Omgang met andere geslacht

Het ligt eraan...

ik heb jarenlang in de ICT-sector gewerkt. Vaak als enige vrouw. De meeste van mijn collega's spraken vooral over aandelen en lease-auto's (of computernetwerken). Ik hou van meer intellectuele mannen die van kunst en literatuur houden.

Verliefd ben ik er nooit geworden. Maar eerlijk is eerlijk. Het was wel leuk om zoveel mannelijke aandacht te krijgen. Ik was toch wel een beetje de 'queen bee'.

Nee

Veel met mannen samengewerkt, maar ik ben nogal monogaam ingesteld. Als ik een partner heb, dan sta ik echt niet open voor verliefdheden. Is dus ook niet gebeurd sinds ik met mijn man samen ben (nu iets van 10jr).

Tja

Wat is veel? Bij ons op het werk is de verhouding man/vrouw ongeveer 70/30. De meeste vrouwen zijn (dan ook) niet van het type meisjemeisje. Er zijn aardig wat stellen, en zo nu en dan ook wel eens scheidingen veroorzaakt door romantische interacties op het werk. Ik denk dat je er niet aan ontkomt dat er wel eens een vonk overslaat als je samenwerkt. Aan de andere kant heb ik collega's (m) met wie ik al jaren veel samenwerk, zonder enige romantische bijbedoelingen.

Queen bee?

Nou, dan zijn het bij mij horken. Het komt regelmatig voor dat ik als enige vrouw tussen 15 mannen vergader, maar van extra galantheid heb ik nooit iets gemerkt.

Vic

Wij worden op handen gedragen.

Maar dan vooral door de collega's waarmee ik niet op gelijkwaardig niveau sta. De meeste van mijn directe collega's behandelen mij ook als just-one-of-the-guys.

Overigens vind ik dat verder ook prima. Ik zou niet willen dat het het werk beinvloed.

En ik...

werk in de zorg. Ik heb maar enkele mannelijke collega's. Een daarvan is zo populair dat het bij iedere binnenkomende stagiaire een kwestie van tijd is, voordat ze verliefd op hem zijn...
Hij kan bij heel wat mensen op een of andere manier heel wat poptjes breken.. Heel handig! (voor hem)

Hoe hoger hoe arroganter

Hier is het ook 50-50, maar degene waar ik het meest mee te maken heb zijn mannen. De collega's uit het magazijn en de werkplaats zijn allemaal heel lief en staan altijd voor me klaar. Het kantoorpersoneel is heel anders. Mijn directe collega's zijn ook mannen en we delen een keuken. De directeur weet me altijd te vinden als het een bende is (we hebben allemaal een week keukendienst). Laatst had ik het zo gehad dat ik riep "alleen maar omdat ik tieten heb, moet ik altijd de keuken opruimen!". Waarop mijn collega zei "Jouw buurman heeft toch ook tieten, hij kan ook wel wat doen" (hij is wat corpulent).

Voor de rest zijn affaires hier schering en inslag en de sappigste roddels vliegen je om de oren.

