Kind bij papa in bed, normaal of niet?
Bij ons is een conflict ontstaan tussen de vader van mijn dochter van 11 en mijn ouders. Ik weet niet meer wat ik hiermee moet.
Om te beginnen.Mijn ex-man draagt de zorg voor onze dochters van 11 en 4 jaar oud. Wij zijn sinds vorig jaar gescheiden.
Mijn dochter van 11 slaapt regelmatig bij haar vader in bed. Gewoon voor de gezelligheid, omdat ze niet alleen wil slapen (terwijl ze met haar zusje een kamer deelt) en al wat niet meer voor redenen.
Ik heb al enige malen aangegeven dit geen wenselijke situatie te vinden en dat ze in haar eigen bed hoort te slapen. Mijn ex (en overigens ook mijn dochter) geven hier geen gehoor aan.
Nu is dit ook ter ore gekomen bij mijn ouders via mijn dochter en die zijn op zijn zachts gezegd 'not amused'. Vooral mijn moeder is bang dat mijn ex (gezien een stuk seksuele frustratie) zijn handen niet thuis kan houden en rare dingen doet met mijn dochter.
Bovendien is ze bang dat het een normale gezonde (seksuele) ontwikkeling van mijn dochter in de weg staat.
Ik heb het met mijn ex gehad over de bezwaren van mijn ouders, maar die is weer kwaad omdat hij zich aangevallen voelt en vind dat mijn ouders zich met de eigen zaken moeten bemoeien, bovendien maakt hij mijn moeder uit voor een leugenaar.
Gevolg van het hele verhaal: mijn ouders zijn heel verdrietig (mijn moeder) en kwaad (mijn vader)om de hele situatie en op mijn ex, mijn ex is kwaad op mijn ouders en ik zit er met de kinderen midden in.
Er is al aan mij gevraagd hoe ik er over denk, maar ga zeker geen partij trekken. Aan de ene kant heb ik hem al meerdere keren aangegeven dat onze dochter in haar eigen bed moet slapen, aan de andere kant vind ik de reactie van mijn ouders wat overtrokken. Ik heb immers geen aanwijzingen dat er rare dingen zouden plaatsvinden.
Ik weet nu al dat mijn ex hier met mijn dochter over gaat praten en dat hij zal proberen haar naar 'zijn kant' te trekken, ondanks dat ik hem gevraagd heb haar er buiten te laten. Het is immers een conflict over onze dochter en niet met onze dochter.
Ik heb al geprobeerd te bemiddelen en op mijn verzoek heeft mijn ex telefonisch gesproken met mijn moeder, maar dat liep uit op een catastrofe. Mijn moeder zwaar overstuur en mijn vader en ex nog kwader dan dat ze al waren.
De kerstdagen en de verjaardag van mijn jongste dochter (3 januari) komen er aan en van normale feestdagen (die we normaal met zijn allen vieren) is al geen sprake meer. Mijn ouders willen mijn ex niet meer zien.
En, boven alles, zie de kinderen maar eens uit te leggen waarom opa en oma en papa niet meer in dezelfde ruimte willen zitten.
Wat moet ik hier nu mee? Wat is nu normaal en wat niet?
Ik weet het even niet meer 
Tja
moeilijke situatie; ik zou er zelf ook niet zo blij mee zijn; meer omdat het een gewoonte wordt. Als het nou alleen gebeurt als ze bijv. eng gedroomd heeft of zo, vind ik het vrij normaal, maar continu, nee.
Kun je het niet via een jeugdburo of zo aanpakken? (ga je wel ver mogelijk)
Normaal
Het is in iedergeval niet normaal dat na een echtscheiding de ex-schoonouders bepalen hoe een ouder met zijn/haar kind omgaat. Ik denk dat het belangrijk is om je ouders duidelijk te maken, dat zij geen stem hebben hierin en zich er niet mee dienen te bemoeien.
Verder zou ik goed op je dochter letten. Is zij al in de puberteit? Vindt zij haar vader zielig en eenzaam? Dat soort zaken.
Hier ook normaal
Man en ik slapen gescheiden. Meestal slaapt zoon op kamer van Man. Soms wordt er geruild en slaapt dochter van 12 bij Man. Ik heb hier geen moeite mee.
Het is altijd op initiatief van dochter.
