Man weer in de fout
Enige tijd geleden heb ik een draadje hier gehad over mijn man die een sms sex relatie met een ander had. Er is daarbij ook een ontmoeting met dat meisje geweest, waarna de relatie over was, vanwege ontdekking door mij. Mijn man is toen flink door het stof moeten gaan om mij te overtuigen van zijn liefde voor mij.Het is toen eigenlijk wel een tijd heel goed gegaan.
Nu, 2 jaar later, ben ik er vanmorgen achter gekomen dat hij weer heeft lopen sex sms'en met datzelfde meisje. En weer gaat hij compleet door het stof, dat hij het niet wilde en het wilde stoppen en met mij verder wil, bla,bla.
Weet niet wat ik moet. We zijn al 12 jaar samen en hebben 2 kinderen.
Ben er eigenlijk wel van overtuigd dat het nog niet tot een ontmoeting is gekomen. Hij zegt dat ook en dat meisje woont nogal ver weg, dus dat geloof ik wel.
Ik kan dit toch niet zomaar pikken???!!!.
INGE
Stekkermoment is aangebroken.
Lieve Inge,
Ik kan niet anders dan uitspreken dat voor mij het definitieve stekkermoment nu zou zijn aangebroken.
Hij gaat niet veranderen en blijft dit doen.
Hij heeft spijt, maar alleen maar dat hij weer betrapt is, en niet vanwege het feit dat hij weer in de fout is gegaan.
Ik wens je veel sterkte bij het nemen van je besluit.
Een hele dikke knuffel,
M.
Even op adem komen
Ja dat denk ik ook Beemer. Inge, als je dit écht niet zou pikken, dan wist je dat nu wel meteen hoor. Dan stonden zijn koffers al bij de voordeur.
Dat ze daar nu niet staan, zegt dat jij dat nu nog helemaal niet wil. Ga eerst goed praten met je man. Hij lijkt me een soort verslaving te hebben. Dat is ontzettend balen voor jou en je bent je zeer waarschijnlijk rot geschrokken. Maar dat zakt wel. Wat je ontdekt hebt is niet bepaald tof, maar ik kan me ook erger dingen bedenken (niet lullig bedoeld hoor). Hij heeft geen buitenechtelijke relatie met alles erop en eraan. Hij geilt op smsen met een meisje. Een flinke afknapper en domper voor jou, maar nog niet iets waar ik mijn vent meteen voor buiten zet.
Wel moet er nu iets gebeuren om dit te stoppen want de maat is wel vol natuurlijk, zo voor de tweede keer.
Veel sterkte!!
Het
zou mij al genoeg zeggen dat je wel gelooft dat het niet gebeurd is...OMDAT ze ver weg woont....
Ai. Er wonen nog een heleboel leuke jonge meiden in je buurt.
Hij is dus voor geen cent te vertrouwen zo te lezen.
Gesprek gehad -therapie
Bedankt voor de reacties.
Heb gisteren nog een goed gesprek gehad.
Even voor de duidelijkheid, dit meisje is niet jonger dan ik. "Meisje"is dan ook geen goed woord. Ze is ook 40 jaar net als mijn man. Hij kent haar al 6 jaar. met tussenpozen hebben ze contact met elkaar. Telkens heb ik hem gevraagd ermee op te houden. En na een tussenpoze van 2 jaar dan toch weer.
Het lijkt inderdaad een soort verslaving. Hij geeft mij ook geen goede verklaring. Aan de ene kant zegt hij dat het makkelijk is, omdat hij haar kent en zij het contact zoekt. Aan de andere kant zegt hij dat hij bij zichzelf heeft onderzocht of hij toch niet gevoelens voor haar heeft. Hij zegt dat hij die niet heeft, of tenminste niet genoeg om daarvoor mij op te geven.
Ik heb gezegd dat ik dat niet genoeg vind. Ik ben het waard om bij iemand te zijn die helemaal voor mij wil gaan. Hij kan zijn sexuele spanning echt wel bij mij kwijt. Ik vind zelfs dat ik op dat gebied van hem wat tekort kom.
