Wat vinden jullie hiervan? Alcoholgebruik door ouders.
Een poging dit zo objectief mogelijk op te schrijven, daarom een staccato opsomming:
Vader en moeder.
Een van de twee is 's avonds weg.
De ander is bij de kinderen thuis (basisschoolleeftijd).
De thuisblijver drinkt zoveel alcohol dat deze omvalt (letterlijk) en moet overgeven.
Kinderen zijn hier getuige van.
En dan ook maar een 'objectieve' vraag: wat vinden jullie hiervan?
leeftijden
Pak 'm beet 10, 8 en 6.
wat is schadelijker
dan tijdenlang in een relatie verblijven waar alcohol zo'n grote rol speelt?
Tijdenlang en 1 dag in zo'n relatie blijven.
Wat zou het voor jou minder schadelijk maken als je zou weggaan of zou blijven?
En als je jezelf dezelfde vraag zou stellen dan vanuit je kinderen beantwoordt?
alcoholmisbruik is een moeilijk probleem
Allereerst veel sterkte, alcohol misbruik is iets wat heel moeilijk is. Het gebeurd vaak eerst heel stiekem. Ik weet ook niet hoe oud de kinderen zijn, maar ook voor hen is dit natuurlijk heel moeilijk, ik weet niet of ze iets door laten schemeren op school of zo, zulke dingen moet je natuurlijk proberen voor te blijven. Logeeradres of zo regelen is dan misschien een goed idee. Voor oudere kinderen is het natuurlijk ook iets waar ze zich erg om zullen schamen, probeer ook met hen hierover in gesprek te blijven.
Ik weet niet hoe je band is met de huisarts, maar als deze goed is probeer daar dan mee te gaan praten. Hij zal natuurlijk niet meteen hulp kunnen geven, maar je misschien wel goede tips kunnen geven. Je partner heeft in ieder geval wel hulp nodig en misschien kan je via de HA tips krijgen hoe je dit het beste aan kan pakken om je partner zo ver te krijgen. Jullie relatie zal er anders aan kapot gaan denk ik.
Helaas heb ik veel alcoholmisbruik meegemaakt binnen familie , ik hoop dat je goede hulp mag krijgen!!
Het gaat me niet om mij
Ik kan wel tegen een stootje. Dus die vraag vanuit mezelf beantwoorden, is niet nodig.
En het antwoord vanuit mijn kinderen vind ik moeilijk. Mijn partner is geen verschrikkelijk mens, alleen wordt er elke avond stevig gedronken. (Of maak ik nou ook de klassieke fout en wil ik mezelf zo in slaap sussen?)
je hoeft
geen verschrikkelijk mens te zijn om fouten te maken of om een verslaving te krijgen 
Punt is dat je kinderen blootstelt aan de verslaving (en uiteraard begrijp ik dat je niet plotsklaps wegrent).
Ik zou een ultimatum stellen: afkickprogramma of uit de woning vertrekken.
Doordat je het (indirect) tolereert voed je in feite deels zijn verslaving. Er staan geen gevolgen op het foute gedrag.
Niet dat jij zijn moeder hoeft te zijn, maar je moet wel je kinderen uit het vuur houden.
Iemand die benevelt is, aangeschoten is, onder 2 liter drank zit, zal nooit op een veilige adequate manier voor je kinderen kunnen zorgen.
En dat is waar jij in beeld komt: tenminste 1 ouder moet zorgen dat die kinderen veilig zijn. Als hij de held in de relatie niet kan zijn zul jij die rol op je moeten nemen, wat je ook besluit.
En wat je zelf aan het einde zegt: klassieke fout/in slaap sussen?
Ik merk hier vaker dat vrouwen de man waarover zij een klacht hebben/een probleem mee hebben, in bescherming nemen en de problemen afvlakken (in taal, vast niet in je hart)zodra er stevige kritiek komt. (Zie draadjes over vreemdgaan) Maar volgens mij ben jij niet iemand die de ogen sluit als ik je postings lees, dus vat dat niet hard op
aanvulling op: je hoeft geen verschrikkelijk mens te zijn om fouten te maken of om een verslaving te krijgen .
Hij zal misschien wel een veel te goed persoon zijn, ik ken hem niet. Wat hij wel doet is de fout maken om op een verkeerde manier zijn problemen aan te pakken, de druk van het leven te ontlopen. En daar is hulp bij nodig. En als hij die hulp niet wil...dan horen daar gevolgen aan te zitten.
