Het grote groene monster

Praten!

Hi Tutje,

Ik herken je gevoel zoooo
Zelfde situatie mbt scheiding en opnieuw verliefd, jalourse gevoelens niet kennen etc.
Ik heb niet echt tips maar praten over je gevoel moet je wel even met hem doen. Anders gaat dit een leven lei(ij)den bij jou en dit gaat knagen. Sta je het contact toe dan moet je wel erg sterk zijn in deze fase. Dan is het wel heel erg belangrijk dat hij weet dat jij het er lastig mee hebt. Als je dit lief en goed overbrengt, kun je best nieuwsgierig worden en te zien wat hij gaat doen.
Gaat hij er ondanks dat jj het lastig vindt mee door,of houdt hij rekening met je gevoel en beperkt hij het contact een beetje, of tzt juist meer. Wat hij ook gaat besluiten, het zal iets over hem zeggen en leer je hem ook op dit terrein kennen. Ik zou hem dus vrij laten, goed vertellen wat het met mijn gevoel doet en vervolgens afwachten wat hij doet.
Vindt jij haar een bedreiging?
liefs Suus

Wil je dat?

Wil je hem verbieden met haar om te gaan? En belangrijker, wil je een man die zich dingen laat verbieden?

Zeggen

Ik zou hem zeggen dat je het lastig vindt dat hij met haar omgaat, dat je het beslist niet verbieden wilt, maar dat je er echt wat jaloerse gevoelens bij krijgt. Laat het verder aan hem over. Als hij echt een goede lieve man is, zal hij beslist niet te ver gaan. Sterker, jullie kunnen misschien ook best eens wat met zijn drieen doen (als jij haar aardig vind?)
Mijn man heeft een paar jaar geleden een oude schoolvriendin opnieuw weer ontmoet, de eerste 2 keer zijn ze samen gaan uit eten en de derde keer ben ik gezellig meegegaan, ik vond het leuk haar ook te leren kennen. Wellicht een iets andere situatie, maar toch.

Afstand

Je schrijft dat jij 130 km bij hem vandaan woont en zij dichtbij. Daar kunnen hij en zij natuurlijk niets aan doen. Ik denk dat het een van de bases is van jouw jaloezie.
Heest het zin om er met hem over te praten? Meestal praten mannen om iets op te lossen. Dus dan zou het over een konkreet punt moeten gaan, bijvoorbeeld dichter bij elkaar gaan wonen. Daar kan hij iets mee. Met alles wat zich in jouw hoofd afspeelt zal hij niet zoveel kunnen. Je geeft zelf aan dat hij al bepaalde zaken niet doet, hij gaat bijvoorbeeld niet vissen met haar, terwijl hij dat wellicht eigenlijk wel leuk vindt (Haar niet, maar vissen met haar). Hij haalt haar niet op van een uitje, terwijl hij een goedzak is die graag iets over heeft voor een ander. Dus hij zal niet zo heel veel begrijpen van jouw gevoelens.
Dan schrijf je dit: Ik krijg het idee dat ze hem, nu hij niet meer beschikbaar is, veel aantrekkelijker vindt en het zou me niet verbazen als ze probeert hem weer binnen te halen..'! Dit is iets wat zich echt helemaal in jouw hoofd afspeelt. Het is jouw idee.
Ik weet niet hoe oud jullie zijn, maar ik zie bij jongere mensen dan ik zelf ben dat ze inderdaad uitstekend in staat zijn vriendschappen te onderhouden met exen, met wederzijds respect en zonder de neiging om een oude liefde weer binnen te halen. Ik vind dat prachtig. In mijn generatie was het ingewikkeld om vriendschappen te onderhouden met de andere sekse. Jammer toch, als dat niet kan.
Als je al in gesprek gaat, doe dat dan met jezelf op de manier waarop cognitieve therapie werkt. Dat begint al met de volgende verandering: zodra je denkt: ik ben jaloers, verander je dat in: ik ben verliefd. Jaloersheid maakt boos, verliefdheid maakt blij. Jaloersheid leidt tot onnavolgbare gedachtes die moeilijk zijn. Verliefdheid kan leiden tot spontane leuke dingen. Jaloersheid maakt zuur en groen, verliefdheid maakt vrolijk en blij. Het is aan jou om te kiezen wat je wil zijn, daar kan je vriend en de vriendin in zijn buurt echt niets aan doen, dat is helemaal jouw eigen keuze.
Mocht je toch nog een woedende gedachte wijden aan de vriendin, verander dat dan in: hij kiest voor mij, of: ik hou van hem.
Als je al over een konkreet punt wil nadenken, denk dan na over de afstand die er is. Daar valt ook over te praten met hem.

