

Relaties

Tabitha
30-10-2011 om 20:45
Moet ik accepteren dat de oppas (dochter van vriendin) met mijn kids op pad gaat?
Tja, de titel zegt het al. De dochter van een vriendin van me past geregeld op mijn kids en sinds een tijdje merk ik dat dat meisje er vooral op uit wil, met kids. Dit is op een gegeven moment begonnen met ongevraagd met mijn kids naar een drukke supermarkt te gaan om een flauwekulletje te gaan kopen en ik daar pas weken later achter kwam doordat iemand hen daar gezien had. En nou blijkt dus dat ze iedere keer wel de deur uitgaan! Nu is de oppas een dochter van een vriendin en vriendin ziet het probleem niet. Is toch leuk voor de kinderen, oppas zelf vindt het leuk, wat is het probleem?
Nou, dat is dat ik betaal om met een gerust hart de deur uit te kunnen gaan terwijl mijn kids veilig thuis zijn. Toch? Of ben ik nou zo flauw. Oppas is 15, kinderen zijn 1 en 2 jaar. Ik ben laaiend eerlijk gezegd, maar wil hier ff checken of ik het goed zie.
En dan is nog de vraag hoe ik het oplos zonder ruzie.

MerelR
01-11-2011 om 08:58
Te jong
Eerlijk gezegd vind ik de meeste 15-jarige te jong om overdag op een één- en twee- jarige op te passen. Maar ik begrijp dat topicstarter waarschijnlijk al heel blij is geweest met deze oplossing ondanks dat het niet ideaal was. Maar wat ik vooral niet snap is dat de oppas dus nooit heeft verteld dat ze naar buiten ging met de kids. Zoiets vertel je toch als de ouders thuis komen. Blijkbaar heeft ze iets te verbergen en voelde ze dit zelf ook wel aan.
Mijn advies zou zijn om eens met vriendin en dochter te praten over wat je dwars zit en wat je van een oppas verwacht. Oppas niet meer vragen met een smoesje lijkt me niet bevordelijk voor de vriendschap, vriendin is natuurlijk ook niet gek.

Tabitha
01-11-2011 om 11:35
Klopt helemaal!
Het klopt helemaal dat het wat moeilijk ligt met het vinden van een nieuwe oppas. Omdat wij hier nieuw zijn en ik door ziekte nog nauwelijks heb kunnen investeren hebben we nog weinig contacten. Deze vriendin paste aanvankelijk zelf wel op, tot dus dochter werd voorgedragen. Vonden wij een prima oplossing, want een vriendin, die daar absoluut neit voor betaald wilde worden, steeds opzadelen met onze kids.....Dus goed, kans gegeven. Vriendin is zelf helemaal lyrisch over de oppaskwaliteiten van haar dochter. Wat fout gaat had ik moeten vertellen of moet ik niet zo zwaar aan tillen, zeg maar. En nou snap ik wel dat ze als moeder ook haar dochter weer beschermd, maar ja, ik wil gerust mijn kids kunnen achterlaten voor de dingen die ik MOET doen. Gesprek is eigenlijk niet mogelijk hierover.

Tinus_p
01-11-2011 om 13:13
Heu
a. 15 jaar te jong om op te passen? Terwijl in Suriname 15 jaar een normale leeftijd is om een kind te krijgen?
b. In het algemeen is 'op stap gaan' geen probleem. Behalve als jij denkt dat in dit specifieke geval het niet kan.

Hanne.
01-11-2011 om 15:51
Gesprek aan gaan.
"Wat fout gaat had ik moeten vertellen of moet ik niet zo zwaar aan tillen"
Volgens mij ziet die moeder het heel goed, óf je vindt wat er gebeurt belangrijk en dus meld/vertel je dat, óf je vindt het niet belangrijk en dan laat je het voor wat het is.
Op basis van je 2e berichtje zou ik overigens ook niet enthousiast zijn over de oppas. En dan niet over dat ze de deur uit gaat, maar over dat ze dat 'zonder nadenken' doet. Daar zou ik het gesprek over aan gaan, met de oppas wel te verstaan, niet met de moeder.

Jade
02-11-2011 om 13:25
Duidelijker zijn....
Geen idee of je nou duidelijke afspraken hebt gemaakt met haar of niet, maar zij ziet de beren op de weg niet die jij wel ziet (terecht overigens). Ben je van tevoren duidelijk geweest in wat je nou van een oppas wilt??
Ik zou toch eens een goed gesprek met haar aangaan, duidelijk aangeven wat je van haar verwacht en lukt dat niet dan een andere oppas zoeken.

sidneysheldon
03-11-2011 om 20:57
Nee
ik vind het erg raar dat je oppas zonder het tegen jou te zeggen met de kleintjes naar de supermarkt is gegaan en het later ook niet tegen jou heeft gezegd. Vooral gezien de leeftijd van de kleintjes. Het is misschien makkelijkheid geweest, en niet kwaadbedoeld, maar het zou mij niet lekker zitten. Ik begrijp wel hoe je je voelt hoor! denk dat het het vervelendste is dat ze het niet heeft gezegd. Je wilt toch weten waar je kinderen zijn vooral op die leeftijd.
Ik verbaas me erover dat de meeste reacties toch wel aangeven dat het moet kunnen, ik vind dat ze het eerst had moeten vragen of zeggen. Dan kan je zelf aangeven of je het wilt of niet.