Ik zou niet weten wat een Opa/Oma hier mee te maken hebben, van beide kanten niet.
Of jij er iets van moet vinden, vind ik moeilijk, juist omdat jullie gescheiden zijn.
Oeps
Beide kinderen (m20, j16) slapen regelmatig nog bij één van ons in bed. Met een man in continudienst is er regelmatig plaats in 'het grote bed', 's nachts naast je moeder en overdags naast je vader. Gezellie.
Welk gevoel heb je er zelf bij? Kijk, met je gedachte: ze moet in haar eigen bed - heb je waarschijnlijk een doodnormale Hollandsche gedachte te pakken. Dat is hier nou eenmaal zo, kinderen slapen in hun eigen bed. Als dat gevoel gebaseerd is op de mogelijkheid van misbruik, dan heb je een probleem. Want misbruik is niet alleen 's nachts in bed een probleem.
Tirza
Jeugdzorg
Heb zelf een verhaal in de omgeving aan de hand gehad dat een stiefvader nog met zijn 12 en 14 jarige dochters douchte. De dochters hadden er geen problemen mee. Toen er zich een ander probleem in de familie voordeed werd het samen douchen door jeugdzorg als zeer ongewenst gedrag gezien.
Ik ben het daar trouwens niet mee eens, maar kan me voorstellen dat het ook belangrijk is dat ouders op een bepaalde leeftijd een gepaste afstand in acht nemen, wat betreft sexualiteit. Samen slapen hoort daar dan niet meer bij. Of die grens bij 11 of 14 jaar ligt is afhankelijk van de dochter.Het feit dat de dochter het zelf wil heeft daar niets mee te maken. De ouders horen dat zelf te bepalen voor het kind.
Inge
Hmm
jee hoe zou ik dit vinden? Wij zijn dan niet gescheiden, maar ik geloof niet dat ik er dan een gewoonte van zou maken. Nu mag het zo nu en dan,als man er niet is. Maar stel dat ik gescheiden zou zijn, zou ik daar toch geen gewoonte van maken, want wat gebeurt er als je ex-man weer een vriendin krijgt? Dan moet je dochter weer terugverhuizen naar haar kamer, wat ze dan waarschijnlijk niet leuk zou opvatten, alsof iemand haar plaatst inneemt. Misschien kan je het op deze manier aan je ex duidelijk maken, het moet een gewoonte blijven dat ze in haar eigen bed slaapt en ze kan gewoon alleen bij uitzondering eens bij papa in bed slapen.
Zou jeugdzorg wel eens kamperen?
Dan zouden ze toch kennis moeten hebben gemaakt met het fenomeen van de familiedouche op vele campings, staat geen leeftijdsgrens bij en wij gebruiken hem enthousiast met onze kleintjes en puber kinderen.
Of gaan ze zich nu ook met de 1 miljoen naturisten in nederland bemoeien? Op veel naturistische campings zijn er gemengde groepsdouches waar iedereen rijp en rot door elkaar douched. Het kan je ding niet zijn, maar om je daar nu als overheid mee te gaan bemoeien vind ik heel ver gaan.
Hm...
Ik heb zelf een eenpersoonsbed, maar in de vakantie deelde ik het bed met mijn 12-jarige zoon...! Wordt daar net zo eng over gedaan, of overkomt dat alleen vaders?
Ik heb wel eens een jonge weduwnaar gesproken die met zijn (kleuter)dochter vaak scheef wordt aangekeken op de speelplaatsjes en strandjes. Bah, ik vind dat heel erg!
Mama-aveen, je zegt dat je ouders er "verdrietig" van worden... Zeggen ze dat zelf of is dat jouw idee?
Nou mama-aveen, ik zou als de wiedeweerga
als ik jou was mijn ouders laten weten dat zij zich hier niet mee te bemoeien hebben, mijn ex excuses aanbieden dat ik me erin heb laten betrekken, en mezelf eens goed in de spiegel aankijken en zitten schamen.
Wat een flauwekul allemaal. Laat dat kind toch bij haar vader slapen als ze daar behoefte aan heeft. Er was helemaal niets aan de hand (behalve dan dat jullie gescheiden zijn), en kijk nou eens wat een ellende. Laat je alsjeblieft niet meeslepen met de heersende kleinzieligheid en de afschuwelijke achterdocht die overal de kop op steekt. Zeg je moeder dat zij zich hier niet mee te bemoeien heeft, en probeer alsjeblieft de ergernissen over en weer te sussen. Want het zijn wel jouw ouders die de boel zo hebben opgeblazen.
