Hoelang gaat het duren? Terugwinnen vertrouwen na vreemdgaan.

Vertrouwen als keuze

Ik hen een paar jaar relatie gehad met iemand die me bedroog. Toestanden tot en met en beterschap beloofd. Toen heb ik me heel bewust over mijn wantrouwen heen gezet. In die zin zie ik het als een keuze. Je kan er in verdrinken of de keuze maken te vertrouwen. Toen bleek dat ie toch echt notoir was ben ik opgestapt.

Wat me 'zorgen' baart is dat je man geen idee heeft hoe het heeft kunnen gebeuren. Kan dus zomaar weer... Dat zou ik dan niet vertrouwen.. Eerst inzicht en bewustwording, man aan het roer en niet als willoos slachtoffer van zijn lusten, de omstandigheden of wat ook.

Sterkte!!
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Raadsel?

Ik heb het gevoel dat je man je voor de gek houdt. Of dat je jezelf voor de gek houdt. Je zegt zelf dat hij heel veel van je houdt en dat het voor jullie een groot raadsel is waarom hij is vreemdgegaan...

Misschien houdt hij nog wel van je, maar waarom is het een raadsel voor hem? Hij is kennelijk helemaal niet zo open naar jou toe. Hij weet precies wat er gebeurd is en ook wel waarom.
Hoe ben je erachter gekomen? Je zegt dat het "uitkwam", dus daaruit maak ik op dat hij het niet meteen heeft opgebiecht.
Misschien heeft hij verschrikkelijk spijt en komt het allemaal goed, maar ik heb het gevoel dat het verhaal niet helemaal "klopt".

Hij weet het wel

Mensen weten echt wel waarom ze vreemd gaan, tenzij het zo'n kwestie van beschonken met iemand het bed in duiken is. Het gebeurt namelijk niet 'ineens' maar over het algemeen gaat er een heel proces van flirten en intimiteit opbouwen aan vooraf. Het is ook geen goed teken dat hij het niet zelf heeft opgebiecht. Als niemand er achter was gekomen was hij er waarschijnlijk mee doorgegaan.

Ikke

Als je zeker weet dat hij oprecht is, ga ervoor!! Dan niet blijven hangen in angst en verwijten maar er voor gaan. Wantrouwen aan de kant en voor jullie gaan, 100%!

Ik blijf er wel bij dat ik het vreemd vind dat hij niet weet wat en hoe. En ook dat het hem (jullie) zorgen baart. Hij was er toch zelf bij?! En al was ie beschonken, dan is dat kennelijk de reden? Dan kan hij kennelijk in beschonken staat geen weerstand beden aan zijn geile buien met anderen. Wat ook de aanleiding of reden was, hij is er zelf bij geweest....

Wat me wel opvalt is het ideale koppel / beeld / relatie.. Het praten ook in we-termen dat je doet. Kan het zijn dat het ideale beeld van jullie relatie hem (onbewust) benauwd? Dat hij behoefte had aan me-time en dat ultiem heeft bewaarheid met een andere vrouw dan jij? Elke relatie / persoon / situatie heeft zijn schaduwzijde. Door daar aan voorbij te gaan (door bv alleen maar het fijne te (willen) zien) gaat dat stuk zich vaak bewijzen of ten gelden. Ik zou zeggen, laat de vuiligheid er zijn. Laat de ik-tijd er zijn. Het kan niet altijd alleen maar lief, leuk en samen zijn.

En ik sluit me erbij aan dat het ook iets zegt dat hij niet zelf et het gebeuren gekomen s. In hoeverre durft deze man voor zichzelf te staan..? Kan het misschien jouw ideaalbeeld zijn waar hij zich naar voegt en nu, eenmaal betrapt, als een geslagen hond met je meehuilt?

Ik vul het niet in, dat kan alleen jij doen. Het zijn wel dingen die door mijn hoofd scheten. Niet zelf bekennen, niet weten hoe of wat... Tja, pleit niet voor een man die voor zichzelf staat. Maar goed... We weten hier alleen wat jij vertelt en geen kader. Ergens klopt er iets niet. Waarschijnlijk weet je diep van binnen wel of hij het echt is, of het beeld van hem/jullie waar je voor gaat...

