Man sms't met vrouwelijke collega
Mijn probleem is de volgende.
Gisteren ging mijn man met onze zoon naar de crossbaan zoals elke zondag,omdat ze een beetje laat waren is hij in zijn haast zijn telefoons vergeten(prive en werk toestel).
Hij was net een tijdje weg toen zijn prive lijn begon te piepen,een smsje.
Normaal gesproken kijk ik nooit in zijn telefoon(alleen als hij erbij is)maar aangezien ik het nr niet kende(er stond geen naam bij)en hij een advertentie op marktplaats had staan was ik nieuwsgierig of het daarvoor was.
Dus ik heb het smsje gelezen.
Er stond "wat ben jij er al vroeg bij motermuis"
Toen ik op terug drukte zag ik dat zijn hele mailbox vol stond met dit nr,en ja toen vond ik het vreemd en heb alle smsje van dit nr gelezen(ben er echt niet trots op).
Naarmate ik meer smsje las des te misselijker ik werd.
Ik wist nog steeds niet wie de afzender was totdat ik een smsje vond van een tijdje terug waarin stond"heb jij ff het nr van deze klant voor mij"toen wist ik genoeg.
Het was zijn receptioniste.
Mijn man is haar baas,zij is 19 hij 35.
De smsjes in kwestie waren geen liefdesverklaringen ofzo,maar toch vind ik dit raar.
Ik stuur mijn baas ook geen smsjes,en dan ook nog in het weekend.
Toen hij thuiskwam zei ik tegen hem dat hij een smsje had gekregen,ik noemde de eerste 4 nummers van het telnr en vroeg hem wie dat kon zijn.
Ik weet het niet zei hij en hij durfde me niet eens aan te kijken.
Toen ik de telefoon erbij pakte en nogmaals de nummers oplas(weer alleen de eerste 4)wist hij het plotseling wel.
Volgens hem betekende het niks,en was zij diegene die hem smsjes stuurde.
Maar ze geeft op een dag wel minstens 6 keer antwoord dus hij sms"t haar wel terug.
Daarna werd hij ontzettend kwaad en begon op mij af te geven dat ik hem bespioneer en dat dit soort dingen niet mijn zaken zijn.
Toen ik zei dat ik haar wel ff terug zou smsen dat ik dit niet gepast vond ging hij helemaal uit zijn dak.
Ik weet niet wat ik hiermee aan moet.
Kan ik haar hierop aanspreken?
Of zou ik alleen spoken zien?
Ik heb mijn man altijd vertrouwd,maar mijn gevoel zegt dat er hier iets niet klopt.
De smsjes waren vooral van de laatste 3 dagen.ze was op cursus en heeft van daaruit gesmst,alle andere dagen zijn ze natuurlijk gewoon de hele dag bij elkaar.
Vinden jullie dat ik het recht heb haar hier op aan te spreken,of moet ik mijn man vertrouwen en mijn gevoel negeren.
groetjes
Ik ben ook een sms'er
Laatst werd ik zeer boos gesmst door de vrouw van een vriendje van mij,met wie ik regelmatig sms, schatje dit, schatje zo...
Vaak aan hem gevraagd, vind je vrouw het wel goed, want ik wil geen problemen veroorzaken. Nee hoor die vind het prima, die weet dat het niks voorsteld.
Mijn man is nl ook op de hoogte van mijn sms gedrag.
Maar achteraf zijn vrouw dus niet, die dacht dat er heel wat aan de hand was.
Ik heb ze dus maar met rust gelaten, het is zijn probleem hij heeft zowel tegen mij als tegen zijn vrouw gelogen. Hij zoekt het maar uit.
wat ik wil zeggen is dat het niet iets HOEFT te betekenen, er zijn gewoon mensen die graag en veel smsen.
Vraag je man om opheldering.
sterkte
Reactie van je man
Misschien is je man zich er niet bewust van welke signalen hij uitzend/zou kunnen uitzenden.
Ik zou de dame in kwestie nergens op aanspreken, het is je man die een meer professionelere houding zou moeten aannemen. Hij zou er beter aan doen het zakelijker te houden. Sommige jonge dames kennen hierbij geen grenzen, maar het is je man die de grenzen daarbij niet aangeeft.
