Ruw spelen met zoontje geeft relatieproblemen
Hallo Allemaal
Ik zit met een probleem en wel het volgende.
Mijn partner speelt graag op een ruwe manier met onze zoon van 1.5. Het liefst totdat hij gaat huilen en dan gaat hij zelfs nog even door. Op zich vind ik zijn stoeigedrag tot daar aan toe en er zijn ook momenten dat mijn zoontje het ook echt leuk vind. Maar wat mijn partner ook regelmatig doet is ons zoontje bijten. en dan zo dat hij er zelfs nog een dag later rode plekken op zijn huidje van heeft, wat als gevolg heeft at mijn zoontje nu regelmatig ook bijt. Op het moment ben ik 4 maanden zwanger van ons 2e kindje en heb meerdere malen gezegd dat mijn zoontje op deze manier ook de baby zal gaan bijten of later ook andere kinderen. Ik ben er zo op tegen en heb dit al meerdere malen en op rustige toon proberen uit te leggen maar steeds vaker irriteert het me zo dat ik compleet uit mijn stekker ga. Ik vind het verre van normaal dat je zover gaat dat er tanden in zijn huidje achterblijven. Mijn partner vind het zwaar overdreven en onzin omdat hij nooit iets slecht voor zijn eigen kind zal willen. Geen enkele twijfel daaraan, ze zijn dol op elkaar en mijn zoontje is erg graag bij hem,enorm blij als hij thuis komt van werk etc maar toch knaagt het aan me dat ik niet doordring. hij vind het een uiting van genegenheid en zijn eigen woorden"leuk " ik kan me gewoon niet voorstellen dat je het leuk vind als je zo ver gaat dat een peuter van 1.5 gaat huilen bij een "spelletje"
Ik weet dat ik een beetje last heb van mijn hormonen en sommige dingen niet helemaal zo helder zal zien op het moment, maar dat ik het echt verre van normaal vind heeftdaar verder niks mee te maken en veranderd ook nooit,en mijn relatie heeft echt onder te lijden gewoon omdat ik het niet kan hebben dat ik niet kan doordringen en hij er zo laks over doet!!
Wat vinden jullie er nou van?
Geen leuke spelletjes
Leuk? Waarom denkt je man dat jullie zoon gaat huilen? Heb je dat al eens gevraagd? Hij zegt dat hij niets slechts wilt voor hem, maar hem zo door (treiteren) dat hij gaat huilen en bijten is niet slecht dan? Ziet hij dat niet bij zijn zoon zo, omdat je man zijn bedoelingen niet slecht zijn? Heeft hij moeite om zich in te leven in anderen?
Ik vind het ook niet leuk dat hij je afscheept met overdreven en onzin. Neemt hij je wel serieus met andere dingen waarin jouw visie anders is?
Je kind bijten?
Dat lijkt me gewoon een vorm van mishandeling. Wat een eikel zeg, ik zou ook mijn dak gaan als ik dat zou zien. Ik zou hem in elk geval niet alleen laten met je kind, want hij heeft wel hele rare ideeën van wat leuk is. Volgens mij heeft hij professionele hulp nodig.
Ehm?
een kind aan het huilen maken met stoeigedrag en dan toch nog doorgaan met stoeien??
dat is geen stoeien dat is treiteren.
en een kind bijten totdat er rode plekken ontstaan?
dat is mishandeling!
helder.
( en ik ben niet zwanger ,heb dus geen last van mijn hormonen,waardoor ik overgevoeling reageer.)
Nieuwe spelletjes verzinnen
Ik zou heel snel dat stoeien verbieden en nieuwe spelletjes verzinnen.
Mijn net 2 jarige zoon vindt leuk
- tenen tellen. Het zijn er tien maar voordat wij daarachter zijn gekomen ligt hij te schateren.
- komt een muisje aangekropen. Van een afstandje met je vingers zijn kant oplopen en dan via zijn voeten, benen, buik naar zijn nek.
- blaaskus op zijn buik
Echt, het moet afgelopen zijn met dat stoeien. Huilen is niet leuk. En je bijt natuurlijk niet. Dat is nooit grappig. Waarom doet hij dat eigenlijk?
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Purk82 o.t.
laat ik eerst zeggen, dat wat je beschrijft ik zorgelijk vind en zeker iets waarmee je aan de slag moet. Dit is geen normaal stoeigedrag en dient direct te stoppen.
Iets heel anders is, dat ik je zou willen verzoeken om een andere nick te kiezen. Ik heb al jaren de nick Purk en kreeg vandaag al meerdere keren de vraag wat mijn echtgenoot toch in vredesnaam met onze kinderen uitspookt.
Dus voor de duidelijkheid en verkeerde beeldvorming zou ik het echt heel prettig vinden als je een andere nick kiest.
