Wat een pijn!
Een tijd geleden heb ik hier gepost ivm de zorgen die ik had om mijn dochter, schoonzoon en hun twee kinderen. Toen was geloof ik de jongste nog niet geboren. In hun gezin is al jaren sprake van ruzies met veel agressie, geschreeuw en geweld, waar de kindjes bijzijn.
Ik vroeg raad wat jullie zouden doen. Velen van jullie adviseerden om de raad van kinderbescherming in te schakelen. Ik durfde dit toen niet aan, was bang dat de deur voor mijn neus dichtgegooid zou worden.
Samen met mijn dochter hebben we geprobeerd om hulp te zoeken. Therapeutische hulp vonden ze wel. Er werd (wordt) tot in detail uitgespit wat mijn dochter en schoonzoon drijft tot de gedragingen die ze doen en maakt tot de mens die ze zijn.
Maar de crisissituaties blijven onveranderd. Daarbij is mijn dochter hoe langer hoe vijandiger naar mijn partner(haar stiefvader) en mij toe. Wij zijn wel de aller slechtste ouders en opa en oma ter wereld.
Een paar weken geleden was mijn dochter bij ons. De boel is zo erg uit de hand gelopen dat ze mij heeft geslagen, gekrabt en gestompt. Alles voor de ogen van haar kinderen. De oudste stond te gillen van angst.
Nu heb ik dan uiteindelijk gedaan wat jullie me hebben aangeraden. Ik heb melding gemaakt hiervan bij de kinderbescherming. Mijn dochter heeft nu ook precies gedaan waar ik zo bang voor was: alle deuren dicht getrokken.
Het doet me zo’n verdriet dat ik het letterlijk in mijn hart voel pijn doen. Ik kon niet langer aanzien dat haar kindjes dit meemaken. Maar ik ben ze kwijt. Mijn dochter, mijn lieve kleinzoontjes. Wat een afschuwlijke keuze. Ik hoop dat niemand hier ooit in mijn schoenen komt te staan.
Pijnlijk
Vreselijk voor die 2 arme jongetjes !! dat moet toch blijvende littekens geven.... zo erg
Hoop
Lieve oma,
U bent niet de eerste, en zal ook zeker niet de laatste zijn, die zoiets meemaakt. Uit ervaring weet ik hoe die pijn voelt. Wat mij erg hielp en helpt, is het besef het juiste te hebben gedaan. Uw dochter liet u eigenlijk ook geen andere keus.
Hopelijk pakt een en ander op termijn gunstig voor u uit. Als ik het goed begrijp heeft u de melding niet anoniem gedaan. Dit betekent dat ook uw kleinkinderen t.z.t. erachter kunnen komen, wie voor hen op de bres is gesprongen. Ook is het niet uitgesloten, dat u met uw melding het tij ten goede hebt gekeerd, en dat uw dochter het binnen afzienbare tijd toch weer bijlegt met u.
In ieder geval heel veel sterkte ermee!
Ooit worden die kleinzoons groter
en zullen ze weten dat in elk geval oma het voor ze opgenomen heeft. Je wilt toch niet later niet het verwijt krijgen dat je het wist, maar niets gedaan heeft.
Maar wat ontzettend pijnlijk, dat wel.
Wat een verdriet
Maar je kon niet anders, je kon echt niet anders. Wellicht zijn er mogelijkheden als de raad een onderzoek start, als bureau jeugdzorg erbij komt, als de kinderen (tijdelijk) uit huis moeten, dat de kleinkinderen dan bij jou komen, of dat je in elk geval kontakt met ze kunt houden (helaas wordt aan dat laatste weinig aandacht besteed). De kans is echter groot, dat geprobeerd wordt om ín de gezinssituatie hulp in te zetten, wat uiteraard ook het beste is. Dat zal het kontakt tussen jou, je dochter en de kleinkinderen niet bevorderen. Maar ik hoop dat je dan denkt aan wat je wel bereikt hebt, hulp voor de kleinkinderen. ook al vraagt dat een groot offer van jou.
Tsjor
Dank
jullie voor de opbeurende woorden. ik zou graag meer willen delen met jullie, maar ik wil niet dat zij herkend worden. het is al moeilijk genoeg. ik kan alleen maar huilen.