Hij pakt namelijk met deze verslaving niet alleen zichzelf, maar ook zijn omgeving en verdere omgeving.
Stel voor dat hij met drank op achter het stuur gaat zitten en iemand doodrijdt?
In mijn familie is iemand doodgereden door een man die (niet eens stom-)dronken was. Die impact is niet te overzien.
veranderen
Mijn ervaring is dat je een ander toch niet kunt veranderen. Al die verhalen over consequenties stellen lijken me wel mooi en idealistisch maar ik denk dat ik me toch tot mijn eigen gedrag zou bepalen als een goed gesprek en gedragsverandering niet mogelijk blijkt.
Wat kun je zelf doen?
Zorgen dat je niet 's avonds weggaat? Of de kinderen meenemen. Is niet eerlijk, maar wel de consequentie als je het niet kunt accepteren.
bij ons
Mijn vader was een alcoholist. Het werd steeds erger. En hij dronk niet alles in het zicht. Als wij bv dus van twee flessen wijn zouden weten, dan kwam daar nog de verstopte drank bij die bij "even naar de garage" erin ging.
Je partner zal weinig uit zichzelf ondernemen. Het zal niet minder worden, maar misschien wel méér en blijft het dan bij overgeven?
Je kinderen zijn nu nog wat jong, maar dit gaan ze echt niet waarderen over een paar jaar.
effectief
Dus jij zegt: ik wil zeker weten dat als ik zus doe het niet schadelijker wordt voor je kinderen. Helaas kan niemand je dit op een papiertje meegeven. En dan zit je ook met omgangrecht en hetzelfde probleem. Ik zou dus als je rustig bent geworden erover praten met hem. Want 'dat flik je me niet meer' termen zijn niet effectief om hem over te halen.
Beter is te zeggen dat je geschokt bent dat je kinderen hem zo zagen. Dat je daarom niet het huis uit durft 's avonds. Het was zelf zo erg dat hij moest overgeven. Dat zijn alcoholgebruik ongezonder is dan hij denkt en dat je denkt dat hij nu echt hulp moet zoeken en dat jij hem zal steunen waar nodig. Zo wordt hij niet oud, met zoveel alcohol (denk aan levercirrose, korsokov, kanker). Probeer eens het gesprek aan te gaan als jullie allebei 'rustig' zijn.
ervaring
helaas ervaring hiermee, gelukkig nog in een periode zonder kinderen. Maar een alcoholist zal niet snel van zichzelf zeggen dat er een probleem is. Zo lang het allemaal nog een beetje gaat, gaat het 'dus' prima. Dus dat hij zijn drankgebruik niet verontrustend vindt, zegt m.i. niet zoveel.
Nu ik kinderen heb vind ik dat degene die op een bepaald moment verantwoordelijk is voor de kinderen, moet zorgen dat hij ook daadwerkelijk voor de kinderen kan zorgen - ook in noodsituaties. Dus als ik alleen thuis ben, neem ik hooguit één glaasje wijn. Als ik dan met de auto weg zou moeten (bv. met ziek kind naar ziekenhuis o.i.d.), dan kan dat. Jouw partner neemt die verantwoordelijkheid duidelijk niet - dan zorg je ook niet meer voor de kinderen. En dan zou dat wat mij betreft ook meespelen in afspraken over bezoekregelingen etc.
Is je partner verder OK?
Is hij een leuke vader en is hij als partner leuk genoeg om voor je huwelijk te willen vechten? Vindt hij zijn eigen drinkgedrag acceptabel, is het bespreekbaar en is hij bereid er iets aan te veranderen. Dit zijn allemaal zaken om af te wegen voor je een plan maakt voor de toekomst.
Natuurlijk verdient het niet de schoonheidsprijs om te drinken tot je over je nek gaat, maar het maakt uit of dit een incident is of de dagelijkse gang van zaken en ook hoeveel basis jullie relatie verder heeft.
Anne
"Mijn ervaring is dat je een ander toch niet kunt veranderen. Al die verhalen over consequenties stellen lijken me wel mooi en idealistisch maar ik denk dat ik me toch tot mijn eigen gedrag zou bepalen als een goed gesprek en gedragsverandering niet mogelijk blijkt."
Een consequentie stellen is eigen gedrag, je grenzen bepalen, de grenzen voor je kinderen bepalen. Je kunt de ander niet laten stoppen met drinken. Daarom beperk je je eigen schade door er niet in mee te gaan.
Wat denk je dat die kinderen over drinkgedrag leren nu op deze nog heel jonge, maar zeker niet meer onwetende leeftijd?