Verdrietig of niet
Ben blij met jullie berichtjes, dank jullie wel 
Of ik er verdrietig van word, hm.
Ik word er niet blij van, maar echt verdrietig.. nou nee.
Eerder gefrustreerd. Zorgen maak ik mij ook, zowel om mijn dochter als mijn moeder, die het hier heel moeilijk mee heeft. Ze wil haar kleindochter beschermen, dat weet ik wel. Maar of dit dan de beste weg is.
Ik weet hoe mijn ouders over mijn ex denken. In de jaren voor onze scheiding is veel gebeurt. Mijn ouders zijn nooit blij met hem geweest, als partner niet en als opvoeder niet. De opvoeding van onze dochters was tijdens ons samenzijn altijd een groot strijdtoneel.
Machteloosheid zou ik het ook kunnen noemen. Aan de ene kant mijn ouders en aan de andere kant mijn ex. Zoals al eerder gezegd kan ik geen partij kiezen voor een van beiden.
Ik kan maar 1 partij kiezen en dat is mijn kind.
En vanuit daar zal ik een beslissing moeten nemen. Maar ja, wat is goed en wat is niet.
Mama aveen
Wat zegt jouw gevoel nou over de situatie van je dochter in bed bij je ex? Is er voor jou een reden om hem te wantrouwen als je diep in je hart kijkt?
Maria
Onderbuikgevoel
Ik denk dat je dat hier parten speelt. Volgens mij speelt er namelijk veel meer dan je hier zo in een notendop vertelt (maak ik uit je laatste post op).
Ik denk dat je weinig kunt doen, gaat jeugdzorg je namelijk geloven? Zo op het oog heb je maar weinig in handen. En verder is het samenslapen maar één gegeven. Mocht je ex zijn sexuele frustaties botvieren op je dochter (sorry voor het botte taalgebruik, weet het even niet anders te omschrijven) dan gaat een stokje steken voor het samen slapen hier niet echt veel aan veranderen ben ik bang. Ik denk dat er niets anders op zit dan je dochter te vertellen (zo je dat nog niet gedaan hebt) dat haar lichaam van haar is en dat niemand (en dan ook echt niemand) daar aan mag zitten zonder haar toestemming en dat ze altijd bij jou terecht kan om over dit soort dingen te praten, ongeacht wie en wat het betreft.
Tenzij
er duidelijk reden is om je ex te wantrouwen en te verdenken van incestueuze handelingen bij je dochter, vind ik dat je ouders zich er niet mogen bemoeien. Ik durf te wedden dat je ouders het geen enkel probleem hadden gevonden als je kinderen bij jou in bed zouden liggen. Gezellig met mams! Maar omdat je ex nu eenmaal een man alleen is, is hij gefrustreerd en kan hij zijn handen niet thuishouden. Niet erg eerlijk.
Wat zegt jouw gevoel?
Zo te lezen zijn het vooral jouw ouders die hier een punt van maken. Niet omdat er aanwijzingen zijn dat je ex zich misdragen heeft, maar omdat zij vinden dat dit niet "zo hoort".
Tussen de regels door lees ik dat jij uit jezelf niet deze zaak ter sprake zou brengen.
Kun je als (ex)partner niet zelf een beetje aanvoelen of je ex tot zoiets in staat is? Ik heb wel eens gehoord dat mannen die hun kinderen misbruiken bijv. vaak zeer dominant zijn. Ze negeren de grenzen van hun kinderen. Wij hadden bijv. een buurman die ons als kind ons altijd op de mond probeerde te zoenen bij het begroeten. Ik hoorde laatst van mijn moeder dat hij zijn kleindochter heeft misbruikt.
Of is dit te kort door de bocht?