Heb gisteren gezegd dat ik op dit moment wil scheiden. Heb nog mooie jaren voor boeg alleen of met iemand die me niet bedonderd. Ik wil echter geen overhaaste beslissingen nemen, want we hebben wel een leuk leven samen (kinderen, mooi huis, vrienden, geld, geen ruzie, enzo.) Dus heb hem de kans gegeven in therapie te gaan om te zoeken waar die ongezonde zucht naar spanning vandaan komt. Ik ben bereid in die therapie mee te doen.
Voel me op dit moment wel heen en weer geslingerd tussen mijn gevoelens.
INGE
Is het contact wel echt verbroken?
Het zal wel aan mij liggen hoor maar mij bekruipt het angstige gevoel als ik je verhaal zo lees dat dat contact met die vrouw helemaal nooit stopgezet is 2 jaar geleden. Toen jij er achter kwam heeft hij beloofd het contact te verbreken maar wie zegt dat ze niet al die tijd door zijn blijven sms'en (bv onder werktijd zodat jij het niet zou merken)? Voor hij thuis komt nog effe snel zijn laatste berichtjes wissen is zo gedaan natuurlijk? En na verloop van tijd is hij weer wat lakser geworden met het wissen van zijn berichtjes en heb jij hem weer kunnen "betrappen".
Het feit dat mijn man zou (seks)sms'en met een andere vrouw zou voor mij einde relatie betekenen. En dan ook nog eens opnieuw de fout ingaan met nota bene dezelfde vrouw???? Nou, hij kreeg niet eens meer de kans om het uit te leggen. Therapie of niet, ik zou hem de rest van zijn leven niet meer kunnen vertrouwen en ja, vertrouwen is nou eenmaal essentieel in een relatie wat mij betreft.
Sms'en is verslavend
Mijn ervaring is dat niet het vleselijk vreemdgaan, maar juist het virtuele en dan met name per sms heel erg verslavend is. En dan hoef je inderdaad niet minder van je partner te houden. Ik kan het niet verklaren, maar ik kickte enorm op het geluidje of lampje dat zich steeds meldde. De spanning van het openen van het bericht, alsof het een pakje is. Na het lezen ervan even helemaal high en terugschrijven. Dan weer over tot de orde van de dag, totdat het mobieltje weer afgaat.
Het ging me niet eens om die persoon zelf, puur het smsen.
Of jouw man daadwerkelijk een tijd lang geen contact heeft gehad kan ik niet beoordelen, maar duidelijk is wel dat de kans op (her)herhaling zeer groot is.
Ikzelf ben cold turkey afgekickt door een ander nummer te nemen, alle eventuele 'verleidingen' niet meer in mijn nieuwe simkaart op te slaan en mijn nieuwe nummer maar aan een paar mensen te geven die me moeten kunnen bereiken. Het was wennen, maar wel effectief.
Maar ja, daar moet je wel zelf achter staan.
Simsie
Simsie (beetje ot)
Maar als het dan niet om de persoon gaat, maar alleen om het sms-en, dan kun je dat toch net zo goed met je eigen partner doen? Zo niet, dan speelt er dus wel degelijk nog wat anders mee.
Wat jij waard bent voor hem
Wat heb je in die 2j gedacht wat je zou doen als je het nog eens zou moeten ontdekken ? Hoe ging het in die periode tussen jullie ? prima ?
Ik heb ook 2j geleden sms-jes van mijn man ontdekt, we hebben het terug heel goed samen,(zelfs beter dan ervoor) toch vraag ik mij regelmatig af...'wat als'... en ik weet het ook niet echt, ik denk dat ik hem ff zou naar z'n moeder sturen en hij kruipend terug zou moeten komen bedelen 
Het verleden speelt bij momenten nog (bvb als ik premenstrueel ben 
Het zomaar pikken moet je zeker niet, het zal voor hem een echte afkick vragen...maar als hij jou dat niet waard vindt... (z'n verslaving of jij !!)
