Religie en Spiritualiteit Religie en Spiritualiteit

Religie en Spiritualiteit

tonny

tonny

25-10-2009 om 14:53

Stilte voor de maaltijd

Voor sommige gelovigen is het vanzelfsprekend dat je voor de maaltijd (en soms ook erna) bidt, hardop of in stilte. Als je dat gewend bent, doe je dat dan buitenshuis ook?

Zelf pas ik me aan aan de omstandigheden, ik ga in elk geval geen stilte vragen- zoals al in een andere draad staat, God hoort heus wel door de herrie heen.

Mijn gezinsleden vinden het heel logisch ook kort te bidden bij La Place of zo, ook heb ik vriendinnen die dat gewend zijn.
Bij een 'barmeal' in Engeland merkte iemand vriendelijk glimlachend op dat hij nooit iemand ouder dan een kleuter voor z'n eten had zien bidden.

Het gaat mij vooral om een besef van dankbaarheid voor wat ik heb, niet zozeer om het gebed op dat tijdstip. Ik doe ook wel eens een schietdankgebedje met een volle winkelwagen
Pas door de discussie op OO enige tijd geleden werd ik me nadrukkelijk bewust dat mensen zich enorm kunnen ergeren aan zo'n gebed - dat had ik me eerder niet gerealiseerd.

tonny

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Kaaskopje

Kaaskopje

25-10-2009 om 15:16

Nu ik hier toch nog ben

meteen een reactie op jouw vraag.
Ik ben opgegroeid met stilte voor de maaltijd. Het zou kunnen dat er heel in het begin, dus toen ik kleuter was, nog een gebed werd uitgesproken door mijn vader, maar veel meer dan 'zegen deze spijs' kan het niet geweest zijn. Sindsdien deden we dat in stilte. Mijn ouders vonden het 'gelukkig' niet nodig dat we dat in openbare gelegenheden deden. Ondanks mijn achtergrond vond ik het toch gek dat mijn tante bij een bord patat wilde bidden. Dat doe je niet in een snackbar vond ik en om eerlijk te zijn voel ik dat nog steeds zo, ondanks dat ik begrijp dat dat voor iemand als jij en je kinderen niet zo werkt. Je hebt een bord eten voor je neus en daarvoor wil je God bedanken, klaar uit.
Toch vind ik jouw gedachtengang wat wonderlijk merk ik nu. Je gaat ervan uit dat God jouw prevelementje binnenshoofds ook wel hoort zonder dat je het hardop uitspreekt. Waarom zou God dan zonder gebed niet weten dat je heus wel dankbaar bent voor je maaltijd?

tonny

tonny

25-10-2009 om 15:37

Gedachtengang

Nou ja, da's van dezelfde orde als dat ik het fijn vind als mijn man zégt dat hij van me houdt. Je kunt ook aannemen dat dat gewoon zo is en dat je geen verbale bevestiging nodig hebt, maar ook 'buitenkant' speelt een rol.

Bij de patatzaak bid ik trouwens niet hoor.
Tja, raar, gelovigen bidden - als ze dat gewend zijn- wél voor de maaltijd maar niet voor koffie met een groot stuk appeltaart.

Zo zie je maar, heel logisch is het allemaal niet

tonny

Idd niet logisch

Het is ook raar, ik bid niet voor mijn ontbijt, soms voor de lunch, en altijd 'savonds voor de maaltijd.
Tja waarom. Misschien speelt mee dat je savonds met zijn allen bent en een moment samen hebt.

Pippin

Pippin

25-10-2009 om 17:50

Rust en bezinning

Van huis uit ben ik gewend om te bidden bij het eten. Als ik voor het eten bid, bid ik eigenlijk nooit meer voor het eten, maar inderdaad voor het samenzijn en het feit dat we het goed hebben.
Het komt nu bijna niet meer van bidden rond de maaltijd in ons gezin, dat vind ik wel eens jammer. Niet omdat ik bang ben dat God nu niet meer weet dat ik dankbaar ben, maar omdat het toch een moment van rust en bezinning is/was. En dat is ook gelijk de reden waarom het niet meer lukt. Maaltijden zijn hier zo'n chaotisch gebeuren, rust en bezinning is er niet meer te vinden.
Het is mij nog niet gelukt om andere vaste momenten van rust en bezinning te vinden op de dag, die de momenten voor de maaltijd vervangen. Dat is mooi van dit draadje, want daar ga ik vanaf nu eens goed over na denken.
Want het is bij mij vooral de regelmaat die het bidden voor het eten waarde geeft. Vast momenten op de dag waarop je even stil bent voor God.