Als de dame in kwestie straks tot over haar oren verliefd is of er is een conflict, dan helpt dit soort sms-gedrag niet echt.
En het draait ook om respect. Ieder moet zijn plaats weten, en dat is in dit geval ver te zoeken.
Ik heb in veel bedrijven gewerkt, maar dit soort smsjes zou ik niet op mijn privetelefoon van een collega willen hebben.
Moppeke....
nee, en al HELEMAAL niet als baas zijnde om sms'jes van een medewerkster te ontvangen op mijn prive-telefoon. Komt ook niet professioneel over.
Idd
allereerst ieder bedankt voor jullie reactie"s.
Bijna had ik haar gebeld om haar mede te delen dat ik dit compleet ongepast vind.maar bij nader inzien denk ik idd dat mijn man zich verantwoordelijker moet opstellen.
Vreemd blijft wel dat hij niet met zijn andere collega"s smst.(die alle mannelijk zijn).
Als de kinderen vanavond naar bed zijn wil ik het er nog eens met hem over hebben,zodat ik mijn visie over alles kan uitleggen.
Want precies zoals moppeke al schreef,zijn gedrag is absoluut niet profesioneel.
En eerlijk gezegd ben ik dat ook helemaal niet van hem gewend.
groetjes
Wat is dat toch met die smsjes!?!
Sinds de intrede van de sms is er heel wat veranderd in de flirtwereld vind ik. Met iemand een briefje schrijven geef je jezelf en je bedoelingen snel bloot, maar met een smsje schijn je alle kanten op te kunnen. Je kunt je verschuilen, of je nu de ontvanger of zender bent, achter "ach het betekent niets". En het werkt nog verslavend ook! En je reageert veel sneller met antwoorden. Iemand je mobiele nummer geven hoeft al niet zo onschuldig te zijn, maar je kan jejezelf en de ander dat wel wijsmaken. Als ze elkaar niet dringend iets nuttigs of zakelijks te melden hebben, hoeven ze niet te smsn. En kletsen kunnen ze dan wel op kantoor. Zo zou ik het zeggen denk ik.
Fély
En de inhoud?
Terecht dat we allemaal vallen over het feit dát Miepje haar baas smst in het weekend, maar wat vinden jullie van de ínhoud? Hoe weet ze dat (dat hij vroeg op pad is). Komt-ie langs haar huis ofzo?
Tirza
Wat mij zorgen zou baren...
... was de reactie van mijn (dus jouw) man. En schijnbaar dat hij dus héél veel SMS't met haar.
Op zich vind ik het niet vreemd om met een collega te SMS-en. Nu werk ik bij een klein bedrijf, dus misschien is dat anders. Maar ik vind dat er wel een beetje overdreven wordt hier met 'hij is haar baas, dus hij moet zijn plaats weten' oid.
Overigens weet mijn man wel dat ik af en toe SMS met mijn (mannelijke) collega's en heeft er geen problemen mee.
Ik zou ook zeker de collega er niet op aanspreken, maar mijn man (die moet haar dan maar vertellen om te stoppen)!
Jesse
Helemaal niet overdreven...
"Op zich vind ik het niet vreemd om met een collega te SMS-en. Nu werk ik bij een klein bedrijf, dus misschien is dat anders. Maar ik vind dat er wel een beetje overdreven wordt hier met \'hij is haar baas, dus hij moet zijn plaats weten\' oid"
Met collega's SMS-en ok...dat is opzich niet vreemd nee.
Sorry, maar ik vind het dus echt niet kunnen dat je als baas zijnde op deze manier (via een prive-nummer nog wel) met je medewerkster communiceert.
In de hoedanigheid van baas/werkgever moet je altijd een zekere mate van professionaliteit hebben. Je moet je naar medewerkers onafhankelijk, onpartijdig, serieus en dus geloofwaardig opstellen. Je hebt nl. in die hoedanigheid ook een rol als vertrouwenspersoon; iemand waarmee mensen in eerste instatie kunnen praten als ze ergens mee zitten...
