Hekel aan visite ontvangen
Ik ben geen ouder maar vind dit een fijn forum waar je altijd wel reacties krijgt. Ik ben eens benieuwd naar jullie mening. Ik woon alleen en nodig nooit mensen uit en er komt ook bijna nooit iemand op visite hier. Ik voel me er gewoon niet goed bij. Ga liever bij iemand op visite of een terrasje pakken of uit eten met vriendinnen enzo. Ik wordt onrustig van visite. Heb het echt wel netjes in huis maar ben gewoon geen visite mens denk ik. Is dit raar of niet?
Of het raar is weet ik niet, maar mijn zus is net zo. Die wil ook geen visite. Maar anderzijds, daar is het niet erg netjes in huis 
.
Kan me voorstellen dat je je privédomein liever voor jezelf hebt, en als je ergens anders bent kun je weg wanneer je wil, visite eruit zetten doet men niet zo makkelijk.
Niet zonder consequenties in ieder geval.
Leef gewoon tevreden zoals je bent, zou ik zeggen. Het wordt alleen storend als je kennissenkring het gevoel krijgt dat je te zuinig bent om mensen te ontvangen en dat je daarom altijd bij hun komt. Dat kun je ondervangen door van tijd tot tijd te tracteren en / of wat mee te brengen.
Ik heb zo'n vriendin. Die komt altijd bij mij thuis, ik kom misschien eens in de twee jaar een keer bij haar, terwijl ze om de hoek woont. Ze vindt zichzelf een slechte gastvrouw en is altijd bang dat ze het verkeerd doet. Ze is wel een heel gewaardeerde gast: ze neemt vaak een fles wijn of wat lekkers mee, maar wat nog fijner is: ze draait gewoon mee in het huishouden. Ruimt de afwasmachine in/uit, bracht toen dat nog aan de orde was een kind naar bed, haalt een doekje over de tafel. Ze is hier altijd welkom en ze is hier veel meer ontspannen dan wanneer ze bij haar thuis mensen 'moet' ontvangen.
Ik herken dit wel een beetje. Ik ga liever ergens anders heen dan dat ik mensen bij mij thuis ontvang. Toen ik nog alleen woonde was het erger dan nu ik een man en een kind heb. Niet dat mijn huis niet netjes was, maar ik ben zeg maar geen geboren gastvrouw. Ik vind het op zich gewoon makkelijker om op mn reet te zitten en bediend te worden. Nu komen natuurlijk ook regelmatig vriendinnetjes van dochter over de vloer. Maar goed, het is niet zo dat ik het vermijd of zo. En ik ben ook niet asociaal of zo.
Ik heb gewoon een voorkeur voor ergens anders heen gaan als ik de keuze heb.
De zeldzame keren dat ik bezoek krijg thuis, zeg ik voor de zekerheid dat ik een gruwelijke hekel heb aan bezoek, en dat men daarom vooral moet doen alsof ze thuis zijn. Mijn goede vriendin is als die van Dymo, zij gaat lekker haar gang bij mij.
Ik ging als kind al liever naar een ander, daar was het altijd fijner voor me (rustiger met name). Ik ben introvert en heb veel tijd nodig om prikkels te verwerken. Dat doe ik thuis in mijn eigen veilige omgeving. Die sereniteit verdwijnt een tijdje als er bezoek is (geweest).
Ik vind je niet raar dus 
Misschien ben je net als ik wat introvert?
leuk om te lezen dat ik niet de enige ben. En het heeft ook zeker niks te maken met dat ik het lekker voordelig vind bij anderen neem ook wel vaak wat lekkers mee ofzo als ik ergens uitgenodigd wordt. En Wiek daar herken ik mezelf wel een beetje in. En MamaE dat kan voor mij ook wel een verschil gaan maken als ik ooit een vriend krijg. Tot die tijd voel ik me er prima bij zo haha.
Heel herkenbaar! Voor mij heeft het er vooral mee te maken dat ik niet kan bepalen wanneer het bezoek afgelopen is. Ik moet wachten tot de ander weggaat en dat kan mij claustrofobische gevoelens opwekken, ik voel me gevangen in mijn eigen huis. Als ik de ander op neutraal terrein zie of bij die ander thuis, kan ik weg wanneer ik wil.
Ik vind het ook wel herkenbaar hoor. Op zich vind ik bezoek wel gezellig, zeker als ze alleen op de koffie of thee komen. Als ze blijven eten vind ik het al lastiger: wat kook je, lukt dat allemaal w.b. planning? Besteed ik dan wel genoeg aandacht aan het bezoek. Ik ben altijd ook weer blij als het voorbij is. Ik ben echter niet zo dat ik altijd elders op bezoek ga. Ik ga het wel aan.