Roos Vicee

Roos Vicee

25-10-2009 om 21:43

Toevallig

Toevallig net vanavond een korte 'discussie' met oudste dochter hierover gehad vanavond. Grappig.
Van huis-uit ben ik gewend om voor elke maaltijd te bidden én te danken. Vroeger thuis werden die gebeden hardop aan tafel uitgesproken en dat was méér dan een 'Heer zegen (of dank U voor) deze spijze amen'.
Mijn man is dat van huis-uit ook precies zo gewend en wij stonden daar zelf ook achter dus wij hebben dat gewoon voortgezet.
Ook onze kinderen hebben we zo opgevoed maar ik moet zeggen dat er bij ons niet meer zo heel strikt aangehouden wordt als dat dat 'vroeger thuis' het geval was. Zitten we met het hele gezin (of het grootste gedeelte daarvan) tegelijk aan tafel dan bidden en danken we hardop. Maar 's ochtends bij het ontbijt, of als ik met bijv. alleen jongste zit (tussen de middag vooral) dan eten we even een broodje-uit-het-vuistje en dan is het ieder voor zich even zachtjes. Jongste roept dan meestal van bij de tv die hij zachtjes gezet heeft: 'even stil zijn hoor ik ga bidden!' En dat is echt helemaal van hemzelf! Danken na het eten laten we meestal dan. Ik vind het wat te veel van het goede om binnen een paar minuten twee keer te moeten bidden/danken en doe dat dus in een keer.
Als ik ergens eet (ook bij La place bijv. of Delifrance oid) bid ik even zachtjes in mezelf. Zit ik met jongste bij de Mac dan zelfs dan! Omdat hij daar zo strikt in is
Oudste (zit op de EH) bekende vanavond dat ze het wat overdreven vindt om elke dag voor elke maaltijd te bidden. 'Dat zijn door mensen zelf verzonnen regeltjes'. Zij doet dat gewoon bewust aan het begin en het eind van de dag ofzo en dat vindt ze genoeg zegt ze. Ze vindt het bij elke maaltijd moeten bidden een gewoonte waar je niet meer bij stilstaat als je het elke keer doet. Dan wordt het een loos gebed. 'Ik doe het alleen als ik daar behoefte aan heb'. Persoonlijk heb ik daar een dubbel gevoel bij. Aan de ene kant heeft ze een punt, maar aan de andere kant vind ik het 'als ík er behoefte aan heb' weer een verkeerd uitgangspunt.

tonny

tonny

25-10-2009 om 22:12

Behoefte

Bidden als je er behoefte aan hebt - dat doen heel veel mensen, denk maar eens aan schietgebedjes. Die doe je omdat je dringend behoefte hebt aan bijstand!

Bewust 's morgens of 's avonds bidden en door de dag heen niet, waarom niet. Zo logisch zijn de gebedsgewoonten bij maaltijden niet persé. En als ouders zeggen ' ho ho, we moeten nog bidden' is dat net zo doordacht als het 'wat zeg je dan?' na het stukje worst van de slager

Wij bidden/danken thuis alleen voorafgaand aan de maaltijd. In navolking van Jezus, van wie te lezen is dat hij voor (!) de maaltijd een zegengebed uitsprak. Over een dankgebed na afloop lees je nergens wat, volgens mij.

En over dat 'behoefte' hebben aan bidden tegenover een gewoontegebed? Hoe is dat bij moslims? Die hebben vaste tijden waarop gebeden wordt, dat zal ook vast niet altijd samenvallen met eigen wensen.

tonny

Pippin

Pippin

26-10-2009 om 09:34

Behoefte

Bij mij is het dat dus uiteindelijk geworden. Ik bid als ik er behoefte aan heb. Maar dat werkt niet zo heel erg goed.
Ik merk dat ik er soms behoefte aan heb, maar dat ik dat zelf niet zo door heb. Dan zit ik ergens mee, heb ik de hele tijd inwendige dialogen met mensen waar ik boos op ben. En dat is niet zo goed voor me, ik word er somber van. Dan zou ik beter kunnen bidden. Maar omdat er geen vaste momente meer zijn, vergeet ik dat. Dan realiseer ik me opeens dat ik alle zorgen bij mezelf houd, terwijl dat niet zou hoeven natuurlijk.
En dan nog het stukje naar mijn kinderen toe. Hoe kunnen zij leren bidden, als ik het zelf te weinig doe?
Dit draadje zet me aan het denken.

