Hier ben ik weer,ik moet het weer even kwijt!

Zei hij dat...

Dat lijkt me dan wel een heel duidelijke hint.

Enne ja, met wordfeuten kun je ook chatten. Maar dat blijft dan wel bewaard. Dus dat zou jij ook moeten kunnen inzien. Al heb ik gisteren ook vernomen dat die chatteksten ook weer kunt wissen. Ik zou niet weten hoe, dus hij misschien ook niet. Dus misschien toch eens zo'n wordfeudspelletje inkijken.

Al vind ik dit eigenlijk een achterlijk advies trouwens. Zo zou je niet met elkaar om moeten gaan. Hoe dat in jouw geval dan wel zou moeten???? Geen idee, maar inderdaad: je voorbeeld met de telefoon op tafel: zo zou het moeten. Ik lees echt niet de smsjes die mijn vriend krijgt. Ten minste niet zomaar, maar dat dingt zwert hier gewoon door de kamer en daar wordt echt niet moeilijk over gedaan. Andersom trouwens ook niet.

Hij gaat vreemd

Dat zou mijn conclusie zijn na je hele verhaal. Ga opzoek naar bewijs en confronteer hem. Bedenk ondertussen wat je wil. Wil je hem vergeven of wil je scheiden?
Heel kort door de bocht allemaal maar het is mij volstrekt duidelijk.

Maakt het nog uit?

Ik heb je vorige bericht gelezen en nu lees ik dit. De vraag die bij mij opkomt is of het nog uitmaakt of hij wel of niet met een ander neukt, alleen zoent of dat hij geniet van de aandacht van een jonge blom. Hij behandelt jou respectloos en houdt op geen enkele manier rekening met jou of met zijn kinderen.
Tegelijk weet ik dat het heel moeilijk kan zijn om je los te rukken uit een relatie hoe slecht deze ook is. Als het voor jou nodig is om te weten of er een ander in spel is, dan moet je vannacht misschien gewoon die kroeg binnenstappen en het op de man af vragen. Niet ingewikkeld doen met apparaatjes enzo en zeker niet buiten gaan staan posten. Stiekeme acties moet je niet beantwoorden met stiekeme acties, maar met openheid. Stap binnen laat zien dat je er bent. Jij hebt net zoveel recht als hij om daar te zijn!
Maar stel eerst jezelf de vraag, waarom zou je in deze relatie investeren? Zie je jezelf met deze man oud worden zoals de zaken er nu voor staan? Deze stress, onzekerheid en wantrouwen is dat wat je voor jezelf en je kinderen wilt?
Het kan natuurlijk goed zijn dat je meer tijd nodig hebt, maar gebruik die dan ook goed. Schrijf je in bij een woningbouw vereniging, zorg dat je straks genoeg geld hebt; enfin er zijn een aantal dames die de riedel veel beter kennen Ook als je nu hoopt/denkt dat het wel goed gaat komen, regel deze zaken dan toch. Het is ook goed voor je zelfvertrouwen om te weten dat je alternatieven hebt!

Bedankt voor de reacties....

Bednakt voor jullie reacties,nu heb ik hem van het weekend duidelijk gezegd dat als er iets is dat hij eerlijk moet zijn,ik vroeg of ze in zijn gsm stond,kreeg eerste instantie geen antwoord,ik zei laat maar zien bij de C(stom kan ook onder een andere naam staan natuurlijk)zegt hij nee,maar wat dan nog als ik haar nr zou hebben,ik heb zoveel contacten erin staan(ja ha ha,makkelijk gezegd),ik had gister trouwens gezien dat hij op wordfeud aan het chatten was,want de kids hadden een tent gemaakt voor'm,dus ik keek er een beetje op van de zijkant,en dacht zie je wel(misschien niet met haar hoor),maar via zo'n spelletjes wordt er wel heel makkelijk contact gelegd!
Zij weet dat we 3 kinderen hebben zei die,ik zeg so what?
Onze relatie loopt al een tijdje niet lekker,alles kan kapot zei ik(beetje lomp gezegd,eens van een collega gehoord)
Ik zei als die pin op je gsm blijft,zal ik het vertrouwen niet terugkrijgen,waarom blijf je dat doen,omdat ik weet dat als jij dingen leest er meteen iets achter zoekt,ik denk dan waarom moet je van die dingen smsen dan....
Ik snap best dat mannen onderelkaar eens wat grappige foto's doorsturen,dat moet kunnen,zie ik op facebook ook wel eens,maarja ik heb bij mijn vriend wel eens een smsje gelezen van een dartmaat die later kwam dat ie op die barvrouw moest letten als ie binnenkwam,dat was een lekker ding enz,misschien bedoeld ie zulke dingen en hij zat een keer op een site,ik ben de naam kwijt,daar kon je vrouwen bekijken en mee afspreken en ook van die sexpraat stond erop,ik zei waar is dat voor nodig toen,ja mijn collega's en ik kijken voor de fun daar wel eens op in de pauze enz...
Achja er wordt wel eens gezegd dat alles een keer uitkomt,dat hoop ik dan maar,ik word er zo in ieder geval niet gelukkiger van........

