Weekendhuwelijk
Zijn hier mensen met ervaring met een "weekendhuwelijk ?". Het ziet ernaar uit dat wij de komende vijf jaar in die situatie komen te zitten (promotie voor manlief wat overplaatsing inhoudt naar andere werkplek 175 km verderop). De andere optie is verhuizen naar de andere kant van het land, maar daar zijn ook weer grote nadelen aan verbonden. Zelf ben ik nu erg bezig de voors en tegens op een rijtje te zetten. Knderen zijn nu 7 en 11. Na een jaar of vijf zit de kans erin dat hij weer een functie vlakbij huis kan gaan vervullen. Zelf heb ik er niet zo'n moeite mee, maar ik vraag me af of ik zaken over het hoofd zie.
Werkt niet
Voor mij werkt het niet en ik heb zelden gezien dat het goed ging. Persoonlijk wil ik niet zo veel bij mijn man weg zijn en hij niet bij mij, bovendien zou hij de kinderen ook niet zo weinig willen zien. Vijf jaar is wel heel erg lang hoor. Wat zijn de nadelen aan verhuizen, die noem je niet. En je zegt dat hij na vijf jaar weer terug kan komen naar de plaats waar je nu woont? Stel dat dat nou helemaal niet gebeurt; er kan van alles veranderen in vijf jaar. Misschien vindt hij wel iets anders dat nog verder weg is.
Vrienden van ons
Vrienden van ons doen dit nu een jaar of 3. Het is zwaar maar ze houden het nog steeds vol. De intentie is wel om volgend jaar weer bij elkaar te gaan wonen.
Je kan natuurlijk tegenwoordig heel veel contact met elkaar hebben via skype en webcam natuurlijk. De kinderen zijn trouwens wel iets ouder, toen dit begon waren ze 13 en 14.
Vriendinnetje dochter
Dochter heeft een vriendin waarvan de vader in het buitenland werkt, omdat het Nederlandse filiaal is opgedoekt. Hij is wel op zoek naar ander werk, maar volgens mij gaat het op zich wel goed. Kinderen zijn 11 en 9.
4 dagen werken
Is t misschien mogelijk dat je man vier dagen werkt en dan lange dagen maakt, dan heb je elke week ook bijv de hele vrijdag thuis voor gezin en kinderen.
Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.
Vijf jaar is lang
er kan veel gebeuren in die tijd.
Ik zou het niet prettig vinden dag in dag uit alleen verantwoordelijkheid te dragen voor de kinderen en niet live een en ander te kunnen delen, ook al zijn er allerlei eigentijdse manieren met skype en zo. Ongezellig ook.
Natuurlijk, het kan.
Maar wat is er zo erg aan verhuizen, nu net voor de oudste naar het VO gaat?
Visserman / vrachtwagenchauffeur?
Hallo
Ik zie het verschil niet zo tussen dit en getrouwd zijn met een visserman of vrachtwagenchauffeur. Die zijn namelijk ook een week (of twee) van huis en die partners redden zich ook en die kinderen worden toch ook groot?
Het enigste is misschien dat je als je partner van een visserman wordt, je over het algemeen van te voren weet waar je aan begint.
Je kunt het toch ook eerst een jaar aanzien en dan besluiten of jullie willen gaan verhuizen?
succes
Nou inderdaad
Er zijn zoveel mensen met banen die langdurige afwezigheid vereisen. Of, daar istie weer: continudienst. Die mannen zijn vaak ook het hele weekend weg en hebben op maandag en dinsdag weekend. Nou, gezellig, dan is de rest van het gezin naar school.
Wat een valkuil is: dat je de weekenden gaat opleuken. Papa Is Er dus het *moet* leuk en gezellig en bijzonder zijn. Zomaar een weekend rondkeutelen, de krant lezen en een beetje lummelen - da's zonde. Leuke dingen gaan wij doen! Met z'n allen! Blij en gezellig! En zo ook met zorgen, zorgjes, problemen en irritaties: die ga je niet in het weekend spuien als die man net effe een paar uur thuis is. Dat zul je moeten leren en daarvoor is dagelijkse communicatie (inderdaad skype enzo) toch wel heel handig.