Roos Vicee

Roos Vicee

26-10-2009 om 11:26

Behoefte

Maar nog afgezien van de argumenten die er hier nu worden gegeven, denken jullie niet dat je dan veel te veel vanuit je 'ik' leeft? Waarom bid je? Echt alleen voor jezelf? Als/omdat jij dat prettig vindt? Bidden is toch niet alleen maar een 'vragen' een boodschappenbriefje? Bidden hoort toch vooral juist ook een danken, een loven en prijzen te zijn? Als je pas gaat bidden wanneer je er behoefte aan hebt zul je over het algemeen meer willen vragen dan dat je te danken hebt lijkt mij. Tenminste, als ik naar mijzelf zou kijken zou dat wel eens heel goed kunnen. Heel veel dingen beschouw ik al snel als normaal. Ervoor danken wordt dan al snel vergeten denk ik. Terwijl ik wel heel veel wensen blijf houden. Zou ik dan weer eens in een wat moeilijkere situatie belanden dan bedenk ik me ineens weer dat ik bidden kan. Dán zou ik het weer nodig hebben. Ik denk niet dat dat goed is. Dan ben je veel te ik gericht bezig denk ik.
En idd je hebt er ook een verantwoordelijkheid mee naar je kinderen toe. Zien/horen bidden doet/leert bidden

Kaaskopje

Kaaskopje

26-10-2009 om 14:30

Kind

Wat vinden jullie er dan van als een wat ouder kind op zijn manier goed onderbouwd zegt niet meer te willen bidden?

Pippin

Pippin

26-10-2009 om 16:36

Kaaskopje

Ik zou nooit iemand dwingen om te bidden. Volgens mij kan dat ook helemaal niet. Dan bid je niet maar prevel je betekenisloze woorden. Wekt volgens mij alleen maar afkeer en tegenzin op. Religie moet imho helemaal vrij zijn van dwang.
Maar je kunt wel het goede voorbeeld geven. En je kunt je kinderen soms over een drempel helpen, door ze aan te moedigen en te coachen.

Roos Vicee

Roos Vicee

27-10-2009 om 13:20

Kaaskopje

Het hangt er vanaf wat de onderbouwde reden is. Als de reden is dat hij of zij echt niet meer gelooft dan zou ik daar wel verdrietig over zijn maar hem zeker niet dwingen. Bidden doe je met je hart (en soms heeft dat even een duwtje nodig, vandaar m.i. sommige vaste tijden omdat je anders kans loopt het helemaal niet meer te doen op het laatst omdat andere dingen vaak belangrijker lijken). Als je niet gelooft kun je ook niet bidden want dan is het idd zoals Pippin ook zegt, een 'praten' (kan ook in gedachten) in de ruimte.
Maar in het geval van mijn dochter (wat ik in mijn eerste reactie noemde) praat ik daar wel met haar over. Zij gaat m.i. teveel uit van 'ik'. En dat is logisch, zo is de maatschappij tegenwoordig. Ik probeer haar dan uit te leggen dat je het ook anders kunt bekijken en ik wijs haar op de gevaren zoals ik die dan zie. Maar dwingen kun je nooit dus zal ik ook nooit doen.
Zoals ik ook al in die eerder genoemde reactie schreef, heeft ze ook wel een punt. En dat zeg ik haar dan ook. Daar praten we dan ook over door. En ik respecteer haar mening maar vertel haar ook mijn mening daarover. Wat ze er dan uiteindelijk mee doet is aan haarzelf.

tonny

tonny

28-10-2009 om 16:06

Niet per se de maatschappij...