Sterkte met alles!
groetjes van Purk
Poeh
Oh wat moet jij je machteloos voelen! Heb je al geprobeerd op een rustig moment met je man te praten (dus niet als je al over de kook bent tijdens het stoeien?).
Het moet stoppen, hoe dan ook. Maar dat vind je zelf ook, alleen hoe? Als jij niet doordringt, is er dan iemand anders die dat kan? Ik denk aan een man, dus een vriend, broer, zwager. Want het komt op mij over alsof je man jou een softie vind, een vrouw, een huilebalk zeg maar. En dat hij daardoor niet inziet dat dit geen ravotten meer is. Is je man verder ook zo'n rouwdouwer? Dat hij diep van binnen vind dat zijn zoon een MAN moet worden?
Dat er andere spelletjes gespeeld moeten worden roep ik al maanden en doe zelfs voor hoe het moet. ( net of ik 2 kinderen heb). Ik heb ook op een rustig moment geprobeerd hierover te beginnen maar het dringt echt niet door. Hij snapt het maar niet dat het niet normaal is. Er is vroeger ook op die manier me hem gespeeld. En hij zegt er ook niks van over te hebben gehouden?? En ja ik voel me alleen in een strijd die ik alleen maar als een strijd zie. Mahteloos omdat hij maar jaja is goed roept om van me " gezeur af te zijn en vervolgens een dag later weer zo met hem rollebolt wat zich uit na 5 minuten in huilen. Ik blijf waarschuwen en corrigeren en ben er zo klaar mee dat ik gewoon in staat ben om mijn koffer in te pakken en te gaan. Maar voel me dan ook schuldig omdat ik weet hoe gek mijn zoontje met hem is. Ik vind het zo dubbel. Praten met familie zal ik ook proberen maar ik vraag me af of gehuil van zijn eigen kind hem niet aan het denken laat zeten of een ander familielid het wel kan. Maar ga het zeker proberen. En voor purk ik zal mijn naam meteen veranderen geen probleem.
@singlelady
Over je serieuze vraag toen ik vanmiddag zo kwaad werd heb ik mijn man ook zo gebeten om hem te laten voelen hoe het was en hoe bedreigend het is voor zo'n klein kind. Voelde me erna echt gestoord En labiel dat ik zoiets deed maar wilde hem het ook laten voelen.
Nick veranderd toch kwam purk82 in beeld
nick veranderd toch kwam purk82 in beeld sorry ik post voortaan onder pino 82
Bijten of echt bijten?
ik knabbel ook graag in beentjes en armpjes, rode plekken zie je natuurlijk nooit want het is meer happen, vinden mijn kinderen erg grappig. In Azie bijten ouders hun kinderen trouwens ook wel, niet hard natuurlijk.
als een kind huilt dan heeft het pijn of vindt hij het echt niet leuk meer. Ik vind het wel idioot dat hij door gaat terwijl het kindje huilt, voordat een kind huilt kan je al heel goed zien wanneer hij het niet meer leuk vindt. Dus ook die seintjes pikt hij niet op, is hij autistisch ??
@holiday
Nee hij is totaal geen rouwdouwer wel komt hij uit een cultuur waar een man een man hoort te zijn. Maar dat is het niet denk ik. Hij is juist geduldig en zorgzaam ja ik weet dat dat ontzettend dubbel klinkt maar hij kan uren met hem in de speeltuin spelen en in de zandbak zitten en aflevering na aflevering sesamstraat kijken en al moet hij 5 keer per nacht zijn bed uit doet hij dat ook zonder te klagen. Maar alleen bij het thuis spelen gaat het mis Dus daarom dat ik het zo moeilijk vind. Ik snap het gewoon niet en onze communicatie is gewoon nul om er normaal over te kunnen praten. Als ik het woord mishandeling lees in sommige berichten dan krijg ik toch een ander gevoel erbij. Want zo voel ik het zeker niet anders was ik allang weg geweest mijn kind is het allerbelangrijkste dan wat dan ook Maar normaal is het niet en ik kan het ook zeker niet accepteren
als ik er over na denk doen we hier heel veel spelletjes, niet alleen stoeien maar ook rustig een liedje zingen. Samen duplo'en doen we nu ook veel, dan gooit mijn jongste de toren om en moet dan erg lachen. Oh ja en de oudste speelt ook veel met haar, dan rennen ze achter elkaar, verstoppertje, gekke gezichten trekken, samen stoepkrijten, veel naar de glijbaan en de kinderboerderij. Mijn dreumes vindt momenteel proosten met eten en drankjes erg leuk aan tafel, verder doen we low five highe five box, erg grappig met die kleine handjes.
Het repetoire vraagt vooral om uitbreiding denk ik bij jullie.