Tsjor

Cognitieve therapie

Wat een fijne reactie. Zit in vergelijkbare situatie en kom er ook niet uit. Vind die tip/uitleg cognitieve therapie buitengewoon adequaat. en ook zo positief. kun je me meer vertellen over deze methode? misschien kan ik er nog wel veel meer mee. want zit af en toe echt in de knoop en kom er gewoon niet uit.
steekwoorden: nieuwe start nieuwe relatie allebei een ex en kinderen. grote afstand wonen en werken maar verhuisplannen. en allebei 50. maar ik ben van duidelijkheid en streep eronder. hij van zachte aanpak en proberen iedereen te vriend te houden. heb ik respect voor maar tegelijkertijd last van. en daardoor verdriet en pijn, wanhoop en somberheid.

Jouw gevoel

mag er zijn. Maar houd het heel erg bij jezelf. Realiseer je steeds dat je jaloers bent omdat je onzeker over jezelf bent en praat er in die zin over met je vriend.
Het is lastig... sterkte ermee!

Fryske

Wat gebeurt er als je door het gedrag van je vriend (zacht en meegaand?) verdrietig, wanhopig en somber wordt? Ik kan me daar niet zoveel bij voorstellen.

Vic

ja dat is raar als je het zo leest. maar ter verduidelijking: waar ik last van heb is dat hij zijn vrouw een in mijn ogen te grote rol laat houden in onze prille relatie. Iedere keer als ze smst of belt als wij samen zijn, en dat zijn maar zulke schaarse momenten, ervaar ik dat als een inbreuk. omdat hij dan met zijn hoofd niet meer bij ons is maar bij haar, bij zijn gezin.

hij laat dat toe, het doet mij pijn. ik laat mijn as. ex geen stempel zetten op mijn/onze nieuwe relatie. Hij zegt dat hij voor mij kiest, van mij houdt, dat we hier uit komen maar wil en gaat tegelijkertijd een week met zijn gezin op vakantie. hoewel hij weet dat ik dat heel pijnlijk vind. ik ga voor het eerst alleen met mijn kinderen. sinds een paar maanden huren we samen een huis waar ik permanent woon en hij een dag en drie nachten per week.

Fryske

Dat is wel een bijzondere situatie. De dagen/nachten dat hij niet bij jou is woont hij nog bij zijn vrouw en kinderen? Dat klinkt mij in de oren als een soort van tussenfase waar zijn beslissing nog twee kanten op kan. Ik denk dat jou weinig rest dan afwachten en hem de tijd geven om te beslissen. Of je stelt hem een ultimatum, maar de uitkomst daarvan is dan net zo onzeker.

Vic

ze zijn het eens dat het voor hen samen voorbij is. en wij willen samen verder. dus zou je zeggen wat zeur ik dan. maar ik kan er gewoon niet tegen.ik word er raar depressief en immens verdrietig van als hij desondanks nog 'gezinsdingen ' doet en ik intussen in mijn eentje hem zit te missen. ik snap mezelf niet. waarom ik het daar zo moeilijk mee heb. tegelijkertijd snap ik niet waarom hij dit zo doet. ik wil niet met mijn ex op vakantie maar met hem. hij weet dat ik het er moeilijk mee heb, toch doet hij het. we hebben het er over gehad, komen niet tot een oplossing die zorgt dat ik me beter voel.

Fryske

Wat cognitieve therapie is kun je zelf vinden op internet, het is e3en behandelvorm. Ik zeg het even amateuristisch: cognitieve therapie wil eigenlijk zeggen dat je gedachtes steeds een bepaalde loop nemen en dan op een dood punt uitkomen. Die bepaalde loop is het platgetreden paadje, waar je gedachtes altijd het snelste doorheen gaan. Als je dat wil veranderen moet je een ander paadje plattreden en het oude paadje laten overwoekeren. Dat andere paadje plat treden moet in het begin kunstmatig, dus je moet je er echt van bewust zijn dat je gedachtes weer het oude paadje ingaan en dat je dat niet wil. Om een ander paadje plat te treden helpen 'mantra's', dus kleine korte zinnetjes die je in je hoofd kunt halen (of je plakt ze op de koelkast). Na verloop van tijd verandert je gevoel en gaat het steeds gemakkelijker om een nieuw paadje in te lopen.

