Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen
Relaties Relaties

Relaties

olijfje1

olijfje1

02-09-2010 om 09:58

Therapie?

Hallo,
Na een aantal jaren van veel obstakels als ziekte, faillissement, verandering van werk etc. is er hier ergens iets mis gegaan. Ik zelf heb met fysieke problemen moeten leren omgaan en manlief zit eigenlijk al een jaar of vijf met een hoop gedoe omtrent zijn werk. Dit maakt de sfeer in huis door allerlei onzekerheden niet altijd gezellig. Ik ben nogal een persoon dat zekerheden nodig heeft en wil zeker ook duidelijkheid wat in het geval van een faillissement ver te zoeken is. Dit heeft mij niet echt gelukkig gemaakt. Komt hierbij dat ik nooit heb gewild dat meneer een eigen bedrijf begon, vanwege de onzekerheden. Wanneer dingen geregeld moest worden en ik vroeg hoe alles in elkaar zat en of het niet handiger was dingen anders te doen, had ik hier geen verstand van, hoewel achteraf wel bleek dat ik gelijk had. Goed uiteindelijk zit ik nu thuis met medicatie omdat ik last heb van mijn maag en hartkloppingen heb, dit alles door de stress. Nu gaat m ijn man helemaal met zijn ouders mee in het verhaal dat ik te negatief ben, iedere dag wordt ik gewezen op dingen die ik zo niet mag doen, want stel je voor dat een ander hier iets over denkt wat negatief is.... voor hem is vooral de mening van anderen belangrijk. Wanneer emoties hoog oplopen gooi ik ze eruit, waardoor hij over komt als een zachtaardig type, maar je met diezelfde zachte woorden totaal onderuit kan halen. De laatste tijd heb ik besloten mijn mond maar te houden, kan ik immers ook niets verkeers/negatiefs zeggen. Dit is natuurlijk ook niet goed en ook dat krijg ik dan te horen, volgens hem ben ik depressief want als hij het verhaal aan anderen vertel vraagt men dit aan hem. Nu heeft hij op vakantie een stel gesproken dat in therapie zit en dus moeten wij dat ook, vindt hij. Hij mag het dan ook van mij regelen, ik ben alleen maar bang dat ik weer wordt weggezet als iemand die niet deugt want dat is zoals ik me onderhand ga voelen. Naar anderen toe heb ik dit gevoel helemaal niet.... ben benieuwd of iemand hier iets herkend, nogal moeilijk om eem verhaal van jaren eventjes op papier te zetten...

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
klaver

klaver

02-09-2010 om 10:10

Doen

Waarom denk je dat jij tijdens de therapie alle klappen krijgt? Als het goed is, begeleidt de therapeut de gesprekken tussen jouw en jouw man. Lijkt me in jouw situatie heerlijk! Fijn dat het initiatief van je man komt. Dan is het voor hem ook lastiger om de therapie te schrappen als het hem toch niet bevalt. Go for it!

even zo

even zo

02-09-2010 om 19:51

Klinkt als een goed idee

Je verhaal komt me ook heel bekend voor. Hier ook een man met een eigen bedrijf en ik baal daar ontzettend van. Hij maakt heel veel uren waardoor het huishouden en de kinderen voornamelijk op mij neerkomen en nu verdient hij ook nog nauwelijks geld door de recessie. Zijn bedrijf stond deze zomer aan de rand van de afgrond. Heel eng. Ik snap heel goed dat je zo gestresst bent. Ik heb twee jaar terug al een keer een soort therapeutische cursus gedaan en ik weet dat ik heel assertief ten opzichte van mijn man moet zijn. Ik wil nu bijv. meer gaan werken omdat ik op financiele zekerheid gesteld ben, maar eis wel dat mijn man dan wat minder werkt.

Misschien heb je jezelf te veel te laten beinvloeden door je man. Ben jij helemaal niet de negatieve boevrouw maar heb je misschien (net zoals ik) te lang van alles gepikt. Grote kans dat een therapeut je dat laat inzien en je helpt assertiever te worden. Volgens mij is een depressie onderdrukte agressie. Je bent boos maar omdat je hebt besloten dat de situatie uitzichtloos is, slik je je woede in.

Sterkte!

dihanne

dihanne

05-09-2010 om 18:14

Evenwichtkunstenaar

Vervelende situatie hoor!
Er spreekt heel veel verdriet uit je verhaal, dus het lijkt me goed ermee aan de gang te gaan.
Ik denk dat je zo niet verder kunt/komt.

Een goede relatietherapeut is een echte evenwichtkunstenaar. Die zal er alles aan doen om 'in het midden' te blijven, en beide partners evenveel erkenning te geven.

Dus ik zou niet bang zijn dat jij de zwarte piet krijgt. En er overigens ook niet op hopen dat je man de zwarte piet krijgt, dat zal ook niet zo zijn.

Ik heb eens gelezen dat er therapeuten gespecialiseerd zijn in gezinnen met eigen bedrijven. Het eigen bedrijf legt meer gewicht in de schaal dan een 'gewone baan', en telt bijna als een gezinslid mee.

Dus misschien wel goed om iemand te zoeken met ervaring met eigen bedrijven.

veel succes!

Dihanne

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.