Religie en Spiritualiteit Religie en Spiritualiteit

Religie en Spiritualiteit

Vormsel

Mijn dochter zat ik groep 8 en zal eigenlijk haar vormsel doen, we kregen in april een berichtje van de pastor of we interesse hadden om deze in mei te doen, of wilden we nog ivm corona even wachten. Mijn antwoord was dat ik het nog niet echt zag zitten in mei dus dat ik nog even wilde wachten maar dat mijn dochter het graag wilde doen. We doen het ivm weinig kinderen het altijd samen met een ander dorp.

Nu had ik er vorige week nog niets van gehoord dus ik besloot een berichtje te sturen met de status en ondertussen ook een berichtje te sturen naar een moeder van het andere dorp waarvan ik wist dat haar dochter het vormsel ook wilde doen.

Ik kreeg van die moeder te horen dat ze het vormsel over 3 weken al deden en ze het al vreemd vond dat mijn dochter er niet bij zat. Ze zal het met de pastor over hebben.

Na een paar dagen kreeg ik een berichtje van de pastor, omdat het deken die het vormsel doet een voorkeur heeft aan kleine groepen ivm corona hebben ze besloten dat het vormsel alleen in dat ander dorp gedaan word, en niet met ons dorp erbij, mijn dochter was de enigste ook. Maar ik hoorde dat er ook een kind van een totaal ander dorp wel aangesloten werd, dus super vreemd.

We kregen het voorstel van de pastor om toch mee te doen of in november met een viering van nog een ander dorp. Deze ronde meedoen leek mij niet echt zo'n goed idee meer want de voorbereidingen waren allemaal geweest en die vind ik ook heel erg belangrijk, daarvoor doe je het toch ook?

Dus besloten we om aan te sluiten met dat ander dorp in november, en omdat mijn dochter daar bij de scouting zit, kende ze ook de kindjes. Ze waren nog niet begonnen dus ik kon zo aansluiten. Gelukkig, opgelost. Er was verder nog niets gepland dus het kon ook even in overleg omdat mijn dochter nu op de middelbare zit en de andere zitten in groep 8 dus moesten ze even kijken hoe ze de bijeenkomsten gingen doen, omdat mijn dochter niet voor half 5 thuis zal zijn. Ik zal later meer horen (Vrijdag afgesproken)

Nu kreeg ik tot mijn grote verbazing net een berichtje dat ze donderdag een bijeenkomst hebben en ze een voorstellingsronde in de kerk hebben op zondag. Dus helemaal niets overlegd! Donderdag heeft mijn dochter al een belangrijke bijeenkomst ergens van waar ze ook bij moet zijn en zondag hebben ze nog met haar oude klas een dag met al de verjaardagsfeestjes die ze in moeten halen, daarvoor zijn dus ook al tickets gereserveerd. 

Ik heb dus tegen de pastor gezegd dat ik het erg jammer vind dat het zo last minute is en mijn dochter echt geen tijd vrij kan maken, het voelt zo dubbel. Nu zegt ze dat ze er helemaal klaar mee is omdat het zo slecht geregeld is. En eigenlijk begrijp ik dat ook wel..


Snap ik. Onze kinderen hebben wel eerste communie gedaan maar zijn uiteindelijk niet gevormd. Jaren terug al, het zijn nu jongvolwassenen. Toen was de organisatie hier ook al zo'n rommeltje en viel er geen afspraak te maken.  Maar wat heeft het vormsel uiteindelijk voor meerwaarde? Bij de communie kan ik me dat nog voorstellen maar bij het vormsel? Ze kan het altijd op oudere leeftijd nog laten doen. Gewoon. Een op een bij de pastoor. Zonder al die poespas van opdrachtjes en kennismaken in de kerk enz.
Ik zou het laten rusten.

Wat jammer dat het allemaal zo rommelig gecommuniceerd wordt. Ik snap dat je dochter het wel goed vindt zo. Ik snap ook niet dat je dat zo kort dag allemaal nog voorstelt of iemand pas uitnodigt als de voorbereidingen al bijna klaar zijn. Die voorbereiding zou ik ook belangrijk vinden. Je maakt met dat sacrament een keuze en dan mag je er ook wel wat vanaf weten.
Hier doen ze het om het jaar met groep 7 en 8 samen. Ook niet zoveel kinderen, maar het heeft ergens wel wat als het met een kleine groep is. Dan kun je er per kind net wat meer aandacht aan schenken.

Wat leuk dat dat nog gedaan wordt, ik had geen idee.

als buitenstaander lijkt het me een enorm probleem dat veel parochies door samenvoegingen na kerksluitingen erg groot zijn geworden terwijl er weinig ‘ personeel’ is. Dan kan het niet anders dan rommelig worden lijkt mij. Mensen kennen elkaar niet meer, het gebied is veel te groot. Jammer!

Als dochter het niet meer wil, is het probleem toch opgelost?

Wat een gedoe voor een vormsel… Zoiets is vooral ceremonieel en blijkbaar is het nou ook weer niet zo belangrijk in jullie gemeente als ze er amper aandacht aan besteden. 

Ik heb mijn vormsel gedaan toen ik 12 was. Het gaf gelukkig niet dat ik op een andere plaats op school zat. 
Achteraf vind ik 12 nog veel te jong voor zo’n keuze en had ik liever gewacht tot m’n 18de. 

