Religie en Spiritualiteit Religie en Spiritualiteit

Religie en Spiritualiteit

Bijtje82

Bijtje82

19-06-2022 om 12:19

Ger. Gem. Relatie.

Is er iemand hier die lid is van een Ger. Gemeente en waar ik via PB. mee kan kletsen? 

Wil mijn verhaal graag doen en wat advies, maar het verhaal is wellicht te herleidbaar naar betreffende persoon. Dus dat wil ik voorkomen. 


Fourtyfour schreef op 30-06-2022 om 19:07:

niet om nu lullig te doen, maar een relatie met iemand binnen de ger gem is bijzonder lastig als je zelf niets met die kerk hebt. Ik had collega's die het uit moesten maken omdat de betreffende partner niet goed genoeg was kerkelijk gezien. Ik weet natuurlijk niet wat de reden bij jullie was (dat maakt nml niet uit) maar de druk uit de eigen kring kan heel groot zijn.

En is het niet van de familie zelf, dan misschien vanuit de familiekring daar omheen of de gemeente. Sterkte Bijtje82

Bijtje82

Bijtje82

30-06-2022 om 19:22

De reden maakt me niet eens uit. Het blijft zuur. Ik had hier vanaf het begin al rekening mee gehouden, maar had dan eerlijk gezegd de klap al wel eerder verwacht. 
Weet niet zo goed waar het precies vandaan komt, maar goed. Dat zullen we misschien wel nooit weten.
Ik doe het nu maar met de reden die mij wel gegeven is en hou het er maar op dat als de werkelijke reden afwijzing binnen de gemeente is, hij deze voor zich houdt om mij niet onnodig te kwetsen. 

Blijft nog steeds een feit dat ik echt geen relatie meer wil de komende jaren. 

Tenzij deze opeens bij draait. Maar ga niet eeuwig zitten hopen en wachten. Hij zit iig heel diep in mijn hart. 

sterkte Bijtje. Erg jammer dat het zo loopt. 

Inderdaad jammer. Ik begrijp ook niet waarom hij het uit zou maken terwijl hij wel nog van je houdt. Het kan best dat het druk uit zijn omgeving is. Maar goed, hij wist waar hij aan begon dus ik vind het niet zo chic om dan na een jaar te zeggen 'oh nee, toch maar beter van niet'. Het is vast lastig om sterk in je schoenen te blijven staan in zo'n gemeenschap, maar toch...het zou mij ook steken hoor.

Maar wat ook nog zou kunnen, hypothetisch...jouw vriend is een stuk jonger (ook dat wist hij vooraf) en vond het lastig dat jouw kinderen niet van hem zijn. Als hij zelf nog kinderen wil, wordt dat gezien jouw leeftijd wel wat lastiger. Want jullie kenden elkaar pas een jaar, woonden niet samen, jij had al drie kinderen in de schoolgaande leeftijd en je bent al (bijna) veertig. Nu is dat niet iets waar jij wat aan kan doen, maar ik kan me voorstellen dat het wel meespeelt. 

Bijtje82

Bijtje82

01-07-2022 om 04:56

MamaE schreef op 30-06-2022 om 22:21:

Inderdaad jammer. Ik begrijp ook niet waarom hij het uit zou maken terwijl hij wel nog van je houdt. Het kan best dat het druk uit zijn omgeving is. Maar goed, hij wist waar hij aan begon dus ik vind het niet zo chic om dan na een jaar te zeggen 'oh nee, toch maar beter van niet'. Het is vast lastig om sterk in je schoenen te blijven staan in zo'n gemeenschap, maar toch...het zou mij ook steken hoor.

Maar wat ook nog zou kunnen, hypothetisch...jouw vriend is een stuk jonger (ook dat wist hij vooraf) en vond het lastig dat jouw kinderen niet van hem zijn. Als hij zelf nog kinderen wil, wordt dat gezien jouw leeftijd wel wat lastiger. Want jullie kenden elkaar pas een jaar, woonden niet samen, jij had al drie kinderen in de schoolgaande leeftijd en je bent al (bijna) veertig. Nu is dat niet iets waar jij wat aan kan doen, maar ik kan me voorstellen dat het wel meespeelt.

