Waarom houd je van je partner

Houden van

Ik ben aan het eind van een periode waarin ik me ook sterk afvroeg of en zo ja waarom ik van mijn partner houdt: er waren meer momenten dat ik dacht wat doe ik hier nog. Dus ik voel me wel aangesproken door je vraag. Tijdens de vakantie was er een nacht die me is bijgebleven: het was warm bij het slapen gaan, dus we sliepen onder een lakentje. Tegen de ochtend werd het fris en ik werd wakker omdat mijn man een dekentje over me heen trok. Daarom hou ik van hem: hij zorgt voor me als het erop aan komt.
En zo zijn er wel meer dingen. Ik ben ook niet de makkelijkste om mee samen te leven, en hij doet het toch maar.

Omdat ik hem (bijna) altijd lief vind...

Ik houd van hem, omdat ik hem bijna altijd lief vind. Ook als hij gelijk in slaap valt als hij zijn hoofd op het kussen legt. Als hij zijn eigen humor heeft en daar hard om moet lachen. Als hij afschuwelijk snurkt. Als hij misschien wel liever/attenter zou kunnen zijn, maar het zó goed tussen ons zit dat het niet eens nodig is. Hij is mijn lief. En ik houd van hem! En ik ben zuinig op hem. En ik koester hem.

Samen sterk

We zijn nu 19 jaar getrouwd en hebben in die 19 jaar een aantal fikse stormen meegemaakt. En uit al die stormen zijn we sterker uitgekomen. Het was soms zwaar, een aantal keren vroeg ik me af: Wat doe ik hier nog?.
Maar bij hem voel ik me veilig, hij laat me lachen en huilen en ik kan helemaal mezelf zijn.
Tegen alle verwachtingen in (toen we trouwden was ik 19 en hij 20) zijn we nog steeds samen sterk.
En oh ja, hij is natuurlijk een heel lekker ding

Fijn

Om jullie verhalen te lezen. Ik zit zo vast in mijn denken over mijn relatie dat ik de goede dingen over het hoofd begin te zien. Verhalen van anderen kunnen me inspireren. Ik hoop dat er nog veel meer reacties komen.

Na moeilijk 2 jaar

Wij hebben moeilijke 2 jaren definitief afgesloten. Ik had ook zoiets van wat doe ik nog bij hem. 2 jaar terug werd asperger bij dochter vastgesteld en werd gesuggereerd dat hij het ook heeft. Dat klopt maar hij wilde daar niet aan en kroop nog meer in zijn eigen wereld dan hij al deed. Ik voelde me heel eenzaam en overal alleen voor staan. Ik heb heel hard geknokt voor ons gezin want ik wilde geen scheiding. We zijn al 21 jaar samen maar ik voelde me zo alleen. Werd ook verliefd op een ander waar ik niets mee heb gedaan, gelukkig! Want driekwart jaar geleden verloor hij zijn baan. En hij heeft een half jaar thuis gezeten. Het beste wat ons kon gebeuren. Want hij begon in te zien dat hij anders is dan anderen. En ik had geleerd anders te communiceren. Duidelijker. Waardoor we elkaar weer vonden. En ik hou van hem, juist omdat hij anders is, de wereld anders ziet dan ik. En nu hij weer ontspannen is, is daar ook weer zijn humor en zijn manier van zorgen voor elkaar. En ik zie zijn manier weer. Zoals hierboven al staat, hij schuift ook dat dekentje over me heen. En soms ben ik nog steeds boos omdat hij het niet ziet als ik verdriet heb, maar hij ziet dat gewoonweg niet. Ik moet het hem zeggen en dan gaat hij thee zetten. Omdat hij het moeilijk vindt die arm. Maar zijn arm is dat kopje thee. En ineens een enorme struik bloemen met de woorden: zonder jou zou ik een kluizenaar zijn, maar met jou doe ik mee in deze wereld. Of krijg ik een enorme ring met diamantjes (schok!) voor mijn verjaardag want we zijn niet getrouwd maar jij verdient zoiets moois. Net terug van een heerlijke vakantie die totaal niet bijzonder was, maar wel voor ons. Wat met ons drieën was het heel fijn, liefdevol, harmonieus. En wist ik, die moeilijke tijd is definitief voorbij. En wat ben ik blij dat we zo geknokt hebben.
Mij valt op dat mensen vaak te snel opgeven. Vooral omdat we in een wereld leven waarin we alles willen hebben. Maar dat kan niet. Mijn man (eh, vriend) is niet perfect. Maar ik ook niet. Maar wij horen wel bij elkaar. Met ups en downs.
Ik wens je veel wijsheid en kracht en hoop dat jullie je weg weer vinden!

