Vriendschap tussen man en vrouw. wat is normaal?
Ik zit steeds meer te dubben over het volgende. Ik heb een hele lieve man in mijn omgeving waar ik weleens mee afspreek. We gaan 1 of 2 x p.week koffiedrinken of gaan samen met de kinderen op stap. Onze kinderen zijn bevriend en spelen graag met elkaar. Tijdens de vakantie spreken we ook geregeld af met elkaar zodat de kinderen kunnen spelen.
Ik vind het alleen zo verwarrend en vraag me af of onze omgang wel goed is zo.
We zijn namelijk allebei getrouwd en blijken nu ineens zomaar een behoorlijke vriendschap met elkaar te ontwikkelen. Hij flirt niet echt heel duidelijk met me. Daar bedoel ik mee dat hij niet echt heel dicht bij me gaat zitten of staan. Maar als we elkaar moeten passeren in de gang bijvoorbeeld dan zorgt dat wel altijd voor iets raar. Ook als onze vingers elkaar aanraken dan voel ik gewoon dat er iets gebeurd. Ik schrik ervan.
We kunnen ontzettend goed serieuze gesprekken voeren., sms-en geregeld. Ook kunnen we zomaar ineens in een lachbui uitbarsten. Hij is ontzettend grappig. Ook vertellen we elkaar behoorlijk privé dingen en geven elkaar tips ivm de kinderen. Eigenlijk ook dingen die ik met mijn beste vriendin deel.
Kan dit zo met een man?
Is een vriendschap met een man hetzelfde als met een vrouw? Ik heb wel meer mannelijke vrienden maar dat gaat er echt anders aan toe als bij deze man en mij.
Ik denk
vriendschap tussen man en vrouw is heel goed mogelijk volgens mij.
maar zoals jij aangeeft,vind je het verwarrend,voel je duidelijk iets als hij je per ongeluk aanraakt.
Ga bij je zelf na wat dat gevoel betekend voor jou.
ook denk ik als je intieme prive dingen niet meer met je man bespreekt,maar wel met hem,dat je dan een grens over gaat.
Nogmaals het kan heel goed ,zo,n vriendschap,jij bent de enige die kan bepalen of het vriendschap is of meer.
Hoe staan jouw man en zijn vrowu tegenover deze vriendschap?
Heb het ook
zo iets heb ik ook met een man, zie hem trouwens niet vaak, maar dat kan heel goed. Je kunt best 'ver' in zo'n relatie gaan zonder problemen denk ik. Je moet er echter niets sexueels aan verbinden. En altijd open tegen je man (en vrouw) zijn, dan is er niets aan de hand. Mocht het uit de hand lopen, dan is er maar een manier: elkaar minder of niet meer zien.
Onze partners
eerlijk gezegd dacht ik vanaf het begin af aan dat we iets met zijn vieren zouden opbouwen. maar dat is niet zo. ik heb niet zoveel met zijn vrouw. ze is gewoon mijn type niet. hij heeft eens aan de telefoon zich een beetje ongelukkig uitgelaten over mij tegen zijn vrouw. het zal vast zijn bedoeling niet zijn geweest, maar ik heb er wel iets van gezegd tegen hem. ik zeg namelijk wel alles wat belangrijk is tegen mijn man. in het begin begreep mijn man de omgang niet totdat ik het gewoon uitgelegd heb.
ik zit echt niet op een romance te wachten hoor. ik ben gewoon een persoon die graag duidelijkheid wil. en dat heb ik nu niet. ik geniet altijd erg van de momenten. hij is zo grappig. maar goed ik heb dus soms het gevoel dat ik het niet meer overzie
Tja........
je begeeft je op glad ijs. Een vriendschap die jij beschrijft kan prima gaan, hoor. Maar jou gevoel bij zo'n aanraking.... dat heet passie!
Glad ijs
Mijn persoonlijke ervaring is dat het lastig is om een hechte vriendschappelijke relatie met een man aan te gaan. Voor je het weet komen er andere gevoelens, verlangens om de hoek heen kijken die het ingewikkeld maken. Maar nogmaals dat is mijn ervaring.
Als ik jou bericht lees dan komt er bij jou ook een soort van spanning en dat zou mij 'alarmeren'. Het zou me daarbij aan het denken zetten: wat maakt dat ik deze gevoelens heb/spanning voel? Zegt het iets over hem, mij of de relatie die ik heb met mijn man?