Vreemd
Als mijn man op zakenreis is slaapt mijn brugpieperzoon van 12 altijd bij mij in bed, wil hij zelf altijd graag. Zoon heeft zo door het jaar heen wel eens periodes met nachtmerries en dan kruipt hij 's nachts tussen ons in en slapen we lekker verder. Dochter van 11 kruipt 's nachts ook wel eens tussen ons, maar die gaat na een tijdje weer terug want die kan niet slapen dan, omdat ik snurk. Geen moment bij stil gestaan dat daar iets mee mis zou kunnen zijn. En mijn ouders gaat dat allemaal niks aan. Is er iets met je man aan de hand waarom je ouders het niet vetrouwen, heeft hij afwijkend sexueel gedrag vertoond in het verleden? Kinderporno bekeken? Minderjarige vriendinnen gehad? Een sexuele relate met zijn moeder of zus gehad? Of ligt het probleem bij je ouders en is dit een gevalletje zoals de waard is vertrouwt hij zijn gasten?
Afgaan op je gevoel
Mij viel het op dat mijn man gelegenheden zocht voor(zogenaamd) onschuldig lichamelijk contact toen mijn dochter wat ouder werd (10, 11 jaar). Het ging dan om op schoot trekken, uitgebreid tegen zich aan klemmen (soort van stevige knuffel), etc. Als hij wist dat ze thuis zou komen wachtte hij haar bijvoorbeeld op bij de deur. Of hij zwaaide haar uit en nam dan uitgebreid afscheid bij de deur.
Mijn man heeft sterk autistische trekken. Hij schat grenzen niet goed in. En hij heeft problemen met intimiteit met volwassen vrouwen. Dat komt omdat daar een sexuele lading aan gekoppeld is en daar heeft hij moeite mee.
Bij mijn dochter bevredigt hij zijn behoefte aan lichamelijk contact. Dat is veilig want dat is geen volwassene. Het gaat dus primair om zijn behoeften, niet om die van haarzelf.
Ik heb het haar botweg verboden om nog bij haar vader op schoot te zitten en ik heb haar ook verboden om het er met hem over te hebben.
Iemand schreef hier over je eigen lichaam en grenzen trekken. Uiteraard heeft ze ook die algemene 'lessen' gehad. Maar als het om je vader gaat, dan is het veel moeilijker om zelf die grenzen te trekken. Daarom heb ik dat voor haar gedaan.
@mama-aveen: ik vind dat je ouders zich hier buiten moeten houden. Hoe goed hun bedoelingen ook zijn. De opvoeding en het zorgen voor veiligheid is primair jouw taak als ouder. Als jij je zorgen maakt over het gedrag van je ex, dan is het aan jou om te bedenken hoe je dat aanpakt. Als jij je geen zorgen maakt, dan zullen ze dat moeten respecteren. Ze zullen het moeten loslaten.
Kun je zelf met ze in gesprek gaan hierover?
Sterkte in elk geval, het lijkt me niet makkelijk.
Tja
ik zou stoppen met bemiddelen tussen je moeder en je ex. Punt 1 je ouders moeten zich hier niet mee bemoeien. je doet er goed aan, ook voor je dochter, duidelijk te maken dat jullie nog steeds samen de ouders zijn en zelf uitmaken hoe er met zaklen wordt omgesprongen.
Stop er een machtsstrijd van te laten worden tussen moeder en schoonzoon.
Punt 2 dan pas kun je ex duidelijk maken dat je dit geen goede situatie vindt. Misschien wordt het een strijd tussen jullie maar die mag er wezen. Zorg wel dat je daar dochter uithoudt.
Begrijpelijk
Beste mama-aveen,
Ik vind het heel begrijpelijk dat je ex man boos is op je ouders. Je geeft zelf aan dat je de reactie van je ouders overtrokken vind, dat je geen aanwijzingen hebt dat er rare dingen gebeuren. Je ouders hebben zich hier inderdaad niet mee te bemoeien. Waar zijn ze nou eigenlijk zo boos en verdrietig om? Niet om wat er aan de hand is, maar om dingen die ze zelf in hun hoofd halen. Zij zijn degene die er iets verkeerds van maken. Het lijkt erop dat ze je ex nooit hebben gemogen en nu een stok hebben gevonden om mee te slaan.
Ook vind ik dat jij en je ex bepalen wat jullie nog wel en niet meer samen vieren. Hier hebben je ouders zich in te schikken.