Door zelf niet meer weg te gaan vang je zijn probleem op....en dat is nu iets dat hij zelf moet gaan doen.
Je zegt dat de consequentie is dat topic startster dan niet meer weg kan savonds als zij dit niet wil accepteren.
Daarmee leg je de consequentie bij haar neer, niet bij hem. Zij kan niet meer weg omdat hij wenst te drinken....Dat is de omgekeerde wereld, pappen en nathouden zet geen zoden aan de dijk.
kan zijn
Je zou wensen dat de drinkende partner daar mee stopt en de verantwoordelijkheid neemt. Maar daar ga je niet over uiteindelijk.
Je gaat voor de zorg voor de kinderen, daar wil je ook je energie aan besteden. En niet aan een energievretende en nodeloze haal- en trekpartij met een drinkende partner.
Zeker als buitenstaander kun je helemaal geen consequenties bij wie dan ook neerleggen. Alleen maar adviseren om het zo praktisch mogelijk op te lossen.
Maar ja, de dynamiek van alcoholische partners ken ik niet, dus voor wat het waard is.
Mijn ex partner kon ik ook niet veranderen.
Niet dat mijn oplossingen altijd de beste zijn maar toen bleek dat ex onverantwoord met de kinderen omging, ben ik inderdaad voortaan thuis gebleven of ik nam ze mee of ze gingen logeren.
Geen enkele illusie over wat ik anders had kunnen doen.
Alcoholist
Je partner is alcoholist. Dat betekent dat jij niet meer 's avonds weg kunt en de kinderen alleen met hem kunt laten. Punt.
Je moet dit probleem aanpakken, hetzij door hem te dwingen hulp te zoeken (hij ontkent het probleem dus hij zal dit never nooit zelf gaan doen), hetzij door zelf met de kinderen bij hem weg te gaan. Doe het zo snel mogelijk want dit gaat alleen maar erger worden. Je kunt beginnen met de huisarts inlichten over het probleem, dat niet alleen je partner, maar ook jouzelf en je kinderen treft.
Heel veel sterkte gewenst.
voorlopige oplossing
Geen of heel weinig drank in huis hebben? Is dat een oplossing? Eén fles wijn maar, dan kan hij er in ieder geval geen twee op een avond drinken. Hebben jullie een of twee auto's? Anders zou ik zijn autosleutels ook meenemen als je weggaat, dan kan hij ook geen drank gaan halen. Of is het dan ook hommeles? (alles onder het mom van ik wil je beschermen/behoeden voor het teveel drinken)
kosten?
Hoeveel euro wordt er trouwens per avond opgedronken? Drinkt hij/zij iedere avond twee flessen, of regelmatig? En wie koopt die dan?
Weg gaan en dan?
Er wordt wel heel makkelijk gezegd dat ze zichzelf en de kinderen uit deze situatie moet halen. Maar wat dan? Dan gaan ze uit elkaar en dan moet er een omgangsregeling komen. Dan moeten de kinderen 1 weekend per 2 weken (minimaal) naar de vader en dan is moeder er dus helemaal niet meer bij om de boel in de gaten te houden en wat gebeurt er dan? Misschien stapt hij dan wel in deze staat met ze in de auto oid. Zou ze dit aankaarten bij de instanties dat het niet verantwoord is, dan is ze een rancuneuze ex en gaat het om een vechtscheiding etc etc. Volgens mij zit je behoorlijk klem in dit soort situaties. Volgens mij is het vooral belangrijk dat zijn onverantwoorde alcoholgebruik door "onafhankelijken" wordt opgemerkt zoals de school, schoolarts, consultatiebureau etc.
gepraat
Gisteren, me gesteund voelend door jullie reacties, het gesprek weer aangegaan. Niet over het incident met de kinderen, maar het alcoholgebruik van mijn partner in het algemeen.
Mijn partner gaf toe dat het om alcoholisme gaat. ('Daar heb ik jou niet voor nodig om dat te weten, ik ben niet achterlijk.') Daarna kwam mijn partner met de stelling dat ik een groot deel van mijn partners probleem ben, dus vandaar het buitensporige drinken: als ik dit niet meer zou doen, dat wel zou doen, vaker zus, minder zo, dan was het heus niet nodig om zoveel en zo vaak naar de fles te grijpen. En daarom ben ik 'de enige persoon op deze planeet' die niets over het alcoholprobleem mag zeggen. O, en niemand mag het weten verder, ik mag er met niemand over praten.
Juist.
