Planningsissue partner
We hebben best een intensief gezinsleven. 1 zoon met adhd, astma en sinds kort vaste klant bij de orthondontist. Andere zoon heeft wat extra aansturing nodig met motoriek, met spraak, met aandacht. Zelf heb ik de nodige bagage en doe vrij veel moeite ons leven zo klein mogelijk te houden. Alles loopt, we werken allebei, hebben oppas aan huis en een werkster. We hebben allebei voldoende vrije tijd en geven elkaar ruimte om leuke dingen te doen. We doen ook allebei graag dingen met de kinderen. Zelf trek ik de zorg voor de jongens erg naar me toe, ik heb moeite dat aan hem over te laten. Man wil ook graag bijdragen en probeert dat te doen. Maar, hij kan niet plannen. Hij wil ook niet weten dat hij dat niet kan, net als ik kan hij niet tegen kritiek. En ik durf het niet te geven, want ik moet al blij zijn dat hij dingen wil regelen.
En dus loopt het niet lekker. Van de oppas hoor ik dat de kinderen met de auto waren, dat ze vrijdag extra komt oppassen. Op woensdagavond wordt ik gevraagd of ik de volgende ochtend kan inspringen, omdat hij besloten heeft om een vergadering bij te wonen waardoor hij niet met zoon naar de ortho kan. Terwijl hij dat zelf zo heeft gepland omdat hij wil bijdragen. Dat ie een soort baan heeft waardoor hij dit soort dingen gewoon niet kan inplannen, dat wil ie niet weten. Hij doet eigenlijk maar wat. Lijkt wel wat op onze jongste, die heeft ook een planningsissue. Hij wil dus wel, hij kan het ook prima, maar hij kan niet plannen. Hoe kan ik hem helpen? Zou het helpen het los te laten, zelf duidelijk te zijn. Een vast schema aan te houden en alle afwijkingen niet te tolereren (omdat het geheid anders loopt en dat willen we voorkomen omdat er sowieso al veel anders loopt). Hoe doen andere partners dat? Kalender-achtige opties lijken niet te werken, communiceren is eigenlijk ook een probleem. En ik word zo moe van die halfbakken pogingen structuur aan te brengen. het liefste trek ik alles naar me toe, ten koste van mezelf.... Dan zeg ik mijn baan op en ga ik alles regelen. Wat natuurlijk niet handig is, daar wordt ons gezin niet gelukkiger van. Heeft iemand een idee, iets wat wij over het hoofd zien?
Vast duizend maal dank!
Dingen niet te vast leggen
Daarmee bedoel ik dat je niet de afspraak heb dat hij standaard mee gaat naar de ortho. Maar gewoon het weekend de afspraken van de komende week doornemen en dan kijken wie welk ding op zich neemt.
Ja, soepelheid.
En ik denk aan jouw geval (maar dat is tegen heilige Ouders Online-huisjes schoppen) dat je je misschien moet opstellen als coördinator en hem meer moet zien als een soort medewerker die aangestuurd moet worden. Wel heel tactisch brengen natuurlijk en misschien ook niet in zoveel woorden zeggen dat er een wijziging in de hiërarchie is. De suggestie van Yvonne is goed.
Zeg........
Heeft jouw man niet ook ADHD of een aanverwant iets? Hij klinkt behalve slecht in planning ook nogal impulsief?
Maar goed dat terzijde. Ik zou duidelijke afspraken maken over hoe hij iets afzegt. Het kan niet zo zijn dat hij toezegt naar een vergadering te gaan terwijl hij de orthodontistenafspraak nog niet met jou besproken heeft. Dat zou ik niet pikken.
Dus inderdaad; voor jullie allemaal is het fijn als de planning wat duidelijker is. Een gezinsplanbord: is dat wat?
Zo weet zoon ook direct wie er wat met hem gaat doen. Voor onze zoon is dta in elk geval vaak wel belangrijk om te weten.
En man moet echt zijn verantwoording nemen. Overtuig hem ervan dat hij echt de vader is en er niet zonder meer vanuit kan gaan dat jij iets overneemt als hij besluit niet te komen!
Er is nog een optie...