Zoiet speelt bij mij ook wel eens door het hoofd. Al heb ik aangegeven dat ik best nog kinderen zou willen. Maar na m'n 44e echt niet meer. Dus heeft ie wel een beetje haast.

Mag aannemen dat hij dan ook eerlijk zou zijn geweest als dat het is. Hij is wat dat betreft altijd vrij direct en zegt wat hij vind of wil. 

Een relatie met iemand die gereformeerd is is niet eenvoudig. Mijn man komt uit een gereformeerd gezin. Wij zijn inmiddels 22 jaar getrouwd. Wij zijn tegen het nodige aangelopen. Mijn schoonouders vonden mij toch wel heel ingewikkeld.  NIet kerkelijk en uit het westen. Zij komen uit het oosten van het land. 

Voordelen. Juist omdat ik totaal niet gelovig ben en mijn familie ook niet was het ook eenvoudiger. wij botsten niet. Het boeide mijn ouders bijvoorbeeld totaal niet dat er getrouwd moest worden in kerk X. Onze kinderen moesten gedoopt worden en natuurlijk naar een Christelijke basisschool. Mijn ouders bemoeiden zich nooit daarmee. Gelukkig maar. 

Nadelen. Het is vaak slikken. Opmerkingen als "ja, ze moeten wel naar een Christelijke school want anders krijgen ze bepaalde normen en waarden niet mee". Daarop was overigens mijn reactie maar vinden jullie dan dat er iets mis is met de normen en waarden van mijn broer en mij. Nee, dat was ook niet zo maar toch. Ik vond dat soort opmerkingen ontzettend kwetsend. Ze hadden dat niet eens door. 

Verder opmerkingen over de was doen op zondag, boodschappen doen op zondag. Naar de kerk gaan (deed ik niet, alleen met bijzonder omstandigheden maar als mijn man naar de kerk wou en onze kinderen mee wou nemen dan moest hij dat vooral doen). 

wij deden rare dingen in hun ogen. Meestal kregen wij dan misprijzende opmerkingen te horen maar gelukkig kwamen mijn schoonouders uit een heel groot gezin (13 kinderen en 8 kinderen). Al die broers en zussen hadden inmiddels natuurlijk ook de nodige schoonfamilie en kleinkinderen en er was altijd wel weer iemand die aangaf dat dat heel normaal was en juist heel leuk en dan vonden zij het ook weer leuk. Blijven werken daarentegen was nooit een issue. Sterker nog. Ze stond erop. Ze vond dat wij vrouwen zelfstandig moesten zijn. Zelf moest ze stoppen met werken en ze vond dat altijd jammer. Dat vond ik altijd grappig omdat juist zij zo hamerde op blijven werken. 

Inmiddels is mijn schoonmoeder 83 jaar en kan ik prima met haar opschieten. Ze is namelijk echt een schat van een mens maar wij leven anders dan zij gewend was. Nu maakt haar dat niks meer uit. O.k. wij mogen nog steeds geen gaatjes aan de muur komen boren bij haar op zondag maar verder laat ze ons ons leven leven en is ze vooral belangstellend en aardig. 

Was ik destijds een alleenstaande moeder dan denk ik dat dat wel heel wat problemen had gegeven. 

Bijtje82

Bijtje82

01-07-2022 om 10:26

Plantenbak schreef op 01-07-2022 om 10:19:

Een relatie met iemand die gereformeerd is is niet eenvoudig. Mijn man komt uit een gereformeerd gezin. Wij zijn inmiddels 22 jaar getrouwd. Wij zijn tegen het nodige aangelopen. Mijn schoonouders vonden mij toch wel heel ingewikkeld. NIet kerkelijk en uit het westen. Zij komen uit het oosten van het land.