Tirza
Ook wij
hebben 9 maanden lang een weekend huwelijk gehad. Man werkte al in het buitenland, voordat we verhuisden. Ik vond het afzien. Man zei later dat hij wel veel van de kinderen gemist heeft. Ze waren met meerdere mannen en vrouwen op de nieuwe werkplek en 2 huwelijken hebben het niet overleefd, er zijn dus 2 werkstelletjes gevormd:o)
5 jaar is wel heel lang.................
Toevallig 2 kennissen
Toevallig heb ik 2 kennissen die een vergelijkbaren woon/werk afstand hebben gehad (wonen randstad, werken groningen/friesland)
Beiden hebben een combi gemaakt tussen
1) (een deel van) de reistijd als werktijd gebruiken (OV)
2) lange dagen maken
3) thuiswerken
4) een (aantal) keer per week in de buurt van het werk overnachten.
Dus bijvoorbeeld op maandag om 7 uur de trein en die dag tot 19.00 doorwerken, daar overnachten, de volgende morgen om 7 uur weer beginnen en om 16.00 weer de trein naar huis. Ben je om 19.00 weer thuis. In 2 dagen werk je zo 20 uur en ben je maar 1 avond van huis.
Voor zover ik weet hebben beide relaties het overleefd. 1 Stel heeft het een jaar of 15 volgehouden.
Optie 3
Ik ga nu waarschijnlijk iets stoms zeggen, maar hij hoeft toch niet elke keer te overnachten op de plaats van de werkplek? Meneer F is 15 jaar lang elke dag op en neer gereisd en dat was weliswaar "maar" 150 km, maar extra vroeg beginnen en voor de files weer terug was goed te doen. Desnoods blijft hij de helft daar en de helft komt hij naar huis? Misschien een dag thuiswerken? Een dag wat langer doorwerken, zodat hij de volgende dag reistijd heeft? Ik zeg maar wat
Wat er niet werkte
Wat er bij mij niet werkte was dat je ongemerkt toch wat uit elkaar groeit. Ook al bel en skype en sms je elke dag, de gewone routine mis je, kleine dingetjes. Je gaat toch elk een leven op een andere plek leiden. Als je relatie heel erg goed is dan overleeft ie het wel, ook al is het niet leuk- nogmaals ik zou het persoonlijk echt niet willen, vijf jaar is zó lang.. Als je relatie niet zo rostvast is als je dacht dan is dit echt een situatie waardoor het op de klippen gaat lopen. Maar vertel nou eens wat jij vindt dat de nadelen van verhuizen zijn?
Verhuizen
Ik heb eerder erover gedacht om te verhuizen, ook om andere redenen (mijn ouders worden ouder en hulpbehoevender, is daar dichterbij). Maar nadelen:
- kinderen weg uit hun vertrouwde omgeving,
- huis zien te verkopen (markt is nu verre van top), niet genoeg winst om daar wat vergelijkbaars terug te kopen (hier goedkopere regio dan daar),
- nu fijn huis waar we zelf veel aan verbouwd hebben,
- verlies van mijn baan/inkomen (van zijn inkomen alleen komen wij echt niet rond)
- vrienden achterlaten, sportclubs, opgebouwde leventje.
Al deze zaken zijn wel overkomelijk als je dat wil maar dat wil mijn man dus niet. Hij is degene die niet wil verhuizen, om bovenstaande redenen. We hebben het hier al veel vaker over gehad. Ik heb me inmiddels redelijk ermee verzoend dat we niet gaan verhuizen. Kids willen dat overigens ook niet.
Ik zou er op zich minder problemen mee hebben. Nu ik het zo opschrijf klinkt het wel een beetje raar: hij wil niet verhuizen, maar hij vindt het geen probleem door de weeks daar te wonen (extra kosten daarvoor worden trouwens vergoed door werkgever). Dan is hij toch ook voor een groot deel niet thuis ?
Wat wel een goeie optie is , is dat hij idd vier dagen gaat werken, en thuis is op woensdag of op vrijdag.
