Ben jij eigenlijk voorbereid op het ouderschap en je baby? Dit kun je doen
Relaties Relaties

Relaties

Verliefd op een vrouw

Ik vrouw ben sinds een week of 6 helemaal verliefd op een vrouw. Ik ben getrouwd en mijn man weet wel dat ik heel goed met deze vrouw overweg kan maar niet dat ik verliefd ben.

Ik heb met mijn man samen 2 kinderen en op zich hebben we een leuk leven. Waarom ik verliefd ben weet ik daarom eigenlijk niet.

Ik weet niet meer wat ik moet doen.

Gr Anomina

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Sinne

Sinne

24-06-2010 om 10:47

Waarom wil je wat doen dan?

Bij dit soort draadjes (ik ben verliefd op een ander, wat moet ik doen)vraag ik me altijd af waarom er altijd gevraagd word "Wat moet ik doen?" Waarom moet er iets gedaan worden dan? Waarom kan je niet stilletjes dagdromen fantaseren, je gevoel beleven, en wachten tot het overgaat? Eerlijk gezegd lijkt niets doen, me verreweg de meest verstandige actie!

koentje

koentje

24-06-2010 om 11:09

Zomer

heb je dit al eerder gehad? Dat je verliefd werd op een vrouw? Het is natuurlijk een vreemd idee als dit je voor de eerste keer overkomt. Je vraagt je misschien van alles af over je sexuele geaardheid, je bent misschien in gedachten bezig te bedenken wat je omgeving ervan zou vinden als ze dit weten.

Toch moet je je goed realiseren dat een verliefdheid of een eventuele relatie met een vrouw je eigen relatie met je man en je hele gezinsleven op zijn kop gaat zetten.

Probeer de zaken even goed op een rijtje te zetten voor jezelf. Eventueel met hulp. Ik weet natuurlijk niet hoe de relatie met je man is, maar ik zou toch voor eerlijk kiezen en hier met je man over praten. Lastig is dat je dan tegelijkertijd ruimte moet geven aan hem voor zijn onzekerheid en misschien boze gevoelens, terwijl jezelf in de knoop zit.
Dus ...tip: laat die vrouw nog even lekker alleen maar in je gedachten zijn en doe verder niets met je gevoelens. Sterkte

koentje

koentje

24-06-2010 om 11:11

Sorry anoniema

NIET zomer..........;-((

Kaaskopje

Kaaskopje

24-06-2010 om 13:54

Misschien

is wat je voor deze vrouw voelt 'gewoon' héél veel vriendschap zonder er meteen iets meer van te maken. Ik heb, of had, bij sommige mensen waar ik al zeker van weet dat ik daar geen relatie mee wil, een fase die op verliefdheid lijkt. Ik vind ze zó leuk, dat ik er een soort van vlinders door krijg. Die fase gaat weer voorbij, het ingewikkelde van dat gevoel gaat weer weg en dan staat niets me in de weg om die vriendschap gewoon als heel waardevol te koesteren. Liefde dus voor een vriend/vriendin die je tijdelijk als heftig ervaart en in kalmer vaarwater moet komen, zo verklaar ik je gevoelens. Tenzij je serieus het gevoel hebt dat je ergens onderweg de verkeerde weg in bent geslagen door met een man door het leven te gaan.

guera

guera

24-06-2010 om 16:05

Net als kaaskopje

Heb een tijdje geleden een leuke vriendschap opgedaan met een leuk mens. Goede vriendinnen geworden en in het begin had ik ook dat verliefde gevoel. Stond laatst ook uitgebreid in een artikel in de MIND ofzo denk ik dat het was. Ging echt over nieuwe vrienden en de verliefde gevoelens die daarbij kunnen komen.

koentje

koentje

25-06-2010 om 10:22

Kaaskopje

Nu verliefd worden op een vrouw betekent volgens mij niet per definitie dat je ooit een verkeerde weg bent ingeslagen door met een man een relatie aan te gaan...

Kaaskopje

Kaaskopje

25-06-2010 om 21:58

Koentje

Dat hangt ervan af. Als je jezelf als bi ziet kan het allebei, maar je bent niet opééns lesbisch.