Overigens heb ik ook zo'n zus die altijd op bezoek komt en nooit uitnodigt. Inderdaad ook niet een ongeordend huis. Ik vind dat wel jammer soms, want ze maakt wel gebruik van de gastvrijheid die mijn ouders en ik bieden. En vind het vooral jammer voor haar zoontje, dat dus ook zelden bezoek krijgt. -000000
Tango schreef op 10-11-2021 om 15:14:
Ik vind het ook wel herkenbaar hoor. Op zich vind ik bezoek wel gezellig, zeker als ze alleen op de koffie of thee komen. Als ze blijven eten vind ik het al lastiger: wat kook je, lukt dat allemaal w.b. planning? Besteed ik dan wel genoeg aandacht aan het bezoek. Ik ben altijd ook weer blij als het voorbij is. Ik ben echter niet zo dat ik altijd elders op bezoek ga. Ik ga het wel aan.
Overigens heb ik ook zo'n zus die altijd op bezoek komt en nooit uitnodigt. Inderdaad ook niet een ongeordend huis. Ik vind dat wel jammer soms, want ze maakt wel gebruik van de gastvrijheid die mijn ouders en ik bieden. En vind het vooral jammer voor haar zoontje, dat dus ook zelden bezoek krijgt. -000000
Oeps, sorry voor de rare nullen op het einde. De kat sprong op de laptop toen ik het bericht net wilde versturen 
Tango haha de kat wou er ook even mee bemoeien
En hoe vind je het dan om bij iemand op visite te gaan? Leuker dan ergens wat drinken?
Cinn29 schreef op 10-11-2021 om 15:57:
Tango haha de kat wou er ook even mee bemoeien
Klopt! Houdt ook niet van visite trouwens. Hij verstopt zich dan altijd.
Dymo schreef op 10-11-2021 om 09:38:
Ik heb zo'n vriendin. Die komt altijd bij mij thuis, ik kom misschien eens in de twee jaar een keer bij haar, terwijl ze om de hoek woont. Ze vindt zichzelf een slechte gastvrouw en is altijd bang dat ze het verkeerd doet. Ze is wel een heel gewaardeerde gast: ze neemt vaak een fles wijn of wat lekkers mee, maar wat nog fijner is: ze draait gewoon mee in het huishouden. Ruimt de afwasmachine in/uit, bracht toen dat nog aan de orde was een kind naar bed, haalt een doekje over de tafel. Ze is hier altijd welkom en ze is hier veel meer ontspannen dan wanneer ze bij haar thuis mensen 'moet' ontvangen.
Ik ben zoals jouw vriendin, qua reden waarom ik het lastig vind om mensen te ontvangen. Meedraaien in het huishouden doe ik niet zomaar (ook weer vrij verlegen in), maar lui achterover hangen doe ik ook niet, breng wel dingen naar de keuken enzo, dus laat me niet 'bedienen'.
Ja hoor, heel herkenbaar. Ik vind 't op zich wel heel leuk om mensen over de vloer te hebben, maar sinds ik alleen ben vind ik het een stuk moeilijker. Als je in je eentje 'gastvrouw' bent, moet je de hele tijd alert zijn. Met zijn tweeën kan je elkaar daarin afwisselen.
Ik vind het juist niet zo prettig als bezoek gaat meehelpen. Bijvoorbeeld thee zetten, of na afloop meehelpen met afruimen. Goed bedoeld en een beetje een gebruik (ik denk vooral een Nederlands gebruik?), maar liever bedien ik ze. Onze keuken is een zooi en vies na het koken, terwijl het eten lekker is. Ik heb liever dat ze dan alvast bij de banken gaan zitten en dat mijn man en ik de tafel vast half afruimen en daarna erbij komen zitten. En later koffie/thee gaan zetten.
Andersom vind ik het op zich helemaal prima om even een gebruikt kopje naar de keuken te brengen (ik bedoel: dat doe ik gewoon uit mezelf), maar me verplicht voelen om een deel van de afwas doen zou ik niet erg leuk vinden.
Vandaag was ik op een verlaat kraambezoek bij een vriendin/kennis, daar vond ik het dan weer erg leuk om (terwijl zij de baby op schoot had) de thee in te schenken, wat extra aandacht te besteden aan haar oudste kind (voorlezen, even mee naar de tuin) enz. Dat is weer echt een andere situatie.
Ik wil ook niet dat andere mensen zomaar 'mee gaan helpen' in mijn huishouden. Ze weten amper waar alles staat, dus efficiënt is het niet. Ik ga zelf ook niet afwassen als er nog bezoek is. Doe ik er na wel. Bij mijn moeder in de familie gaan de vrouwen elkaar dan wel helpen, maar daar moet dat altijd meteen gedaan worden op de een of andere manier. Gebruikte dingen naar de keuken brengen vind ik niet erg, maar dat vind ik niet vallen onder 'meedraaien in het huishouden'.