Je kunt je je dan gewoon niet veroorloven om dan Prive-SMS-jes sturen en ontvangen. Dat is in mijn ogen gewoon een brug te ver....Je hoort in mijn ogen dan zeker je plaats te weten als baas zijnde.
Inhoud en privetelefoon
Ik vind ook de inhoud erg raar. Hoe weet ze dat hij vroeg op pad is? En waarom op zijn privenummer smssen als je zijn receptioniste bent? Dan sms je toch op zijn zakelijkenummer?
Ook de reactie van je man vind ik te fel. Het klinkt mij logisch in de oren wat je verteld over de marktplaatsadvertentie en dat je nieuwsgiergig was of er daar een reactie op was gekomen. Dus zijn beschuldiging dat je hem bespioneerd vind ik onterecht.
Hopelijk voor jou is het, zoals iemand hiervoor al schreef, voor hem alleen een goed gevoel voor zijn ego dat zo'n jong ding interesse in hem toont en gaat het niet verder dan dat. Maar mijn ervaring is dat mijn gevoel het altijd bij het juiste eind heeft. Ik zou dus dat gevoel wat je hebt vooral niet negeren.
En?
Hoe ging het gesprek gisteravond?
Inhoud
Ik vind de inhoud niet zo vreemd. Het klinkt als een antwoord op een 'goedemorgen' sms van je man. Waarom heb je niet gelijk in de verzonden berichten map gekeken?
Ja dacht ik ook, maar toen bedacht ik me dat hij zijn telefoons niet bijzich had, dus dat zou betekenen dat hij thuis al een berichtje zou hebben verzonden.
Nog niks wijzer
Zijn berichten uit waren allemaal gewist.zijn verklaring hiervoor is dat de telefoon dat automatisch doet(?).
Hij had gisteren geen zin om mijn "gezeur"aan te horen hij wou er een andere keer wel op terug komen.
Volgens hem hadden we alles al besproken en was er geen reden tot zorgen.
(lekker makkelijk).
De verklaring van de inhoud van het smsje was,zij had hem zien rijden met de aanhanger met de crossmoters erop en dat wou ze even laten weten.
Duhh ik stuur mijn baas ook geen smsje als ik hem ergens heb zien lopen.
Ze werken net 4 maanden samen,ik vind het gewoon ronduit vreemd.
Bij de rest van zijn personeel blijft hij volkomen profesioneel,alleen bij haar maakt hij een uitzondering.
Het is trouwens idd een klein bedrijf en hij zit continu met haar op 1 kantoor,maar toch.
Hij blijft wel volhouden dat zij hem smst,en gezien afgelopen zondag geloof ik dat wel.
Volgens hem zou het onbeleefd en niet goed voor de sfeer op het werk zijn als hij haar negeert.
Zijn gedrag heeft toch enigzins wel veraden dat er ergens iets niet klopt maar zolang ik haar verhaal niet ken kom ik er natuurlijk nooit achter.
Want volgens hem is zij de oorzaak.
groetjes
Uitgaande sms weg
Volgens mij kan dat, je kunt instellen dat je verzonden SMSjes nooit op wilt slaan. Misschien eens stiekem kijken of er inderdaad totaal geen instaan, geen enkele?
Vertrouw op je gevoel!!
Wanneer er zoveel ontkenning is, is dat vaak niet voor niks, als hij niets te verbergen heeft, hoeft hij niet zo aangebrand te reageren en je af te wimpelen, ik spreek uit ervaring (vanuit mezelf, dus ik was fout bezig).
Uhh?
"Zijn berichten uit waren allemaal gewist.zijn verklaring hiervoor is dat de telefoon dat automatisch doet(?)"
??? Sorry, maar hier moet ik een beetje om lachen. Stel dat hij een belangrijk bericht per sms stuurt naar een klant (stel he). Dan zou hij dat niet meer kunnen terughalen? Vreemde telefoon hoor....
"Hij had gisteren geen zin om mijn "gezeur"aan te horen hij wou er een andere keer wel op terug komen"
Nee, natuurlijk niet want jij confronteert hem er ineens mee en hij moet even nadenken over hoe hij zich hier uit moet praten...