Ik vind het overigens nu wel prettig om regelmatig alleen thuis te zijn. Ben ik nu ook vaak (wegens sporten etc.).
Aanvulling
Ik heb hier overigens eerder over gepost (april van dit jaar), toen was het nog een keuze voor mijn man om elders te gaan werken, en raadde veel mensen het me af om te gaan verhuizen. Nu het dan een overplaatsing wordt (nog niet helemaal zeker maar het ziet er wel naar uit), is het weer in een iets ander daglicht komen te staan, voor mij niet makkelijker, want ik wou in eerste instantie wel verhuizen.
Ik zie zeker ook wel de nadelen van verhuizen; mijn man heeft nu wel uitgesproken dat ondanks het feit dat hij mijn beweegredenen wel begrijpt, het toch niet zou willen. De overplaatsing zal halverwege volgend jaar gaan plaatsvinden. Oudste kind gaat in september 2012 naar VO. Of het allemaal definitief doorgaat horen we zo'n drie maanden van te voren. Lekker he......
Ik probeer me nu dus voor te bereiden op een weekendhuwelijk, terwijl dat niet mijn eerste keuze zou zijn.
Iemand vroeg ook nog wat de kinderen ervan vinden: die zijn wel gewend dat papa regelmatig weg is. Hij is wel vaker een paar weken en zelfs een paar maanden in het buitenland geweest. Als het maanden duurt missen ze hem wel regelmatig, maar als ze hem elk weekend zien, vinden ze dat volgens mij prima.
Kosten
Als je man door de week niet thuis slaapt en eet, wie draait dan voor deze extra kosten op ? Neem je dat mee in je overwegingen? Mijn man had na 9 maanden hotelleven het helemaal gehad, wilde vooral in de weekenden thuis blijven en "gewoon" eten. Terwijl ik er graag uit wilde en niet hoeven te koken. Ook werkte hij altijd langer door of 's avonds op de hotelkamer, tja wat moet je anders :o).
Ook merkte ik aan de kinderen dat ze niet meer gewend waren hem dagelijkse dingen te vragen, ik moest echt in het weekend zeggen, vraag het papa maar. Het is al eerder gezegd, voor je het weet, leidt je ieder een eigen leven.
Izar (licht ot)
Tegenwoordig werken veel bedrijven (itt vroeger) met snel-roulerende roosters (2-2-2 of 2-3-3). Toen mijn man 25 jr geleden met continudienst begon, draaide hij elke dienst 5 dagen achter elkaar.
De keren dat jouw vader thuis was vergeleken bij andere vaders was waarschijnlijk omdát je vergeleek met andere vaders als hij thuis was. De keren dat hij níet thuis was vergeleek je niet 
Het heeft ook te maken met reistijd denk ik; die is bij Tirzaman een uur. Dus zijn rooster (7-15-23) leidt tot vertrektijden van 6, 14 en 22 uur. En thuiskomsttijden van 8, 16 en 24 uur. Dan zijn (waren) de kinderen of nog niet uit bed of er al naar toe
Tirza
Nou ja zeg
Wat ik eigenlijk wil schrijven komt helemaal niet uit de verf Ja, continudienstpappa's zijn veel thuis op tijden dat andere pappa's niet thuis zijn. Maar ze zijn ook vaak níet thuis op tijden dat andere pappa's er wel zijn
Tirza
Hier een ervaringsdeskundige...
Ik heb een man die veel vanhuis is, en een aantal jaren terug is dat een periode van meerdere jaren geweest waarin ie minimaal 4 dagen per week vanhuis was.
De kinderen zijn nu 9/11/14, dus waren/zijn grofweg in de leeftijd van jouw koters.
Mijn 'take aways'
* het is pittig, maar te doen
* 1 dag in de week standaard thuis is een duidelijke pre. Zou ik echt voor gaan als het enigszins kan. Het geeft je weekend meer 'lucht' en het scheelt een hele nacht. Als ie maandagochtend vertrekt en do avond thuis komt (al is het laat) slaap je in elk geval meer nachten thuis dan in een hotel. Dat scheelt ECHT!
