Relatieproblemen door sex...

Relatietherapie

lijkt me hier het enige juiste antwoord.
Sterkte.

Ik schrik hier echt van

De belangrijkste vraag is: wil je nog verder met hem?
Ik denk dat je je dat eerst heel goed moet afvragen Pas als je die vraag positief beantwoord hebt kun je aan therapie beginnen, relatietherapie of individueel. Het zal je veel energie en tranen gaan kosten om hier samen doorheen te komen.
Ik schrik van je verhaal want het is echt heel heftig. Ik verwacht niet dat je er zonder hulp uitkomt (overigens ook niet als je besluit alleen verder te gaan). Begin bij je huisarts en vertel hem dit verhaal en vraag hem om hulp.
Veel sterkte.

Ik bedoelde met mijn vraag ook....

..hoe om te gaan met het sexuele stuk. Ik kan zijn gechagerijn als het niet gebeurt gewoon niet meer aan. Hij wil nog altijd elke dag, en laat na een dag of drie in zijn hele houding voelen dat het weer moet, en ik word ziek van elke avond weer die verwachtingen en de teleurstelling waar hij me mee belast als ik weer nee zeg. En de verslagenheid als ik nee blijf zeggen. Hij moet achteruit. Ver achteruit. Maar dat kan hij niet. Dan twijfelt hij of ik nog wel van hem hou en wat er mis is met hem en gaat hij trillend en bevend naar zijn werk, omdat ik niet genoeg van hem hou en zit ik een hele dag in spanning of hij het wel redt. Want ik wil niet dat hij ziek thuis komt, alsjeblieft niet. Als hij een paar dagen wel rustig doet, dan kan ik soms opeens weer knuffelen, maar dat wordt gezien als uitnodiging voor meer. En als ik opeens wel zin heb, dan is dat voor hem een teken dat IK genezen ben en ligt hij de volgende avond weer op me te wachten om me te verwennen. Gatverdamme.

Ik weet dat mijn man een probleem heeft (al is het wat verbeterd), maar mijn vraag is vooral 'wat moet ik ermee en hoe ga ik ermee om.' Ook in de wachttijd voor therapie.

Mijn ex

Ik post even anoniem, want dit is een beetje heikel en persoonlijk punt voor me.

Toen ik puber was ben ik verkracht door een vage kennis. Toen ik een aantal jaar later mijn eerste echte vriend kreeg kon ik geen nee zeggen. Onder het mom van als ik geen nee zeg, kan ik ook niet verkracht worden. Dit was aardig onbewust natuurlijk. Na vele jaren is er bij mij iets geknapt toen ik een keer er echt als een pop bij lag, het duidelijk was dat ik echt geen zin had, en hij ruw sex met me had, en klaarkwam.

Ik heb het daarna nog geprobeerd, maar ik ben toen alle respect op seksueel gebied voor hem en mezelf verloren. Dit zijn zulke ingrijpende gebeurtenissen, dat het heel moeilijk is om met dezelfde sekspartner er weer uit te komen. Je moet er volgens mij echt beide 200 procent achter staan om het te laten lukken, en dan nog is het met vallen en opstaan.

Uiteindelijk heb ik de relatie dus verbroken, en ben bij mijn volgende vriend heel open en eerlijk geweest over alles. We zijn nu ondertussen al 5 jaar getrouwd en hebben een fijn seksleven.

Ik weet dus niet of het je gaat lukken, maar het is normaal dat je je vernederd en misbruikt voelt. Hij heeft jouw grenzen niet gezien, en is er als een trein overheengewalst. En jij hebt het laten gebeuren, wat ook heel wat verwerking zal kosten. Heel veel sterkte!

Geen sex tegen je wil

En het lijkt mij dat hij daar begrip voor op kan (moet) brengen. Het is geen drammend klein kind, het gaat hier om een volwassen man, die zich duidelijk misdragen heeft. Jij had misschien eerder Nee moeten zeggen en niet over je grenzen moeten gaan, maar hij had zich niet zo moeten gedragen. Duidelijk maken dat met dit gemok en gedram hij jullie relatie zeker om zeep helpt (wat dat is toch zo?!)

Geen seks

Waarom heb je überhaupt nog seks met hem op dit moment? Ik lees over zijn behoeftes, zijn dwang. Maar helemaal niks over wat jij wil.
Stel je eens voor dat je de aankomende 4? maanden geen seks gaat hebben. Wel knuffelen, wel intimiteit, maar geen seks. Hoe voelt dat?

