Religie en Spiritualiteit Religie en Spiritualiteit

Religie en Spiritualiteit

Vannacht weer iets gezien [geesten?]

Als kind zag ik al een gedaante bij mijn bed, die vervolgens weg ging.
In de loop van de tijd zag ik dat ook wel eens.
Vannacht werd ik wakker en zag weer iets boven mij. Het ging zo, ik werd wakker en zag de vorm van een kind boven mij hangen. Vervolgens ging de schim weg. Richting mijn hoofd , naar de muur , waar het verdween.
Ik schrok er echt van. Het zijn schimmen en ik kan niet zien wie het is.
Wat is dit? Is dit iets wat in mijn hoofd zit en niet echt is? Ik denk dat het geesten zijn. ( klinkt dat raar ?)
Wie herkent dit of heeft dit ook wel eens gezien?
Vaak ging dit gepaard met een sterf geval wat in mijn omgeving had plaats gevonden. Soms er voor, maar soms ook pas iets later.
Ik ben nu bang, want tja...een kind.
En ik heb 2 kinderen.
gr. ponpon

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Och wat naar

oef, wat een nare gebeurtenis en ok om van te schrikken zeg....kan me voorstellen dat je extra schrikt, omdat het een verschijning van een kind was...

Ik denk dat zoiets wel kan, maar ik wil er verre van blijven. Ik denk dat ik God om hulp zou vragen, Jezus aan zou roepen om deze verschijningen te laten verdwijnen.
Maar ik weet niet of jij gelovig bent?

ponpon

ponpon

20-11-2009 om 18:08 Topicstarter

Hallo rugby

nee sorry, ik ben niet gelovig.
maar ik vraag me eigenlijk alleen af of dit iets is wat onderbewust is. dus een soort droom. En of er meer mensen dit wel eens hebben. Het is zeker schrikken.
daarom vraag ik het mij ook af.
Ik geloof niet dat ik er echt bang voor moet zijn.
maar toch eng.
gr. ponpon

welmoed

welmoed

21-11-2009 om 17:02

Nachtangst

Ik vraag me af of het geen nachtangst of te wel pavor nocturnus is. Daar zijn diverse draadjes over geweest bij gezondheid. Je kunt er natuurlijk ook op googelen.
Wannneer heb je het precies? Kort nadat je bent gaan slapen? Word je heel angstig wakker? Gaat je hart als een gek tekeer?
Kinderen kunnen dit hebben later verdwijnt het bij het ouder worden. Maar sommige volwassenen is het niet overgegaan.
Ik heb er al heel lang last van. Bij gezondheid heb ik er iets over geschreven. Ik zie ook mensen/schimmen als ik net slaap. Ik schrik daar heel erg van omdat het zo echt lijkt. Dan ga ik gillen en daarna wordt pas echt wakker.
Als ik zou denken dat het geesten waren dan zou ik er al heel erg veel gezien hebben

nachtegaal

nachtegaal

22-11-2009 om 14:32

Herkenning

Ik herken je verhaal zeer zeker. Ik heb het namelijk ook. Niet iedere nacht hoor en soms zelfs heel lang niet, maar dan is het daar ineens.
Soms voel ik er niets bij en staat de geest, gedaante of hoe je het ook noemen wilt, naast mijn bed (soms zijn er het er meerderen).
Dan denk ik: "goh, gezellig, leuk je/jullie ook weer te zien".

Soms zijn de gedaanten niet fijn en bekruipt me een zeer angstig en onaangenaam gevoel; iets bedreigends gaat ervan uit. Dan roep ik wel Jezus aan om de geesten weg te krijgen.

Ik zie het als een normaal verschijnsel dat erbij hoort. Het kindje dat jij zag.....het kan zijn dat het kindje jou bezoekt omdat jij er open voor staat. Misschien wil het je iets vertellen; dat het nu goed gaat etc...
Ik vind het naar dat je je er zo angstig bij voelt. Je kunt het ook vragen aan de geest. Waarom voel ik me zo? Wat kom je doen? Waarom wordt ik bang van jouw? Wat wil je me duidelijk maken? Dat kun je in gedachten doen.

Mijn zoontje van nu 4 ziet sinds zijn 2e jaar "mensen" in zijn kamertje. Hij raakt soms totaal in paniek. ik ga dan bij hem zitten en vraag hem hoe hij/zij eruit ziet en of hij/zij aardig is. Toen vertelde hij me dat het een man is en dat hij aardig is, maar dat hij niet kan slapen van hem (geest hield hem dus wakker).
Toen ben ik naast mijn zoontje gaan zitten en hebben we samen tegen de geest gezegd dat hij heel lief en aardig is, maar dat zoontje niet kan slapen als hij steeds daar is. We vroegen de geest dat op het moment dat de geest er volgens mijn zoontje nog was. Daarna zei mijn zoontje dat hij weg was.