"Volgens hem hadden we alles al besproken en was er geen reden tot zorgen." (lekker makkelijk).
Inderdaad, lekker makkelijk.
De verklaring van de inhoud van het smsje was,zij had hem zien rijden met de aanhanger met de crossmoters erop en dat wou ze even laten weten.
Duhh ik stuur mijn baas ook geen smsje als ik hem ergens heb zien lopen.
Nee, dat is zeer vreemd inderdaad. Stuurt ze hem soms ook SMS-jes als hij koffie gaat halen of naar de wc loopt?!
Ze werken net 4 maanden samen,ik vind het gewoon ronduit vreemd.
Bij de rest van zijn personeel blijft hij volkomen profesioneel,alleen bij haar maakt hij een uitzondering.
Dus hij is NIET professioneel bezig!
Het is trouwens idd een klein bedrijf en hij zit continu met haar op 1 kantoor,maar toch.
Hij blijft wel volhouden dat zij hem smst,en gezien afgelopen zondag geloof ik dat wel.
Volgens hem zou het onbeleefd en niet goed voor de sfeer op het werk zijn als hij haar negeert.
Dus???? Ik denk dat het niet goed voor de sfeer op het werk en voor de sfeer PRIVE is om WEL te reageren. Wat is dt nu weer voor stomme verklaring! Dus hij moet maar ingaan op sms'jes van een 19-jarig grietje om de sfeer op het werk goed te houden? Kom op zeg! En dat noemt zich professioneel!! Als hij echt professioneel is dan gaat hij een goed gesprek met die griet aan waarin hij haar heel duidelijk maakt hoe de omgangsvormen op het werk in elkaar steken.
"Want volgens hem is zij de oorzaak".
Tuurlijk!!?? Tuurlijk. Hij is toch een volwassen vent en toch geen onmondig kind kom op zeg! Hij moet zijn verantwoording eens nemen en zich eens niet verschuilen achter een 19-jarig grietje die met d'r kont loopt te draaien. Daar komt het wel op neer.
Ja hoor, dat kan!
Bij mijn telefoon kan ik nooit mijn verzonden smsjes zien, die blijven niet bewaard. (kan je volgens mij ergens instellen in je tel.)
Dus dat kan!
Sas
Idd sassie ik denk er net zo over.
hij denkt dat ik zijn verhaal slik,maar wat ik momenteel doe is mezelf van de domme houden in de hoop dat hij nu niet teveel op zijn hoede is.
Binnenkort ga ik weer eens een kopje koffie drinken dat heb ik ook al een tijdje niet gedaan(op zijn werk).
Schijnbaar heeft iedereen die wij kennen(nou ja de meeste dan)al kennis met haar gemaakt behalve ik.
Doet me trouwens denken aan een ander incident die ik laatst had bij onze kapster(die haar schijnbaar ook al had leren kennen).
Ze vroeg tussen neus en lippen door of ik al had kennis gemaakt met zijn nieuwe receptioniste.
Toen ik vroeg waarom deed ze nogal vaag.voor de grap zei ik "ik hoop dat ze niet te knap is"waarop ze ijverig door ging met mijn haar en toevoegde"nou ja ze is in ieder geval niet echt lelijk.
Nu vraag ik me af of ze me wat duidelijk wou maken.
De smsjes in kwestie kwamen trouwens op zijn prive lijn,of op zijn zakelijke telefoon ook de uitgaande berichten worden gewist weet ik niet.
Ik zou haar zo graag willen vragen wie begonnen is met smsen,als hij dat was weet ik absoluut genoeg.
We waren laatst uit eten met zijn vader en toen hij vroeg wat voor een meisje het was(knap of niet,mannen je kent het wel)zei hij met een twinkeling in zijn ogen en zonder aarzeling"ze is absoluut niet lelijk".
Normaal gesproken bedenkt hij zich wel twee keer voordat hij zoiets roept waar ik bij ben(hij zou me niet willen kwetsen)maar dit floepte er gewoon spontaan uit.dit is alweer 3 weken geleden,op het moment dat hij het zei was ik een beetje overrompeld maar ik heb me er niet meer druk om gemaakt.