Ik zou het ook bespreekbaar maken met de vriendschappelijke relatie, dat haalt de spanning er af, dan weet je ook wat hij ervaart en kan je samen een standpunt innemen. In ieder geval leg je het dan open en dat is altijd prettiger, als je het mij vraagt. Wellicht is dat al genoeg om de spanning te doen verdwijnen waardoor het weer "veilig" is. Succes!
Poging 2
Kan het de onzekerheid zijn over de situatie die dat gevoel teweeg brengt als je elkaar per ongeluk aanraakt? Ik kan me goed voorstellen dat als je zelf denkt 'oei, wat zal een ander denken/zeggen?' dat je ook zelf heel snel meer zoekt of denkt te voelen dan er is. Zeker als jij niet op zoek bent naar een romance zou ik me geen zorgen maken. Vrienden zijn mensen en dat kunnen nu eenmaal mannen of vrouwen zijn. Je kan in je leven met meerdere mensen goed opschieten toch?
Ik ben ervan overtuigd dat als je huwelijk goed is, het ook geen bedreiging zal zijn als hij toch meer blijkt te willen, dan heb jij het goed recht afstand te houden van hem en de vriendschap op een klein pitje te draaien als in elk apart eens de kinderen meenemen voor iets leuks, dan kunnen zij nog vrienden zijn. Je kan dan je partner de afspraak laten afhandelen wat brengen of halen betreft.
Veel plezier met je vriendschap!
Vuur
Als je het je al afvraagt of er iets achter zit, dan speel je met vuur. Als het namelijk echt platonisch is, dan stel je niet eens die vraag. Met hoeveel vriendinnen "voel" je iets als je elkaar toevallig aanraakt?
Ik zou een beetje afstand nemen.
Op zich vind ik vriendschap tussen man en vrouw wel kunnen, maar niet hoe jij beschrijft.
ik denk dat je daar wel een punt hebt. het was misschien eigenlijk ook hetgeen ik me afvroeg. maar dan wel heel onbewust. ik kan bijvoorbeeld niet met 100 Procent zekerheid zeggen dat ik zeker weet of hij meer van me wilt of dat hij überhaupt wel met me flirt.
het feit dat ik me dit afvraag zegt misschien inderdaad iets over mij.
ik denk dat ik mijn houding naar hem toe iets moet veranderen
Ooit
had ik een heel goede vriend (naast een relatie, bij beiden, ik kende hem al eerder), waarbij er wel een zekere spanning was. Maar omdat we dat allebei wisten, benoemden en ook dat we daar niks mee wilden doen, is het nooit een probleem geweest. En ook nooit het 'gladde ijs'
Zijn (lat)vriendin kon het maar moeilijk hebben trouwens. Mijn (relatie-)vriend had er geen problemen mee. Ik vind het nog steeds jammer dat het contact verwaterd is.
Oude volkswijsheid
Louis Davids, Word nooit verliefd
Zodra ik zestien jaren werd
Heeft moeder me gezegd
"Mijn kind, vertrouw het manvolk niet
Die kerels zijn zo slecht
Ze maken al de meisjes gek
Alleen voor tijdverdrijf
Ze hebben allemaal het zelfde
Smoessie an d'r lijf"
En hoe meer ik het bekijk
Mijn moeder had gelijk
refr.:
Word nooit verliefd, want dan ben je verloren
Je zeilt er in tot allebei je oren
Word nooit verliefd, meisje, wat ik zeg is waar
Als je verliefd wordt, dan ben je de sigaar
Mijn moeder zei: "De man houdt eerst
Een meisje aan de praat
Je krijgt een advocaatje en
Een stukkie chocolaad
Je zegt op alles ja en je
Bent veilig en vertrouwd
Wanneer je 'm vijftig centimeter
Van je lijf af houdt"
En hoe meer ik het bekijk
Mijn moeder had gelijk
refr.
Ik heb mijn moeder eens gevraagd:
"Mijn vrijer houdt zo aan
Die wil bij avond altijd in 't
Plansoentje wand'len gaan"
Toen zei mijn moeder: "Ga je gang
Dat wand'len kan geen kwaad
Als het maar altijd wandelen blijft
En je nooit zitten gaat"
En hoe meer ik het bekijk
Mijn moeder had gelijk
refr....