Dit kun je afdoen als totale onzin, maar ik geloof dat er meer tussen hemel en aarde is. Ik neem mijn zoontje zeer serieus hierin en laat hem merken dat ik hem niet raar vind. Ik zie het als een gave om geesten te zien. Ik denk persoonlijk dat de geest die jij ziet, je iets wil vertellen. Vraag het de geest gewoon in je gedachten zou ik zeggen.

ponpon

ponpon

23-11-2009 om 19:12 Topicstarter

Dank je wel voor de reacties

Ik heb dit verschijnsel gekregen nadat mijn broertje was verdronken. Ik was zelf toen 6 jaar. Daarna vertelde ik vaak dat ik hem 's nachts had gezien.
Op een gegeven moment is het over gegaan. Ik vond dat toen niet eng.
Jaren later is het nog een paar keer gebeurd.
Dat was dan na een opa en een oma van mijn toenmalige vriend waren overleden.
Soms zie ik iets naast mijn bed " staan" Soms zweeft het over.
Meestal schrik ik wakker, zie " het" en dan vervaagd het ook vrij snel.
Ik heb wel eens gevraagd waarom diegene bij mij was maar eigenlijk gaat het toch vrij snel weg. Daarom vroeg ik mij af of het misschien mijn gedachten/hersenen zijn die dit veroorzaken. En niet iets spiritueels.
De laatste keer schrok ik dus heel erg. Ik sliep net of net niet. Ineens deed ik mijn ogen open en toen zweefde er dus een kind boven mij.
Het was heel raar dat ik gelijk het idee had dat het een kind was. En door de schrik gilde ik zelfs. Stom, he. Mijn hart ging daarna inderdaad te keer en ik stond helemaal te beven.
Ik geloof zeker dat er meer is tussen hemel en aarde en ik zou mijn kinderen ook altijd serieus nemen. zij hebben er gelukkig geen " last" van.
hebben jullie ook dat je " het " ziet als schim en toch iets kan herkennen, of voelen wat of wie het is?

gr. ponpon

Nuchter

Ponpon,

Ik ben zo nuchter als een blok beton, maar toch weleens bij een medium geweest.Goede ervaringen mee. Mocht je een naam willen weten dan kan ik je mailen.

Damajo

welmoed

welmoed

24-11-2009 om 09:53

Ponpon,

Ik weet niet of je al gegoogeld heb op nachtangst?

Pavor nocturnus is herkenbaar aan de volgende verschijnselen:

1.treedt meestal op in de eerste helft van de nacht (in tegenstelling tot de nachtmerrie, die meestal optreedt in de tweede helft van de nacht);
2.het kind kan zich geen droom herinneren (bij een nachtmerrie meestal wel);
3.het lijkt alsof het kind wakker is (omdat het meestal zijn ogen open heeft), maar eigenlijk is dat niet of nauwelijks het geval;
4.het kind kan slaan met armen en benen, en eventueel ook schreeuwen;

En dit komt ook nog soms voor bij volwassenen.
Zo kun je nog veel meer vinden over nachtangst.

"Daarom vroeg ik mij af of het misschien mijn gedachten/hersenen zijn die dit veroorzaken. En niet iets spiritueels."

Ik denk dat het puur iets fysiologisch/neurologisch is.
Ik zie ook "schimmen", soms een man/vrouw/kind/dier.
Soms bekende van mij, vaak niet.

Het is zo al zo belastend en angstig. Dus ik ben blij dat ik nooit gedacht heb aan geesten. En ik ben het ook niet van plan.

ponpon

ponpon

24-11-2009 om 11:35 Topicstarter

Nachtangst

Ikheb gekeken op de site van nachtangst.
Ik herken dit wel, maar dan als nachtmerrie. Die heb ik vroeger ook veel gehad nadat mijn broertje overleden was. Er waren toen veel spanningen in huis . Toch voelt dat heel anders aan. Dan ben je inderdaad verward enz. Dit voelt anders. En ik ben wakker. Ik schrik wakker en dan zie ik het. Ik slaap niet meer.
Soms ben ik bang en soms niet.

Ik vind het trouwens wel een fijn idee dat ik niet de enige ben. Ik ken niemand in mijn omgeving die dit ook heeft. En ik lees hier dat toch meer mensen dit zien en herkennen.

welmoed

welmoed

24-11-2009 om 12:18

Ponpon

Ik begrijp je niet goed. Had je vroeger wel nachtangst maar deze toestand die je nu omschrijft is anders?