Voordelen. Juist omdat ik totaal niet gelovig ben en mijn familie ook niet was het ook eenvoudiger. wij botsten niet. Het boeide mijn ouders bijvoorbeeld totaal niet dat er getrouwd moest worden in kerk X. Onze kinderen moesten gedoopt worden en natuurlijk naar een Christelijke basisschool. Mijn ouders bemoeiden zich nooit daarmee. Gelukkig maar.

Nadelen. Het is vaak slikken. Opmerkingen als "ja, ze moeten wel naar een Christelijke school want anders krijgen ze bepaalde normen en waarden niet mee". Daarop was overigens mijn reactie maar vinden jullie dan dat er iets mis is met de normen en waarden van mijn broer en mij. Nee, dat was ook niet zo maar toch. Ik vond dat soort opmerkingen ontzettend kwetsend. Ze hadden dat niet eens door.

Verder opmerkingen over de was doen op zondag, boodschappen doen op zondag. Naar de kerk gaan (deed ik niet, alleen met bijzonder omstandigheden maar als mijn man naar de kerk wou en onze kinderen mee wou nemen dan moest hij dat vooral doen).

wij deden rare dingen in hun ogen. Meestal kregen wij dan misprijzende opmerkingen te horen maar gelukkig kwamen mijn schoonouders uit een heel groot gezin (13 kinderen en 8 kinderen). Al die broers en zussen hadden inmiddels natuurlijk ook de nodige schoonfamilie en kleinkinderen en er was altijd wel weer iemand die aangaf dat dat heel normaal was en juist heel leuk en dan vonden zij het ook weer leuk. Blijven werken daarentegen was nooit een issue. Sterker nog. Ze stond erop. Ze vond dat wij vrouwen zelfstandig moesten zijn. Zelf moest ze stoppen met werken en ze vond dat altijd jammer. Dat vond ik altijd grappig omdat juist zij zo hamerde op blijven werken.

Inmiddels is mijn schoonmoeder 83 jaar en kan ik prima met haar opschieten. Ze is namelijk echt een schat van een mens maar wij leven anders dan zij gewend was. Nu maakt haar dat niks meer uit. O.k. wij mogen nog steeds geen gaatjes aan de muur komen boren bij haar op zondag maar verder laat ze ons ons leven leven en is ze vooral belangstellend en aardig.

Was ik destijds een alleenstaande moeder dan denk ik dat dat wel heel wat problemen had gegeven.

Nou zo sta ik er ook in. Heel open.

Mijn familie maakte er ook absoluut geen probleem van. En had al aangegeven bij hem dat mochten er kinderen komen etc., dat ik het helemaal geen punt vind ze volgens het geloof op te voeden. 

Ik zou dan misschien nog wel mee gaan naar de kerk, niet perse omdat ik dan ineens geloof. Maar omdat ik geloof in het algemeen iets interessants vind en als respect naar mijn partner toe. 

Ik denk ook echt niet dat jouw houding daarin het probleem is. Maar stel, er zouden nog kinderen komen en die worden christelijk opgevoed. Jij hebt ook nog drie andere kinderen, die niet christelijk worden opgevoed. Ik kan me voorstellen dat daar wel een belemmering zit voor hem. Dat lijkt me persoonlijk ook ingewikkeld, maar niet per se onoverkomelijk. Ligt ook aan hoe streng dingen zijn. Als er in één huis voor de verschillende kinderen echt heel andere regels gelden (bijvoorbeeld omtrent sport en schermen op zondag, omtrent verplicht kerkbezoek, bidden, cathechisatie, kleding etc.) dan lijkt me dat ook wel lastig, ook om uit te leggen aan de kinderen zelf.
Wij hebben er zelf bewust voor gekozen om veel dingen nog open te laten en dochter daar t.z.t zelf een keuze in te laten maken. Ze maakt er wel kennis mee uiteraard.
Maar goed, wij hebben maar één kind en er waren geen kinderen in het spel toen wij elkaar leerden kennen. Als één van ons al kinderen zou hebben gehad, was dat wel ingewikkelder geweest en ik weet niet precies hoe we daar dan mee om zouden zijn gegaan.