Wie houdt wie (onbewust of bewust) voor de gek? Hij jou? Hij zichzelf? Of jij jezelf?

Vertrouwen

Je wilt weten hoe lang het duurt voordat je weer het vertrouwen terug krijgt. Dat gaat lange tijd duren en bouw je langzaam weer op. Het jammere is dat het vertrouwen nooit meer 100% is. Er blijft een klein oplettend, controlerend stemmetje in je achterhoofd zitten.
Dat is juist het ergste van vreemdgaan. Er is iets blijvend stuk gemaakt.

Ja wil40!

Exact wat mijn gedachten zijn! Ik heb het niet meegemaakt, geloof ik, of ik heb het niet doorgehad, masr ik zou mijn partner nooit meer voor de volle 100% vertrouwen......

Lang

Ik denk ook dat het lang duurt. Je vertrouwen is geschaad. Maar ik vind verschillende reacties best voorbarig. Ik denk niet dat er zulke algemeenheden zijn te verkopen over vreemdgaan. Ik denk wel dat het iemand kan overvallen. Het hoeft ook niet altijd te betekenen dat je relatie slecht is denk ik. En ik vind het juist een goed teken dat je man het zo open vertelt. In mijn omgeving heb ik verschillende stellen die iets dergelijks overleefd hebben samen. Maar dat kost veel energie, van allebei. En veel tijd. Sterkte ermee.

5 jaar gelden is het hier zo geweest, Het is heel moeilijk geweest, we zijn er wel 'sterker' uitgekomen, en toch zal ik hem nooit meer kunnen vertrouwen als voordien. Voordien zou ik mijn hand in het vuur gestoken hebben dat hij dat nooit zou kunnen.. Die goedgelovigheid ben ik kwijt. Nog steeds zie ik hem als een man welke dit 'niet' zou doen... maar ik weet nu dat je dat NOOIT echt rotsvast mag blind vertrouwen. De eerste 3 jaar had ik echt wel afentoe nood om eens erover te kunnen praten (niet met vriendinnen of collega's, ik wou hem nergens negatief afschilderen)
Wij hadden in die periode wel juist een dal in onze relatie, zijn er sterker uit geraakt, het was een echte aardverschuiving, ik zou het geen 2e keer meer nemen, maar het voelt echt wel goed dat we het overwonnen hebben,
Dat heeft veel van ons beide gevraagd, maar met vrucht. Sterkte aan jullie, dat jij ervoor gaat wilt volgens mij toch wel zeggen dat je bij hem nog de sterke mooie kanten kan zien en bij jezelf ook wel wat foutjes
Als jullie beiden de schouders eronder zetten lukt het, komen jullie er sterker en rijker uit, maar het vraagt tijd, geduld en liefde...

Lastig

Ik vind het best moeilijk die veroordelingen te lezen.
Ik snap het wel omdat jullie het alleen kunnen doen met de info die ik opschrijf.

Mijn vraag was enkel of iemand me kon vertellen hoe lang zo'n vergevingsproces duurt.

Het was geen slippertje, het was een relatie. Hij was niet dronken, maar verliefd. Iedereen weet wat verliefdheid met je doet, je ziet alles door een roze bril, je lijdt aan bewustzijnsvernauwing...vul maar in.
Hij speelt niet de vermoorde onschuld, geeft alleen zichzelf de schuld. Openlijk, ook tegenover anderen.

Langie, jouw reactie vind ik fijn. Goed te horen dat er mensen zijn die daar uit gekomen zijn.

Inx, wat jij beschrijft speelt ook steeds door mijn hoofd. Dat rotsvaste blinde vertrouwen voelde altijd zo goed. Dat zal nooit meer hetzelfde zijn

Ik weet dit pas 1,5 week. 1,5 week in een emotionele achtbaan.
Maar ik houd van hem en hij van mij. We gaan hier uitkomen.