Autisme
Hoi manda
Klopt hij kent geen binnenshuis spelletjes als alleen hard heen en weer rennen achter elkaar aan en met lego kunnen ze ook uren zoet zijn. Maar de echte babyspelletjes doe ik met hem. Tenen en vingers tellen, kiekeboe met knuffels spelen en nu er een baby bij komt wil ik hem leren om er ook lief en zacht voor te zijn. Jij vroeg of mijn man autistisch is?? Ik heb me nooit in autisme verdiept dus ben eens gaan lezen net op internet en toch aardig wat dingen die ik bij mijn man herken. Ik schrik er zelfs een beetje van , bijv hij kan zich niet inleven in andere mensen hij ziet niet wat sommige gedragingen of opmerkingen mey mensen doen en hij heeft een bepaalde mening en daar zijn totaal geen andere varianten op mogelijk. Als hij iets vind is het ook zo. Of hij is niet graag weg uit zijn vertrouwde omgeving. Is wel enorm supersociaal naar mij idee te sociaal. Heeft wel moeite met vaste contacten onderhouden etc etc. Ik herken nogal wat maar of zijn gedrag nou daarvandaan komt ??
Nee zeg
Nee zeg, ik zou het niet zoeken in een diagnose bij je man. Autisme is niet zomaar een paar kenmerken, ik vind het een beetje onzin om iemand meteen autistisch te noemen als inleven niet z'n sterktste kant is. Je zou ook kunnen roepen dat hij adhd heeft omdat hij niet van ophouden weet 
Ik zou de oplossing eerder zoeken in jullie relatie, in jullie contact. Misschien moet jij wel meer je gevoelens uiten (dat je bang wordt hoe hij zo wild stoeit in plaats van zeggen: dat wil ik niet)- om hem te bereiken. Ik weet natuurlijk niet of je dit al doet en hoe jullie relatie is.
Sorry
ik lees nu net een later berichtje van je dat jullie communicatie niet zo goed is. Misschien is het verstandig daar begeleiding bij te zoeken (relatietherapie?), hoe weer met elkaar in gesprek te komen.
Ideetje
misschien een ideetje: film zo'n stoeipartij eens, en bekijk de filmpjes 's avonds samen. Wie weet is dat een eyeopener voor hem.
Vraag
wat ik me afvraag: als je man zo ruw speelt en je kind gaat huilen ,wat is dan je reactie van je man? gaat hij zijn kind troosten? stopt hij met spelen? gaat hij iets anders doen om zijn kind af te leiden?
Ja hij gaat hem wel troosten en dan zegt hij erbij papa speelt toch alleen met je. En vervolgens gaat hij lego spelen met hem of neemt hij hem op schoot of net wat. Hij laat hem nooit huilend achter dat niet. Ik heb hem gisteravond alle reacties van dit bericht voorgelezen en hij liep helemaal rood aan en vervolgens heeft hij 2 uurtjes in de tuin gezeten. Ik hoop dat een reactie van iemand anders iets teweeg heeft gebracht bij hem.
Pino82,
"Ik heb hem gisteravond alle reacties van dit bericht voorgelezen en hij liep helemaal rood aan en vervolgens heeft hij 2 uurtjes in de tuin gezeten."
Vaak helpt het wel, reacties lezen van anderen. Het feit dat hij niet direct commentaar heeft gegeven, maar stilletjes in de tuin is gaan zitten, geeft toch wel aan dat het hem raakt. Ik hoop dat hij er wat mee doet
Hij is een goede vader, maar met stoeien gaat ie veel te ver.
Niet autistisch..........
wel sadistisch............
die man heeft hulp nodig. hoe was zijn reactie toen j e hem beet?
Pelle?
Een kind van anderhalf kun je niet leren om stop ,hou op! te roepen.
Geen slechte vader
Als ik alles zo lees, is de vader niet slecht. Hij is lief, geduldig, geeft veel aandacht aan zijn kind.
Alleen het moment van stoeien gaat verkeerd. Hierin heeft hij geen inzicht tot hoever hij kan gaan. Wat kan wel, wat kan niet. Waarschijnlijk heeft dit ook te maken met hoe er met hem als kind gestoeid werd.
Dit moet hem dus geleerd worden. Ik begreep dat de moeder al heel wat geprobeerd heeft maar dat het niet lukt. Misschien is het een idee dat zij stop hou op roept als het verkeerd gaat?
Misschien hulp zoeken bij consultatiebureau, opvoedbureau, samen op internet zoeken. Tips en advies krijgen/zoeken wat betreft: hoe speel je met een kind van 1,5 jaar.
Succes JOER.