Irene
Zodra ik de kunst van het smsen had ontdekt, was mijn partner de eerste en enige met wie ik smste en ik ging steeds ondeugender doen. Jammer genoeg kreeg ik zelden of nooit bericht terug, en dan alleen over noodzakelijke en dagelijkse zaken. Pas na 1,5 jaar gezellig met vriendinnen smsen heb ik nummers uitgewisseld met een mannelijke collega. En toen was het hek van de dam. Mijn toenmalige relatie is mede daardoor op de klippen gelopen.
Nu sms ik inderdaad alleen met mijn huidige partner die daar wel op reageert. Dat is heerlijk en heb totaal geen behoefte aan andere smsereinen. Maar die relatie had pas kans nadat ik was "afgekickt".
Simsie
Simsie: dus wel iets anders
Dan speelde er wel degelijk wat anders, waardoor dat sms contact met die ander zo kon ontstaan. Het ging niet alleen om het sms-en op zich, maar je miste iets in de relatie met je toenmalige partner!
Kluun
Inge,
Ik moet bij jouw verhaal enorm denken aan het boek "Er komt een vrouw bij de dokter". Ik begreep nooit veel van vreemdgaan en dit boek heeft mijn beeld hierover veranderd. Zoals de Carmen in het boek op een goed moment zegt, dat zij de beste man van de wereld heeft, met één onhebbelijkheid namelijk dat hij dat hij z'n dinges af en toe bij een ander erin moet hangen. Heel kort door de bocht; jouw man kan het sms-en niet laten en jij kan kiezen hoe groot je dat probleem maakt. Is het echt nodig om daarvoor je hele leven en nog veel belangrijker het leven van je kinderen overhoop te gooien voor deze karakterfout? Is het echt zoveel erger dan andere onhebbelijkheden? Ik denk dat totale monogamie een zwaar overgewaardeerde norm is die heel veel huwelijken onnodig kapot maakt. Dat is mijn mening, maar wellicht is het een idee om even afstand te nemen van de emotie en te bedenken waarom het zo enorm erg is, dat je er (bijna)alles inclusief de veilige thuisbasis voor je kinderen, voor zou willen opgeven. Is het de deuk in je ego, het (valse) gevoel van veiligheid? Waarom heb je het idee van de eeuwige trouw nodig?
Hij gaat gewoon vreemd
Als het nou bij dat sms'en zou blijven maar 2 jaar geleden is het dus daadwerkelijk tot een ontmoeting gekomen begrijp ik uit de beginposting. Het is dus gewoon een vreemdganger?
Omdat, elsie
Elsie, je schrijft:"Dat is mijn mening, maar wellicht is het een idee om even afstand te nemen van de emotie en te bedenken waarom het zo enorm erg is, dat je er (bijna)alles inclusief de veilige thuisbasis voor je kinderen, voor zou willen opgeven. Is het de deuk in je ego, het (valse) gevoel van veiligheid? Waarom heb je het idee van de eeuwige trouw nodig?"
Omdat, wellicht de basis van veel relaties op vertrouwen en respect gebaseerd is? Voor sommigen is een relatie een afweegsom van plussen en minnen en zolang de weegschaal nog genoeg in de pluskant zit heeft voor hen de relatie nog zin. Vreemdgaan is daarin gewoon een stevige min die gecompenseerd kan worden door andere pluskanten.
Voor anderen is een relatie iets wat je samen opbouwt uit een basis van vertrouwen, respect en liefde. Op het moment dat je aan die basis komt door te bewijzen dat dat vertrouwen en respect er niet voldoende is, blijkt alles wat je samen dacht te hebben ook slechts op los zand gebouwd. Het gaat niet om een deuk in je ego, maar om een barst in de fundamenten van je relatie.
Die eerste barst kan soms wel weer met veel liefde en geduld gerepareerd worden als het echt een uitglijder was. Maar als vervolgens later blijkt dat het helemaal geen uitglijder was en je eigen partner stiekem systematisch de basis van de relatie ondermijnt dan heb je al geen relatie meer, zoals je dacht die te hebben, maar alleen een kaartenhuis wat op leugens is gebaseerd.