Een ander geluid

Zelf ben ik nooit zo´n voorstander van therapie en vind dat er op dit forum soms wel erg snel "therapie" wordt geroepen als panacee voor allerlei problemen maar soms lopen de dingen zo uit de hand dat er niets anders op zit. Dus dit keer zeg ik: inderdaad, therapie, dat is niet zo´n slecht idee. Spugen, faken, oef.......

Je zegt: "Hij was zwaar gekwetst en vanuit deze gekwetstheid, die ik tot op de dag van vandaag niet begrijp ...". Dotje, begrijp je echt niet hoe gevoelig het vrouwelijk orgasme ligt bij de moderne man? Toen ik je verhaal las, dacht ik aan de onthutste reactie van vrouwen die hun man betrappen op porno kijken. Ze gaan dan twijfelen aan henzelf, vragen zich af of hun man niet genoeg aan hen heeft. Volgens mij heb je te maken met de mannelijke tegenhanger. Hij zal het idee hebben gehad dat hij als man faalde. Grootte van de piemel, duur en frequentie van de coitus, de vrouw een orgasme weten te bezorgen, het kan een man maken en breken. Een vibrator wordt door mannen vaak als een soort concurrent gezien, als het ding met toestemming wordt gehanteerd is er niet zoveel aan de hand maar als een vrouw er ongevraagd mee aan de slag gaat (en dan ook nog net na een vrijpartij) wordt het wel erg bedreigend. Dit is hoe de meeste mannen het beleven, hoe overdreven het je ook lijkt. Misschien had je destijds beter op een luchtige manier kunnen vragen of hij er bezwaar tegen had dat je het zelf nog even afmaakte en of hij er ter aanmoediging bij wilde blijven, of je had je moeten inhouden en samen een manier moeten bedenken waarop jij beter aan je trekken komt. Maar dat is gepraat achteraf, ik vermeld het alleen omdat het je misschien inzicht geeft in hoe het zo uit de hand heeft kunnen lopen. Zijn reactie was buitensporig en ik wil zijn gedrag (toen en daarna) niet goedpraten maar ik hoop dat je beseft dat je actie niet erg tactvol was. Als geen ander weet ik hoe verleidelijk het is de ander alle schuld te geven maar als je je eigen aandeel erkent, hoe klein ook, dan krijg je grip op het probleem omdat je niet totaal bent overgeleverd aan de nukken en welwillendheid van de ander. Hoe is het met zijn zelfvertrouwen in het algemeen?

Wat voor vernederende dingen heeft hij gezegd? Dat je te geil bent? Dat je te langzaam klaarkomt? Of dingen die er niets mee te maken hebben, bijvoorbeeld dat je lelijk bent ofzo. Zelf heb ik vorig jaar ook dingen te horen gekregen die voor enige remmingen hebben gezorgd bij de seks maar zo dramatisch als bij jou is het bij lange na niet, wij redden het wel zonder therapie. Ook ben ik nieuwsgierig hoe lang jullie al iets met elkaar hadden toen het fatale voorval plaatsvond en hoeveel tijd er daarna is verstreken.

Andere mogelijkheid

Als jullie beiden bereid zijn dit in therapie te bespreken, zou ik een psychotherapeut aanraden met een specialisatie in de seksuologie. Meer informatie kun je bijvoorbeeld bij de Nederlandse Vereniging voor Seksuologie krijgen:
http://www.nvvs.info/index.php

Mishandeling

"Die man heeft haar emotioneel en fysiek (blaren, ontstekingen, spugen van pure walging....)" Hierachter hoort nog het woord "mishandeld".
Hij heeft haar kapot gemaakt op sexueel gebied. Is dat ok?

Gr. Poezie.

Ik ook

Lieve Dotje, ik heb meegemaakt waar jij nu doorheen gaat. Ik ben nu al een paar jaar gescheiden en heb net een heftige therapie afgerond om van de trauma's af te komen die mijn ex me bezorgd heeft. Geef jezelf niet de schuld: in een relatie met machtsongelijkheid en emotionele chantage, waarin je man een gevoelloze hork is, moet je wel heel sterk in je schoenen staan om weerstand te bieden, zeker als je dat in je jeugd niet (goed) geleerd hebt.