Die veroordelingen komen blijkbaar vooral van mensen welke het niet zelf hebben voorgehad.
Mijn man draagt mij op handen, hij laat zien dat hij écht van mij houdt, Ik ben ervan overtuigd dat veel mensen jaloers op onze omgang met elkaar kunnen zijn, Er is wel degelijk echte liefde tussen ons, Als ik hem de deur uit geschopt zou hebben voor die 'misstap' dan zou ik misschien een nieuwe man hebben leren kennen, maar deze zou dan zeker ook een (grote) rugzak meedragen, dat kan op die leeftijd bijna niet anders, misschien zou hij mij ook op handen dragen, maar ik hou van mijn man en mijn man van mij (en van onze kinderen) Het is vreselijk dat we dat hebben meegemaakt, maar we zijn er sterker uitgekomen, het heeft ons wel degelijk veel geleerd
Als het bij jou nog maar 1,5 week geleden is zal je zeker nog heel wat ups en diepe downs te verwerken krijgen, je krijgt de hele fasen te doorlopen ontkenning, boosheid, verdriet, aanvaarding.... maar jullie beiden leren er zeker jullie les uit
Vaak lees je dat dat hele proces 2 jaar duurt, ik had er 3 jaar voor nodig
sterkte ! Maar zie er ook de positieve levensles van in,
Liefde is een werkwoord !

Inx

inx,

Je slaat precies de spijker op zijn kop denk ik.
Je weet en voelt en merkt dat iemand van je houdt.

Ontkenning is er bij mij nooit geweest want ik kon er niet omheen en hij gaf het ook direct toe.
De boosheid is nu omgeslagen in ongeloof. (hoe heeft hij het kunnen doen). Verdriet is zo pijnlijk. Zelfs lichamelijke pijn voel ik.
Ik kijk uit naar het moment van aanvaarding.

Hij heeft me alles verteld nu. Ik heb hem alles kunnen vragen. Heb hem ook gevraagd nu geen details meer te vertellen. Details maken het geheel alleen maar pijnlijker en het voegt niets toe aan de hele situatie.

Ik hoop dat ik er over en paar jaar net zo mooi als jij over kan praten

Veroordelingen?

Ik heb het draadje er nog eens op nagelezen. Ik zie nergens veroordelingen... Mijn bijdragen zijn in ieder geval niet als zodanig bedoeld.
Het is zoals je zegt op basis van hetgeen je vertelt. En dan komen de reacties over wat het oproept. Vooral nu je schrijft dat hij echt een relatie naast jou gehad heeft, doet mij me opnieuw afvragen doe dat kan als hij jullie relatie als volmaakt ervaart. Waar ik wel iets mee kan, is dat het voor hem (of iemand anders) los van elkaar staat. Jullie fijne relatie en daarnaast de fijne relatie met de ander. Daar ging het hier laatst ook over, om een man die meerdere liefdevolle relaties naast elkaar kon hebben (hoe is het trouwens met jou, vriendin van die man?!). En dat het heel goed kan dat je man, nu hij jouw verdriet ziet, een andere keuze maakt.

Maar goed dat is allemaal gespeculeer. Haal er inderdaad uit wat je kan gebruiken en op jullie van toepassing kan zijn. Ik kan me voorstellen dat je de details verder niet wil weten meer. Dat is alleen maar bevestiging van je pijn. Wat me wel nog binneschoot nav het verliefd worden is dat jullie het werkbaar kunnen maken binnen jullie relatie wat het over hem zegt dat hij verliefd werd op die ander. Wat maakt dat hij haar zo gaaf vond? Dus niet de details over wat ze deden maar wel praten over wat maakte dat hij verliefd werd, wat hem aantrok. En kijken hoe jullie die aspecten binnen / naar jullie relatie kunnen vertalen. Stel bijvoorbeeld dat het stiekeme aspect een rol speelde, kijken hoe jullie samen stiekeme dingen kunnen doen/ondernemen.

Veel succes, sterkte en liefde gewenst!