Hij is ook absoluut niet het type womennizer,toen ik hem net leerde kennen was hij diegene die nog wou wachten met sex.
Hij zou in mijn bijzijn ook niet naar andere vrouwen kijken(niet overdreven in ieder geval).
Dus ik weet zeker dat als hij zulke "domme"dingen doet er echt wel meer aan de hand moet zijn.laten we zeggen het gezegde "nuchtere hollander"is over het algemeen echt wel aan hem besteed.
Waarschijnlijk is hij toch wel een beetje "gechameerd"van haar,en is dat het wat ik voel.(nou das er dan ook weer uit).
Die gedachte doet behoorlijk pijn.
Waar blijf ik dan met mijn 37 jaar,moeder van 3 kids(waarvan de oudste al bijna zo oud is als haar).
Ik hoop dat dit gauw overwaait.
groetjes
Sms-je terug
19 jaar. Dat is toch geen gevaar? Jij hebt veeeeel meer te bieden! Maar als je zijn verhaal niet vertrouwt, waarom stuur je haar geen sms-je terug? Kijken wat er gebeurt?
Een 19 jarige gaat denk ik wel anders om met sms dan een 30 jarige. En misschien heeft ze wel een oogje op hem en wil er verder niks mee. En misschien vindt hij haar best wel een leuk ding maar wil er verder niks mee. En dat is toch niet erg? Dus maak jezelf ook niet te gek! (hier op het forum veel ervaringsdeskundigen met vreemdgaan dus die zien overal kwaad bloed in)
Rafelkapje
Haha lief van je rafelkapje,bedankt.
Dat smsje terug had ik ook al aan zitten denken,maar ik ben bang dat ik daarmee het vertrouwen van mijn partner schaad.
Als hij me vraagt hem te vertrouwen wil ik hem die kans geven(in ieder geval tot op zekere hoogte).
Mischien had ik zoiets gedaan toen ik 19 was(lolletje).
Maar ik vond je berichtje heel lief hoor(al weet ik dat ik op mijn 37ste helaas niet meer dat te bieden heb waar veel mannen toch op letten)knipoog.
toch bedankt
Wat bedoel je met ...
al weet ik dat ik op mijn 37ste helaas niet meer dat te bieden heb waar veel mannen toch op letten ....
bedoel je dat je jezelf te oud vindt om er nog leuk uit te zien?
Volgens mij wordt het tijd voor een afspraak bij een kleur- en stijlconsulente. Natuurlijk kun je op je 37ste er nog leuk en sexy uitzien!
Ik heb 2 jaar geleden ook ontdekt dat mijn man probeerde een afspraakje te regelen met wat jongere studentes per mail tijdens een zakenreis in het buitenland. Misschien was het onschuldig, maar dit heeft me wel flink wakker geschud. Ik ben nu veel "egoistischer" geworden. Ik ben gestopt met het werken bij zijn bedrijf en ben een opleiding gaan doen in iets wat ik echt leuk vind. Ik ben ook begonnen meer te sporten en daardoor flink afgevallen. Tot slot heb ik net vorige week een bezoek gebracht aan de kleurconsulente (geinspireerd door de enthousiaste verhalen op OOL) en heb ik net wat boeken van Trinny en Susannah gehaald over hoe je je beter kan kleden. Ik pin nu elke week een vast bedrag elke week voor de boodschappen en heb besloten dat wat er overblijft ik mag opsparen en aan mezelf besteden.
Je weet nooit of je man je ooit zal verlaten voor een andere jongere vrouw. Het is daarom belangrijk in jezelf te blijven investeren. Zowel wat betreft carriere als uiterlijk.
Niet alleen uiterlijk
Dat zit em niet in uiterlijk, maar van binnen. Tja, zo strak blijf je niet en is zij ook niet meer over 20 jaar 
Jij bent veel en veel wijzer, (relatie-)ervaren en je bent moeder van zijn drie kinderen! Er is maar 1 JOU! Je man kijkt misschien wel leuke kontjes naar maar weet ook wel dat zo'n wicht niet veel te bieden heeft. Hij weet wat hij heeft: JOU!