Word wakker, word wakker, het zonnetje is al op

"nu heb ik hem van het weekend duidelijk gezegd dat als er iets is dat hij eerlijk moet zijn" Denk je dat hij hiervan geschrokken is of dat hij nu eens flink gaat nadenken?

Hij komt al tijden weg met zijn gedrag. Jij blijft hangen in details. Het zou helemaal niet moeten gaan over een pincode op zijn telefoon, waarom hij laat thuis is na het darten, maar of jij je leven wil blijven delen met een man waar je niks aan hebt. Je bent zonder hem veel beter af. En je kan het.

skik

Excuus

Wat doe je bij een man die niet voor jou gaat?
Nu ben je alleen maar aan het wachten tot "Het" uitkomt. Ook als hij niet vreemd gaat gaat het niet goed. Wat doe je daaraan?

Anoniempje

DAt hij vreemd gaat is nog tot daar aan toe, daar kan je inmiddels misschien wel mee leven. Maar de respectloze manier waarop hij met je omgaat vind ik nog veel erger. Vraag je zelf nou eens echt af waarom je met deze man verder wil en als je het antwoord niet weet, zorg dat dat je maatregelen neemt om bij hem weg te gaan.

Niet twijfelen

Anoniempje, het lijkt me overduidelijk dat hij vreemd gaat. Die hint van je schoonbroer is veelzeggend in ieder geval. Je hoeft niet te twijfelen, je bent niet gek, hoe hij jou behandeld is fout. Punt.

Keuze

Je vriend gaat niet veranderen. Dus je hebt 2 keuzes: of je accepteert het (en als je het dan leefbaar wilt houden moet je stoppen met controleren en vragen enz.) of je gaat weg. Ik persoonlijk zou dat laatste adviseren.

Vertrouwen

Volgens mij gaat het hier niet meer om of vriend al of niet vreemd gaat. Het gaat hier om het feit dat je je vriend niet meer kan vertrouwen. Hij doet ook geen pogingen om dat vertrouwen weer op te bouwen en behandelt je slecht. Inmiddels ben je een claimende, zeurende, bittere vrouw aan het worden. Wil je zo worden? Is dit een relatie waar jij denkt gelukkig van te worden? Ik geloof dat je meer van het leven en een relatie mag verwachten. Gun jezelf dat en maak voor jou (en uiteindelijk ook je kinderen) de juiste keuze.

Bedankt voor de reacties,nu breekt mijn klomp

Bedankt voor jullie reacties,ik weet dat jullie gelijk hebben ,als ik geen kinderen had gehad,was het allemaal wat makkelijker geweest!
Nu is het helemaal mooi,doe ik gisteravond boodschappen in de supermarkt,komt mijn schoonzus naar buiten(is op de hoogte van alles,want haar man dart bij de mijne)
zegt ze hoe is het nou,ik zeg gaat wel,zegt ze niet normaal he dat onze W met C afgelopen maandag naar een feestje is gegaan en ze hem daarna heeft thuisgebracht,ik zei pardon wat zeg!
Blijkt dat hij na het darten naar een feestje is gegaan van iemand van het darten die had dat gevraagd of ie nog even kwam om de uitslag te zeggen,is ZIJ erbij,en die dartmaat wist dat dat z'n vriendin niet was en hun kinderen werken met mijn schoonzus,zo is het dus aan het licht gekomen,mijn klomp brak ik ben helemaal van de kaart en mijn vriend zegt doodleuk komop kan ipv een vriend geen vriendin hebben,gister wilde ik verder erover praten,maar het enige wat ie kon zeggen ik zal erop letten dat ik niet teveel met haar omga en ik wist wel dat er weer geluld ging worden,ik zei waarom ben je dan niet eerlijk dat je die del gezien hebt enz,wie weet wat die gedaan hebben nadat ze hem thuis heeft afgezet,mijn schoonmoeder wist het dinsdag ook al,niets tegen me gezegd alleen ruzie gehad met haar zoon!
Ik ben het helemaal beu,eigenlijk zegt alles genoeg,denk dat ie bang is alles te verliezen,als ie de waarheid zegt,maar als ik er achter kom dat die 2 iets hebben of hebben gedana,ben ik er klaar mee en is het over en uit...........