Nauw met de mannen

Ik heb een baan in een vrouwenbolwerk waar ik als een van de weinigen nauw samenwerk met de weinige mannen die er zijn. Dit gaat om verschillende sectoren in een zorginstelling, ik werk samen met de kok's, de i.c.t-ers, de administratie, leidinggevenden, t.d,. en tot overmaat van ramp is mijn naaste collega ook nog man. Ongeveer 80% met mannen dus en alleen de zorg zijn de dames, maar daar werk ik veel minder mee samen.
Ik ben nooit verliefd op de 'mannen' het zijn mijn collega's, ik moet ermee samenwerken! Ik moet er niet aan dénken! Ik zou er ook niet meer door kunnen werken....De mannen dragen mij op handen....daar kan ik niks van zeggen, hoewel ze wel eens de neiging hebben om mij als 'meisje dat nergens van weet' af te schilderen (dan gaat het bijna altijd om technische dingen of i.c.t dingen) maar als ze eenmaal kennen gaat dat wel over.
Het rare is wel dat ik wel eens 'last' heb van ander personeel dat verliefd is op 'mijn mannen' (dit is een vast geintje op mijn werk,de mannen zijn van 'mij'). Die draaien dan continu om hen heen met domme doorzichtige smoesjes en dat kan ik errug irritant vinden. Ik kan er slecht tegen. Ook doorzichtige opmerkingen of pogingen tot verleiden werken mij erg op de zenuwen. Ik heb namelijk hélemaal geen behoefte om daar getuige van te zijn. En soms vind ik het ook beschamend, wetend dat een collega getrouwd is ofzo en dan zwermt er een vrouwelijk personeelslid omheen, bah! Als ik er wat ronduit van zeg (tegen de vrouwelijke verleidster) ben ik jaloers...dat ik dat niet ben en gewoon fatsoenlijk wil werken zonder dat gedoe er tussendoor gaat er bij die verliefde dames niet in. Als ik de mannen er wat van zeg zijn ze meestal stomverbaasd dát de dame in kwestie wat van hen wil,ze merken het 9 van de 10 keer niet eens en dan heb ik weer spijt dat ik het gezegd heb want nu zijn ze ervan op de hoogte en maken er misschien gebruik van....Dus dat werkt ook niet. De enige manier die werkt is bot zeggen dat we er nu geen tijd voor hebben en vragen of ze als ik vrij ben terug kunnen komen. De dames snappen dit wel (dodelijke blikken)en de mannen niet en die vragen alleen maar waarom ik zo bot doe (nou we zijn toch druk? Ik wil het af hebben...)
Ik heb zelfs van dichtbij kunnen toezien hoe iemand een getrouwde mannelijke collega het hoofd op hol bracht en een relatie begon met hem. Terwijl ik het allang wist biechte mannelijke collega mij zijn stupiditeit op en zijn ellende hoe hij dat nou kon laten gebeuren...
Die dame heb ik gezegd dat als ik ooit nog zou merken dat er op het werk geflirt en overdreven verleid werd ik naar onze leidinggevende zou stappen. Ik wil er gewoonweg geen last van hebben en het al helemaal niet weten of hoeven toe te kijken.
Diezelfde dame is trouwens ontslagen omdat ze in het schoonmaakhok tijdens werktijd met weer een ander betrapt werd. Dus daar heb ik geen last meer van.
Ik moet wel zeggen dat ik na die toestand wat radicaler ben geworden in verliedheid op het werk.
De mannen zelf worden denk ik ook niet verliefd op mij,ik ben hun 'maatje' waar ze op gelijkwaardig niveau mee kunnen samenwerken, 1 van hen. Zoiets.
Ik denk dat ze meestal niet eens meer zien dat ik een vrouw ben. O.ja voor de 'vrouwelijke touch' weten ze me meestal wel te vinden (hoe maak je bepaalde apparatuur gebruiksvriendelijk en hoe richten we het buffet in etc.)
groeten albana

Ja, je moet je extra bewijzen

dat je iets technisch kan ook al ben je een vrouw. Wat dat betreft zijn Nederlandse mannen een stelletje achterlijke X^&%$-ers. Ik heb de meest stomme opmerkingen gekregen. Bijv. vroeg iemand een keer aan me toen ik voor een wiskunde-examen aan het studeren was: 'Kun je dat wel? Is dat niet te moeilijk voor je?'

Ik heb een keer een vrijgezelle vrouwelijke collega gehad die schandalig met al die mannen flirtte. Ze had een keer een vrouwen-saunadag georganiseerd waarbij ze mij en de twee secretaresses had uitgenodigd. Toen ik een grapje maakte in de lunchruimte over haar geflirt sloeg ze met haar vuist op tafel en brulde zo wat door de zaal dat ik mijn woorden moest herhalen. Allerlei mensen draaiden zich geschrokken om en de sfeer was daarna helemaal verpest.

2 keer mee gemaakt

De eerste keer wekte ik als enige vrouw tussen ruim 100 mannen. Ik heb toen heel wat opmerkingen naar mijn hoofd gehad. Ik lachte erom en trok me er eigenlijk weinig van aan. Heb er wel goed gewerkt eigenlijk, en na mij werden er meer vrouwen aangenomen . Het was technisch werk wat ik deed, was uitzendkracht en soldeerde kabels voor onderzoek naar aardolie en aardgas. Was eigenlijk aangenomen als landmeter.

De tweede keer was bij een ingenieursbureau, en waren ook meer mannen dan vrouwen op de afdeling. Ik had niet het idee dat ik me nu meer hoefde te bewijzen. Wel was het vaak zo als er koffie gehaald moest worden zem ij aankeken.................

