Het lijkt hier wel een hotel
Ik word momenteel weer zo moe van mijn man. Hij heeft een eigen bedrijf. Het gaat momenteel niet zo goed daarmee en hij moet veel werken. Wat mij echter enorm stoort is dat hij komt en gaat wanneer hij wil. Ik eet vijf dagen per week alleen met de kinderen omdat hij pas rond achten thuis is. Op zich hadden we afgesproken dat hij vrijdagavond wat vroeger thuis zou komen zodat we een maaltijd vaker samen hadden maar vorige week was hij dat vergeten. Grrrr.
Vandaag belde hij weer niet dat hij later kwam. Ik kwam er weer achter omdat ik hem belde om te vragen waar hij bleef. Ik geloof dat hij hier niet gaat eten. Ik heb dus voor niets een bord eten voor hem klaar staan.
Ik wil best begripvol zijn maar de rek is er momenteel flink uit. Ik baal zo van dat stomme bedrijf. Het levert ook zo wat niets op. Ik ben zo moe om hier over te praten (heb ik ook al zo vaak gedaan). Boos worden helpt ook niet en heb ik ook geen energie meer voor.
Maar ik wil ook niet over me heen laten lopen. Wat dan?
'' dat onze kinderen volledig door derden worden opgevoed. We hebben namelijk geen familie in de buurt.''
Dus als er opvoedende familie in de buurt is, is dat een leuk alternatief?
Mag die familie niet werken/carriere maken dan? Ik zou me als 'familie' in zo'n geval een beetje gebruikt voelen. Jullie allebei een topbaan en de familie opvoeden. Hm.
Zeg nooit nooit!
"ik zou me nooit in die situatie laten schuiven..."
Ja, dat heb ik ook altijd gedacht, en ik zou ook die leuke hippe moeder worden die alles wist te combineren. En voordat ik kinderen had wist ik verdorie ook knap veel te combineren; 2 banen, eigen huishouden, vrienden, sport... en toen kwamen de kinderen...
Alles liep zo'n beetje anders dan gedacht, en ja, mijn man had zijn droom om voor zichzelf te beginnen, en heeft dat uiteindelijk ook gedaan. Mijn dromen liepen heel anders, en ik liep ook tegen een hoop frustraties op (en tegen de muren 
) maar he, het was OOK mijn droom om kinderen te krijgen en zo goed mogelijk voor ze te zorgen.
Tess
Moeder
Het is natuurlijk niet alleen de moeder die kind en werk moet combineren. Ik mis in de verhalen hier de structurele rol van de vader. Als je dat niet vantevoren regelt en bespreekt is het inderdaad maar afwachten of hij iets doet met de kinderen en of hij thuis komt voor het eten.
Makkelijk
Je kunt van alles van te voren afspreken. Wij zouden beiden voltijd blijven werken. Geen probleem. Maar toen ik dat kleine wezentje zag, kon ik het toen niet opbrengen. Dus IK heb me niet aan de planning gehouden. Niet omdat mijn man zo gemeen is (hoewel hij wel zo gemeen is om 3 keer zoveel te verdienen dan ik, dus we konden het ons financieel niet echt veroorloven om hem meer dagen thuis te laten blijven), maar omdat ik een stuk minder rationeel bleek te zijn dan verwacht! Ik ben dus part-time gaan werken, toen weer voltijd, maar vond dat niets, en toen weer part-time en nu ben ik zelfs voltijd thuis en heb gewoon geen zin om weer te gaan werken!
En mijn man past zich steeds maar aan aan mijn wensen en werkt hard door. Lief toch?