Rode krullenbol (ot)
Erg mooi, ik had deze nog nooit gehoord, dankjewel.
Oma
Wat een moeilijke beslissing, en heel veel sterkte !
Bedankt
Rode Krullebol voor dit prachtige lied. Wat ontzettend treffend. Ik zal het koesteren.
En iedereen die hier reageert: jullie maken een groot verschil. Enorm bedankt.
Wat een moed van u als oma
Wat ontzettend verdrietig moet dit zijn voor u. Ik vind het heel erg moedig dat u toch een melding hebt gedaan. En inderdaad als de raad een onderzoek gaat doen (daar mogen we toch wel van uitgaan..) komt u misschien toch weer in beeld. En uw kleinzoons zullen u dankbaar zijn ook al zijn ze zich dit nu nog niet bewust. U bent de beste oma ide ze maar kunnen wensen...
Heel veel sterkte!
Oregano
Voor wat het waard is...
"Ik kon niet langer aanzien dat haar kindjes dit meemaken. Maar ik ben ze kwijt. Mijn dochter, mijn lieve kleinzoontjes."
U bent uzelf in ieder geval niet kwijt. En dat is toch ook heel belangrijk.
Voor de rest sluit ik me aan bij mijn voorgangsters: de tijd lost veel dingen op. Het zou ook zomaar kunnen dat uw dochter de relatie verbreekt en haar de schellen van de ogen vallen.
Een afschuwelijke keuze
Maar wel de juiste in mijn ogen. Het doet nu pijn, maar zou het niet pijn blijven doen als er niks was gebeurd? Meermalen getuige zijn van geweld, en dat op zo'n jonge leeftijd. U heeft wel degelijk de juiste keuze gemaakt, ook al is de pijn en gemis zo groot, er wordt nu iets aan gedaan, dank zij jullie. Een Oma naar mijn hart.
Sinterklaas
Verdrietige oma, ik las dat je zo verdrietig was met je sinterklaaskadootjes. Ik weet niet hoe oud je kleinkinderen zijn, zitten ze op school of op de creche? Misschien kan sinterklaas daar voor hen enkele speciale kadootjes brengen.
Tsjor
Eerst
Wil ik nog een keer zeggen dat ik het zo waardeer hoe jullie mij een hart onder de riem steken. Tsjor: de oudste is 4 en de jongste 8 maanden. Hij zal er nog niet veel van merken dat er iets/iemand ontbreekt. Maar de oudste wel. Vorig jaar was ik erbij met sinterklaas. Ik denk dat ik de cadeautjes opstuur en maar hoop dat ze niet doorhebben dat het van mij komt.
Ik ben ook vreselijk bang voor mijn dochter. Het móest. ik had geen keus. Maar dit doet haar de das om. Ze is al helemaal op. Ik ben zo bang dat ze precies de verkeerde dingen doet(flippen bij de mensen van de kinderbescherming) en het allemaal nog moeikijker maakt. In deze jaren van ellende tussen haar en haar man zijn de kindjes haar anker. Als de kinderbescherming ze (tijdelijk) uit huis zou plaatsen, vergaat haar scheepje.
Eigen kracht conferentie
Heb je wellicht nog mogelijkheden om een eigen kracht conferentie aan te vragen? Als ik het goed begrijp zou je dat zelf kunnen aanvragen, een onafhankelijke coördinator gaat dan uitzoeken of je dochter (en eventuele anderen) mee wil doen. Dus dat hoef jij niet te doen. Je zou wel kunnen kijken welke mensen nog meer hulp zouden willen kunnen bieden.
Ik hoop dat je op een dag kunt berichten dat het goed gaat met de kinderen.
Tsjor
Eigen kracht conferentie
Ik heb dit voorgesteld aan mijn dochter. Ik had geschreven aan deze organisatie en zij waren er zeker van dat hun gezin daar veel baat bij zou hebben. Maar mijn dochter en schoonzoon voelden er niets voor. De mensen van eigen kracht lieten mij toen weten dat ze er wel achter moesten staan, maar dat het aanbod zou blijven openstaan. Voorlopig zal hiervan geen sprake zijn.
Echt
Verdrietige oma, je hebt echt alles geprobeerd.
Tsjor
