Man werkeloos en sfeer is om te snijden..
Hoi,
Mijn man is sinds december werkeloos, dwz. hij is zelfstandig ondernemer in de bouw, zzp-er. Sinds de crisis is er gewoon weinig werk, terwijl hij hiervoor altijd overal terecht kon, op allerlei locaties werkte.
Nu dus onverwacht niet.We hebben we een buffe, voor een maand of 4-5, maar geen werk= geen inkomen.
Ikzelf heb een inkomen van 700,- en dan kan niet meer worden. Nu is hij steeds depresiever aan het worden, nergens zin in en zit maar voor de tv of commputer.
Solliciteerd wel ruimschoots maar er is even nix. Nu merk ik wel dat ik de boel draaiende moet huoden, probeer het leuk te houden, doe de dingen hier thuis en vraag hem ook wat mee te helpen. Maar uit zichzelf doet hij niets. Hij is erg sjacherijnig, bekt de kids af, en begint dat nu ook bij mij te doen. Ik snap het allemaal wel hoor, daar niet van. Maar het beheerst nu de hele sfeer thuis, al maanden. Ik begin ook depressief te worden nu hij zo is en ik steeds maar de kar moet trekken. Ik houd me groot maar ondertussen... Net weer zo afgebekt. Ik ga er niet teveel op in, zeg wat ik wil zeggen en houdt verder wijselijk mijn mond, omdat het anders escaleert, dat voel ik wel, hij reageert zijn frustraties af.
Hij wil de kinderen niet van school halen, want dan "zien ze dat hij werkeloos is". En ook niet klusjes in het huishouden omdat er andere kinderen bij zijn, weer die trots dat hij zich nu maar een watje voelt.
Maar het valt niet mee, hoe daar mee om te gaan. Ik maak me ook wel zorgen maar heb toch goede hoop dat hij binnenkort weer werk vindt. Maar die hoop heeft hij niet( meer) lijkt wel. Het is een visieuze circel. Hoe stel ik me op, hoe blijf je nog een beetje je hum bewaren in zo'n situatie? Iemand ervaring mee?
Dank!
groet, Carla
Keihard
Weet je, de realiteit is keihard. Naarmate de man van Carla slechter in zijn vel komt te zitten, is de kans kleiner dat hij aan de bak komt en de financiele problemen komen heel snel dichterbij.
Ik zeg nergens dat hij afgebekt moet worden. Carla zal heus wel weten hoe ze haar man moet bereiken. Feit is dat hij zichzelf bij elkaar moet pakken. Behalve dat het zielig en naar is voor hem, is het een probleem van het hele gezin. Als ze er nu niet samen de schouders onder zetten, drijft het ze uit elkaar en is het iets waar een gezin kapot aan kan gaan. Dat moet deze man gaan beseffen en dat moet waarschijnlijk iemand hem gaan vertellen. Als Carla er namelijk maar lang genoeg alleen voor staat en zijn bijdrage bestaat uit negativiteit, komt onvermijdelijk het moment dat Carla bedenkt dat ze beter af is zonder hem. Ik denk dat dit geen hard oordeel is, maar gewoon nuchtere realiteit (en wat ik bij verschillende vriendinnen heb zien gebeuren)
Marieke
Misschien loondienst beter?
Carla, wat een nare situatie. Maar wat ik niet begrijp is dat je man zzp-er is. Dan is een periode geen inkomsten toch een ingecalculeerd risico? Als hij daar zo enorm van in de stress schiet, is een baan in loondienst dan niet beter voor hem (en jullie!). Tuurlijk kun je er dan ook uitvliegen, maar dan wel met WW, je hebt dan gewoon meer zekerheid.
Ik hoop dat je nog eens reageert in deze draad en dat je inmiddels weer wat lichtpuntjes ziet.
Jetteke
vakantie was al geboekt voordat vriend zonder werk kwam. Dat kun je niet meer annuleren.
Verder snap je mijn punt niet. Ik kan wel op zoek gaan naar werk voor meer dagen maar indien vriend dan snel weer een andere baan heeft zit ik vast aan meer dagen en ook meer dagen opvang. Je kunt niet zomaar tijdelijk 1 of 2 dagen meer gaan werken dan ik nu doe. Ik zit dan vast aan meer dagen. Als ik zou weten dat vriend een jaar werkeloos zou zijn is het een ander verhaal. Werkeloos zijn is zo lastig omdat het juist onzeker is voor hoe lang het is. Ik kan ons leven wel helemaal gaan omgooien omdat hij nu werkeloos is maar daarna kan ik het niet zomaar weer terug gaan draaien. Dus nogmaals nu 4 dagen gaan werken i.p.v. 2 is niet zomaar terug te draaien zodra vriend weer werkt.