Ik kan je daar verder geen advies in geven, want je moet dan even je eigen gedachtes onder de loep nemen. Wat ik wel zie is het volgende: je schrijft dat het nog een prille relatie is, maar je verwacht eigenlijk al het gedrag dat hoort bij een voldragen relatie, waarin mensen een modus gevonden hebben om met elkaar om te gaan. Ik denk dat daar ergens je fout zit.
Het tweede aspect: je bent zelf blijkbaar net gescheiden en focust heel sterk op een nieuwe relatie die je oude relatie gaat vervangen en alles zal daarna beter en mooier worden. Ik denk dat je dat ook niet moet doen.
Ik zou het dichter bij mezelf houden en dichter bij het moment: je bent net gescheiden, het is een scharnierfase, waarin je het oude los hebt gelaten, maar nog niet weet wat voor nieuws er komt. Misschien een nieuwe relatie, maar dan zou dat wel een nieuwe relatie zijn in een totaal andere setting dan je eerste relatie: je hebt nu zelf immers een ex-man, je hebt kinderen, en in jouw geval heeft je nieuwe liefde ook een ex en ook kinderen. Hoe jouw toekomst er ook uit zal zien, het zal niet zijn als het verleden dat je hebt gekend. Hoe de relatie er ook uit zal zien, het zal altijd gecompliceerder zijn door wat je mee hebt genomen uit het verleden. Blijf in het moment, je zit op een scharnier, wat geweest is is voorbij, wat komt weet je nog niet, maar het zal altijd anders zijn dan je je op basis van het verleden kunt voorstellen. Als je zelf sterk genoeg bent om jouw toekomst aan te kunnen (alleen, of met nieuwe liefde, of met nieuwe relatie) dan hoef je nergens bang voor te zijn en dan is alles wat er komt nieuw, spannend en leerzaam.

Tsjor

Jaloezie, nooit helemaal uit te roeien.

Cognitieve therapie en de wetenschap dat het met die ex allemaal niet zo'n vaart zal lopen... Er zit wel wat in maar je moet je ook weer niet al te druk maken over een beetje jaloezie, iedereen heeft daar wel eens last van. In sommige culturen wordt jaloezie zelfs gezien als een deugd omdat het bevestigt dat je veel om iemand geeft. Zo ver wil ik niet gaan maar ik zou me niet al te zeer schamen voor je gevoelens. Als je het ter sprake wil brengen, zou ik het zo luchtig mogelijk doen. Zelf heb ik nogal wat exen en heb er altijd wel begrip voor als iemand het niet zo prettig vindt als ik met deze of gene contact zou hebben. Andersom is het ook zo dat als mijn vriend er een principekwestie van zou maken om met een ex te kunnen blijven omgaan, ik daar het mijne van zou denken: als er verder geen banden zijn (gemeenschappelijke kinderen, collega's), waarom dan doordrammen? Het zou mij bevestigen in mijn gevoel dat er nog iets sluimert of het zou me doen vermoeden dat mijn vriend meer gehecht is aan zijn vrijheid dan aan mij, want ik ben echt geen bezitterig type, juist meer van leven en laten leven. In jouw geval doet je vriend eigenlijk precies wat je wilt dus ik zou geen moeilijke vragen gaan stellen maar nogmaals, je jaloezie op een speelse manier aan de orde brengen lijkt me ongevaarlijk. Zoals je het in je posting verwoord, zo zou je het ook bij hem kunnen aankaarten. Het zou overigens best kunnen dat je gelijk hebt met dat die ex hem, nu hij bezet is, opeens een stuk begeerlijker vindt maar zoals je vriend beschrijft denk ik niet dat er iets ongeoorloofds tussen hen zal voorvallen. Pas als jullie relatie in een crisis zit, zou ik er alert op zijn dat ze geen misbruik van de situatie maakt. Dan zou je kunnen denken: is het dan niet beter het contact alvast preventief te ontmoedigen? Nee, want ze weten elkaar heus wel te vinden. Mijn strategie is in jouw geval het contact juist toe te staan (en ik heb de indruk dat hij niet eens van die toestemming gebruik zou maken) want iemand met enig geweten is eerder in staat de man van een wildvreemde vrouw af te pikken dan de kerel van een kennis of vriendin. If you can't beat them, join them.