Mijn man en ik zitten momenteel in een enorme relatie crisis. Het leek er even op dat hij mij voor een ander zou verlaten. En we weten nog steeds niet of het goed komt. Mijn ouders waren woest op hem toen ze dit hoorden. Ik heb mijn ouders gelijk gezegd dat hij altijd de vader van mijn kinderen zal blijven. Ik wil hem altijd blijven respecteren als heel belangrijk in het leven van mijn kinderen. Ik wil zelf naar mijn kinderen niet negatief doen over hem, en accepteer dit ook niet van mijn ouders. Ik vind ook niet dat ik mijn ouders moet ondersteunen in hun verdriet hierover, ik heb zelf al genoeg. Laat ze maar bij hun vrienden klagen over hem als ze dat nodig hebben. Maar niet bij mij.
Maar goed dat is mijn mening.
Gesproken met mijn moeder / jeugdzorg
Ik heb vanochtend een kort (telefonisch) gesprek gehad met mijn moeder. Ik heb haar gezegd dat ik er nog steeds vertrouwen in heb dat mijn ex geen rare dingen met onze dochter doet.Ik heb haar gevraagd vertrouwen te hebben in mijn oordeel en er op te vertrouwen dat ik het in de gaten houd. Ze is er nog steeds niet blij mee, maar geeft mij de ruimte dit binnen het gezin op te lossen.
Ondertussen ben ik wel even langs een maatschappelijk werker gegaan en de situatie voorgelegd. Hij heeft mij een lijstje meegegeven waarop 'waarschuwings signalen' staan die eventueel kunnen duiden op seksueel misbruik / incest. Ik houd het in de gaten en ga ook met mijn dochter praten over het een en ander, zonder rechtstreeks te vertellen wat er aan de hand is overigens.
Ik maak me nog wel zorgen over jeugdzorg. Wij staan nog steeds bij jeugdzorg geregistreerd. Dit heeft te maken met zaken die tijdens onze relatie zijn voorgevallen. Mijn ex heeft onder meer een valse aanklacht over mij gedaan bij jeugdzorg, dat is later ook ongegrond verklaard.
Dat is ook een van de redenen waarom ik mijn ouders vraag zich rustig te houden. Ik wil er niet aan denken wat er gebeurt als dit verhaal bij jeugdzorg bekend word. Dan zijn we (en met name de kinderen) nog veel verder van huis.
Bedankt in ieder geval tot nu voor jullie berichtjes, naast een hoop praktische tips geeft het ook steun
Een
valse aanklacht???
Dan zullen ze een eventuele aanklacht van jou al snel als wraak kunnen opvatten?
Antwoord op koentje
Dat is iets waar ik zelf al niet eens aan had gedacht, maar dat is idd mogelijk.
Daarnaast, gezien onze geschiedenis bij jeugdzorg... als dit bekend word bij jeugdzorg gaan ze toch weer een onderzoek opstarten, wat zowel geestelijk als emotioneel zeer belastend is. Niet in de eerste plaats voor ons, maar zeker voor onze kinderen.
Deze ellende wil ik ze besparen, ook omdat ik ergens wel weet dat er (nog) niets aan de hand is. Daarom heb ik mijn ouders nu ook verzocht zich rustig te houden.
Mama-veen
Kijk even bij echtscheiding en erna, daar staat een item over een door de moeder gedane amk-melding over de situatie bij vader.
Hier ook wel
Hier komt 12/jarige (meisje) ook met grote regelmaat nog bij ons in bed liggen. En het is maar net wie er wakker word (man of ik) bij wie ze gaat liggen. En dan ligt ze ook aan de buitenkant bij diegene die reageert. Vorige week heeft 12jarige 2 nachten bij man geslapen...ik heb niks gemerkt. En het kan ook zo zijn dat ze weken niet komt. Ze slaapt soms onrustig, heeft buikpijn of slaapwandeld...droomt soms.Als ze wakker word gaat ze vanzelf weer terug naar haar eigen bed. Zo niet dan slaapt ze bij ons door.
Ik vind het niet gek of raar. Weet ook zeker dat mijn man dat niet met bijbedoelingen doet. Kind maakt het niet uit of het bij mij of haar vader is, als ze maar kan liggen en troost vind.
Ook zit ze nog op schoot. Daarbij heeft ze ook geen voorkeur... het is maar net wiens schoot zich daarvoor leent op dat moment...
groeten albana
