Religie en Spiritualiteit Religie en Spiritualiteit

Religie en Spiritualiteit

tonny

tonny

14-10-2009 om 09:02

Beeld van god...

Ook al stelt de bijbel nadrukkelijk vast dat we ons geen beeld van God mogen maken, toch doet iedereen dat, het is niet anders. Niet letterlijk, maar figuurlijk wel. Niet voor niets is er veel discussie (geweest) over het 'mannelijke' van God, of zijn naam nog wel als Heer vertaald zou moeten worden, of het niet beter iets onzijdigs zou kunnen zijn. Deze discussie had voor sommige mensen te maken met hun moeizame vaderbeeld, ontstaan in hun eigen leven.

Een docent vertelde laatst dat mensen als ze theoretisch praten een heel diffuus, vaag beeld van God melden. Bron, Leven, Liefde, dat soort begrippen.
Maar als ze te maken krijgen alledaagse moeilijkheden waarin ze steun en leiding zoeken, dan verandert zo'n redelijk vaag begrip in een Vader, een Vriend, een meer 'menselijke' vorm.

Hoe zien jullie dat? Wat is je beeld van God, en verandert dat nu en dan?

Tonny

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Daar zit vast wat in. Als je hem niet direct nodig hebt, kun je het lekker vaag en ver van je zelf houden. Maar hoe hoger de nood hoe concreter het beeld. Dat klopt vast.
En in antwoord op je vraag, ja mijn beeld van hem verandert ook met de fases van mijn leven mee. Hijzelf verandert niet, maar ik wel en mijn religiebehoefte ook. Ik vraag me af of dat zo raar is, of onwenselijk. Het lijkt me iig zeer menselijk.

Beeld

Silone ik vind het mooi dat je zegt: "Hij verandert natuurlijk niet, maar ik wel", want dat is denk ik zo. God verandert niet. Soms verandert wel onze zienswijze op Hem, door de jaren heen. Welke kant dan ook op.
Ik zie God als een Vader, een vriend, maar tegelijk ook als iets allesomvattends, de oorsprong van het leven, maar ik ervaar dat niet als ver van mezelf. Ik ervaar God als heel dichtbij, maar wel heel ongrijpbaar.
Pfff moeilijk uit te leggen eigenlijk

Starry Night

Starry Night

16-10-2009 om 09:26

Maar...

... schiep God de mens niet 'naar zijn evenbeeld'? Hoe interpreteren jullie dat dan?

krin

krin

16-10-2009 om 10:18

Evenbeeld

Na mijn kinder-clichébeeld van God als minzame oude heer met baard en wolk en een groot boek op zijn schoot (net als Sinterklaas), is mijn ongelovige beeld van het opperwezen wel veranderd: inmiddels is het geloof ik een samensmelting van de paar oprecht gelovigen die ik in mijn leven van dichtbij heb gekend, plus een paar dominees die ik heb horen preken. In mijn hoofd is god daardoor grotendeels mannelijk, meestal in pak, nadenkend, strikt en niet altijd rechtvaardig (want rechtlijnig), maar met meer gevoel voor humor dan ik hem vroeger als Sinterklaas zou hebben toegedicht.
Hmmm. Staat er zo wel spottend, misschien, maar zo is het niet bedoeld. Blijkbaar bestaat er grote overlap tussen mijn beeld van gelovigen en mijn beeld van het wezen waarin (in wie?) ze geloven. Nooit bij stilgestaan, totdat ik Tonny's vraag zag en over een antwoord ging nadenken.

Naar zijn evenbeeld......

Dat wij naar Zijn evenbeeld zijn geschapen is niet letterlijk (m.i.).
Wij mogen ''heersen'' over de aarde, staan boven de dieren en keuzes maken, net als Hem. Oftewel: rentmeesterschap.
Hieronder een stukje van internet wat dichtbij mijn idee komt van het nar Zijn evenbeeld te zijn geschapen:
(mijn allergrootste, mooiste fantasie over wat God kan en doet, hoe hij er uit zal zien, wordt overtroffen door de waarheid, daar an mijn kleinmenselijke geloof/fantasie nooit aan tippen, zo denk ik)

Antwoord: Op de laatste dag van de schepping zei God: “Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken” (Genesis 1:26). Hij beëindigde Zijn werk dus met een “persoonlijke noot”. God vormde de mens uit het stof en gaf hem leven door Zijn levensadem met hem te delen (Genesis 2:7). De mens is daarom uniek in de hele schepping en heeft daarom een materieel (lichaam) en een immaterieel (ziel / geest) deel.

Het “evenbeeld” of de “gelijkenis” van God hebben betekent, in de meest eenvoudige zin, dat we gemaakt zijn om op God te lijken. Adam leek niet op God in die zin dat God vlees en bloed zou hebben. De Schriftteksten vertellen ons: “God is een Geest” (Johannes 4:24) en Hij bestaat daarom zonder lichaam. Maar, Adam’s lichaam weerspiegelde het leven van God, in die zin dat het met een perfecte gezondheid werd geschapen en niet onderworpen was aan de dood.