Quick fix

Ik heb het idee dat je veel te snel gaat. Je weet het nog maar net. Geef jezelf allereerst eens de tijd om het allemaal te laten bezinken. Je hoeft toch niet nu al je houding te bepalen? Je hebt zojuist ontdekt dat je man uitstekend kan liegen, tegen jou. Zonder dat jij dat in de gaten hebt. Wie zegt dat dit het enige is waar hij ooit over gelogen heeft?
Ik zeg dat niet om je je rottiger te laten voelen dan je al doet. Maar op zulke vragen zul je ook een antwoord moeten vinden. Zijn woord is niet meer zo maar zonder meer genoeg, want hoe kun je weten dat hij nu wel eerlijk is? Prachtig hoor, dat hij alle schuld op zich neemt en er zo open over praat. Maar het klinkt ook wel wat gladjes. Een kwestie van efficiënte 'damage control'.
Dit is niet iets wat je even uit kunt praten en dan hup verder met het leven. Dit veranderd voorgoed iets aan jou, aan hem en aan jullie relatie. Die verandering hoeft zeker niet desastreus te zijn, en als je man eerlijk wordt over het waarom dan kan het wellicht zelfs uiteindelijk een positief effect hebben, maar zoals het was wordt het niet meer, nooit.

Als je al een slechte relatie had en er niet meer in zou geloven, dan zou je dit idd kunnen aangrijpen om er een punt achter te zetten, Maar als jullie beiden nog van elkaar houden en er jullie schouders onder willen zetten, kan dit echt wel groeipunten geven. Zekerheid is er nooit, zoals voorgaande zegt kan het altijd nog mislopen,
Mijn man heeft het altijd moeilijk gehad erover te praten, hij wilt mij er geen pijn mee doen, is dankbaar dat ik hem ondanks alles nog een kan wou geven. Ik wou in het begin ook 'slechte' dingen van haar horen, maar hij leek toen toch nog wel gevoelens voor haar te hebben waar hij tegen moest vechten, leek mij. Nu niet meer.
Van de moeilijkere momenten heb ik de afgelopen jaren een dagboek bijgehouden, de pijnlijke momenten opgeschreven (als hij nog zo een misstap zou maken, zou ik mij daarmee wél sterk willen maken om er eventueel een stop aan te roepen). In de beginperiode ben ik (uit pure boosheid?) ook verliefd geworden op een man, een 'asperger' (uit veiligheid? ik was boos, wou het hem betaald zetten, ben zeker niet vreemd geweest, maar mijn gevoelens botsten alle richtingen op
Als we naar een film keken waar vreemdgaan in voorkwam, wilde ik haar naam ter vergelijking al wel eens vernoemen
Het is voor beiden een gevecht geweest, maar we waren ook terug dolverliefd op elkaar, zoals in onze jonge jaren, op roze wolken voor elkaar
Nu is hier alles rustiger geworden, maar we houden meer van elkaar als ooit, gesterkt, een diepe liefde
Ik vind het soms spijtig als ik hoor dat koppels uit elkaar gaan waar groei wel mogelijk leek, maar waar ze geen inspanning willen doen
Niets zo mooi als een oud verliefd koppeltje waar ze ook als watertjes doorzwommen hebben, en eigenlijk 1 geworden zijn, Dat voelen wij hier nu ook zo

Hoewel ik absoluut niét koningsgezing ben, hielp de voorbeeldfunctie van het Belgisch koningshuis mij ook wel een beetje. Albert en Paola hebben ooit op punt gestaan te gaan scheiden, Albert heeft een dochter bij een 'ander' ze woonden elk in een andere vleugel van hun paleis... Ze hebben zich toen aangesloten bij een Mariage Encouter groep (was toen nog geen koning, Boudewijn was er nog) en zijn er ook gesterkt uit gekomen, Als je nu ziet hoe verliefd ze elkaar op foto's edm soms aankijken, dan voel ik een herkenning op dat vlak
Ook hier op Oo las ik van een vrouw welke zelf de vreemdganger was, haar man gaf haar een nieuwe kans, ze had zich voorgenomen nooit meer verliefd te worden op een ander of eraan toe te geven. Ik vraag mij af hoe het nu met haar gaat