We gaan al twee jaar niet zo lekker in onze relatie, dat is waar. Maar goed, waar er twee vechten, etc. En uiteindelijk zet ik dat glas niet aan mijn partners mond.
Ik heb er de 'deal' uitgesleept dat ik 'dit niet meer zou doen, dat wel zou doen, vaker zus, minder zo'. En dat mijn partner zich dan beperkt tot twee glazen per dag.
Ik denk niet dat het enig effect gaat hebben. Ik geef hem een maand. In mijn hoofd.
O, en nog twee vragen te beantwoorden.
- geen auto, dus op dat punt geen zorgen
- ik haal geen alcohol meer. Vond mijn partner eerst raar, maar nu haalt hij het zelf.
Oei Jeweethetheuswel
Ik was al geschrokken door je berichten, maar dat jij je nu moet aanpassen in je gedrag (anders dan het niet zorgen voor alcohol) om je partner minder te laten drinken, vind ik wel heel erg tricky. Want zo maakt hij jou verantwoordelijk voor zijn drinkgedrag en laat jij je verantwoordelijk maken, terwijl je al heel terecht zegt dat jij niet degene bent die de alcohol bij hem naar binnen giet. Volgens mij kan dat bijna niet werken, want hij kan altijd wel iets vinden waarmee jij niet of niet exact aan zijn eisen voldoet.
Ik snap het overigens wel dat je op die manier probeert zijn drankgebruik te beteugelen, want door iets te doen krijg je iig het gevoel dat je bijdraagt aan een betere situatie voor de kinderen en mss ook wel voor jezelf. Maar ik vrees dat het niet zal werken, al hoop ik van harte dat ik het mis heb.
Sterkte in ieder geval!
Aagje
voorwaarden
eens met Aagje. Moeilijk hoor. Wat zijn dan die voorwaarden? Goed iig dat jij geen drank meer koopt.
Onderschatting
Je partner geeft zelf toe dat hij alcoholist is. En dat betekent dat hij zal liegen tot hij blauw ziet, de feiten zal verdraaien, smoezen zal bedenken, je verhaaltjes zal vertellen. Alles om maar te zorgen dat hij aan zijn drank komt. De drank is de baas. Jij kan doen of laten wat je wilt, dat heeft geen énkele invloed op zijn verslaving. Laat je niet op deze manier voor zijn karretje spannen.
en
Hij kan jou nooit 'verbieden' om over jouw probleem te praten: namelijk dat je partner een alcoholist is. Dus laat je daardoor niet tegenhouden. Ik zou er juist wel over praten: met je familie, met de huisarts...
hang camera op
een alcoholist die niet heel hard werkt aan het oplossen van het probleem is nooit te vertrouwen. Doe dus melding bij huisarts en wijkagent. Praat met mensen en bouw dossier op. Hang webcam op zodat je bewijs hebt als hij alleen met de kinderen is, 's avonds, dat hij teveel drinkt. Zo kun je ervoor zorgen dat hij alleen onder begeleiding contact zal mogen hebben als er scheiding is.Ook kun je vastleggen dat hij kinderen wel kan zien/verzorgen maar dan krijgt hij er jou gratis bij op de achtergrond, of iemand anders.
Maar hier moet je wel bewijs voor opbouwen en daar moet je nu mee beginnen.
Wacht niet totdat hij klaar is met alchoholist zijn, dan is de jeugd van je kinderen voorbij.
sterkte,
Angela
hang camera op
een alcoholist die niet heel hard werkt aan het oplossen van het probleem is nooit te vertrouwen. Doe dus melding bij huisarts en wijkagent. Praat met mensen en bouw dossier op. Hang webcam op zodat je bewijs hebt als hij alleen met de kinderen is, 's avonds, dat hij teveel drinkt. Zo kun je ervoor zorgen dat hij alleen onder begeleiding contact zal mogen hebben als er scheiding is.Ook kun je vastleggen dat hij kinderen wel kan zien/verzorgen maar dan krijgt hij er jou gratis bij op de achtergrond, of iemand anders.
Maar hier moet je wel bewijs voor opbouwen en daar moet je nu mee beginnen.
Wacht niet totdat hij klaar is met alchoholist zijn, dan is de jeugd van je kinderen voorbij.
sterkte,
Angela
@ jeweethetheuswel #49
Ik ben destijds ook in die positie gedwongen, dat ik verantwoordelijk werd gemaakt voor mijn partners drankgebruik. Het voelde in eerste instantie fijn, omdat ik dacht hem te kunnen helpen. Maar dat kan je niet op die manier: hij zal het echt zelf moeten doen.