Over welke veilig thuisbasis heb je het dan nog? Er is helemaal geen basis meer en je kunt wel leuk proberen te doen voor de kinderen alsof die basis er nog is, maar het is de vraag of zo'n nepaftreksel van wat de relatie was ze werkelijk iets veiligs te bieden heeft. Als je vraagt aan mensen van de eerste scheidingsgolf waarom ze gescheiden zijn krijg je verdraait vaak te horen dat ze niet de gevangenis van het ongelukkige huwelijk van hun ouders wilden herhalen.
Ik zou niet weten wat ik nog met mijn partner zou moeten als blijkt dat hij niet te vertrouwen is. Als ik bij alles wat hij tegen mij zegt mijn vraagtekens moet hebben of het wel waar is, of hij het wel meent of alleen dingen doet en belooft om mij te pleasen en zo geen heibel te krijgen. Net doen alsof je het samen eens bent over trouw en dergelijke zaken en dan stiekem je eigen koers uitzetten, wat heb je aan zo'n iemand?
Ik denk dat Inge moet overwegen wat er voor haar nog over is van die basis. Of ze inderdaad een relatie wil voortzetten met een partner die op hun voor haar belangrijk punt in ieder geval niet te vertrouwen is en die ze op zijn blauwe ogen maar moet geloven dat hij dat voor de rest wel zou zijn.
Het is niet Inge die eventueel alles opgeeft en de zogenaamd veilige thuisbasis voor de kinderen ondermijnt, het is haar man die zijn verslaving (of het nu sms of sex is) belangrijker vond dan de basis van hun relatie. Hij heeft het vertrouwen wat zijn vrouw in hem had weggegooid en was kennelijk niet in staat die op waarde te schatten.
Ik denk dat veel huwelijken juist kapot worden gemaakt doordat zwaar onderschat wordt hoe belangrijk die basis van vertrouwen in elkaar en respect voor elkaar is. De behoefte aan respect en vertrouwen van de één wordt even opzij geschoven omdat de ander zijn behoefte aan sex en aandacht buiten het huwelijk belangrijker vindt. Vervolgens jammeren dat de ander te zwaar op dat vertrouwen is gesteld en daarom het huwelijk kapot zou maken is een omdraaiing van zaken. Op het moment dat je de behoefte van elkaar kunnen vertrouwen waar je eerst beiden over eens was eenzijdig van tafel veegt is het moment waarop je de relatie kapot maakt. Alleen zijn die mensen meestal te laf om dat onder ogen te zien, waardoor ze het stiekem doen zodat ze geen keuzes hoeven te maken tussen hun eigen behoeftes en die van de partner en de consequenties van hun keuzes niet te hoeven ervaren.
Groeten Primavera
Ging best goed
Anwoord op jullie vragen. Na de laatste ontdekking 2 jaar geleden ging het best goed tussen ons. Zelfs beter dan daarvoor. We waren closer en deden meer leuke dingen samen. De afgelopen 4 maanden merkte ik wel dat hij het erg druk had met werk en sporten, maar ik zag daar weinig kwaad in. Pas de laatste maand merkte ik een grote stress bij hem. Ik heb hem meerdere malen gevraagd of er iets was. Ik gaf hem dus een kans het op te biechten. Helaas moest ik er weer zelf achterkomen.
Ik denk dat dat ook een groot probleem is waardoor ik niet meer op hem kan vertrouwen. Had hij het maar weer zelf verteld.
Intussen hebben we weer veel gepraat. Hij blijft erbij dat er niets is in onze relatie dat hem doet grijpen naar zijn mobieltje om te sms'en. Het lijkt inderdaad een verslaving, die weinig met mij te maken heeft. Feit is wel dat hij een zeer groot risico heeft genomen om dit weer te doen. Hij was immers een gewaarschuwd mens.
Ik wil dit echter tot op de bodem uitgezocht hebben. Er moet iets zijn dat ik blijkbaar niet genoeg voor hem ben. Mijn standpunt blijft dat ik ervan uit ga dat we uit elkaar gaan. Wellicht dat de therapie me nog op andere gedachten brengt, maar ik ben bang.