Een boek dat je echt moet lezen is "het monsterverbond" van Carolien Roodvoets. Zij beschrijft 7 soorten foute mannen, waaronder de seksueel dwingende man. Zij beschrijft precies waar ik ook tegenaan liep: je durft er niet over te praten, het is te prive en intiem, je schaamt je enorm en voelt je zelf slecht. Je blijft je afvragen waarom je het toestaat.
Uiteindelijk realiseer ik me nu dat ik gewoon vreselijk mijn best ben blijven doen, in de hoop dat het ooit beter wordt. Maar die hoop is met dit soort mannen niet realistisch. En al helemaal niet als hij seksverslaafd is. Want een man die in zijn hoofd altijd met seks bezig is, ziet jou niet meer als partner, maar als gebruiksvoorwerp om zijn lusten te bevredigen.

Een citaat uit het boek van Carolien Roodvoet: 'Wanneer een vrouw niet wil vrijen met haar foute echtgenoot is dat geen teken dat er iets mis is met haar. Integendeel: het is een gezonde reactie van haar psyche en haar lichaam, die ze beter niet kan negeren, ook al levert dat nog meer problemen in de relatie op. Alles is immers beter dan je laten verkrachten.'

Leg de schuld niet bij jezelf en ga hulp zoeken Dotje! Als je prive wilt mailen, laat het dan even weten.

Poezie, even wat nuances

Dat Dotje niet naar porno keek, doet er niet toe, het ging me om de emotie die haar actie bij haar losmaakte. Misschien was een betere vergelijking geweest (ook wel eens op fora gelezen): "Mijn man trekt zich af, heeft hij aan mij soms niet genoeg?" Antwoorden op dit soort topics kunne variëren van "Joh, onschuldig gedrag, laat hem maar" tot "Onrespectvol naar jou toe." Aangezien iedereen het heel erg met Dotje eens is wil ik een tegengeluid te laten (en ik wil haar niet aanvallen, heb erg met haar te doen). Zelf ben ik ook een vrouw die lang nodig heeft om klaar te komen en in mijn jonge jaren heb ik ook weleens liggen vingeren als vriend het bed uitstapte. Hij reageerde daar niet zo fel op als de bedgenoot van Dotje, was trouwens ook niet begripvol, hij vond er eenvoudig niets van. Of misschien ook wel, feit is dat ons seksleven na een half jaar als een pudding in elkaar zakte zonder duidelijke aanleiding (voorzover ik weet, toen ons seksleven nog goed was hadden we het nooit over de kwaliteit ervan). Ideaal zijn als een man het zelfbevredigen van zijn vrouw zou oppakken als "goh, wat leuk, ze is aan het nagenieten". Maar zeg eens eerlijk: zou jij het fijn vinden als je net een spetterende vrijpartij achter de rug had waarbij jij wel maar hij niet is klaargekomen, je gaat even naar de wc, of koffie zetten, en als je terugkomt is hij zich aan het aftrekken. Je moet behoorlijk zelfverzekerd zijn om daar relaxed op te kunnen reageren. Zelf zou ik er denk ik niet moeilijk over doen maar het hangt ook af van hoe ik hem aantref en hoe de vrijpartij was verlopen. Misschien was het klaarkomen van Dotje toch al een issue? Hoe goed zij haar seksleven ook vond, misschien vond hij dat wel helemaal niet?

Die man heeft therapie nodig want hij is ziekelijk bezig. Dat ik aan Dotje vraag hoe lang hun seksleven goed is en hoe lang slecht, is om een beter beeld te krijgen van het gebeurde, misschien sla ik de plank wel helemaal mis met mijn mening. Ook de leeftijd van Dotje speelt mee (hoe jonger hoe onzekerder), seksuele ervaringen met andere in het verleden, of er ondanks haar goede seksleven misschien toch ook fricties waren waar nooit over is gepraat... "Schandelijk, het is je eigen lijf" roepen is wel erg gemakkelijk, het riekt naar een feministisch cliché). Nogmaals, ik begrijp Dotje wel en haar man zit absoluut fout, maar als je het probleem benadert als een ongelukkige samenloop van omstandigheden waaruit een negatieve kettingreactie is voortgekomen is er meer hoop dat het goedkomt dan met een houding (even overdreven gesteld) van "ik ben zielig en hij is de grote boosdoener". Als je er zo over denkt, kun je maar beter met hem kappen. Misschien is dat ook wel de beste optie, ik weet het niet.