Bij nachtangst denk ik namelijk ook dat ik wakker ben! Ik heb mijn ogen waarschijnlijk open en zie de slaapkamer zoals die is, hoogstens beter verlicht, met een schim erbij. Ik denk dit is echt, ik schrik enorm, ik ga gillen en dan word ik pas echt wakker.
Ik ben ook wel eens minder bang, ik kijk en ik kijk en zie de schim langzaam verdwijnen.

nachtegaal

nachtegaal

24-11-2009 om 12:58

Ja ponpon

"hebben jullie ook dat je " het " ziet als schim en toch iets kan herkennen, of voelen wat of wie het is?"

Jazeker! Ik herken of beter gezegd, voel, of het familie is of een vreemde....
Ik vind het juist prachtig als het je broertje is en heel bijzonder ook. Hij komt gewoon even bij je kijken omdat hij het kennelijk fijn vindt om bij zijn zus te zijn.

Ik moet ook zeggen dat wanneer ik zelf die geesten zie, dat ik dan echt klaar wakker ben hoor. Ik droom dus echt niet. Ik heb dit al zolang ik me kan herinneren meegemaakt en ik zie het eigenlijk als iets vanzelfsprekends. Ik voelde veel herkenning toen bleek dat ook mijn eigen moeder en oom (broer van mijn moeder) hetzelfde hebben.

Ik merk het zelfs op klaarlichte dag als ik ergens mee bezig ben. Dan voel ik gewoon dat er iets naar me staat te kijken en heel soms krijg ik zelfs een boodschap om iets wel of niet te doen......(dit kan ik overigens heel moeilijk omschrijven hoor, hoe dat precies voelt).

ponpon

ponpon

24-11-2009 om 21:36 Topicstarter

Geen nachtangst

Ik denk echt dat het geen nachtangst is. Ik ben ook echt klaarwakker. Van het een op het andere moment.
En wat ik vroeger daarnaast ook had, waren echt nachtmerries, of nachtangst. Dan werd ik op een gegeven moment wakker en wist ook dat ik had gedroomd.

Ik wist vroeger zeker dat het mijn broertje was. Ik was toen tussen de 6 en 10 jaar oud ongeveer. Ik vertelde het ook altijd de andere dag. Daarnaast had ik die nachtmerries/nachtangst, en dat was echt heel anders.
Het doet me overigens goed om te lezen dat ik niet de enige ben. Overdag merk ik hier overigens niets van. En ik denk dat het zeker een jaar geleden is dat ik dit voor het laatst heb mee gemaakt.
Een keer stond er een vrouw met blond haar naast mijn bed, een tijdje daarvoor was de moeder van een vriendin die ik al van jongs af aan ken, overleden. Zij had ook lang blond haar. Ik vroeg haar toen of ik iets voor haar kon doen, maar ze vervaagde ook heel snel.
Dat vond ik toen erg jammer. Ik was toen ook minder geschrokken.
Nu, de laatste keer, zweefde het zo dicht boven mij en ik lag op mijn rug te slapen. Toen ik mijn ogen open deed zag ik het direct en zo dicht bij . Daarom schrok ik zo. Ook toen ik besefte dat het een kind was vond ik het eng. Ik voelde niet aan wie het was. Dat vind ik ook nogal griezelig. Mijn broertje heb ik sinds mijn jeugd niet meer " gezien". Ik zou niet weten of hij het dit keer ook was.
Een aantal jaren geleden zag ik waarschijnlijk de opa van mijn toenmalige vriend en die was op dat moment nog niet overleden, maar lag heel slecht. Ik zag eerst bloemen in de kamer. Vervolgens zag ik iemand op de rand van het bed zitten. Ik dacht dat het mijn vriend was. De schim stond op en liep richting de badkamer. Ik dacht dat mijn vriend naar het toilet moest, maar toen ik naast me keek, lag mijn vriend gewoon te slapen.
Ik heb hem gelijk wakker gemaakt maar hij zag niets.
Dit voorbeeld is voor mij ook een bevestiging dat ik toen ook echt wakker was. Het was geen nachtangst of nachtmerrie. Misschien wel zijn opa. Die is een paar dagen later overleden....

nell

nell

25-11-2009 om 09:00

Als kind....

