Man houdt zich niet aan afspraken.

Polly

Onze kinderen zijn nu 10, 13, 16 en 18. Ze zijn allemaal zo rond hun 4e/5e begonnen mee te draaien met dingen doen. In het begin dan nog niet volledig en bij de moeilijke dingen met hulp.

De enige die nu nog bij koken en strijken hulp krijgt is onze zoon van 10. Koken kan hij al wel (heeft ook op kookles gezeten in het buurthuis) maar uiteraard zit er nog wel eens wat moeilijks tussen. En bij strijken ook bij ingewikkeldere strijkklussen (overhemden man bijvoorbeeld) springen we nog bij.

Zo'n schema maken is redelijk eenvoudig (wil je ook wel e-mailen, maar weet even niet meer hoe we ook alweer makkelijk e-mailadres kunnen uitwisselen zonder dat dit bij iedereen bekend is?):

Je bepaald de dagklussen en zet (in ons geval) één klus op één kaartje. Je maakt voor ieder familielid één kaartje met zijn/haar naam.
Je hangt het naamkaartje op met daarachter één soms twee weekklussen (bijv. dieren eten geven is heel simpel klusje, dit hebben we gecombineerd met tafeldekken).

De weekklussen doe je idem. Voor elke klus één kaartje en die hang je dus ook achter een naam.

Ik heb boven het rijtje dagelijkse klus nog een kaartje hangen 'dagelijks' en boven het andere rijtje 'wekelijks'.
Iedereen mag voor de wekelijkse klus (behalve het containers buiten zetten, dat is een vaste dag) zelf bepalen wanneer hij/zij die klus doet (wat uitkomt qua agenda).

Het enige wat je vervolgens nog hoeft te doen is op een vaste dag in de week (bij ons op maandagochtend) de naamkaartjes door te schuiven (altijd in een vaste richting uiteraard .
Dus als jouw man begint op plek 1, jij plek 2, kind plek 3 etc. Dan schuift jouw man de week daarop naar plek 2, jij plek 3 etc.

Waarom draaien wij de dingen per week door?

Omdat op die manier iedereen zowel de leuke als de minder leuke klussen te doen krijgt. Een lijst maken met alles wat er te doen is en dan 'kiezen' wat je graag wilt doen, levert bij ons veel te veel strijd op. Ik vind dat zelf ook niet eerlijk (ook voor mijzelf niet. De vaatwas doen is een heel wat leuker/makkelijker klusje dan bijvoorbeeld ons enorme konijnenhok (met tien konijnen en drie heel grote etages) schoonmaken.
Nu doet iedereen één keer in de 6 weken dan zo'n voor hem/haar 'vervelende' weekklus of één week lang een dagklus die hij/zij misschien niet zo leuk vind.

Zo leren ze enerzijds alle klussen te doen die je je maar kunt bedenken (lekker handig voor als ze op zichzelf gaan). En daarnaast leren ze dat je in een huishouden ook echt de minder leuke dingen moet doen en dus niet alleen die dingen die je leuk vindt.

Eén week lang één vaste klus doen is voor ons in die zin praktisch dat je niet een giga-schema in elkaar hoeft te draaien voor 6 man. Daarnaast onthoud iedereen ook beter wat ze moeten doen.
(De kinderen weten al uit hun hoofd dat als die of die, klus x heeft zij klus y moeten doen die week).

Al met al werkt dit dus voor ons erg goed.

Maar..... weekklussen

LIjkt me lastig om dat gewoon maar over te laten aan diegenen wanneer je dat doet.
Bv Badkamer poetsen, moet 1 keer per week goed gebeuren.
Ik doe bv de badkamer op zaterdag middag, maandag wisselen die klussen weer, en krijgt zoonlief de badkamer voor een week, Die denkt HA! op maandag avond heb ik geen training, ik poets die badkamer nu wel....
heel fijn, hij zal vast errug vuil zijn na 2 dagen... de volgende kiest ervoor om het pas weer op vrijdag of zaterdag te doen, zo is de badkamer bijna 2 weken niet schoongemaakt?!
Hoe gaat dat dan??
stuur mij het schema van jullie maar hoor fonne.
Karin. fred @ casema . nl natuurlijk zonder spaties

greot, pol

Polly - weekklussen

Hoi Polly,

Ik denk dat we bij ons de weekklussen niet op een vast moment geprikt hebben omdat het er meestal op neer komt dat iedereen dat in het weekeinde doet. Dit omdat we met zijn allen doordeweeks vol zitten met werk, school, lesgeven, bijbaantjes en sporten.
Hierdoor heb je niet van die enorme 'gaten' tussen de klussen zitten.

Uiteraard zou je de weekklussen op vaste momenten kunnen zetten. Ik vrees alleen dat dit bij ons thuis tot 'revolutie' zou leiden. Juist het zelf kunnen bepalen maakt dat het voor iedereen in zijn/haar agenda past.

Ik ga vanavond het schema even in een overzichtje zetten en e-mailen (losse kaartjes op de koelkast zijn zo moeilijk door te sturen

Groetjes,
Fonne

Kiki...

In onzer geval speelt er helaas ook in, dat ik mijn verblijfsstatus in mijn achterhoofd moet houden.

Dus als ik bij hem weg ga, moet ik terug naar D, iets wat ik dochterlief niet wil aandoen - zij praat beter NLs dan Duits, en eerlijk gezeggt, het systeem in D zal haar niet de mogelijkheiden bieden, die zij hier heeft...

En zij is door de 1ste scheiding goed door gekomen, maar nog een keer wil ik haar dat niet toemoeden.

Mijn beste vriendin gaat nu van haar man weg, uit bijna dezelfde redenen. Dat lijkt voor mijn man een beetje een wake-up call te zijn - hij helpt op eens meer, zonder dat ik moet vragen zelfst, zeurt niet meer als ik iets koop wat hij niet nodig vindt... Zij gaat ook weg, omdat hij haar gewoon geen persoonlijke vrijheid geeft zoals ff z'samen naar de kroeg gaan, dat mocht van hem ook niet.

Verder ben ik ook eigenwijzer geworden, dus met haar z'samen naar de kroeg is ook een project, dat straks aan de beurt komt - het kan toch al niet vaak omdat man s'nachts werkt - maar dat principe van "avondje weg met vriendin" gaat hier gauw aan de beurt komen...

Het ding is ook - toen ik hier kwam, kende ik niemand behalve hem en zijn collegas, kon geen Nederlands... maar inmiddels heb ik mijn eigene netwerken zoals werk bijvoorbeeld en mijn allerliefste vriendin - ik ben om het maar zo te zeggen best goed ingeburgert.

Waarbij ik - gezien man's persoonlijkheidsstructuur - nu zie, dat een wat minder integrierte vrouw makkelijker was voor hem.
Het speelt natuurlijk ook mee, dat ik recent de contact met mijn ouders verbroken heb, en dus meer energie heb, om voor mezelfst op te komen binnen mijn huwelijk. Vroeger had ik hier niet zoveel energie voor...nu wel. En ik ben door mijn werk ook best opgebloeit, sterk afgevallen en hierdoor dus ook weer meer zelfstbewusstzijn.

Best moelijk voor hem hoor - en hierbij komt, dat nu ook andere mannen interesse in mij tonen. Ik ga er niet op in, maar hij ziet het wel...

Balletmama

Niet dat ik je een scheiding wil aanpraten, maar waarom zou je terug moeten naar Duitsland?

Prulletje