Nog een idee: Ga je man eens een keer ophalen van kantoor, of breng hem z'n lunchtrommeltje (dat is wel erg!), loop langs de receptie en zeg tegen het meisje: jij houdt wel van sms-en he? En loop dan door (zonder blikken of blozen).
Heel wat anders
Whaha rafelkap......das ook toevallig zeg,mijn schoonmoeder moest vandaag op zijn werk zijn en die was precies van plan wat jij beschreef(haar eigen idee overiggens)even tussen neus en lippen door zeggen dat ze wel van smsen houdt voor de rest niks.gewoon om te laten weten dat ik op de hoogte ben.
Ze heeft vanochtend wel tig kopjes koffie gedronken(in afwachting op haar)maar er kwam maar niemand.toen heeft ze heel voorzichtig aan mijn man gevraagd waneer dat meisje kwam werken waarop hij lichtelijk geiriteerd antwoorde"weet ik veel".in meerdere van de smsje"s in zijn telefoon(die van haar afkomstig waren)stond "sorry,sorry ik kom eraan"wat dus aangeeft dat ze wel vaker niet op tijd is.Nou kan zoiets gebeuren,maar wat ik wel vreemd vind is dat hij laatst iemand heeft ontslagen omdat die persoon zich vaak ziekmelde,zij komt nogal eens te laat en dat maakt niet uit.
Mischien slaan mijn eigen gedachten nu op hol,ik weet het niet.
Gisteren had ik ineens een ingeving,1 week geleden kwam meneer thuis met een adidas trainingspak en sportschoenen(En hij heeft echt geen plannen om sportief te gaan doen).In alle jaren dat ik hem ken heeft hij welgeteld ooit 1 trainingsbroek gehad(voor in huis)die ik voor hem gekocht had.Ik wist niet hoe ik het had toen hij na het douchen in zijn trainingspak met toebehoren naar beneden kwam(zwart pak met gouden adidas strepen)en felgekleurde puma schoenen.(meer iets voor een jonger persoon laten we maar zeggen).Toen we op vakantie waren(zuid frankrijk)heb ik 2 weken seriuese emigratie plannen aan moet horen.ook speurt hij iedere dag marktplaats af opzoek naar een leuke bmw(de auto van de zaak is plotseling niet goed genoeg meer).En een paar maanden terug heeft hij een afspraak met een accountant gehad omdat hij een eigen bedrijfje wil beginnen.En de laatste tijd kijkt hij graag naar tmf.Nu ging er in 1 keer een lampje branden gisterenavond en vroeg ik me af of hij last heeft van midlife crises.Dus heb ik gisteren even gegoogeld en de symptomen kloppen wel alleen de leeftijd niet.Wat betreft gedrag lijkt hij momenteel op mijn middelste zoon van 13(stemmingswisselingen).het ene moment vind hij mij een "lastpost"en het andere moment zoekt hij weer toenadering en word ik overstelpt met ik hou van jou"s.Nu wil ik dit niet als excuus aankaarten,maar het zou zijn plotselinge rare en ontverantwoordelijke gedrag wel verklaren.Hij is bijna 36 ik vraag me af of dat dan mogelijk is?
Trouwens toen hij met zijn "sportoutfit"thuiskwam kreeg ik ook een cadeautje,een paar mooie wit met goudkleurigge hoge sportschoenen(ik draag nooit sportschoenen).Ik heb ze voor hem 1 keer gedragen en hij vond het owhhh zo leuk staan,ik moest ze zeker vaker dragen.De laaste paar jaar krijg ik eigenlijk nooit een complimentje als ik wat nieuws aan heb,maar hier was hij helemaal mee in zijn nopjes.
Maargoed nu ben ik helemaal offtopic geloof ik.
Ik wil trouwens iedereen nog wel bedanken voor jullie opbeurende woorden,Ik bedoelde idd dat ik op het "uiterlijke" vlak natuurlijk niet meer met een 19 jarigge kan concureren.en hoewel ik mezelf eigenlijk meer accepteer naarmate ik ouder word(blubberbuikje met striea waar 3 mooie kids uit gekomen zijn,minder stevigge borsten die 3 kids hebben gevoed en een wat ouder gezicht door vele jaren "levenservaring")is het toch moeilijk te verkroppen dat zij ruim 18 jaar minder op haar teller heeft.