Polly Shearman

Polly Shearman

26-06-2010 om 13:12

Jawel hoor

Ik ken genoeg vrouwen die op latere leeftijd toch ineens voor een vrouw zijn gevallen terwijl ze nooit hadden gedacht dat ze bi of lesbisch zouden zijn.
Maar dan nu ze een relatie met een vrouw hebben overtuigend lesbisch zijn, en nu pas vinden dat ze eindelijk zichzelf zijn.

greot, pol

Kaaskopje

Kaaskopje

26-06-2010 om 22:01

Polly

Lees even wat je zelf schrijft: "....en nu pas vinden dat ze eindelijk zichzelf zijn". Lesbisch bén je. Dus als je in de loop van je leven een relatie met een vrouw krijgt en je het gevoel hebt éindelijk jezelf te kunnen zijn heb je dus het punt bereikt waarop je erkent dat je lesbisch bént.
Om even vervelend te doen: als je opeens lesbisch zou zijn, mag een streng religieus persoon vinden dat je het ook wel af kunt leren. Het is opeens gekomen, met wat moeite kan het ook opeens gaan. En zo is het niet. Ik vind persoonlijk dat je op moet passen met erover te praten of het iets is wat je in de loop van je leven kunt krijgen. Het is er altijd geweest.

Massi Nissa

Massi Nissa

27-06-2010 om 08:29

Nou, kaaskopje (beetje ot)

Ik ben ervan overtuigd dat er niet zo gek veel mensen absoluut helemaal honderd procent homo- of heteroseksueel zijn. Het is meer een glijdende schaal, lijkt me, waarbij je dichterbij de uiteinden of dichterbij het midden kunt zitten. Ik ken best veel mensen die van beide walletjes hebben gegeten in de loop der tijd.
Die acceptatie is inderdaad nog steeds matigjes. We hadden hier gisteren roze zaterdag en de negatieve commentaren langs de route waren niet van de lucht. Dochter van drie schrok nogal van een hele grote travestiet met een zware stem en meteen zeiden veel mensen om haar heen: zie je wel, zo'n kind voelt meteen aan dat het niet natuurlijk is, bla die bla. Elke keer weer merk je dat er nog een lange weg te gaan is. Heel jammer.
Groetjes
Massi

Kaaskopje

Kaaskopje

27-06-2010 om 20:41

Massi

Ik ben er van overtuigd dat heel veel mensen als ze eerlijk zijn wel eens met iemand van hetzelfde geslacht willen experimenteren of zelfs een periode samen willen wonen met iemand van hetzelfde geslacht. Dan sta je dus open voor een relatie met beide kanten. Zo ben je. Of dat in je omgeving geaccepteerd wordt is iets anders.
Maar als je twintig jaar naar volle tevredenheid met een man hebt samengeleefd, er zonder bezwaar, afkeer of iets dergelijks seks mee gehad hebt, dan opeens het licht ziet en lesbisch bent, dat gaat er bij mij niet in.

Polly Shearman

Polly Shearman

27-06-2010 om 21:22

En toch kaaskopje

gebeurd dat wel!
zonder bezwaar, afkeer of iets degelijks, samen wonen met een man.. echt liefde!
en dan toch nog op latere leeftijd een relatie met een vrouw krijgen. Ik hoor en zie het vaker hoor.

groet, pol

Kaaskopje

Kaaskopje

27-06-2010 om 23:40

Polly

Ik ken ook zulke verhalen. Van de vrouwen waarbij ik het meegemaakt heb was het een tijdelijke 'bevlieging'. Dat klinkt wat respectloos, want het was best serieus allemaal, maar ze kwamen er wel achter dat ze toch niet zo lesbisch waren als ze dachten. De ene was getrouwd met een vriend van mijn man, de ander was een vriendin van mij. Na de relatie met de vriendin heeft mijn vriendin alleen nog maar relaties met mannen gehad. Dat ze hun gevoelens achterna zijn gegaan vind ik prima. Nu weten ze hoe ze daarin staan. Mijn schoonmoeder is gescheiden van een man die homofiel is. Ze zijn jaren getrouwd geweest en na jaren kon hij het huwelijk gewoon niet meer aan. Hij ging nog liever dood dan getrouwd te blijven met een vrouw. Dát is het scenario wat ik voor ogen heb bij iemand die op latere leeftijd het huwelijk met een man/vrouw aan de wilgen hangt omdat zij of hij niet langer kan ontkennen dat de relatie niet klopt bij haar of zijn geaardheid.

klokje 2

klokje 2

28-06-2010 om 11:14

Nou

Van een vrouw die verliefd wordt op een vrouw wordt gezegd 'ze is opeens lesbisch geworden.' Ik denk dat ze gewoon bi is, altijd geweest, maar nooit een vrouw tegen is gekomen waar ze op viel. Kan. Ik vind er ook altijd een beetje denigrerend over wordt gedaan.
Iemand is gewoon verliefd geworden op een 'mens' m/v. En als die relatie dan gelukkig wordt kan ik me ook wel voorstellen dat je dan niet je nek uitsteekt om weer 'over te springen', waarom zou je. En dan heet je lesbisch, wat een gezeik eigenlijk altijd, met die hokjes.