* Ik zou absoluut niet gaan voor de optie om bv de woensdag thuis te komen. Voor je man er onrustig (bijna elke dag reisuren) en voor jullie eigenlijk ook. Beter 4 dagen door'buffelen' en dan lekker 3 dagen thuis. Hoef je allemaal ook niet zo vaak om te schakelen.
* Ik zou de niet verhuisoptie alleen overwegen als je weet dat er een eindmoment is voor deze weekendhuwelijkconstructie. Want voor eeuwig vind ik het geen aanrader. Dus OF je weet zeker dat je man over X jaar terugkomt, OF je kunt leven met de optie dat je over een paar jaar alsnog verhuist. Denk daar van te voren goed over na. Man heeft na een aantal van dit soort tropenjaren een tijdje dichter bij huis gewerkt, maar is de laatste maanden door een of ander verweggistan project weer hele weken weg. Zowel de kinderen als ikzelf merken dat we er nu eigenlijk niet zoveel zin meer in hebben, in dit stramien. Man zelf ook trouwens 
. Gelukkig is het tijdelijk.
*Hoewel het an sich best rustig & goed te doen is om door de weeks de tent alleen te runnen, moet je je toch ook niet vergissen in de extra belasting voor jou. Alle probleempjes, zorgjes, maar ook huiswerkhulp en haal/brengwerk naar cluibjes komen nu definitief op jopuw schouders neer. Niemand die de vaatwasser even inruimt terwijl jij een kind in bed legt. Dingen kosten echt meer tijd. Ik werkte niet buitenshuis, en dat vond ik op dat moment heerlijk. Ik weet niet hoeveel en druk en ver van huis jij werkt, maar ik kan me voorstellen dat dat het nog een slag drukker maakt, dat je alle thuis-dingen alleen moet doen. Vergeet ook niet dat voortaan alle onderschooltijdproblemen zelf moet oplossen. Zieke kinderen, roostervrije dagen, plotsaelinge huisartsbezoekjes...allemaal dingen die je niet kunt verdelen als je man ver weg zit. En als je werkt zijn dat allemaal lastiger issues dan als TBM.
* en idd, let op dat je elkaar niet kwijtraakt. Zorg dat je elkaar al die onbenullige dingetjes blijft vertellen over de telefoon, zowel jij als de kinderen. Over speelafspraakjes, pleisters, vervelende juffen of zoekgeraakte fietssleutels...echt, het is belangrijk! Spreek af dat je elkaar elke dag spreekt, hoe dan ook. Man & ik deden 2 telefoontjes per dag, 1 eind vd middag / begin van de avond, om bij te kletsen met de kinderen, en dan later op de avond als de kinderen platlagen, dan waren wij aan de beurt....
Succes met besluiten!
Ingrid
Ook een tijd gehad
Eerst reisde hij heen en weer: supervroeg weg en pas na 20:00 weer thuis, dus niet samen eten. Daarna bleef hij in een goedkoop hotel, wat minder kostte dan het reizen en waardoor hij wel tijd had om te trainen en om de week de vrijdag thuis kon blijven.
Eigenlijk maakte het me niet zoveel uit, de week vloog altijd voorbij. Ik belde hem ook niet iedere dag, maar die behoefte verschilt denk ik per persoon.
Ik vond het echt niet zwaar of verevelend.
Ook
Mijn man en ik hebben 2 keer een weekendrelatie gehad. De kinderen waren de eerste keer (zo'n 1 1/2 jaar) nog erg jong: baby en peuter. Dat ging gemakkelijker op die leeftijd dan de 2e keer. De tweede keer (ruim 2 1/2 jaar) zaten ze in groep 6,7 en 8 en de andere in groep 4, 5 en 6. En toen was het vooral voor de kinderen lastig om steeds om te schakelen. Door de week met mama, haar regels waren duidelijk en je hoefde alleen naar haar te luisteren en in het weekend moesten ze ook nog naar papa luisteren die ook nog wel eens had over incidenten die door de week waren gebeurd. Vooral de jongste had problemen. Hij miste zijn vader echt en kon daardoor erg opstandig gedrag vertonen. Ook zijn problematiek is toen aan de oppervlakte komen drijven.