Mijn oudste zoon wil graag dat ik met hem meega naar de sportschool,en ik denk dat ik maar eens wat ga doen met die uitnodiging.
Ik wil nog een keer iedereen bedanken,omdat ik hier mijn verhaal kwijt kan en goede tips krijg heb ik mezelf waarschijnlijk een naderende afgang bespaart.Want ik was zo over mijn toeren dat ik haar waarschijnlijk gebeld had en mezelf daarmee ongeloofelijk voor schut had gezet.
Dus maar weer hartstikke bedankt iedereen.
groetjes
Doet me denken aan de film
American Beauty. Heb je die al gezien? Misschien kan je man er ook om lachen....
Jeetje
"Ga je man eens een keer ophalen van kantoor, of breng hem z'n lunchtrommeltje (dat is wel erg!), loop langs de receptie en zeg tegen het meisje: jij houdt wel van sms-en he? En loop dan door (zonder blikken of blozen). "
en
"das ook toevallig zeg,mijn schoonmoeder moest vandaag op zijn werk zijn en die was precies van plan wat jij beschreef(haar eigen idee overiggens)even tussen neus en lippen door zeggen dat ze wel van smsen houdt "
jeetje zeg wat een rivaliteitsprongetjes en ouderwets vrouwen gedrad rond manlief heen. Hij staat in het midden, hij is verantwoordelijk. hij had dit allang kunnen stoppen en is daarop aanspreekbaar. Zij probeert maar wat maar zij is niet verantwoordelijk voor jullie relatie. Dat is hij. TT
Tante truus
Je hebt helemaal gelijk, het was ook flauw gedacht. Beter is als anoniem ongerust blijft dit uit te spreken tegen haar man. Dat ze het een vreemde manier van communiceren vindt op het werk en dat ze zich gekwetst voelt bij het idee dat hij naar jonge dingen kijkt. Maar volgens mij heeft anoniem dit al gedaan en kan niets anders doen dan afwachten tot haar gevoel weg is. Dan is het goed om rare dingen te bedenken (en niet echt uit te voeren).
Tante truus
Dat hij alleen verantwoordelijk is daar ben ik het niet helemaal mee eens.
Idd als het om onze relatie gaat dan wel,daar ben ik het helemaal mee eens hoor.Maar als dat ..... weet dat hij een vrouw en kinderen heeft dan weet zij (als ze een beetje fatsoen heeft)ook wel dat ze fout bezig is.dus wat betreft zij kan er niks aan doen daar ben ik het niet mee eens.
It takes two to tango.
En dan die excuses van vrouwen van "hij zei dat de relatie niks meer voorstelde" dus dat is dan een vrijbrief om met een getrouwde man wat te beginnen en je niet schuldig te voelen.
Terwijl hij omwille van de kids(jaja)toch maar bij zijn vrouw blijft.
Ik ben zelf ook geen heiligge,heb het zelf al een keer meegemaakt.begon wat met een jongen die al een vriendin had(gelukkig geen kinderen).
Ik begreep toen heel goed dat ik mede schuldig was voor haar verdriet,ik had hem ook kunnen zeggen beeindig eerst maar op fatsoenlijke wijze de relatie met haar en dan kun je me weer bellen.Maar dat was helemaal niet wat hij wou(al vertelde hij mij het tegendeel).
Dus iedere keer als ik met hem samen was dacht ik aan haar(was zelfs jaloers als hij weer naar huis ging).Maar ik had gewoon s..... aan haar zolang hij maar bij was.
Totdat op een avond de telefoon ging dat zij in het ziekenhuis lag omdat ze geprobeerd had een einde aan haar leven te maken.Ze wist dus wel degelijk wat hij uitspookte.
Ik heb me nog nooit zo schuldig gevoeld.
Ik wist waar het hem om ging en uit respect voor haar(ik wist immers dat hij geen vrijgezel was)had ik hem ook de deur kunnen wijzen.Onschuldig aan de hele zaak was ik dus zeker niet.(en dat heb ik mezelf ook nooit wijsgemaakt).