Kaaskopje

Kaaskopje

28-06-2010 om 11:27

Waar het mij denk ik om gaat

is dat je zelf vaak wel weet, van jongsafaan, dat je niet helemaal op 1 geslacht gericht bent, of twijfelt, of niet wilt toegeven.
Om het even bij mezelf te houden: ik heb wel eens verliefde gevoelens gehad voor een vrouw. Als puber al en later nog wel eens. Ik sta daar dus blijkbaar voor open. Ik vind mezelf niet lesbisch. Als het niet in je wézen zit, dus dat je niet écht homofiel bent, is het misschien soms ook meer een keuze om iets te beginnen met een vrouw, terwijl je als je homofiel bent jezelf ernstig tekort doet door met het verkeerde geslacht in zee te gaan.
Begrijp me goed hoor: ik doe mijn best om er iets zinnigs over te zeggen, maar wie ben ik?

Hokjes

waarom moet het beestje eigenlijk een naam hebben? je valt gewoon op een mens,op een man of een vrouw .
net zoals je van spinazie én van sla kan houden.

Kaaskopje

Kaaskopje

29-06-2010 om 00:09

Ja dat kan

Misschien doe ik hier wel iets wat helemaal niet nodig is. Ik probeer eigenlijk te zeggen dat het voor iedereen die moeite heeft met het fenomeen homofilie duidelijk moet zijn dat het geen keuze is.

donderkopje

donderkopje

29-06-2010 om 20:42

Homofilie?

Ik dacht dat we allang afgesproken hadden dat Homofilie niet meer gebruikt werd en homosexualiteit wel. Homofilie klinkt ook een beetje naar een ziekte, en volgens mij is dat idee bij het merendeel van de mensheid gelukkig achterhaald.

Wikipedia:

Het woord homofiel is een ouderwets woord voor homoseksueel. Homofiel komt van het Grieks homoios (gelijk) plus filein (houden van). Het is tegengesteld aan heterofiel, van het Griekse heteros (verschillend). Homofiel is zowel een bijvoeglijk naamwoord als een zelfstandig naamwoord, afgeleid van homofilie. Homofilie betekent gerichtheid op vriendschap met een persoon van het eigen geslacht. Anders dan bij homoseksualiteit hoeft er bij zo'n vriendschap geen seksueel verlangen op te treden. Daardoor maken sommigen het onderscheid dat een homofiel dezelfde seksuele gevoelens heeft als een homoseksueel, maar ze niet in de praktijk brengt. Dat is echter een onjuiste interpretatie van het woord. Platonische homo is daarvoor een betere term.

Vic

Vic

29-06-2010 om 22:28

Dat denk ik ook wel

Ik zou niet weten waarom je niet 'ineens' verliefd kunt worden op een vrouw. Het is mij ook wel eens overkomen. Heb er nooit iets mee gedaan want een relatie met een vrouw lijkt me dan toch weer helemaal niets. Vrouwen zeuren zo

Kaaskopje

Kaaskopje

30-06-2010 om 00:27

Homofilie

Ach, ik ben ook al bijna vijftig, ook een beetje ouderwets dus. Homo vond ik weer zo kortaf dus vandaar mijn verlengde variant. Ik zal mijn woordkeus aanpassen

Bastet

Bastet

30-06-2010 om 07:39

Kaaskopje(ot)

Ouder worden hoeft beslist niet synoniem te zijn voor ouderwets.... Ik ken jongere die conservatiever en oubolliger denken dan ik!
Bastet

Maylise

Maylise

01-07-2010 om 00:29

Hmmm

Ik heb de memo ook nog niet gekregen dat homofiel niet mag en homoseksueel wel. Ik gebruik toevallig meestal het laatste maar zie homofiel niet als een denigrerend woord.
Jood en Turk gebruik ik ook. Dat zie ik ook niet als raar. De Turken die ik ken zeggen zelf trouwens ook gewoon Turk. Waarom niet? Het is toch geen scheldwoord.