Mijn gevoel zegt dat ik hem en onze relatie niet kwijt wil, maar mijn verstand zegt dat ik wel gek zou zijn om hem weer een keer een kans te geven. Hij zit helemaal stuk. Alleen maar huilen en smeken om hem terug te nemen. Dat vind ik ook wel moeilijk om te zien. Ik hou toch van hem
INGE
Karakterfout
De reactie van Elsie ,dat ik ook kan proberen met de karakterfout van mijn man te leven, is iets wat ik zeker overwogen heb.
De gang van zaken is echter te gecompliceert daarvoor. Sms'en met een onbekende via een sexline zou ik wel kunnen accepteren. Maar het gaat hier om een vrouw die hij al heel lang telefonisch kent en zelfs 1 keer ontmoet heeft. Zij wil hem heeeeel graag en heeft weer om een ontmoeting gevraagd. Het contact met haar is dus zeer risicovol en op de grens. Het is een contact dat ik absoluut niet kan accepteren.
Als hij behoefte heeft een bepaalde spanning, dan moet hij daar met mij over spreken. Zo zouden we samen kunnen proberen die behoefte van hem te bevredigen. Ik kan me zelfs voorstellen dat ik bepaalde dingen zou kunnen accepteren, zolang het maar open bespreekbaar is. De wijze waarop dit is gegaan is weer zo stiekum en gemeen en zonder respect naar mij dat ik het niet kan accepteren.
Het lijkt echter dat hij een soort van autistisch is en telkens niet inziet dat zijn gedragingen mij pijn zullen doen en grote gevolgen voor onze relatie zullen hebben.
INGE
Je leven met 1 persoon invullen?
Als ik zo deze reakties doorlees kan ik maar 1 ding denken: mag je van je partner verwachten dat hij/zij alles is voor jou? En mag je partner dat van jou verwachten? Verwacht je dan niet iets dat bijna niet haalbaar is? Ik kan mijn partner niet alles bieden wat hij wil, daar heeft hij ook vrienden en vriendinnen bij nodig.
Net zo goed kan hij mij niet alles bieden wat ik wil. Ook ik heb vriendinnen en vrienden nodig om die behoeftes te vervullen. Ik leef namelijk maar 1 keer, en wil dat leven zo leuk mogelijk maken. Daarom vertel ik ook niet alles aan mijn partner, ik wil hem niet kwetsen, want samen hebben we het ook fijn. Ik kan alleen niet van hem verwachten dat hij mij alles geeft wat ik wil, daarom zoek ik dat bij anderen, mannen en vrouwen, en ja, ik weet dat ik daarmee niet trouw ben aan hem, maar wel aan mezelf, want ik leef echt maar 1 keer.
Voorbeeld
Het mooie van dit boek was dat het vreemdgaan zet in het grote perspectief van leven en dood. De man steunt zijn vrouw tot op de drempel van de dood, maar is haar fysiek niet trouw. Kan het vertrouwen in een ander persoon groter zijn dan dat je hem je leven en je dood toevertrouwt?
Respect
Je schrijft dat zijn actie zonder respect voor jou is. Ik begrijp dat je dat zo voelt, maar weet niet of het waar is.
Als ik lees hoe je man zich gedraagt na jouw ontdekking lijkt het mij voor jou moeilijk om nog respect voor hem te hebben, maar bovenal denk ik dat je man een groot gebrek aan zelfrespect heeft.
Ik wens je veel wijsheid en sterkte.
Elsie
Moeilijk
je zal het beiden heel moeilijk hebben, hij lijkt nu wel schuldbesef te hebben, je alles te willen geven, wilt laten zien dat hij zijn fout toegeeft, vraagt nog een kans
voor jou bijt het, pijnlijk, maar waarschijnlijk heb je zelf ook wel je fouten en onhebbelijkheden...gaat een eventuele nieuwe partner die van jou pikken, of wil jij in deze relatie aan je eigen tekortkomingen iets veranderen
Het zal van beide kanten moeten komen, gelijk wie zich het meeste in de slachtofferpositie plaatst
Hoe zien jullie kinderen het ? zijn ze nog jong ?
Een eventuele nieuwe partner gaat waarschijnlijk ook al een volle rugzak meedragen, kies je liever daarvoor als voor de gekende rugzak van je partner ?