Respect

Ik vind het allemaal getuigen van weinig respect moet ik zeggen. En dat hij er zo laks op reageert. Dat vind ik echt niet kunnen.
Maar de hamvraag is nu: Wat wil jij? Waar ben je bang voor? Hoe zie jij jezelf?
Wil jij zo doorgaan? Kan jij zo leven met het grote gevoel van onzekerheid? Hij toont geen respect voor jou, hoe reageren jullie kinderen daarop? Dit is ook hun voorbeeld..... een vader die weinig/geen respect toont voor moeder.

Verjaardagen

van kinderen zijn hier ook al aantal zaken voor geopperd. Daar zijn we nog niet helemaal over uit.

Jullie hadden allemaal gelijk,ik heb vrij recente mails gelezen

Oh ik ben jullie dankbaar,jullie reacties hebben me de ogen geopend,jullie zeiden al dat hij niet te vertrouwen is,met toeval heb ik berichten gevonden,mijn zoontje had mijn email ergens anders neergezet,dus ik zoeken,kwam ik bij toevallig email van vriend tegen en gebruikersnaam kwam er automatisch te staan,ik wachtwoord veranderd en toen ik die berichten kon openen,dacht ik dat ik in een roes was beland,afspraakjes van massages,tot triootjes,zogenaamd ergens werken,maar in ruil daarvoor sex,als mijn vermoeden het goed heeft,zoals ik het gelezen heb,ik ben helemaal van slag,walgelijk gewoon,alsof het zo heeft moeten zijn,dat mijn zoontje mijn email ergens anders naar had verplaatst pffffffff!
Is ie sexverslaafd of wat ,ik weet het niet meer,ik kan niet meer verder met zo iemand,heeft m'n vertrouwen al vaker geschaad,dit is niet de eerste keer en dan zegt ie dat ik hem geen aandacht geef(arm om hem heen slaan,spontaan een zoen geven),dat kan toch niet als hij stiekem doet,pincode op gsm,altijd moeilijk gedoe als ik geld nodig heb(geen inzicht in zijn rekening,want ik maakte teveel op,dus wilde hij gen gezamenlijke meer),nu begrijp ik waar dat geld heen ging naar die HOEREN/SLETTEN,sorry ik kan er met m'n verstand nog niet bij,walgelijk en dan ook nog zeggen ik wil je niet kwijt,ik hou van je,ik wil in therapie,ja dat is nu te laat,dat had ie de eerste keer,toen ik hem betrapte 2 jaar terug achter de chat en ook walgelijke smsjes las(hoogzwanger)!
Pffff ik heb 3 kids,mijn beste vriendinnen zeggen,denk aan jezelf,volg je gevoel,tja ik weet al dat ik niet gelukkig kan worden met een man,die niet genoeg heeft aan 1 vrouw,ik weet dat vreemdgaan veel voorkomt,maar dan nog..........
Het ergste is,mijn moeder zit op dit moment niet lekker in r vel,ik heb het haar niet verteld,vindt het zo erg,we zouden volg. week met kerst weggaan met ze een midweek(en zelf hadden we een weekend bijgeboekt),mijn vriend zegt doodleuk,we gaan toch wel,de kids kijken er naar uit,maar ik kan toch niet doen of er niets aan de hand is,ik moet nu al opletten dat ik aan de kids niet laat merken(vooral mijn oudste zoon van 8 is zo'n gevoelig kind,dat kan ik'm nu niet aandoen!)
Wel zou ik alleen met kids en ouders kunnen gaan,maar ik geloof niet dat mijn moeder dan nog zin heeft,die was de eerste keer wekenlang boos op hem en het heeft een tijd geduurd voor ze weer iets tegen 'm zei!
Zijn ouders weten het ook nog niet,dat is aan hem om het te vertellen,hij schaamt zich en zegt je zegt het niet tegen je ouders en de mijne,ik zeg niet alle details,maar wel dat je vreemdging,maar wanneer is het juiste moment,gister heb ik gewerkt,maar heb de hele dag hoofdpijn gehad,ik kan goed met mijn bazin overweg,die is ook op de hoogte van het vorige gebeuren en weet ook van laatst dat ie met een ander naar een feestje ging(daar zal het ook wel meegedaan hebben,niemand die ziet als zij hem naar huis brengt,al is het 2 straten verderop)
Ik geloof niet dat je kunt veranderen,hij heeft alleens geroepen toen we naar een thermaalbad gingen na het eerste gebeuren,toen ik vroeg wat als het andersom zou zijn,zou ik niet erg vinden zolang je geen relatie begint,ik zei oh dan kun je beter iemand zoeken voor een open relatie,maar nee dat wilde die niet!
Ik ga nu alles op een rijtje zetten,kan het nog niet helemaal bevatten,ik laat me testen op soa's bah!
Ik had liever dat ie 1 vrouw had,waar die gevoelens voor had en daarmee vreemd ging,is ook erg,maar dit....
Het ergste is mijn vriendin heeft dit vorig jaar meegemaakt,haar vriend gaf niets meer om haar en ging ook al jaren vreemd met verschillende vrouwen,toen het uit was zei hij tegen mijn vriendin dat hij en mijn vriend meer van elkaar weten,nu is het dus uitgekomen............wat daarmee werd bedoeld!
En ook ontdekt dat ie afspraakjes had via sexjobs en zelfs een advertentie op speurders voor een sexafspraakje,ik moet dit zelf gaan doen en heb gelukkig al 3 vrienden die achter me staan(dat zij het weten en mijn ouders niet dat kan niet,ik weet het,maar ben bang voor reactie van moeder)
Zucht ik ben mijn verhaal kwijt...........