'Dat ie een soort baan heeft waardoor hij dit soort dingen gewoon niet kan inplannen, dat wil ie niet weten. Hij doet eigenlijk maar wat.'
Volgens mij lijkt hij op mijn man: kan geen 'nee' zeggen. Het is niet kwaad bedoeld.
Je hoeft niet je baan op te zeggen, ik denk dat je nog een derde persoon moet inschakelen die wat betrouwbaarder is. Kost je natuurlijk geld, maar je baan opzeggen kost op de lange duur waarschijnlijk nog meer.
Ook soepeler
Wij gaan er ook soepeler mee om. Niks plannen, gewoon 1,2 dagen van tevoren kijken wie het makkelijkste mee kan....Kan niemand mee gaat kind alleen of met oppas. (dat kan ook, een otho is niet zo ingrijpend dat er altijd iemand mee moet...soms is het alleen standaard poetsen en nieuwe blokjes).
Wij hebben beiden een baan waarbij we soms wel en soms niet mee kunnen. We noteren beiden wanneer dochters wat hebben waarbij we mee moéten. En 'proberen' het vrij te houden, de dag op het werk zo te plannen dat we er even tussenuit kunnen. Kan dat niet dan zeggen we het de ander, die zet er (áls dat het geval is) een uitroepteken bij (dat betekent da
Ging even wat mis...
Hier dus het vervolg:
Dat uitroepteken betekent dat het moét. En als bij de ander daar wat tussenloopt (vergadering b.v.) dan overleggen we en vragen desnoods opa of oma of de oppas.
Of we verzetten de afspraak. Bij ons is meestal de week ervoor duidelijk of we kunnen. Een paar dagen ervoor (meestal op zondag) nemen we even de week door. Jij gaat dan en dan mee met die en ik met die naar dat. Ter controle. Omdat we het beide noteren en beiden proberen het zodanig 'vrij' te houden dat we ook mee kunnen is de kans een stuk groter dat het 1 van ons ook lukt.
Als je al vaste afspraken maakt en dan de boel al verdeeld is die kans natuurlijk ee stuk kleiner.
Als we beiden kunnen overleggen we gewoon (op die zondag)en is het meestal diegene die het 'minste' naar ons idee is meegeweest de laatste tijd of wie nog de meeste vrije uren heeft ofzo iets. Niet precies gemeten, beetje gokwerk.
Noteert jouw man het wel in z'n werkagenda? Want als hij de date en tijden op het werk niet bij de hand heeft kan hij er ook geen rekening mee houden?
groeten albana
Orthodontist
Albana, daar zeg je zo wat. Ik ging vanaf mijn twaalfde, twee jaar lang. Alleen de eerste keren ging ik met mijn moeder, daarna ging ik altijd zelf, vond ook niet dat er iemand mee moest, zó ingrijpend was het allemaal niet. Moet er wel bij zeggen dat de praktijk op loopafstand van school was en ik was een gewoon, zelfstandig kind. Weet niet of adhd in die zin voor problemen kan zorgen, heb daar te weinig verstand van.
Brunette
Helaas hebben wij met ons zelfstandige kind mogen ervaren dat de behandeltijd een stuk langer is als je niet meegaat als ouder. De orthodentist heeft echt geen haast.
Sinds juni ga ik wel mee en het einde is plotseling in zicht!
Afspraken verschuiven
En wat is er zo vervelend aan afspraken verschuiven??? Doe ortho ziet misschien 100 kinderen op 1 dag, heeft een stoet assistentes en die regelen de afspraken. Als wij er écht niet onderuit kunnen (op werk) bel ik keurig af en zeg ook gewoon dat ik helaas pindakaas géén vrij kan krijgen en man ook niet en of het verzet kan worden of deze keer alleen blokjes en poetsen en de volgende keer controle (zodat we dan wel mee kunnen).
Lijkt me stukken beter dan een overspannen moeder of vader die op een gegeven moment door alle vrije dagen die ze/hij moet nemen amper nog op vakantie kan.
En ook beter dan het nog steeds veelvuldig voorkomen van 'vergeten' afspraken. Of te laat komen...
groeten albana
Of nog beter..........
Als je man mee zou gaan en door omstandigheden op z'n werk niet kan, laat je hém afbellen en verzetten!
groeten albana