De visie van sb

SB trekt een parallel tussen de reacties van vrouwen op porno kijkende mannen en de reactie van de man van Dotje op haar masturbatie-act. Ik vind dat een heel nuchtere en bruikbare visie van SB.
In dit allereerste voorval was er dus iets waar de man van Dotje enorm door geschokt werd. Dat hebben sommige vrouwen ook als ze erachter komen dat hun man porno kijkt.
De visie van SB geeft de mogelijkheid om de man van Dotje niet als een totaal ontregelde sexueel dominante onverlaat te zien waar je zo snel mogelijk vanaf moet.
Het is duidelijk dat Dotje en haar man in een actie-reactie patroon verstrikt zijn geraakt wat heel slecht is voor beiden. Man is onzeker en zoekt bevestiging, bij voorkeur sexueel. Dotje wil de lieve vrede bewaren en heeft hem veel te ver over haar grenzen laten gaan. Nu heeft haar lichaam besloten de grens te trekken (vandaar de walging, het kotsen, de infecties e.c.) en krijgt haar man wat hij het meeste vreest: afwijzing.
Anders dan SB denk ik dat je voor dit grondpatroon wel degelijk in therapie moet. Dat red je niet met z'n tweeën.
Dotje, ik vind jouw verhaal heftig. Mijn advies aan jou is om samen in therapie te gaan. Ik zou in de tussentijd aan je man zeggen dat je geen sex wilt. Hij moet leren jouw grens te respecteren. Pas dan is er een mogelijkheid dat hij de liefde krijgt die hij zoekt.
Sterkte!
Issy

Jezelf

Man zal zich zelf moeten behelpen met eigen hand.
Dat leer ik mijn kinderen. Sex is van jezelf, iets prettigs van je lichaam. Alleen als je het beiden prettig vind deel je dit samen.
Het vooroordeel dat vrouwen klaarkomen door de bewegingen van de man is blijkbaar ook nog zeer hardnekkig. Zal een enkeling heus wel lukken maar dat ligt niet echt voor de hand.
Die discussie heug ik me ook al van zoveel jaren terug.

Bevestiging via seks

'Man is onzeker en zoekt bevestiging, bij voorkeur sexueel.'
De man van Dotje kan alleen nog maar bevestiging zoeken via seks. Niet via knuffelen, goede gesprekken, samen op de bank een film kijken, alleen via seks. Heftige seks ook, krijg ik de indruk. Waarom anders blaren en ontstekingen? Deze man heeft dringend therapie nodig. Maar of dat nog gaat werken binnen hun relatie betwijfel ik ten zeerste. Als hij echt heel graag wil veranderen, is er een kansje. Als hij kan leven met weken/maanden seks met zichzelf, dan redden ze het misschien. Maar als hij verslaafd is aan seks met haar en de relatie al zo vast zit in dwang en chantage, dan is scheiden de enige manier voor Dotje om te herstellen, denk ik. En ook voor de kinderen is dat misschien beter. Ik weet uit ervaring hoe mijn kinderen geleden hebben onder het boze gedoe van mijn ex als hij geen seks kreeg. Dan was de hele sfeer in huis gespannen en akelig, totdat hij zijn zin weer had gekregen.

@ikook

Blaren en ontstekingen kun je krijgen door sex te hebben als je niet vochtig genoeg bent. Daardoor beschadigt het slijmvlies in de vagina namelijk. Dat kan al met normale sex - het hoeft dus geen ruige sex te zijn.
Aangezien Dotje totaal geen zin heeft en haar man geen geduld, kan ik me voorstellen dat ze niet vochtig is en dat ze ook geen glijmiddel gebruiken.
Wat ook nog kan is dat de man van Dotje vindt dat ze van zichzelf maar vochtig genoeg moet zijn en dat het gebruik van glijmiddel een bevestiging is dat hij niet aantrekkelijk voor haar is.
Issey

Korte termijn

Lieve Dotje, wat een ellendig verhaal.

Spugen, blaren, infecties. Je bent ziek. Je bent ziek geworden van de manier waarop je man met seks omgaat. Stoppen dus met wat je ziek maakt, stoppen met seks! Ga eventueel naar je huisarts en laat hem dit zeggen, zodat je man goed doordrongen is van het feit dat er de komende maanden geen seks zal zijn en jij je sterker voelt staan.