Oh en wat moeilijk mocht ik definitief achter mijn keuze staan(eigenlijk voor 90% wel),maar je bent toch 17 jaar samen,is niet makkelijk om knoop door te hakken en ik houd ook in mijn achterhoofd dat de kinderen misschien wel gelukkiger zijn/worden als we uitelkaar gaan/zijn,die voelen die spanningen ook!
Oh wat is dit heftig......

Nog een keer

Anoniempje, op je uitroep 'wat moet ik nu!' het volgende. Volgens mij is het stappenplan hier al meerdere keren in meerdere van jouw draadjes langs gekomen.
1. Hak een knoop door, ga je door met deze man of niet? Wat mij betreft niet. Bedank wat het voor effect heeft op jou en je kinderen als je wel met hem doorgaat. Wil je een wantrouwende achterdochtige vrouw blijven? Welk voorbeeld geef je je kinderen door in deze relatie te blijven?
2. Deel hem jouw besluit duidelijk en beslist mee.
3. Ga als de wiedeweerga op zoek naar andere woonruimte. Heb je je al ingeschreven voor woonruimte?
4. Vind mogelijkheden om je inkomen te verhogen. Als het niet goed gaat met zijn bedrijf zul je de financiën in eigen handen moeten nemen.
Echt, deze dingen zijn belangrijker om te doen dan je druk maken over hoe het moet met de komende vakantie en de reactie van je moeder. En dan nog, dan is je moeder hartstikke boos op hem. Het lijkt me meer dan terecht. Ik hoop dat het je lukt om wat meer op de lange termijn te kijken en denken.
Los hiervan vind ik het vreselijk voor je dat je hier achter hebt moeten komen. Maar met meehuilen kom je nu niet verder. Je moet echt echt echt zelf aan de slag. Niemand gaat dit voor je oplossen. Sterkte.

Sterkte

Anoniempje, wat afschuwelijk dat je vermoeden op deze manier is bevestigd. Om dit te ontdekken van iemand waar je al zo lang mee samen bent en die de vader is van je kinderen.