De betekenis

Met mijn toenmalige relatie in de jaren 80 hadden we een afspraak dat vreemdgaan gewoon geen issue hoefde te zijn. Het werd pas een issue als je andere levensinvulling en plannen ging maken met een ander. Dat experiment werkte niet want al snel stak jalouzie de kop op. Alleen al omdat mij wel lukte wat mijn toenmalige partner niet lukte.
Ik heb me toen voorgenomen om nooit meer zo'n onpraktische afspraak te maken. Maar ook om geen probleem te maken van een slippertje, inderdaad mits iemand er geen levensvervulling van gaat maken. En dan wil ik het ook helemaal niet weten. Dat is prive. Mannen schijnen daar ook meer toe in verleiding te brengen te zijn dan vrouwen. In dat opzicht zou het met mij wel bespreekbaar zijn als iemand dat per se zou willen.
In mijn latere relaties is dat niet meer aan de orde geweest. Of ik heb er niets van geweten.
Ik heb er zelf ook geen enkele behoefte meer aan gehad om vreemd te gaan. Er zijn andere dingen, leukere dingen, waar je je mee kunt verstrooien.

Beste ikke

Ik raad je aan nu niet die andere vrouw allerlei bovenmenselijk duivelse eigenschappen toe te dichten. Goede kans namelijk, dat zij zich ook de vraag heeft gesteld: hoe lang nog? Luister maar eens naar dit lied van Walter Mehring en Kurt Weill!

Met dank aan diegene die dit op internet heeft gezet, volgt hier de tekst in het Duits en een vertaling in het Engels.

Ich will's dir gesteh'n:
Es war eine Nacht,
Da hab' ich mich willig dir hingegeben,
Du hast mich gehabt, mich von Sinnen gebracht,
Ich glaubte, ich könnte nicht ohne dich leben.

Du hast mir das Blaue vom Himmel versprochen,
Und ich habe dich wie ein Vater gepflegt.
Du hast mich gemartert, hast mich zerbrochen,
Ich hätt' dir die Erde zu Füßen gelegt.

Sieh mich doch an!
Wann kommt der Tag, an dem ich dir sage: Es ist vorbei!
Wann kommt der Tag, ach der Tag, nach dem ich bange?
Wie lange noch? Wie lange noch? Wie lange?

Ich hab dir geglaubt,
Ich war wie im Wahn
Von all deinen Reden, von deinen Schwüren;
Was immer du wolltest, das hab ich getan;
Wohin du auch wolltest, da ließ ich mich führen.

Du hast mir das Blaue vom Himmel versprochen,
Und ich, ach ich hab' nicht zu weinen gewagt.
Doch du hast dein Wort, deine Schwüre gebrochen,
Ich habe geschwiegen und hab' mich geplagt.

Sieh mich doch an!
Wann kommt der Tag, an dem ich dir sage: Es ist vorbei!
Wann kommt der Tag, ach der Tag, nach dem ich bange?
Wie lange noch? Wie lange noch? Wie lange?

**************

I must admit:
There was a night
When I willingly gave myself to you,
You had me, you made me go out of my mind,
And I thought I could no longer live without you.

You promised me heaven and earth,
And I cared for you like a father.
You tortured me, broke me
While I would have laid the world at your feet.

Look at me, do!
When will be the day when I say: It's over?!
When will be the day, yes, the day that I both fear and yearn for?
How much longer? How much longer? How long?

I believed you,
I was deluded
From all that you said, from all of your vows;
Whatever you wanted, I did;
Wherever you headed, I let myself be guided.

You promised me heaven and earth,
And I didn't even dare to cry,
But you broke your word, broke your oaths,
While I remained silent and tortured myself.

Look at me, do!
When will be the day when I say: It's over?!
When will be the day, yes, the day that both fear and yearn for?
How much longer? How much longer? How long?

Veroordelingen

Ik weet niet of er veroordelingen staan. Ik vond meer dat het vreemdgaan per definitie heel erg werd ingevuld als onvergeeflijk en als teken van een slechte relatie of zo. Ik denk op basis van wat ik om mij heen gezien heb en ook op basis van mijn eigen gedrag in het verleden dat dat niet per se zo is. Hier op OOL zijn er altijd veel mensen die wellicht niets hiervan hebben meegemaakt die heel zwartwit denken over relaties. Maar in veel langdurige relaties kan een van beiden wel eens een hele grote fout maken zonder dat dat per se een breuk hoeft te betekenen.
Beste Ikke, dit is nog heel vers allemaal, take your time. Ik vind het knap dat jullie er zo over praten. Ik hoop echt dat jullie er sterker uitkomen, zoals hier ook voorbeelden gegeven worden.