Verschillend uitgangspunt
Heb heel veel van dit soort discussies met man (gehad). Nu iets minder, gelukkig. Ik snap heel goed waar je alarmbellen van gaan rinkelen. Waar het bij ons om gaat is dat ongeacht wat mijn man vindt, de buurvrouw vindt, de rest van de wereld: ons jongetje vindt het niet prettig. Hij is de standaard daarvoor, zoals jouw man voor zichzelf de standaard is. Jouw zoon geeft -op zijn manier- zijn grens aan. Kinderen zijn nog niet goed om al aan te zien komen wanneer die grens benaderd wordt dus pas als je die grens voorbij bent, laten ze het weten. Waarschijnlijk verplaatst jouw man zich in jullie zoon en denkt, ach daar moet je wel tegen kunnen of toen ik zou oud was, kon ik daar wel tegen. En daarmee vergeet hij naar zijn zoon te luisteren, letterlijk en figuurlijk.
Mijn vader deed dit ook
Mijn vader was precies zo, Pino. Behalve het bijten, maar alle andere eigenschappen die je beschrijft komen overeen.
Bij huilen stopte hij meteen. Maar bij stop, hou op, au au au! niet hoor. Dat was blijkbaar nog niet over de grens. Ook genade roepen, half huilend half lachend hielp niet. Mijn moeder kon er ook niet tegen. Die werd dan zoooo woest op mijn vader. Ze stond er soms huilend bij, wat zielig he. Ach daar worden ze hard van, zei hij dan. Vreselijk.. Wij waren toen wel iets groter denk ik. Maar hij deed dit van jongs af aan.
Ik heb nooit iets gebroken, kon als kind supergoed vallen en mezelf verdedigen.
Maar helemaal normaal vind ik het niet hoor. Toen mijn vader opa werd probeerde hij het ook met mijn kinderen. Daar heb ik toch echt een stokje voor gestoken!
Mijn vader is zeker niet autistisch. Maar een klein steekje zit er wel los, ik weet alleen niet welke, dus een etiketje opplakken moet je niet te snel doen.
Dankjewel
bedankt voor de nickwissel Pino82.
groetjes van Purk
Sus-anne,
de voorbeelden die Pino82 gaf heeft mij doen reageren dat hij een goede vader is. Maar ik gaf OOK aan dat hij met stoeien veel te ver gaat. Ik bagatalliseer dus helemaal niks.
Mijn man en ik hebben zojuist een heftig maar wel verhelderend gesprek gehad. Om het kort te houden zijn we tot een beslissing gekomen. Omdat mijn zoontje nog geen stop of nee kan zeggen geef ik de grens aan. Het stop hou op vond ik een goede manier om aan te geven dat het me te ver gaat. Dit geld ook voor mijn zoontje als hij iets doet wat niet mag en toch blijft doen,zo leert hij de stop hou op manier ook gebruiken.
Ik wil iedereen bedanken voor de eerlijke antwoorden ik ben er erg mee geholpen.
Eh.......jade? vergissing?
ik denk dat jouw reaktie niet voor mij bedoeld is?
ik heb het niet over bagatalliseren gehad?
*owww* sorry sus-anne,
waarom ik jou nou gekozen heb.......ik bedoel Single Lady
Hier schoonmoeder
ja, het is haast niet te geloven, maar mijn schoonmoeder heeft er een handje van om net even verder te gaan dan wat het kind wil. Tegen de zin in vast blijven houden….(het kind zit dan al dubbelgeslagen en probeert zich in allerlei kronkels te wurmen om van schoot af te kunnen…hebben wij inmiddels al een stokje voor gestoken), als kind iets niet wil, toch doorgaan totdat het huilt (doet ze trouwens bij iedereen hoor.
Het lijkt wel alsof ze niet aanvoelt wanneer het niet meer leuk is; wanneer het genoeg is.
Laatst vertelde ze doodleuk hoe ze 'met hun kat speelde'….nou, treiteren was het gewoon. Ze wist dat de kat het op een gegeven moment niet meer leuk vond, en ze bleef hem maar porren en prikken….Tja, totdat de kat beet, en hard ook! Mijn schoonmoeder zit onder de halen van de nagels, beten en blauwe plekken van naar haar idee….alleen maar spelen….Ik heb geen idee wat dat nou is voor gedrag.
Ik heb ooit gezien hoe een kat bij mijn schoonmoeder de keuken binnen liep en dat mijn schoonmoeder het beestje heel dicht bij zich liet komen en ineens een sissend geluid maakte waardoor het beestje werkelijk haast tegen het plafond zat….ze stond er gewoon bij te lachen. Ik vond het echt niet leuk. Ik was werkelijk verbijsterd.
Nee, bij haar blijf ik zo ver mogelijk uit de buurt. Sommige mensen hebben gewoon de neiging om anderen te treiteren ofzo….ik weet het niet.