Echter, je weet nu wel precies waar je aan toe bent.

Volg dat stappenplan van Maanve. Stel jezelf en je kinderen op de eerste plaats en maak je even minder druk om wat jouw en zijn ouders etc. ervan vinden. Met deze man komt het niet meer goed. Je moet je leven weer opnieuw gaan opbouwen.

Heel veel sterkte!

Chris

Wat een nachtmerrie!
Laat je iig zo snel mogelijk testen op soa's, inderdaad.

Succes met de komende tijd en schrijf hier van je af als het helpt.
En zoek de juiste mensen om je te steunen.

Je zul het ook ecjt aan je moeder moeten vertellen, dan barst de bom maar en is het ook onomkeerbaar. Ga je fijn zonder hem een weekje weg toch?

Sterkte!!

Andersom

In dit geval zou ik het stappenplan andersom doen. Dus eerst zaken op orde stellen, woonruimte en inkomen, en daarna pas de mededeling aan je man.

Pffff was eigenlijk standvastig om weg te gaan,maar nu heeft hij

Pfff ik zat de eerste dagen in een roes,had tegen m'n vriendinnen gezegd,dat ik wegwilde,alleen de knoop moest ik doorhakken!
Nu twijfel ik weer,hij wil in therapie(was wel degelijk sexverslaafd)heb hoe je daar verslaafd aan kunt raken,stonden div. punten bij,maar hij heeft (bijna)alles opgebiecht(ik heb het nog steeds erg moeilijk,een ander had z'n spullen allang buitengezet en hem niet meer binnengelaten),hij blijkt vroeger sexueel misbruikt te zijn geweest en dat doet me toch wel wat(is geen excuus uiteraard,maar ben er erg van geschrokken,die oom is inmiddels overleden,maar vindt het wel heel erg om te horen(er staat dus oa bij sexverslaafden dat dit kan komen als ze sexueel misbruikt zijn,maar ik begrijp dat niet,want zou dan denken dat je eerder moeite hebt met sex!)
Dus aan de ene kant denk ik meid pak je spullen en ga weg(ook goed om na tekunnen denken)aan de andere kant,doet dit ook weer wat bij me......
Ik denk alleen dat als ik hem nog een kans geef,ik mijn hele leven ongelukkig blijf,hij kan mooi zeggen,ik kan niet zonder jou en dan hoeft het allemaal niet meer,maar een vriendin zei dat ik ook op moest letten,omdat ik zo'n goedzak ben,dat hij me mooi weer om z'n vinger weet te binden,tja hij pakte me gisteravond vast,ik zei nee ik kan dit niet en wil dit niet!
Oh ik weet het even niet meer,ik ben de goedzak die het alleen tegen beste vriendinnen heeft verteld,moet nog naar m'n ouders,hij maar naar zijn ouders(volg.week hebben we een vakantie geboekt,weekend met gezin en ma t/m vrij. met mijn ouders,hij weet dat ik twijfel,maar vraagt geef me die week met de kinderen in ieder geval.............pffff
Ik zou zoiezo hem niet zwart maken,uiteraard mogen ze best weten dat hij vreemd is geweest,maar ga natuurlijk niet alle details vertellen,hij heeft zelf gezegd iedereen mag het weten,het is mijn eigen stomme schuld,morgen moet ik werken,heb ik vorige week al 1 dag gedaan,maar dat is moeilijk,heb een goede band met mijn bazin,ik kan het haar misschien beter vertellen,ik kan goed van de buitenkant normaal overkomen,alsof er niets aan de hand is,maar DIT gebeurde houd ik niet lang vol,ik eet wel,maar voel nu al dat mijn broek losser zit na 5 dagen,door de stress enz....

Lieve schat

Neem toch die stap, bevrijd jezelf, geef jezelf de kans om weer adem te halen. Je bent meer waard dan deze relatie, je verdient beter. Geloof dat nou. Als je eenmaal op eigen benen staat, kun je er altijd nog voor kiezen om hem een luisterend oor te bieden voor al zijn problemen. Tot die tijd moet je echt voor jezelf gaan kiezen. Wat hij ook zegt. Wat hij ook doet. In deze relatie besta jij helemaal niet, alles draait om hem. Wees nu eens voor een keer je eigen allerbeste vriendin en kies voor jezelf.