Dank jullie wel

Dank jullie wel voor de reacties. Ik heb inderdaad de dingen eruit gepikt waar ik wat aan heb.

Over veroordelingen bedoelde ik het veroordelen van wat er gebeurd is door mijn man. teksten als: "Hij is kennelijk helemaal niet zo open naar jou toe" en "willoos slachtoffer van zijn lusten" raken me wel. Maar tegelijkertijd snap ik wel dat ze niet kwetsend bedoeld zijn.

Ik voel dat we op de goede weg zitten en dat voelt fijn.
ikke

Maar ikke

Is die verliefdheid dan nu over, alleen omdat jij erachter bent gekomen?

Ikke

Net als de rest heb ik helemaal niet veroordelend willen zijn. Het is fijn dat je/jullie goede moed hebben en er voor willen gaan, maar het is niet niks wat je is overkomen cq wat hij heeft gedaan. Maandenlang liegen en bedrog verwerk je niet in een maand.
Hoe is de relatie nu met die vrouw? Hebben ze al het contact afgekapt?

Chris en vic

Chris,
de verliefdheid is over. En of dat komt omdat ik er achter gekomen ben zal ik nooit weten. Maar dat de verliefdheid over is komt mede omdat hij voor zichzelf duidelijk heeft besloten voor ons huwelijk te gaan. Hij is haar onlangs bij toeval tegen gekomen en hij was blij te merken dat hij niks voelde (en ik dus ook)

Vic, Die relatie met die vrouw is abrupt gestopt toen ik er achter kwam. Hij heeft haar persoonlijk verteld dat het direct stopt en dat hij voor zijn huwelijk gaat. Hij ziet haar dus niet meer. En dat weet ik 100% zeker.

Misschien vind je dat naief van mij, maar ik geloof mijn man daarin. Ondanks wat hij gedaan heeft en 3,5 maand tegen mij heeft gelogen. Ik wil me tenslotte niet altijd de zielige bedrogen echtgenote blijven voelen. Ik wil dus ook niet blijven hangen in wantrouwen. Het werkt niet mee als ik alles wat hij zegt in twijfel trek.
Dat is heel moeilijk, maar ik doe mijn best.
Ik houd me voor ogen dat we wel 20 super gelukkige jaren hebben gehad met 3 gezonde kinderen.

Ik snap dat wel

Ik snap wel dat je dat gelooft, en hij zelf vast ook. En blijven zwelgen in je woede is natuurlijk ook niet goed, maar even mag best Ik hoop dat jullie duidelijk krijgen waarom hij bevattelijk was voor die verliefdheid. Vaak is het toch een kwestie van aandacht en waardering.

Bevattelijk voor verliefdheid

Juist op momenten dat het goed gaat tussen mij en mijn man (relatie 20+ jaar) en wij vaak en goede seks hebben kijk ik meer om mij naar andere mannen en ben ik daar bevattelijker voor. Het is net of ik in een sensuele flirt-stand sta In tijden dat man en ik nauwelijks tijd en energie voor elkaar hebben sta ik ook niet open voor mannen om mij heen; ik merk ze nauwelijks op.
Dit als reactie op de oproep aan Ikke om haar relatie onder een vergrootglas te leggen. Overal is wel wat, maar vreemdgaan kan net zo goed gebeuren in een goede stabiele relatie, waar beide partners gek op elkaar zijn en het prima hebben in bed.

Sex, verliefheid en houden van

Het zijn toch verschillende 'kicks'. En misschien kun je ze tot op zekere hoogte bij verschillende partners 'halen'.

Als je al heel lang samen bent en ineens weer de 'kick' van verliefdheid voelt kan dat best eens hard aankomen. (het is echt een sterke drug)

Maar uiteindelijk is aan jou de keus wat je er mee doet en of je er een willoos slachtoffer van wilt zijn of dat je zelf de regie over je leven wilt hebben.

Maar als je 'bouden-van' relatie niet goed zit, kan het wel eens heel verleidelijk zijn om eruit te stappen.

Dus ikke, misschien is het juist een goed teken