En dan in therapie, beiden.

Ontzettend veel sterkte Dotje

Controledwang

Wat ik uit Dotje haar verhaal haal is dat het niet eens om die sex gaat (die misbruikt hij als aanleiding) maar om zijn ziekelijke controledwang. Ze mag niet aan zichzelf komen, en dat probeert hij op afstand onder controle te houden door haar vanaf zijn werk te bellen. Verkrachters gaat het ook niet om de sex, maar ook om het gevoel van macht wat ze hebben over het slachtoffer.

Gr. Poezie.

Issey

Blij dat toch nog iemand het min of meer met me eens is, ik begon me al af te vragen of ik heel fout redeneerde. Ook ik raad trouwens therapie aan, lees het nog maar eens na in mijn allereerste reactie. Een seksstop lijkt me hoe dan ook een goed begin, het haalt voor beiden de druk van de ketel. Dotje kan gaan knuffelen zonder angst dat het in een ongewenste vrijpartij uitmondt en man hoopt niet tegen beter weten in dat hij misschien weer eens "mag". Voorlopig moet hij zich dan maar behelpen met aftrekken.

Ik herken me wel enigszins in Dotje, hoor, en dat ik seksueel redelijk zelfverzekerd ben heeft met leeftijd en ervaring te maken. Tot tegen mijn dertigste kwam ik niet of heel moeilijk klaar totdat ik mijn succesformule ontdekte: ik bovenop, beetje erbij vingeren = orgasme zo goed als zeker. Wel merk ik dat ik moeilijker klaarkom als de man het heel belangrijk vindt dat ik die prestatie lever (ik zeg het expres zo want natúúrlijk moet een man rekening met mijn genot houden maar soms heb ik het idee dat ik verplicht ben klaar te komen, brrr).

Volgens mij is er nog hoop voor dit stel, ik denk bij dit topic terug aan de jaren 80, mijn toenmalige echtgenoot weigerde na een veelbelovend eerste half jaar seks. In tegenstelling tot de man van Dotje gaf hij mij geen inzicht in het waarom, hij deed moralistisch (vond het vunzig, dierlijk gedoe) en wilde niet inzien dat zijn gedrag niet normaal was. Discussie gesloten. Dotje en haar man zijn tenminste in dialoog, hoe onhandig en vijandig ook. Met mijn ex viel domweg niet te praten: hij was goed en ik was fout, vandaar dat het na acht jaar slechte, sporadische seks dan ook is stukgelopen.

Controledwang

Mischien is dat inderdaad wel een juiste invalshoek. En daarmee een mogelijkheid om de sex met jezelf weer prettig te maken want uiteindelijk was dit een middel waarmee man zich uitleefde, had van alles kunnen zijn, en is dat mogelijk ook op andere levensgebieden?
Met zorg met je lichaam omgaan, extra verwennen met warme grote handdoeken, wat je ook maar prettig vind, kan een manier zijn om het vertrouwen in jezelf weer te vinden.

Controle

Maar die controle uit zich vooral op seksueel gebied. Ik lees niet dat ze niet met vriendinnen weg mag o.i.d.

De vragen die SB stelde heb ik overigens ook hoor. Hoe was de relatie en ook de seks voor dat incident? Was er toen ook sprake van dwang tot seks, hoe gingen ze voorheen om met het feit dat ze de seks altijd zef afmaakt om het zo maar eens te zeggen? Hoe was de relatie verder, qua gezelligheid, maatjesgevoel, op elkaar kunnen rekening, respect. Hoe lang zijn jullie al bij elkaar en hoe lang speelt het verhaal dat Dotje hier beschrijft?

Hier zit heel veel achter zo lijkt het.

Onzin sb

Jij bent helemaal mooi! Nog effe en je weet het zo te draaien dat het allemaal Dotjes eigen schuld is? Kom nou toch op zeg, het enige dat ze in eerste instantie deed was met zichzelf spelen na de sex! Lijkt me geen doodzonde? Tuurlijk kan dat gevoelig liggen bij een man maar zijn reactie daarop is natuurlijk vreselijk overtrokken!! Was het nou gewoon bij die ene reactie gebleven zou ik er nog over heen kunnen stappen maar nadien was hij zelfs zo bang dat ze nog eens met zichzelf zou spelen dat hij haar ging controleren. Dat zijn geen normale reacties in mijn ogen en al helemaal niet gezien het lichte 'vergrijp' van Dotje. Het is dus helemaal geen "ongelukkige samenloop van omstandigheden waaruit een negatieve kettingreactie is voortgekomen" zoals jij schrijft maar een voortdurende negatieve spiraal die HIJ zelf veroorzaakt heeft met zijn controlerende en dwingende gedrag.
Heel veel sterkte verder Dotje! Dat je het zo lang uitgehouden hebt bij zo'n man en dat je probeert alles maar in goede banen te leiden ... petje af!