Ik heb ook ooit op de autosloop de banden van onze auto verwisseld, dat is lachen, zie je al die mannen die daar rondlopen kijken van heeeeeeeee een vrouw die dat doet.....

Muizemeis

Ach albana

Waarom zo zuur?

Heb je ooit al eens geprobeerd om het af te doen met een grapje naar je jagende vrouwende collega's? Dan komt de boodschap ook over en heb jij er op zijn ook nog een lolletje om...

Herken het fenomeen trouwens wel. Sommige mensen (mannen en vrouwen) zijn gewoon wanhopig op zoek.

5% vrouw

Hier dus ook overwegend mannen (aantal medew 70). Ik was de tweede dame en ik heb wel eea veranderd. De eerste dame vond/vindt het nl geweldig om koffie te halen, etc. Zelf heb ik daar een gruwelijke hekel aan. Dat was al gauw duidelijk. Als de eerste dame er niet is, dan moeten "ze" zelf koffie halen. Hoeven ze mij echt niet aan te kijken.
Verder laat ik het queen bee gebeuren lekker over me heen komen als het zo uitkomt. Vind het ook best leuk als ze een opmerking maken/complimentje geven over mijn mooie panties.
En tijdens de lunch zijn er altijd 4 onderwerpen: auto's, voetbal, vrouwen en .... Tja, echt creatief zijn ze niet.
Groetjes, Mover

Bedrijven

Ik ben regelmatig op pad, bedrijven bezoeken om computer/netwerkproblemen op te lossen. Het komt best vaak voor dat "men" het niet vertrouwt. Ik, vrouw en 45+, en dan moeten ze hun systeem toevertrouwen aan mij?! Als ik voor de eerste maal bij een bedrijf kom moet ik bij 90% van de bedrijven toch minimaal uitleggen hoe ik in de ict terecht gekomen ben, hoelang ik dit werk al doe, welke opleiding ik heb gevolgd (mijn verder allemaal mannelijke collega's hoeven zelden tekst en uitleg te geven). Bij zo'n 70% van de bedrijven gaan ze zo'n beetje alles controleren wat ik doe en over m'n schouder meekijken 'T komt voor dat er iemand m'n baas gaat bellen om navraag te doen. 'T komt ook voor, gelukkig zelden, dat ik domweg weggestuurd word. Gelukkig word ik gesteund door mijn collega's en baas, die behandelen mij niet anders.

Vroeger

Ik heb vroeger kort verkering gehad met een collega, man wat was ik verliefd en wat was ik verdrietig toen het weer uit was en hem dagelijks zag. Met een andere collega is het mild gezegd wat uit de hand gelopen en vonden we het beiden toch een beetje gênant om weer gewoon bij elkaar aan te schuiven op kantoor. Ik vind het om eerlijk te zijn geen aanrader, of je moet vrij onverschillig in het leven staan en de persoon in kwestie gewoon weer lachend onder ogen kunnen en willen komen en de blikken en opmerkingen van collega's kunnen negeren.
Op mijn huidige werk broeit er wel eens wat heb ik het idee, maar omdat ik niet van alles op de hoogte gehouden wordt van het wel en wee van de jongere collega's zal mij ook wel eens wat ontgaan. Bij de oudere collega's heb ik niet de indruk dat er veel geflirt wordt of dat er iets serieus opbloeit, behalve twee van de staf, die het zo angstvallig verborgen houden dat het inmiddels een algemeen geheim is geworden. Mijn indruk is dat het bij ons op het werk allemaal wel meevalt, op een enkel akkefietje na.
Man en ik zijn collega's. Het lijkt me op de een of andere manier best geinig om ons eens 'onbetamelijk' te gedragen op het werk. Uitgebreid zoenen of zo in de buurt van mensen die nog niet door hebben dat we getrouwd zijn. Ik zou het niet eens durven en ik ben veel te braaf om dat te doen hoor, dus dit gaat nooit gebeuren)

@job

Zonder de romantiek van de liefde is het leven leeg. Gelukkig zijn er oneindig veel manieren waarop je verwikkeld kan raken in een romance. Als je van plan bent een werkplek op te zoeken waar je een grotere kans hebt de man van jouw dromen aan de haak te slaan, dan zou ik rekening houden met het volgende. Het kan ideaal zijn om 1 op 1 samen te werken met iemand op wie je verliefd ben. Zodra er derden bij komen kijken, wordt het moeilijker!