Bijtje82

Bijtje82

01-07-2022 om 11:54

MamaE schreef op 01-07-2022 om 11:40:

Ik denk ook echt niet dat jouw houding daarin het probleem is. Maar stel, er zouden nog kinderen komen en die worden christelijk opgevoed. Jij hebt ook nog drie andere kinderen, die niet christelijk worden opgevoed. Ik kan me voorstellen dat daar wel een belemmering zit voor hem. Dat lijkt me persoonlijk ook ingewikkeld, maar niet per se onoverkomelijk. Ligt ook aan hoe streng dingen zijn. Als er in één huis voor de verschillende kinderen echt heel andere regels gelden (bijvoorbeeld omtrent sport en schermen op zondag, omtrent verplicht kerkbezoek, bidden, cathechisatie, kleding etc.) dan lijkt me dat ook wel lastig, ook om uit te leggen aan de kinderen zelf.
Wij hebben er zelf bewust voor gekozen om veel dingen nog open te laten en dochter daar t.z.t zelf een keuze in te laten maken. Ze maakt er wel kennis mee uiteraard.
Maar goed, wij hebben maar één kind en er waren geen kinderen in het spel toen wij elkaar leerden kennen. Als één van ons al kinderen zou hebben gehad, was dat wel ingewikkelder geweest en ik weet niet precies hoe we daar dan mee om zouden zijn gegaan.

Nou ja wat dat betreft is het gewoon simpel. Regels voor iedereen op een lijn. 

Bijtje82 schreef op 01-07-2022 om 11:54:

[..]

Nou ja wat dat betreft is het gewoon simpel. Regels voor iedereen op een lijn.

Jouw kinderen zijn ook nog een deel van de tijd bij hun vader. En er gaan dan ook dingen veranderen. Jouw oudste is een jaar of elf, die gaat echt niet zonder slag of stoot als puber zomaar twee keer op een zondag mee naar de kerk terwijl hij dat nooit gehoeven heeft hoor. Als er opeens dingen moeten of niet meer mogen, is dat best verwarrend voor kinderen en dat gaat echt niet zonder protest. Zeker niet als ze al wat ouder zijn. 

Het zijn allemaal dingen waar over te praten valt, daar niet van, maar het wordt niet per se makkelijk. Desondanks, de beste man wist dat ook al voordat hij aan een relatie met jou begon dus ik vind het nog steeds heel verdrietig dat hij het uitmaakte om een reden die niet met zijn liefde voor jou te maken heeft.

Bijtje82

Bijtje82

01-07-2022 om 12:18

MamaE schreef op 01-07-2022 om 12:04:

[..]

Jouw kinderen zijn ook nog een deel van de tijd bij hun vader. En er gaan dan ook dingen veranderen. Jouw oudste is een jaar of elf, die gaat echt niet zonder slag of stoot als puber zomaar twee keer op een zondag mee naar de kerk terwijl hij dat nooit gehoeven heeft hoor. Als er opeens dingen moeten of niet meer mogen, is dat best verwarrend voor kinderen en dat gaat echt niet zonder protest. Zeker niet als ze al wat ouder zijn.

Het zijn allemaal dingen waar over te praten valt, daar niet van, maar het wordt niet per se makkelijk. Desondanks, de beste man wist dat ook al voordat hij aan een relatie met jou begon dus ik vind het nog steeds heel verdrietig dat hij het uitmaakte om een reden die niet met zijn liefde voor jou te maken heeft.

Oh nee mee naar de kerk zou dan vrijwillig zijn. Maar in huis geldt dan gewoon een regel. Als er voor het eten gebeden zou worden, dan is iedereen stil. In ieder geval respect naar elkaar toe. 

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.