... maar gewoon de ontwikkelingsfase waarin ze zit, RoosVicee. Iemand van die leeftijd is erg bezig met waar hij/zij staat, hoe je dingen beleeft etcetera, het kiezen van je richting. Iemand van 18 beleeft het leven anders dan iemand van 40.

tonny

Roos Vicee

Roos Vicee

28-10-2009 om 20:04

Uiteraard tonny

Uiteraard is het ook de fase waarin ze zit, dat versterkt het nog eens extra natuurlijk, maar je kunt niet ontkennen dat het zeker ook komt omdat de hele maatschappij enorm ik-gericht is momenteel. Alles draait tegenwoordig vooral om ík vind, ík voel, ík heb behoefte aan, ík wil, enz. Maar goed, we gaan OT zo

vzn

vzn

29-10-2009 om 11:49

Roos vicee

Jij schrijf dat je niet kan bidden als je niet geloof.

Welk geloof moet je dan hebben om te kunnen bidden?
Het geloof zoals de kerk dat verkondig? of mag je ook een eigen interpetatie eraan geven. En dus mogelijk denken dat er helemaal geen God is? Maar iets anders.
Of gaat het erom dat je ergens in geloof?

tonny

tonny

29-10-2009 om 12:00

Bidden

doe je als je dat gebed tot Iemand richt.
Als je niet gelooft dat er Iemand is, ga je ook niet bidden, toch?

Misschien dat je andere manieren van stilte, bezinning, meditatie zoekt, maar niet gericht tot een 'tegenover'.

tonny

vzn

vzn

29-10-2009 om 13:29

Iemand

Maar wie zou die iemand dan moeten zijn? De gelovige mensen geloven dat God die persoon is. Hij is die Iemand.

Ik geloof dat mensen die overlijden altijd bij je blijven om je te helpen en steunen. Dus als ik tegenover hun mijn dank uit, of om hun hulp vraag, staat dat dan gelijk als bidden zoals de christen dat doen naar/voor hun God? Zijn die mensen mijn Iemand?

Sorry Tonny jij had een hele andere vraag, ik dwaal verschrikkelijk af, Ik kan volgens mij beter dit hieronder zetten

Hoi vzn

Bidden is praten met God.
Als jij, vzn, gelooft dat de overleden mensen je helpen en steunen en je praat tegen hen over je dankbaarheid of hulpvraag, tja, dan zou dat dus ook "praten met" zijn.
Of dat dan bidden heet, dat weet ik niet, maar ik denk dat zij voor jou jouw "iemand" zijn.
Niettemin geloof ik dat er nog een andere Iemand voor je is

Stilte voor eten / praten tegen iemand

Ikzelf doe de ene keer wel aan een stilte voor de maaltijd en een andere keer weer niet.

Zelf zou ik dit wel vaker willen doen, maar wil daar niet anderen mee 'lastig vallen'. Over het algemeen ben je toch in een gezelschap en de medechristenen zijn soms dunner bezaaid dan je misschien zou willen.

Omdat ik niet anderen wil lastig vallen (en omdat ik ook geen stompzinnige vragen wil beantwoorden van Atheisten die nog erger zijn dan de ergste evangelisten (degenen die ze zelf bestrijden)) kies ik ervoor om die stilte in mijzelf te nemen. Door mij eventjes af te sluiten voor het gebeuren om me heen.

Anderen weten dan vaak niet eens dat ik een kort gebed heb gedaan en das voor mij prima.

Misschien is het openlijk bidden ook helemaal niet zo nodig, als je bijvoorbeeld Matteüs 6:5-6 er op naleest: "5) En wanneer jullie bidden, doe dan niet als de huichelaars die graag in de synagoge en op elke straathoek staan te bidden, zodat iedereen hen ziet. Ik verzeker jullie: zij hebben hun loon al ontvangen. 6) Maar als jullie bidden, trek je dan in je huis terug, sluit de deur en bid tot je Vader, die in het verborgene is. En jullie Vader, die in het verborgene ziet, zal je ervoor belonen. "

Voor vzn:
Ikzelf geloof in god. Ik geloof ook dat overleden mensen (bekenden) ook best om je heen kunnen zijn, maar juist vanuit het geloof dat er een hiernamaals is geloof ik ook in god.
Ik geloof namelijk niet dat er géén hiearchie is in het hiernamaals. Tegelijkertijd wanneer er een hiernamaals is dan is er dus ook iemand die ervoor gezorgd heeft dat het hiernamaals of eigenlijk het 'hier' er is.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.