...zag ik ook vaak dingen die angstaanjagend waren en het verstoorde haast dagelijks mijn nachtrust.Moet wel een hel geweest zijn voor mijn ouders,want het duurde behoorlijk lang wel.Hoorde ook altijd voetstappen op de trap op hetzelfde ogenblik.Op een gegeven ogenblik werd ik telkens wakker en leek het alsof ik geen lucht kreeg,mijn keel half werd dichtgeknepen.Dokters wisten hier,na onderzoeken,geen raad mee,want er scheelde medisch gezien niets met mij.Naargelang ik ouder werd
verdween het.Als ik er nu aan terug denk,dan probeer ik mezelf te sussen met de gedachten dat ik als kind misschien een rijke fantasie had?Toch blijft het ergens een beknagend gevoel geven,omdat mijn eigen dochter lange tijd zich niet goed heeft gevoeld hier in ons huis.Zij zag ook vaak zwart-grijze schimmen en had het gevoel alsof er altijd iets of iemand achter haar stond.

welmoed

welmoed

25-11-2009 om 09:01

Toeval?

Je schrijft:

"En wat ik vroeger daarnaast ook had, waren echt nachtmerries, of nachtangst. Dan werd ik op een gegeven moment wakker en wist ook dat ik had gedroomd"

Bij nachtangst heb je nooit het gevoel dat je het gedroomd hebt. Er is een groot verschil tussen nachtmerries en nachtangst. Dat kun je niet door elkaar halen.

Maar los daarvan zien sommige mensen inderdaad hun overleden familie op een bepaald moment. Ik geloof zeker dat dit kan. Toevallig werd ik er gisteren op diverse momenten op de dag mee geconfronteerd. Hier op het forum, in de krant, op tv (twee mensen die zeiden hun geliefden "gezien" te hebben en meteen erna las ik erover in een boek dat ik op dat zelfde moment in mijn hand had. Toevallig hè?

Starry Night

Starry Night

25-11-2009 om 17:30

Toeval (ot)

Ooit kocht mijn moeder een felgroene lelijke eend. Vanaf dat moment zagen we constant en overal felgroene eenden rijden. Daarvoor nooit.
Toeval?
Welnee, ze vielen ons alleen toen ineens op.

welmoed

welmoed

25-11-2009 om 18:48

Tja

Ik heb nooit geesten gezien en me er nooit mee beziggehouden.
Als ik dan op reageer op een draadje dat gaat over het zien van geesten (of was het misschien toch iets anders) zoals ik suggereerde. Op diezelfde dag hoor ik 2 mensen los van elkaar op tv hetzelfde beweren. Ik kijk meteen daarna in mijn boek wat dat over hele andere dingen gaat en ik lees dat de overleden moeder nog eens is komen buurten bij haar dochter, tja dan vind ik dat opmerkelijk.

ponpon

ponpon

27-11-2009 om 14:46 Topicstarter

Als iets moois zien

Ik probeer het maar als iets moois te zien. uiteindelijk zal ik nooit zeker weten wat het is.
Ik geloof wel in geesten. Ik geloof ook in
" toeval" . soms gebeurd er iets in je leven wat je op dat moment een zetje in de goede richting geeft.
Of waardoor je anders gaat nadenken over dingen.

nachtegaal

nachtegaal

01-12-2009 om 14:11

Ponpon

Ik denk dat alles eigenlijk voorbestemd is. Dat jij, ik en velen met ons "geesten" zien/voelen etc...beschouw ik gewoon als een gave. Ik heb het al zo lang dat het er gewoon bijhoort zegmaar; bij het leven. Soms zetten ze me aan tot nadenken; soms komen zo zonder een duidelijke reden of een reden die ik op dat moment gewoon niet snap of doorheb.

Zie het gewoon als een extra gave. Ze komen bij je langs omdat jij ze kennelijk kunt aanvoelen en zelfs zien.

Soms ruik ik alleen een bepaalde geur; zo ontzettend sterk.... dan weet ik gewoon dat ze in mijn buurt zijn, maar dan zie ik ze niet. De ene keer voel ik ze, de andere keer zie ik ze en weer een andere keer ruik ik ze (zoals de geur van mijn Opa's sigaretten. Mijn opa en oma rookten vroeger altijd zware Van Nelle shagg. Als ik die geur ruik, weet ik dat of mijn opa of mijn oma in de buurt is).

Maar ik vind het altijd wel zielig als mijn zoontje gillend wakker ligt in zijn bedje en roept dat hij niet kan slapen omdat die meneer hem steeds wakker houdt (wijzend naar een hoek in zijn kamertje). Ik neem hem dan heel serieus en vragen dan samen aan de "man" (geest) of hij weg kan gaan want zoontje moet slapen. Ik zeg dus nooit tegen mijn zoon dat hij zich aanstelt, naar gedroomd heeft of zich dingen inbeeldt.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.