Mocht ik ooit weer verliefd worden op iemand die een relatie heeft(dat kan immers gebeuren)zou ik afstand houden want als de relatie in kwestie echt slecht zou zijn dan komt er toch wel een breuk van.Ik zou nooit meer de oorzaak van iemands anders ellende willen zijn...EN AL HELEMAAL NIET ALS ER KINDEREN BIJ BETROKKEN ZIJN !
groetjes
Nog even dit
Vanavond wil ik dit dus echt even uitpraten,of hij daar nou behoefte aan heeft of niet.Waarschijnlijk heeft hij al een antwoord bedacht(ik heb hem immers tijd genoeg gegeven helaas).Maar mischien kunnen we in ieder geval onze relatie bespreken en wat we daaraan kunnen verbeteren.Praten doen we immers nog zelden.Elkaar verwijten maken des te meer.
groetjes
Hier ook
Ik kon mij niet inbeelden dat mijn man zoiets zou doen, tot ik per toeval zijn sms-jes las (hijzelf had z'n tel vergeten, gsm bleef rinkelen en heb hem toen opgenomen) De smsjes waren van 'ik denk constant aan je, je bent zo lief, schatje, ik naar je uit...'. ik wist niet wat ik las... Toen dacht ik ook aan een aantal voorbije dingen waar ik blijkbaar te naief mee was omgegaan,
en nog steeds weet ik niet wat ik ermee moet, ik wil zeker bij hem blijven, ik wil het achter mij laten, maar hoe doe ik dat ? het lukt mij niet zomaar...ik weet nu dat hij op dat vlak toch niet is zoals ik jaren dacht, wil hem wel terug geloven, maar het blijft op de achtergrond aanwezig, hij is nog steeds boos als ik er -voor de zoveelste keer- over wil beginnen praten, ustig praten erover is nooit gelukt, hij is dan ongemakkelijk boos
Mijn verhaal
Anoniem,
Ik ben sinds mei vorig jaar alleen gaan wonen. Mijn man heeft me 1 keer bedrogen, van 2 keer heb ik maar een vermoeden.
Een sms'je krijgen van de receptioniste wil niets zeggen. Het is de inhoud die telt. Als die inhoud niets beduidend is, kan je aan je man vragen de relatie met zijn receptioniste strikt zakelijk te houden: geen contact via privélijn en niet buiten werkuren.
Als de inhoud echter is van 'ik mis je/ihvj/ily/schatje/liefje/...' dan zou ik toch eens met je man praten. Dan laat hij dat toe en geeft hij haar hoop, valse of niet.
De beschrijving van je man is net zoals mijn ex toen (en nu nog). Hij is ook maar 37.
Tja, mooie vrouwtjes kunnen de mannen hun hormonen doen opspelen. Het feit dat je man toch iets voor jou gekocht had, naast dat trainingspak voor hem, zou ik als een signaal beschouwen. Mijn reactie: ga naar de kapper voor een leuk kapsel, probeer eens de nieuwste make-up, steek je eens in een nieuwe outfit, ... Laat je man maar eens zien op wie hij destijds verliefd geworden is. Soms moeten ze er eens aan herinnerd worden.
Ik heb mijn lesje wel geleerd: blijf niet met dat ei zitten. Als je iets vermoedt, gooi het voor zijn voeten. Hij heeft je ooit eeuwige trouw belooft!
Sterkte
Vastberaden o.t.
Je schrijft: "Nu, inmiddels bijna 3 jaar later moet ik zeggen dat het wat mij betreft nooit meer echt goed meer is gekomen. Ik trek veel duidelijker mijn grenzen en dat vindt hij heel erg moeilijk. Ik doe leuke dingen met vriendinnen, ik regel ook gewoon oppas als hij weg is, kortom, ik probeer mijn eigen leven weer inhoud te geven. Maar het doet me wel verdriet dat het op deze manier "moet".
Ik lees hierin vreemde tegenstrijdigheden. De veranderingen die je omschrijft zijn erg positief maar je ziet het als iets negatiefs. Je zou ook kunnen zeggen dat je er beter uit bent gekomen.
(Doorn)roosje