Het evenbeeld van God refereert aan het immateriële deel van de mens. Het onderscheidt de mens van de dierenwereld, maakt hem geschikt voor de “heerschappij” die God in gedachten had (Genesis 1:28) en stelt hem in staat om met zijn Maker te communiceren. Het is een mentale, morele en sociale gelijkenis.

Mentaal gezien werd de mens als een rationele actor met een vrije wil geschapen – met andere woorden, de mens heeft rede en kan keuzes maken. Dit is een afspiegeling van God’s intellect en vrijheid. Steeds als iemand een machine uitvindt, een boek schrijft, een landschap schildert, van een symfonie geniet, een rekensom maakt of een huisdier een naam geeft, dan verkondigt hij of zij het feit dat we naar God’s evenbeeld zijn geschapen.

Moreel gezien werd de mens in rechtschapenheid en perfecte onschuld geschapen, een weerspiegeling van God’s heiligheid. God bekeek alles wat Hij gemaakt had (inclusief de mens) en noemde dit “zeer goed” (Genesis 1:31). Ons geweten of ons “morele kompas” is een overblijfsel van die oorspronkelijke toestand. Steeds als iemand een wet opstelt, zich van iets kwaadaardigs afwendt, goed gedrag prijst of zich schuldig voelt, bevestigt hij of zij het feit dat we naar God’s evenbeeld zijn gemaakt.

Sociaal gezien werd de mens geschapen om in gemeenschap met anderen te leven. Dit weerspiegelt God’s drieledige aard en Zijn liefde. In Eden was de primaire relatie van de mens de relatie met God (Genesis 3:8 impliceert gemeenschap met God) en God schiep de eerste vrouw omdat het “niet goed [is] dat de mens alleen is” (Genesis 2:18). Steeds als iemand trouwt, een vriendschap sluit, een kind knuffelt, of een kerk bezoekt, toont hij het feit dat we naar het evenbeeld van God zijn geschapen.

Een deel van het naar God’s evenbeeld geschapen zijn houdt in dat Adam het vermogen had om vrije keuzes te maken. Hoewel hem een rechtschapen aard was gegeven, maakte Adam een slechte keuze toen hij tegen zijn Maker in opstand kwam. Door dit te doen bedierf Adam het evenbeeld van God in zichzelf en hij gaf deze beschadigde gelijkenis vervolgens door aan al zijn kinderen, waaronder ook wij zelf (Romeinen 5:12). Tegenwoordig dragen we nog steeds de gelijkenis van God (Jakobus 3:9), maar we dragen ook de littekens van de zonde. Mentaal, moreel, sociaal en lichamelijk vertonen we de gevolgen daarvan.

Het goede nieuws is dat, wanneer God een individu verlost, Hij dan begint met het herstellen van het oorspronkelijke evenbeeld van God door “de nieuwe mens” te scheppen “die naar Gods wil geschapen is in waarachtige rechtvaardigheid en heiligheid” (Efeziërs 4:24; zie ook Kolossenzen 3:10).

Evenbeeld

Tjonge Rugby wat een duidelijke uitleg.
Ik heb eens gehoord dat er in de bijbel staat (Thessalonisenzen geloof ik, kan ik opzoeken) dat Jezus het beeld van God is. Als Jezus het beeld van God is, en wij zijn gemaakt naar Gods beeld, dan is Jezus dus ons voorbeeld....!
Hele mooie en simpele uitleg vind ik dat. Dan is Jezus dus degene op wie we gericht moeten zijn, op wie we zouden moeten willen gaan lijken. Zijn voorbeeld moeten we volgen.

Starry Night

Starry Night

17-10-2009 om 00:44

Ik begrijp het

Dat 'evenbeeld' refereert dus niet naar een uiterlijk, maar meer naar een innerlijk.

Kaaskopje

Kaaskopje

17-10-2009 om 17:09

Energie

Als ik al in termen denk van 'wat of hoe is God?' geloof ik toch steeds sterker in dat we niet te maken hebben met een mensbeeld maar met een positieve energie, waar wij als mens steeds dichterbij komen te staan als wij ons leven zo goed mogelijk leven. Hierbij is het dus niet belangrijk of dat pad nou via Boeddha, Jezus, Mohammed of 'ietsigs' loopt. Ik denk ook steeds sterker, nee... voor mij is dat eigenlijk zeker, dat die energie een door de mens bedacht fenomeen is om een verklaring te kunnen geven voor al wat er gebeurt en boven ons begrip uit stijgt in combinatie met dat de mens blijkbaar ook behoefte heeft aan een streven naar perfectie en zich dus wil optrekken aan een voorbeeld wat die perfectie symboliseert.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.