Ik weet niet hoe oud je kinderen zijn maar houd er wel rekening dat ze ook gaan puberen.. Dan is het thuis niet altijd even prettig en is het wel gemakkelijk als je partner er ook vaak genoeg is. Pubers kunnen ook nog eens onredelijke verwijten maken over het feit dat vader er niet is.
Mijn man vertrok maandagochtend erg vroeg (5.30) en was vrijdag erg laat thuis (23.30). Dat kon niet anders ivm vliegtijden.
Het meeste tussen partners is hier al genoemd. Zorg in ieder geval dat je goed blijft praten met elkaar en dat je ook vertrouwen in elkaar kunt (blijven) houden. Ik heb genoeg gezien op dat gebied.
En soms heeft het ook voordelen dat je partner er doordeweek niet is.
En mijn tante heeft min of meer 35 jaar zo'n huwelijk gehad en eigenlijk is dat altijd tussen mijn oom en haar goed gegaan. De kinderen vonden en vinden (nog steeds) dat het een foute keuze is geweest.
Nee
als je weet dat het 'maar' voor 5 jaar is dan zou ik niet verkassen. Anders zit je over 5 jaar weer met dezelfde kwestie, nee daar zou ik niet voor kiezen. Dan samen goed kijken naar alle dagen, brengen/halen, vroeg weg, iets eerder thuis, een overnachting etc etc.
Hmm
als hij op vrijdag vrij is dan heb je hem toch nog 3 dagen thuis als hij op maandag vroeg weg gaat en donderdag nog voor het eten thuis is. Ik zou het lekker zo laten, blijven zitten waar je zit dus.
En het hangt ook af hoe hij is, mijn man is een echte workaholic, ik was zeer verbaast toen hij meldde dat hij voor dat we op vakantie gaan en de eerste week na dat we terug komen ook vrij heeft genomen. Hij neemt echt zelden een dag vrij. Ik verwacht dat als we ooit gaan verhuizen en hij dicht bij zijn werk zit ik hem minder zie dan als we hier blijven wonen en hij heen en weer gaat rijden.
wat ik wil zeggen, jij kent je man, hoe is is hij als hij een hele lange dag gewerkt en uren in de auto heeft gezeten ? Kan hij zijn werk daar laten als hij de voordeur binnen stapt ?
Overwegingen
Bedankt voor de goeie tips en reacties, ik realiseer me wel dat wij dan een heel ander leven samen gaan leiden. Vrijdags thuis is een goeie optie, had ik zelf ook al bedacht. Kan ik evt. die dag nog gaan werken als er teveel " onder schooltijden" klusjes zijn geweest.
Iemand zei dat je uit moet kijken dat de kinderen in het weekend ook alles aan jou te vragen , nu dat doen ze nu eigenlijk ook al wel. Ze zijn toch meer op mij gericht dan op papa, ook omdat hij wel vaker periodes is weggeweest, en ik parttime werk (hij fulltime).
Qua drukte voor mijzelf , ik streef er wel naar dat de kinderen ook zo langzamerhand een groter aandeel gaan hebben in de dagelijkse klusjes (vaatwasser in en uitruimen etc). Ik realiseer me wel dat ik dan wel degene ben die daar achteraan moet zitten. Misschien ben ik wel een beetje te optimistisch, maar met goeie afspraken maken komen we wat dat betreft volgens mij een heel eind.
Iemand noemde ook nog dat de kids ws wel gaan puberen. Wat dat betreft vind ik het wel een voordeel dat ik de eerste opvang kan doen, ik ben minder snel boos, en praat meer met de kids dan dat hij dat doet. Wat dat betreft heeft hij toch vaker wat conflicten/discussie met de kids, zijn lontje is wat korter. Het risico is natuurlijk wel dat dat steeds korter wordt omdat hij niets meer is gewend.....
Kan me van vroeger herinneren dat ik het wel gezellig vond, saampjes met mijn moeder, als mijn vader eens een paar dagen weg moest, maar ja, hoe dat is als dat continu zo is kan ik niet zeggen.