Uitspraak

Ik las pas op FB een uitspraak van een vrouw die al 65 jaar getrouwd was en werd gevraagd naar het geheim van haar huwelijk: "I come from a time where if something broke down, we didn't throw it away, we fixed it". Heb ik nog geciteerd op de 40-jarige bruiloft van mijn eigen ouders vorige week. Dat lange, turbulente huwelijk van mijn ouders is mijn voorbeeld. Altijd blijven knokken voor je huwelijk en je gezin.
En waarom houd ik van mijn man? Omdat hij eerlijk, vriendelijk, intelligent, wellevend en betrouwbaar is, omdat hij een geweldige en zeer betrokken vader is, om zoveel redenen: zijn ogen, zijn stem, zijn liefde voor gedichten en woorden, zijn smaak in films, zijn kookkunst. Omdat wij samen een haven zijn waarin de prachtige bootjes van onze kinderen dobberen.
Natuurlijk zijn er momenten waarop we elkaar naar de mokerhei wensen, waarop we allebei demonstratief verongelijkt zwijgen of kastdeurtjes te hard dichtslaan. We hebben allebei al periodes gehad waarin de ander meer moest doen in het gezin omdat het met de een even niet liep. Een huwelijk is geen feit, het is een proces. Rodebeuk, zeg jij het eens mooi!
Ik wens je in elk geval heel veel geluk met je man, Inek. Wat jullie hebben opgebouwd, staat er nog steeds. Er hangt alleen even een dikke mist omheen.

Even pas op de plaats

Want we gaan maar door en door. Dan is het goed om af en toe even stil te staan bij wat ik heb. Hoewel ik de aanleiding wel verdrietig vind, Inek. Hopelijk zie jij ook snel weer de mooie dingen in je relatie.

Waarom ik van mijn partner hou:
Omdat hij lacht om mijn flauwe grapjes.
Omdat ik altijd tegen hem aan mag knuffelen als ik dat nodig heb.
Omdat hij zo heerlijk met de meiden kan stoeien op het grote bed.
Omdat we samen zo fijn kunnen wandelen
Omdat hij mij de tijd en ruimte geeft om te studeren

En over een paar maanden zijn we alweer 12,5 jaar getrouwd...

Sterkte met je zoektocht, Saskia

Omdat

Omdat het geen prater is, geen romantische ziel is, maar er op zijn manier wel voor mij is op de momenten dat ik hem nodig heb.

Hij is mijn rots in de branding. En ik hou van hem om zijn humor. Om zijn lach. Om zijn rust. Om de manier waarop hij met de kinderen om gaat.

En vaak ben ik me daar niet zo bewust van. En dan gebeurt er af en toe weer iets waardoor ik het weer weet: we zijn al ruim 23 jaar samen en ik wil nooit meer een ander....

Anders

omdat hij geen doorsneeman is, one of a kind!

Liefdevol

Mooie reakties, het is een heel liefdevol draadje geworden. Ik lees en herlees het, het inspireert. Heel erg bedankt voor jullie openheid.

Ik hou van hem

omdat hij er altijd voor me is, zeker nu ik ziek ben.

- omdat hij me thee op bed brengt omdat ik het einde van de dag niet heb gehaald.
- omdat hij me kalmeert, omdat er nog steeds mensen zijn die het maar niet wil snappen.
- omdat hij bloemen voor me meeneemt op het moment dat mijn wereld zwart ziet.
- omdat hij me bij elkaar raapt, elke keer opnieuw.

1001 redenen..

Ik stuurde mijn lief een tijd geleden elke week een paar redenen waarom ik van hem houd. Zo'n stuk of tien. Ergens over de 100 ben ik opgehouden. Maar ik noem ze nog wel! Het is zo mooi om na te denken en te benoemen waarom iemand zo bijzonder voor je is!

Tja

er is zoveel om van te houden! Hij is een geweldige vader, hij is mijn beste vriend, we kunnen geweldig lachen (én mopperen op van alles!) samen, we begrijpen elkaar vaak al zonder woorden, hij doet van alles voor me, denkt aan me, heeft het soort karakter waar ik me fijn bij voel, is grappig en slim, we doen alles in het gezin echt samen.
Zie draadje in Verlies en Verdriet waarom ik van hem hou, ik denk dat dat alles zegt

hopelijk komt het weer goed bij jullie!

Jons

Omdat...

Hij is mijn allerbeste vriend,maatje en minnaar. Omdat hij door een mijnenveld zou gaan voor mij en onze kinderen. Omdat we vaak samen de slappe lach hebben. Omdat ik altijd blij ben als hij thuis komt.