Kaaskopje

Kaaskopje

01-07-2010 om 01:19

Bastet

Tot mijn verrassing ken ik ook mensen die 30-20 jaar jonger zijn maar waarbij ik me niet de oudste voel

Bastet

Bastet

01-07-2010 om 07:37

Haha kaaskopje(ot)

Dat is vast wijsheid die zijn intrede doet...)
bastet

inderdaad ook even geen naam

inderdaad ook even geen naam

03-07-2010 om 21:15

Andersom kan ook

Ik heb al 15 jaar een relatie met een vrouw, en ben verliefd geworden op een man. Ook best raar, voel me de laatste tijd vaker tot mannen aangetrokken..
Verder heb ik overigens een super vrouw.

Ik denk zeker dat het kan dat je na jaren heterofiel (hoe klinkt dat) te zijn geweest, onverwachts op iemand van hetzelfde geslacht valt. Vergeet niet dat je van jongs af aan wordt overgoten en doordrongen met de vanzelfsprekendheid van man-vrouw. Zelfs ik doe er aan mee (we hebben 2 kinderen).

groet

Ik ben zo'n geval...

... die iets heeft met een vrouw. En daarvoor was ik 18 jaar met de vader van mijn kinderen. Als me niet voor 'n ander had verlaten was ik vast nog steeds bij hem geweest en had ik deze kant van mezelf nooit ontdekt. In 'n overwegend hetero-minded omgeving is het nu eenmaal niet vanzelfsprekend om voor een vrouw te kiezen... het is me ook echt overkomen. En nu vraag ik me oprecht af waarom. Want zij is alles wat ik zoek in een partner... en ok, ze is toevallig een vrouw. So...
De omgeving vindt vooral het sexuele stuk raar. Maar waarom eigenlijk... het is hoogstens anders. En eigenlijk ook weer niet zó anders. Er wordt me soms door hetero-vriendinnen gevraagd: mis je die penis dan niet? Nee dus... en ik denk dan met enig medelijden: ai, dat zegt heel veel over jouw fantasieloze sexleven, dat je je kennelijk niet kunt voorstellen dat sex zonder een penis ook fijn kan zijn...

Kaaskopje

Kaaskopje

09-07-2010 om 21:57

Fijn dat je reageert leanne

Als je pas later ontdekt dat je openstaat voor een relatie met een vrouw is dat dan écht een totale verrassing? Heb je nooit eerder het gevoel gehad dat dat erin zou kunnen zitten? Voor mij komt dat zo wonderlijk over.
Ik hoop echt dat overkomt dat ik vragen stel uit interesse en totaal niet veroordelend ben. Maar als je pas later voor een relatie met een vrouw kiest en jaren gelukkig met een man hebt geleefd zou je kunnen stellen dat je gewoon openstaat voor liefde voor en intimiteit met beide seksen. Terwijl ik bij homoseksualiteit denk dat het geen keus is met wie je een relatie wilt, of wie toevallig je pad kruist, omdat je gewoon geen andere keuze hebt dan je eigen sekse aantrekkelijker te vinden dan de andere.

Kaaskopje...

Voor mij was het écht een totale verrassing. Ik heb me zelfs nooit afgevraagd of ik misschien gevoelens zou kunnen hebben voor een vrouw. Voor mijn vriendin is het sinds haar 13e al duidelijk, maar zij is het type hardcore-lesbiënne wat mensen herkennen als lesbiënne, ofwel een vrouw met mannelijke trekken. Een vrouwelijke vrouw zou me niet aantrekken denk ik... juist die combinatie (robuust uiterlijk, sterke persoonlijkheid, maar ook vrouwelijk emotioneel en aanhankelijk) heeft me verrast en vind ik erg aantrekkelijk.
Lesbiënnes onderling herkennen elkaar ook... dan is er iets langer oogcontact in het voorbijgaan. Ik word niet herkend trouwens, maar sinds m'n 'coming-out' kijk ik wel op een andere manier naar sommige vrouwen: zou dat er ook één zijn?
Mijn vriendin heeft enorm haar best gedaan om me te versieren. Uiteindelijk heeft ze het opgegeven en bedacht dat de vriendschap haar meer waard was. Ik was immers hetero en onbereikbaar. Pas daarna besefte ik hoe puur ze was... en dat ze bereid was om voor mij door het vuur te gaan. ik was haar als persoon zo gaan waarderen dat ik verliefd werd. Ik vind dit de mooiste liefde die me is overkomen, vanwege de natuurlijke opbouw... Hoewel zij (ook na een jaar) toch altijd bang blijft dat ik haar zal verlaten voor een man... en hoewel ik het frustrerend vind omdat ik er zeker van ben dat ze voor mij geen bevlieging is, het bewijst ook dat zij het kennelijk net zo wonderlijk vindt als jij, Kaaskopje...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.