Hoezo was?

Volgens mij is hij nog steeds seksverslaafd.

En verder geloof ik niet dat dat jullie enige probleem is. Volgens mij is er totaal ook geen sprake van gelijkwaardigheid in jullie relatie. Gaat dat ook allemaal goedkomen in die therapie?

Ik denk dat Mea gelijk heeft. Zorg eerst voor goed voor jezelf, pas dan kun je goed voor anderen zorgen.

Dank je het was idd niet alleen maar dit...

De relatie loopt idd al langer niet zoals het hoort,dat
merken de kinderen ook,tja raar dat alles 10 jaar terug nog goed/beter was!
Maar ik kan tegen niemand zeggen dat hij vroeger misbruikt is geweest als het bekend wor dat hij vreemdging,ja anoniem hier alleen,jullie merken wel dat ik een gevoelig persoon ben,daar heb ik ook niet voor gekozen,het is nog niet goed te praten,ik vraag me af ofdat ik hem ooit kan vergeven,ik heb dat beeld altijd voor me ben ik bang),maar ik zie plots alles negatief,zelfs de vriendengroep van hem vertrouw ik niet meer(in het verleden ook vriendin(van vriend van ons) pikante smsjes gestuurd met mijn vriend,dat vergeet je ook niet)
Ik ben altijd veel te goed geweest en zag alles positief en vol vertrouwen,dus als je dan zoiets meemaakt,dan krijg je een klap.......
Ik bedoel als ze weten dat hij vreemdging(seksverslaafd houd ik voor me)dat dat kan komen door het verleden,maar dat kan ik niemand vertellen!

Moet je luisteren

Dat hij nu alles opengooit zegt niet dat het beter gaat worden. Als hij echt seksverslaafd is, is de kans groot dat hij terugvalt als hij maar enige ruimte van jou krijgt. Dat zit in de aard van de ziekte.
Je bent de co-addict. Dat maakt dat het enige wat jij kan doen is je eigen grenzen bewaken. Elke ruimte die je hem geeft, ook al is het uit medelijden en nog zo terecht, zal hij gebruiken om zijn verslaving weer uit te acten.
Mijn raad: ga door met je plannen voor zelfstandigheid. Verwijt hem niets maar regel je zaken. Kijk ondertussen of hij vanuit zichzelf hulp gaat zoeken voor zijn verslaving. En zoek zelf hulp: hier is een begin: hulporganisatie voor seksverslaafden http://www.slaa-nederland.nl/
Verlies je niet in medelijden met hem! Ook al is het nog zo terecht. Als je voor je zelf kiest maar de deur openhoudt voor als hij echt er aan wil werken (zeg dat nog maar niet anders is het weer effectbejag) is er nog een kans. Maar ga eerst op je eigen benen staan.

Pffff

Pfff, eigenlijk wil ik het opgeven in dit draadje, maar ik reageer toch nog maar één keer.
De eerste vraag die bij mij opkwam (en een hele onaardige) is of jij het gelooft en het waar is dat je man misbruikt is vroeger. Het kan natuurlijk zo zijn, maar waarom heeft hij hier niet eerder over gesproken? En met alle leugens die al verteld zijn (financiën, cocaine, vreemdgaan), waarom zou je dit wel geloven? Hmm, misschien ben ik dus te wantrouwend, maar ik zou dit na alles waar over gelogen is niet klakkeloos voor waar aannemen.
Wat mij betreft blijf je heel erg bezig met de randzaken. Wat vinden je vriendinnen, moet je gaan werken, etc. Ik denk dat het voor jou nu beter zou zijn om alleen te zijn en op eigen benen te staan en vanuit deze situatie te onderzoeken wat er te redden is van deze relatie. Dus niet bij elkaar blijven wonen en doormodderen. Echt afstand nemen en van daaruit onderzoeken wat de mogelijkheden zijn. Of tegen je man aankondigen dat hij nu even niet welkom is thuis en jij hem verzoekt een periode elders te logeren.
Daarbij komt dat je je misschien kunt afvragen wat jij zelf haalt uit deze situatie (welke tv-goeroe zegt ook alweer altijd 'what's in it for you?'). Ik heb het idee dat je je erg verschuilt achter dat jij zo'n goedzak bent en zo vergevingsgezind en zo goedgelovig. Allemaal eigenschappen die me in deze situatie niet erg handig lijken... Je kunt je wel als moeder Theresa (of als goedmoedige sul) blijven opstellen, maar daar kom je echt niet verder mee.
p.s. Als ik het terug lees vind ik mijn posting zelf heel onaardig, maar het is echt goed bedoeld omdat meehuilen niet helpt.
Ik wens je veel sterkte, kracht en wijsheid!
Maanve