Elsie
sorry, maar ik heb dat boek toch echt heel anders gelezen. Zij had geen keuze. Het was dit, of niks. Fijn alleen in een ziekenhuis sterven. Ik geloof nooit dat deze relatie was blijven bestaan als zij geen kanker had gehad. Het hele boek is net als de hele relatie was: een grote egotripperij van een zeer onvolwassen meneer.
Tirza
Vertrouwen
Vind het wel mooi dat de reactie die komen heel divers zijn.
Vertrouwen is een heel abstract begrip. Het is een gevoel dat je hebt of niet hebt. Als je dat gevoel eenmaal kwijt bent, wil dat niet dat iemand niet meer te vertrouwen is.
Vertrouwen zal voorlopig bij mij een keuze zijn. Of ik ga hem vertrouwen of niet. Ik zal daar niet voor moeten kiezen. In de toekomst kan het gevoel van vertrouwen vanzelf weer groeien.
Ik geloof wat hij zegt, maar ook dit is nu een keuze. Geloven is immers ook een gevoel en mijn gevoelens gaan nogal heen en weer op dit moment.
De reactie dat je in een relatie niet alles kan delen, is heel goed. Maar zoals ik al zei is dit een grens overschreden. Hijzelf vindt dat trouwens ook, dus waarom doet hij het dan? Daar moeten we uit zien te komen... En dan is het de vraag of ik daarmee kan leven en of we het kunnen inpassen in onze relatie.
INGE
Tirza
Waarom was deze meneer onvolwassen? En wat is jouw definitie van volwassenheid?
Ik bedoel deze vragen oprecht belangstellend en zeker niet lullig. Juist het menselijke en het falen op het ene punt terwijl je stinkend je best doet op het andere heeft mij getroffen. En jij plakt er het oordeel onvolwassen op. Ben je pas volwassen als je leeft als een heilige, jezelf wegcijfert en geen zwakke kanten meer hebt? Hebben wij niet allemaal onze karakterfouten? Persoonlijk vond ik Kluun niet half zo'n egotripper als bv. Harry Mulish of menig ander vaderlands auteur.
Over mulisch gesproken
Elsie schrijft:
'Persoonlijk vond ik Kluun niet half zo'n egotripper als bv. Harry Mulish of menig ander vaderlands auteur. '
Haha, Mulisch scoorde graag een vrouwtje en was door trots op. Ook zo'n egotripper dus.
Kluun (ot)
Die Kluun vindt zichzelf geweldig omdat hij wel tot zijn vrouw bleef tot het einde en haar niet in de steek liet zoals een andere meneer in het ziekenhuis. Hij is daarom apetrots op zichzelf zelfs al ging hij vreemd bij het leven terwijl zijn vrouw doodziek was.
Ik vind het toch triest dat bepaalde waarden als "trouw", "moed" en ook "zelfopoffering" tegenwoordig ondergeschikt lijken aan "maximale zelfontplooiing" en "uit het leven halen wat erin zit". Ik heb persoonlijk meer respect voor mensen die hun driften proberen te beheersen. Volgens mij krijg je daar op de lange duur genoeg voor terug. Namelijk veel rust en harmonie omdat je een stabiel leven hebt met veel liefde van de mensen die je trouw bent gebleven en waar je je zelfs soms voor hebt opgeofferd wanneer ze je nodig hebben.
Weer gepraat
We praten wat af. Het lijkt er toch wel op dat mijn man sterke gevoelens heeft voor die vrouw. Wellicht niet echt verliefdheid, maar wel gevoelens waardoor hij haar moeilijk kan loslaten. Daarnaast is hij iemand die mensen moeilijk de deur kan wijzen. Hij is iemand die graag iedereen tevreden will stellen. Helaas kom ik daarbij soms op de tweede plaats.
Hij zegt dat hij onterecht gedacht had dat het contact heel onschuldig was. Hij was er weer mee bezig het af te sluiten. Natuurlijk is dit allemaal moeilijk te geloven.