Ik kreeg van mijn schoonzus het advies om het boek 'Codependent no more' te lezen (ik weet niet of er een nederlandse vertaling van is). Zeer confronterend, maar ook erg verhelderend. Ik denk dat jouw situatie daar naar neigt, naar codependentie = medeafhankelijkheid. Ik vind het begrip lastig uit te leggen, maar google er eens op.
Sterkte!
Nederlandse vertaling
van dat boek Codependent no more = Leef je eigen leven, gewoon via het dikke blauwe mannetje te bestellen.
Yep
Hier ook een ex met een drankprobleem. Allemaal mijn schuld. En nu is het de schuld van zijn nieuwe vrouw. En ook nog steeds van mij
Hij/zij stopt niet vanzelf, het is namelijk niet haar/zijn schuld. Wat moet er voor jou gebeuren tot je het genoeg vindt? Bepaal dat voor jezelf. Bij mij was het dat hij stomdronken zijn slapende dochter van net een jaar uit haar bed trok om vier uur 's nachts, om haar 'te beschermen tegen die bitch'(ik dus). Volgende dag echtscheiding aangevraagd. En gezorgd voor een omgangsregeling die de kans op ellende minimaliseerde. Tussen 11 uur 's ochtends en vier uur 's middags dus. Daarvoor had hij nog een kater, daarna moest hij alweer zuipen. Tijdens de scheiding snoeihard gedreigd dat als hij niet met die regeling akkoord ging, hij het ouderlijk gezag zou kwijtraken. Hij kende mij inmiddels en ging akkoord.
Hier in de straat woont een gescheiden alcoholist die zijn twee kleine kinderen regelmatig te logeren krijgt. Hij is vaak zo ver heen dat hij het echt niet zou merken als zijn huis afbrandt. Dan zitten die kleintjes als ratten in de val. Ik zou ze daar niet laten slapen.
idd
Een alcoholist, of welke willekeurige verslaafde dan ook zal in gedrag manipuleren, liegen, chanteren, beschuldigen vanaf het moment dat hij of zij de lippen beweegt. Pas na behandeling (of zelf afkicken), waarbij hij inzicht in zijn gedrag krijgt, kan dat tij keren.
Jij "moet" dus helemaal geen toezeggingen doen, je "moet" je handen van hem aftrekken zolang hij teveel drinkt en dit gedrag vertoont.
Tot die tijd niet alleen met de kinderen laten.
Dus niet pappen en nathouden zoals geen drank kopen en alle kunst- en vliegwerk om hem minder te laten drinken, maar de verslaving bij de verslaafde houden.
Jij kunt hem niet van de drank afhelpen, als hij wil komt hij er toch wel aan.
Hij moet inzicht krijgen in wat hij veroorzaakt. Jezelf naar de .... drinken is tot daar aan toe, maar alcoholist ben je nooit alleen. Stel je kinderen hier alsjeblieft niet aan bloot.
Wist je dat je kinderen al een kans van 34 % hebben om ook alcoholist te worden(tenzij het hun biologische vader niet is)? Die kans verklein je niet door ze zijn gedrag mee te laten maken en zijn drankgebruik te "accepteren".
wil je weten wat de gevolgen zij voor je kinderen?
Hier opgegroeid met twee alcoholische ouders, gevolgen o.a.
- nooit meer kind kunnen zijn omdat je de verantwoordelijke bent omdat de ouder dat niet is.
- alles wat thuis gebeurt is geheim, dus geen vriendjes en vriendinnetjes mee nemen.
- je voedt je broertjes en zusjes op
- het is jouw (kind zijn) schuld dat de ouder(s) drinkt
- dus ook aan jou (kind) om de problemen op te lossen (dit lukt nooit maar je blijft het proberen)
- je ontwikkelt een ongezonde achterdocht naar anderen
- je wordt zelf verslaafd of ontwikkelt een manier om controle te krijgen (in mijn geval anorexia) (mijn zusje is nu alcoholist)
Sorry, geen prettig plaatje maar echt gebeurd. Een alcoholist kan alleen uit eigen beweging stoppen. Tot diegene dat doet moet je de kinderen daar weg houden. Zodat ze kind kunnen zijn, wat ze verdienen.
Even heel zwart-wit
Op het moment dat je je kinderen bewust achterlaat bij een alcoholist voldoet de situatie aan de term "kindermishandeling". Je voldoet namelijk niet aan de eis "veiligheid"......