Ook pfff

Sluit me aan bij elk woord dat Maanve schrijft.

skik

Keuze

Jij bent zelf degene die uiteindelijk een keuze moet maken. Ik heb 10 jaar in relatie gezeten met man die seksverslaafd was, drank leuk vond. Tja ik bleef, want we hebben drie kinderen. Uiteindelijk heb ik knoop dorgehakt. En zelfs daarna heb ik mij een jaar sterk moeten houden om niet terug te gaan. Hij zou mij terug hebben genomen. Nu ben ik inmiddels bijna 4 jaar verder en kan zeggen dat ik een veel beter leven had dan toen. Wat mij destijds tegenhield was dat ik :
1.(naief) hoopte op verbetering ivm onze kinderen.
2. Het leven wat ik leefde niet goed was, maar wel zekerheid gaf. En onbekende wat je toegemoet gaat is onzeker, omdat je niet weet wat de toekomst je brengt.
3. Onze drie kinderen.

Ik heb destijds ook mijn verhaal aan derden vertelt, maar hoeveel mensen ook zeiden dat ik weg moest gaan. Ik was er jaren niet klaar voor, uiteindelijk wel. En ik ben zo verschrikkelijk blij en verbaas mijzelf erover dat ik het zo lang heb volgehouden.
Kijk als jij geen respect voor jezelf hebt, dan heeft een ander het ook niet voor jou. Je kan weken/maanden/jaren nog van je af schrijven. Ik hoop dan ook dat het je helpt, maar zoals meerdere malen reeds aangegeven en gevraagd: WAAROM BLIJF JE?
Wat denk je te behalen door te blijven?
Uiteindelijk ben jij zelf de degene die het moet doen. Ik wens je wijsheid en kracht toe.
De kinderen hebben meer aan een moeder die respect voor zichzelf heeft, dan die zich laat beetnemen.

Goedzak, vergevingsgezind en goedgelovig.

Hoor eens, het kán best dat al die narigheid voortkomt uit misbruik in zijn jeugd, maar daaruit volgt niet dat jij je nu moet opofferen voor deze gevolgen. Hij moet deskundige hulp zoeken en dat echt willen, en dat kan niet op deze manier. Dit is pappen en nathouden en dat kan zo nog jaren duren.

Wil je zo'n vader in je dagelijkse nabijheid als voorbeeld voor je kinderen?

Allemaal illusies

Jouw vriend heeft enorme problemen waar hij de verantwoordelijkheid voor moet nemen en die hij niet in de levens van zijn vrouw en kinderen moet laten rondzieken. Hij zou niet moeten willen dat zijn destructieve krachten jullie ernstig beschadigen. Als hij serieus zag hoe beroerd hij eraan toe is, zou hij nu uit jullie dagelijkse omgeving weggaan om jullie lucht en licht te gunnen en zou hij zelf als een leeuw aan zijn problemen gaan werken om jouw vertrouwen terug te winnen. Zoals jij het beschrijft presenteert hij zichzelf als een slachtoffer. Jij moet hem steunen. Jij moet hem helpen. Weet je, dat is óók misbruik. Misbruik van jouw liefde, jouw bereidwilligheid, jouw naiviteit. Jij gaat hem niet redden. Dat moet hij doen. En daar moet hij zich 100/1000% van bewust zijn, anders kiest hij weer the easy way out.
Denk helder nu!
Groet, Jo Hanna

Heb het met je te doen

Ik lees al zolang je verhalen hier, je durft het denk ik echt niet aan zonder hem. Zonde van jouw leven en dat van je kinderen. Ik hoop dat ooit de dag komt dat je het inziet, maar zo te lezen is dat nog steeds niet nabij. Veel sterkte met alles.