Omgaan met boosheid na beeindigen relatie
Ik heb een jaar lang een relatie gehad. Drie maanden geleden werd ik plotseling geconfronteerd met het feit dat hij in zijn geboorteland getrouwd bleek te zijn. Zijn vrouw is inmiddels in Nederland gearriveerd. Als gevolg daarvan hebben wij onze relatie noodgedwongen moeten beeindigen.
Onlangs is hij samen met zijn vrouw in mijn woonplaats komen wonen. Het voelt als een messteek in mijn rug; ik heb hem gesmeekt hier weg te blijven.
Ik voel me vernederd en gekwetst, maar vooral boos. Door deze boosheid krijg ik last van lichamelijke klachten. Heeft er iemand een goede remedie tegen deze boosheid? Ik voel dat deze (ingehouden) boosheid niet goed voor me is, maar heb niet het vermogen dit gevoel uit mijn lichaam te verbannen.
Ik ben dus op zoek naar tips om te kunnen omgaan met mijn gevoel van boosheid. Geen veroordelingen of meningen a.u.b. Het verhaal is al ingewikkeld genoeg.
Sterkte
Ik wil je eigenlijk alleen maar sterkte toewensen, ik me wel voorstellen dat je je boos voelt. Het lijkt me een goed begin om het van je af te schrijven. Desnoods in een brief die je daarna verbrandt of zo iets. Of heb je iemand tegen wie je je verhaal kan vertellen?
Verstuurd met de Ouders Online iPad app.
Haptonomie?
Hoi,
Wat een vervelende situatie, sterkte.
Ik ken iemand die met vergelijkbare gevoelens, heel erg goed geholpen is door een haptonome. http://www.allehaptonomen.nl/Haptonoom-wat.htm
Ik weet niet of dat wat voor je is, maar ik moest er aan denken toen ik je berichtje las. Vooral omdat je schrijft dat je worstelt met de lichamelijke gevolgen van je emotie.
Je hebt recht op deze boosheid
Lieve Nausicaa, je bent ontzettend belazerd en het is volkomen terecht dat je boos bent. Ik denk dat je al op de helft bent als je deze boosheid accepteert in plaats van hopen dat het nare gevoel gauw weg gaat.
Je vraagt hoe je ermee om kunt gaan. Haptonomie is een manier, maar een hele zachte. Misschien past het beter bij je om te gaan boksen of hardlopen, sportschool oid en het er met veel energie uit te gooien. Thuis een kussen bewerken is ook een goed begin. Ik denk dat als je iets zoekt waar kracht aan te pas komt je eerder op het punt komt dat je weer vol zelfvertrouwen en met opgeheven hoofd door het leven gaat. Verleg je fysieke en mentale grenzen en je gaat je weer sterk voelen. Op wie ben je boos? Op hem of op jezelf? Dit maakt natuurlijk ook uit in wat helpt om er mee om te gaan.
Veel sterkte.
Kan allemaal, plus..
Haptonomie en (kick)boksen sluiten elkaar gelukkig niet uit. Dat kan je beiden goed naast elkaar of in elkaars verlengde doen. Wat daar ook goed bij kan, is een gezellige avond met je vriendinnen afspreken en de beste wraak verzinnen die je kan bedenken. Alles kan en mag, op papier (of in je gedachten). Dat helpt bij mij heel goed. Niet om perse uit te voeren (alhoewel 
sommige bedenksels zijn bijna te geestig) want zoals de Engelsen zeggen "revenge is best served as a cold dish". En als de wraak eenmaal koud genoeg is, is de noodzaak vaak ook allang weg. Wat een opluchting. Maar het is garantie voor een avondje lol met veel napret.
Meppen/slaan
Ik zou ook zeggen, accepteer die boosheid. Je hebt er het volle recht toe...Ga iets doen waarbij je moet meppen/slaan en neem je bij voorbaar al voor dat élke klap voor hem en tegen hem is.
groeten albana
Boosheid de baas.
Allemaal bedankt voor jullie reacties! Op het toppunt van mijn boosheid heeft mijn dochter me de ogen geopend. Zij was teleurgesteld in haar doorgaans zo sterke moeder, die op dat moment zo vol wraakgevoelens zat. Ik heb een gesprek met mijn ex gehad, wat heeft geholpen. Ik haat hem niet, maar vergeef hem niet wat hij me heeft aangedaan. In 'gun' hem de pijn die ook in mij zit; voor hem betekent dat de pijn van het schuldgevoel naar mij toe.
Grappig dat werd geopperd dat ik misschien moest gaan hardlopen of boksen; dat was ook het eerste wat in mij opkwam. Als ik nu nog in mijn boze fase zat, had ik dat misschien wel gedaan. Nu is de storm in mij geluwd en ga ik verder, met opgeheven hoofd.
Knap, nausicaa!
Wat goed van jou en je dochter! Je boosheid lijkt me heel gerechtvaardigd, maar ik heb wel eens gelezen: de beste wraak is vergeving (met mijn eigen toevoeging dat je dat niet aan die ander hoeft te vertellen...)
Ik vind het knap van je!
Petje af, dame!
groetjes,
Jons
Gefeliciteerd, nausicaa
Spoel het van je af als je mythische naamgenote op het strand (die toen trouwens de aantrekkelijke en charmante Odysseus opviste, dus je weet maar nooit).
Ik moest door je opmerking over pijn aan dat nummer van Randy Newman denken: I just want you to hurt like I do.
Liefdesverdriet in een notendop.