Dubbele standaard
Ik ben het ook wel eens met Marieke.
Man van Carla is zzp-er. Veel zzp-ers zijn voor zichzelf gaan werken om meer te verdienen. Niet omdat ze als zelfstandige verder willen gaan. Dat is heel begrijpelijk als je de tarieven ziet en je eigen salaris daarnaast legt. Maar zzp-er zijn is meer dan dat. Je moet netwerken, reserves opbouwen, jezelf verkopen, etc. Dat is allemaal heel makkelijk in een groeiende markt en erg moeilijk in een dalende markt.
In een groeiende markt is het blijkbaar erg moeilijk je voor te stellen dat je er als zzp-er echt alleen voor staat.
Meer werken
Waarom kan jij niet meer werken, Carla? In 2009 mogen vrouwen ook kostwinner of in ieder geval een gelijkwaardige partner zijn. Jouw houding vind ik net zo star als die van je man.
Marielle,
Carla gaf al aan dat ze niet meer kan werken dan dat ze al doet (waarom weet ik overigens niet)
Haar houding net zo star als die van haar man?? Heb je haar postings wel goed gelezen?? Ik lees namelijk niet dat ze niet meer werken WIL, terwijl haar man mokkig loopt te doen. Werkeloos zijn is geen pretje, maar dingen niet willen doen, niet naar de huisarts willen gaan, uit 1 of andere principe, DAT is pas star.
Jade
je hebt gelijk,als Calra,s man zo depri en lamgeslagen is dat er niets meer uit zijn handen komt moet hij naar de huisarts,hij heeft dringend hulp nodig.
Carla,
zijn gevoel van eigenwaarde is nogal beneden het vriespunt als ik dit zo lees. Ik hoop dat hij zal begrijpen dat het niks gaan zitten doen hem niet gaat helpen, hij gaat dan alleen verder de put in. Dan wordt het helemaal moeilijk om daaruit te komen.
Ik wens jullie allebei veel sterkte toe, ook voor jou is het rot.
Werkeloos?
Ik ben zzpzw-er, zzp-er zonder werk en ik voel me niet werkeloos. Er is alleen nu niks te doen en dus ook geen inkomsten. (BTW-ik ben zzp-er niet omdat ik dan veel kon verdienen maar omdat ik geen baan kon vinden en de laatste paar jaren leverde me dat precies een droge boterham op.) Nu vul ik m'n tijd met acquisitie (schiet niet op) en studeren. Gratis want met m'n beetje spaargeld wil ik het zolang mogelijk proberen te redden, maar gelukkig is er op het internet genoeg te vinden om mij nog weken zoet te houden. En hoe 't over een half jaar moet, geen idee, dat zie ik dan wel weer.
Toespraakje
Misschien is het tijd voor een toespraakje. 'Lieverd, ik zie dat je je zorgen maakt omdat je geen werk hebt en er dus te weinig geld binnen komt. We kunnen vast wel een aantal dingen doen waardoor we de komende maanden wat zuiniger kunnen leven en desnoods doen we de auto de deur uit of verhuizen naar een goedkoper huis. We redden ons heus wel. Ik vind het belangrijker dat we bij elkaar zijn en dat we het goed met elkaar hebben, om die andere dingen geef ik helemaal niks. Ik weet zeker dat je over een tijdje weer werk hebt en in de tussentijd doen we het gewoon met iets minder of nemen we serieuze maatregelen. Het komt echt helemaal goed zolang we elkaar maar helpen en steunen en elkaar laten merken dat we van elkaar houden.'
Aan het einde van dit toespraakje houdt partner het meestal niet droog. Na afzoenen is het tijd voor deel 2. 'Lieverd, we gaan er vanavond eens goed voor zitten en bekijken wat we allemaal uitgeven en hoe we ervoor staan. Dan kunnen we ook bespreken wat onze mogelijkheden zijn, en afspreken wie wat gaat doen. Dan weten we precies waar we aan toe zijn en kunnen we met frisse moed er tegenaan. Wat denk je ervan?'
Succes!