Ik heb hem erop gewezen dat hij had moeten weten dat hij super pijnlijk voor mij is dat hij weer met dezelfde vrouw aan de gang is, terwijl ik er 2 jaar geleden heel veel verdriet van heb gehad.
Wat Sini zegt dat er misschien veel meer speelt, is iets waaraan ik nog niet eens kan denken. Dit is op dit moment al erg genoeg voor mij. Indien er inderdaad veel meer speelt en hij haar inderdaad al veel vaker ontmoet heeft dan is het echt over voor mij. Hij bezweert me dat dit niet zo is. Wat moet ik daarmee? Ik zal er nooit achter kunnen komen wat de waarheid is. Voorlopig ga ik er maar vanuit dat het zo is gegaan als hij zegt.
Wat Kluun betreft vind ik dat ook een egoist. Ook al hield hij echt wel van zijn vrouw, hij kon zijn eigen verlangens niet opzij zetten voor haar. Wat dat betreft voel ik dat bij mijn man ook zo. Bij Kluun speelde denk ik ook een gedeelte vluchtgedrag om te kunnen dealen met de pijn.
INGE
Kluun
Dat Kluun (laten we zeggen Stijn, want het is niet echt biografisch 
ook daadwerkelijk vreemd ging, is in mijn ogen nog niet het ergste. Hij was vooral ook heel vaak niet beschikbaar voor Carmen. Hij was blijkbaar nogal uithuizig en als hij thuis was, was hij emotioneel niet beschikbaar. Pas helemaal op het laatst (ik geloof dat we dan over weken praten!) gaf hij Carmen wat ze nodig had.
Id..................
deze vraag lijkt me volkomen buiten orde:
Hoe zien jullie kinderen het ? zijn ze nog jong ?
Of breng jij je kinderen op de hoogte van relatieperikelen? Voordat je besloten hebt uit elkaar te gaan? Je kinderen om advies vragen... Wat bedoel je nu eigenlijk met deze vraag?
Elsie
Mijn definitie van volwassenheid is ongeveer zoiets: de consequenties aanvaarden en dragen van je eigen gedrag. En daar giet ik dan uiteraard mijn persoonlijke insteek vwb relaties overheen. Als je in een relatie zit en je hebt een kind, dan heb je verantwoordelijkheden én een voorbeeldfunctie. Hoe kan een kind (dochtertje......) leren wat zelfrespect is als de belangrijkste vrouw in haar leven (haar moeder) zo overduidelijk niet wordt gerespecteerd door de belangrijkste man in haar leven (haar vader)?
Ik vond hem egoistisch en uitsluitend voor zichzelf leven. Onbeschikbaar, onbereikbaar en leugenachtig. Ja, dat zie ik als onvolwassen omdat je de consequenties van je daden probeert te ontlopen, omzeilen of verdoezelen. Het is prima om voor jezelf te leven, doe je best. Maar niet als je in een relatie zit en er ook nog eens een kind bij betrokken is.
Tirza
Midlifecrisis?
Hij kan gevoelens voor een andere vrouw krijgen omdat hij behoefte heeft aan spanning in zijn leven. Zo te lezen heeft hij al veel in zijn leven bereikt, leuk gezin, genoeg geld, goede baan.... Maar misschien mist hij een nieuwe uitdaging, zoals zoveel mannen rond hun veertigste. Dan gaan ze op zoek naar spanning buiten hun relatie, hoe leuk hun vrouw ook is.
Uiteindelijk zal hij die spanning toch op een manier moeten vinden die voor jullie allebei acceptabel is. Het maakt eigenlijk niets uit of de mensen hier op dit forum vinden dat het ok kan zijn meerdere partners te hebben. Als dit tegen jouw normen en waarden indruist, dan is dat voor jou geen goede oplossing.
Wat zegt hij zelf over therapie?
Koentje
Antwoord op de je vragen:
Onze kinderen zijn nog onder de 7, dus erg jong. Ze zijn niet op de hoogte van de problemen, voor zover ze dat toch niet merken. In hun buurt doen we onze normale dingen en als ze naar bed zijn praten we.
Welke andere vraag bedoel jij nog?
INGE
