pas achter in het restaurant zelf en in die confrontatie ter plekke heb ik helemaal geen zin.

Schoonfamilie zijn geen ongezellige lui maar we hebben de rest van het jaar nauwelijks contact. Zij vinden alles belangrijker dan familie. Dat is al ruim dertig jaar zo, ben ik ondertussen ook aan gewend maar ik heb dus geen zin om dan met kerst schijnheilig te gaan zitten doen. Ik had me gewoon verheugd op een intiem kerstdiner met het gezin.

Mijn man vind dat ik het maar zo moet laten, eigenlijk hebben we er hier al twee dagen min of meer ruzie over. Dus in het kader van de kerstgedachte wordt het waarschijnlijk gewoon vriendelijk lachen en ‘hoe is het toch met jou’ gesprekjes. De lol is er ondertussen toch al af…

Om ieder risico in het vervolg uit te sluiten heb ik mijn man wel laten beloven dat hij de bestemming van onze zomervakantie geheim houdt.

Nou, die hadden aan mij een slechte. Ik zou de reservering terugzetten naar 10 personen (zij dus) en zelf met het eigen gezin ergens anders naartoe gaan.
Ik kan alleen niet begrijpen dat ze wéten in welk restaurant jullie gaan eten als je nauwelijks contact met ze hebt.
Of, nog beter, je belt je schoonfamilie om door te geven dat je het niet op prijs stelt. Of, nog beter, je laat je man bellen.

Tirza