Verkrachting

In feite is Dotje jarenlang door haar man verkracht. En door haar te dwingen tot seks is ze van haar eigen lijf vervreemd geraakt. Therapie gaat deze ellende alleen maar nog langer rekken. Haar man is een groot verwend/onzeker kind, geen gelijkwaardige, respectvolle partner. Therapie gaat daar niet zomaar even verandering in brengen.
Deze relatie is kansloos, in mijn opinie. Als ik toen wist wat ik nu weet, was ik na de eerste keer al vertrokken. Er is niets zo belangrijk als de baas zijn over je eigen lichaam.

Bijval sb

Ik begrijp niet dat er zulke heftige reacties komen op de reactie van SB. Ze zegt nergens dat het Dotje haar eigen schuld is integendeel zelfs. En ook vindt ze de recatie van haar man enorm overtrokken en niet goed te praten.

Ze probeert er achter te komen WAAROM haar man zo overtrokken heeft gereageerd. En dat kan best eens zijn uit onzekerheid dat hij z'n vrouw geen orgasme kan geven en een vibrator wel.

Het is mij ook een raadsel waarom Dotje en haar man niet over dit incident hebben kunnen praten. Hoe hij dat heeft beleefd. Wat heeft hij in vredesnaam gezegd dat zo kwetsend en grievend is geweest dat verdere communicatie niet mogelijk was. Kan iemand van het ene op het andere moment veranderen van "twee handen op 1 buik, een spetterend seksleven samen" in een dwangmatige, controlerende op seksbeluste man.

Documentaire jambers

Een aantal jaar geleden zag ik in Jambers een item waarin een stel te zien was. De vrouw was zo ongeveer de "sexslaaf" van die man. Ze moest slank blijven en de kleding dragen die hij voor haar uitzocht. Hij bepaalde wanneer en hoe ze sex hadden. Jambers vroeg uiteraard of ze dat wel leuk vond zo, maar haar antwoord luidde: ik hou van hem, dus heb ik dat voor hem over. Het ergst in dit item vond ik het moment waarop de man vertelde dat hij graag wilde dat ze en tepelpiercing nam. De vrouw stond op de achtergrond, en je zag haar met een angstig gezicht "nee" schudden.
Het verhaal van Dotje doet me hier heel erg aan denken: haar lichaam is zijn "bezit". Bij Dotje is het zelfs zo dat ze niet eens aan haar eigen lichaam mag komen!

Gr. Poezie.

Sexslaaf (jambers)

De documentaire van Jambers heb ik niet gezien maar het klinkt een beetje als een SM-achtige relatie. In dat geval heeft de vrouw toestemming gegeven voor de dominantie, ook al schudde ze nee toen de man over tepelpiercings begon, grenzen aftasten hoort bij het SM-spel. (Been there, done that and would repeat with the right person.) Maar het kan ook best zijn dat het om een zieke relatie ging (also been there, done that but with somebody else), nogmaals, ik heb het niet gezien. Of Dotje van haar man niet aan haar eigen lichaam mag komen is de vraag, ik vind dat een erg overtrokken uitleg van ´s mans verbolgenheid over de zelfbevrediging van Dotje. Hij lijkt me wel een dominante minnaar maar volgens mij gaat het in de basis om ordinare mannelijke onzekerheid.

Juist omdat het heel makkelijk is me in te leven in het gevoel van Dotje heb ik geprobeerd de andere kant voor te stellen. (Ik zie dan een man voor me die lekker met me vrijt maar niet bij mij klaar kan komen.) Het hangt van een heleboel dingen af hoe ik op zo'n man gereageerd zou hebben. Boosheid, teleurstelling, instemming, het zou allemaal kunnen, al zie ik mezelf niet in de latere rol van seksuele controlefreak.