Ongemakkelijk: Wel uitgenodigd worden, maar niet uitnodigen
Mijn dochter is binnenkort jarig en nodigt dan veel vrienden, maar ook familie uit. Hier valt mijn zus en haar gezin ook onder. Nu kreeg ik gisteren van mijn zus een berichtje of ik aan mijn dochter wilde vragen om haar niet meer uit te nodigen. Mijn zus vindt het namelijk ongemakkelijk omdat zijzelf haar verjaardag alleen met haar gezin, onze ouders en mij viert en niet met alle nichtjes en neefjes erbij want dat kan ze niet aan. En omdat mijn dochter haar uitnodigt voelt ze zich nu onbeschoft omdat ze mijn dochter niet uitnodigt voor haar verjaardag. Toen ik had voorgesteld dat ze de uitnodiging gewoon kon afslaan of dat ze alleen haar man en kinderen liet gaan vond ze dit te asociaal. Daarnaast vindt zus het te ongemakkelijk om met dochter hierover in gesprek te gaan, dus vraagt ze het aan mij. Maar wat moet ik hiermee? Als ze niet wil komen dan, dan komt ze niet. Ik snap niet waarom mijn zus het zo moeilijk maakt en waarom ik als tussenluik dien.
Wat een zeurkous je zus, sorry maar ik kan niks met dit soort mensen.
Mijn oudere nicht nodigt mij ook uit voor haar verjaardag maar ik nodig haar ook niet uit op mijn verjaardag temeer ik mijn verjaardag altijd klein vier, moeder en schoonouders en daarna uiteten met ons eigen gezin.
Ik ga dan toch ook niet mijn schoonzus een berichtje sturen dat haar dochter mij niet meer moet uitnodigen.
Ik zou er geeneens verder op reageren en anders moet ze dit zelf zeggen aan je dochter als het haar zo ontzettend hoog zit.
Hoe oud is je dochter? Hier ook een zus die mij steeds als tussenpersoon benaderde. Als ze bijvoorbeeld één van mijn kinderen appte en die reageerde niet dan kreeg ik dat te horen. Vanaf dat de kinderen zo'n jaar of 16 zijn reageer ik daar standaard op met: daar ga ik niet meer over, dus dit moet je met xx zelf opnemen. Dat zou ik in jouw geval ook aanraden
Volgend jaar zeg je tegen dochter: nodig je tante maar niet uit, want zij voelt zich dan schuldig, omdat ze zelf niet zoveel neefjes en nichtjes kan uitnodigen.
Of je maakt er een heel spinsel van met allerlei gedachtes en theorieën over je zus; met de mogelijkheid dat het eindigt in een conflict, waarvan niemand meer weet waarover het gaat.
@Ingrid18, nou, dat is meteen wel heel negatief geframed zeg. TO schrijft toch dat zus zich onbeschoft voelt, er zal dus wel forse schaamte spelen (ze kan het niet aan om de verjaardag in groter verband te vieren, zoals haar zus en familieleden wel doen). Waarom dan meteen zo lelijk doen? Lijkt erop dat zus behoefte heeft aan wat geruststelling 'Ja Fanny, we weten toch dat het veel voor je is, maar we vinden het fijn jou erbij te hebben, dochter ook. Geen reden om je bezwaard te voelen. En als het niet lukt, even goede vrienden!'
Heeft toch niks met zeurkous zijn te maken, maar met de angst dat anderen vinden dat je wel neemt maar niet geeft.
Mugs schreef op 10-12-2025 om 09:14:
Hoe oud is je dochter? Hier ook een zus die mij steeds als tussenpersoon benaderde. Als ze bijvoorbeeld één van mijn kinderen appte en die reageerde niet dan kreeg ik dat te horen. Vanaf dat de kinderen zo'n jaar of 16 zijn reageer ik daar standaard op met: daar ga ik niet meer over, dus dit moet je met xx zelf opnemen. Dat zou ik in jouw geval ook aanraden
Dochter wordt 22. Daarom vind ik het ook raar dat ik als tussenluik moet dienen.
Levina123 schreef op 10-12-2025 om 09:20:
@Ingrid18, nou, dat is meteen wel heel negatief geframed zeg. TO schrijft toch dat zus zich onbeschoft voelt, er zal dus wel forse schaamte spelen (ze kan het niet aan om de verjaardag in groter verband te vieren, zoals haar zus en familieleden wel doen). Waarom dan meteen zo lelijk doen? Lijkt erop dat zus behoefte heeft aan wat geruststelling 'Ja Fanny, we weten toch dat het veel voor je is, maar we vinden het fijn jou erbij te hebben, dochter ook. Geen reden om je bezwaard te voelen. En als het niet lukt, even goede vrienden!'
Heeft toch niks met zeurkous zijn te maken, maar met de angst dat anderen vinden dat je wel neemt maar niet geeft.
Dit ik weet niet wat er bij zus speelt. Maar dit klinkt niet als iemand die bewust moeilijk wilt doen, maar het erg moeilijk heeft met zichzelf. Ze wilt niemand (in dit geval haar nichtje) kwetsen en een kat in het nauw maakt rare sprongen. Je dochter is volwassen, hoe is haar band met haar tante? Kan ze anders tante zelf niet even bellen en op het hart drukken dat het niet de basisschool is waar er ruzie ontstaat omdat je geen uitnodiging terugkreeg en ze haar graag erbij heeft ook al " mag " ze niet op haar feestje zijn.
Wil je dochter ook naar die de verjaardag van je zus? Want als dochter graag zou willen, maar dat kan blijkbaar niet om wat voor reden dan ook, dan zou ik tegen zus zeggen dat zij en dochter samen iets met zn tweeen kunnen doen terwijze van verjaardagen vieren.
Ik zou dit je dochter gezien haar leeftijd ook zelf met haar tante laten regelen. Je kunt wel met je dochter bespreken waar haar tante mee zit. En dan kunnen ze het erover hebben. Waarschijnlijk vindt je dochter het helemaal niet erg, want ze mag al jaren niet naar de verjaardag van tante en toch nodigt ze haar uit bij zichzelf, blijkbaar omdat ze tante er toch graag bij heeft.
Tenzij er sprake is van duidelijke psychische problematiek bij zus zou ik zus meegeven dat ze dit, als ze dit nodig vindt, prima met dochter zelf kan opnemen. Ze is een grote meid (je zus; je dochter trouwens ook). En er inderdaad nog even bij zeggen dat ze uiteraard niet verplicht is op een uitnodiging in te gaan.
Waarom haar ongemak jouw huiswerk zou moeten worden, snap ik ook niet zo goed.
Ik denk dat mijn zus het ziet als een enorme faux pas om mijn dochter niet terug uit te nodigen en dat ze een uitweg zoekt. Ze komt als ze uitgenodigd wordt wel bij mijn dochter over de vloer en dat lijkt altijd erg gezellig en ik zie ook dat mijn dochter geniet van haar tante. Dus ik weet niet of ik het wel aan dochter kan vragen of ze mijn zus niet wil uitnodigen. Er is totaal niks aan de hand. Maar ben bang als ik mij er in ga mengen ik een soort van doos van Pandora open. Mijn zus is zo gevoelig voor dit soort dingen.
Ik zou zus zelf geruststellen. Dat ze gewoon welkom is, omdat dochter haar altijd uitnodigt en dat er begrip is voor het feit dat ze het zelf klein houdt, omdat ze een huis vol niet aankan. Waarschijnlijk is dat gewoon voldoende.