Vormsel doe je vooral uit innerlijke overtuiging. Als die er niet is dan zou ik het niet doen. Als je dochter het wel echt zelf graag wil doen dan zou ik haar aanmoedigen ondanks de rommelige start toch volgende week in te haken.

Het klinkt inderdaad slecht georganiseerd maar doordat parochies opgeheven worden en samengevoegd, kerken gesloten en er veel minder vrijwilligers zijn is dit ergens wel te begrijpen. Het is ontzettend vervelend maar heeft waarschijnlijk te maken met dat een kleine groep mensen in een groter geografisch gebied dit aan het organiseren is. Dat is jammer maar het is niet anders. Dat zou ik uitleggen aan mijn dochter. 

Als zij het graag wil dan zou ik me niet laten afleiden door de organisatorische onrust en je dochter wel aanmoedigen om mee te doen. Als je het idee hebt dat ze het eigenlijk niet echt wil dan zou ik het niet doen. Het kan inderdaad later ook.

Overigens lijkt het me wel heel moeilijk voor je dochter om sowieso haar geloofsleven alleen vorm te moeten geven. Geloven doe je natuurlijk deels individueel maar ook deels als gemeenschap. Groeien in het geloof en geloofsleven als jongere zonder anderen om je heen is echt heel zwaar. Het klinkt alsof ze niet echt een gemeenschap om zich heen heeft. Dat lijkt me heel lastig. Misschien kan dit vormsel een aanleiding zijn om sowieso meer aansluiting te zoeken bij een ander dorp waar misschien meer jongeren van haar leeftijd in de kerk zijn.

Wilgenkatje- schreef op 06-09-2021 om 19:40:

als buitenstaander lijkt het me een enorm probleem dat veel parochies door samenvoegingen na kerksluitingen erg groot zijn geworden terwijl er weinig ‘ personeel’ is. Dan kan het niet anders dan rommelig worden lijkt mij. Mensen kennen elkaar niet meer, het gebied is veel te groot. Jammer!

Vooral groot qua vierkante kilometers. Kerken kunnen nu eenmaal niet overleven op dopen, vormsel en wat 'n handvol bejaarden op zondag in het potje stoppen.

Ik snap best dat parochies samen gaan, dat is ook noodzakelijk. Maar aangezien de katholieke kerk doopleden heeft, hebben ze wel een administratie met alle kinderen die in aanmerking komen voor het vormsel gezien hun leeftijd. En als je jongeren wilt blijven betrekken en binden, zal je dat als kerk wel moeten faciliteren en dus niet iemand pas uitnodigen als de voorbereidingen al bijna klaar zijn terwijl de pastoor wist dat dochter van TS nog graag het vormsel wilde doen.
In mijn tijd ging communie en vormsel nog via school. Zowel de aanmelding als de voorbereiding, was ook onder schooltijd. Maar toen deed ook nog zo'n driekwart van de kinderen het vormsel. Tegenwoordig is het buiten schooltijd, kost dus extra tijd en moeite. Maar eerlijk gezegd zie ik dat niet echt als probleem. Vroeger was het veel meer een gewoonte, iedereen deed het, het hoorde erbij. Ik denk dat het goed is als het echt een eigen keuze is, al vind ik persoonlijk 11/12 jaar ook wel erg jong voor zo'n keuze. Maar als je later alsnog de keuze maakt om niet meer te geloven of er niks meer mee te doen is dat ook geen probleem.

Ik zou net als Kyana proberen om door de ergernis heen te kijken met dochter en de vraag te stellen of ze het in principe wel wil en als waardevol ervaart. Als ze intrinsiek gemotiveerd is, zou ik een oplossing zoeken. Als het eigenlijk meer jouw wens is, zou ik het erbij laten. 

Femmie1982

Femmie1982

07-09-2021 om 10:35 Topicstarter

Mijn wens is het niet persé, ik laat mijn dochter zelf kiezen, ze vind het erg lastig, ze wilt wel maar ze voelt zich al buitengesloten. De pastor heeft haar uitnodigt om het vormsel te doen (in april) en dan vergeet ze haar, tenslotte kan ze elders aan sluiten maar vergeet de pastor haar even te vertellen wanneer ze aanwezig moet zijn en als het dan op het laatste moment op momenten zijn waar ze al andere dingen gepland heeft, ja dan snap ik dat ze er moedeloos van wordt.  Van de pastor krijg ik momenteel al helemaal geen antwoord terug, volgens mij kijkt hij eens in de 3 dagen maar zijn berichten. Ik zelf zal hebben gedacht, het is graag of niet dat je mensen bij de kerk wilt, dus laat het maar gewoon maar ze vind het lastig en zit in een dilemma. Ik begrijp dat ze haar afspraken niet af wilt zeggen, donderdag heeft ze eindelijk na 1,5 weer toneel les en gaan ze vergaderen over welke rol ze willen. Ze verheugd zich hier al vanaf mei op en zondag heeft ze een afsluiting nog met haar oude klas, deze is ook al een paar keer verzet en voor een meisje van 11 zijn dit ook wel belangrijke dingen. 

Tja, ik heb ook wel ervaring met het "organisatietalent" in de kerk, dus dit verbaast me niet. Natuurlijk is het heel slordig van zo'n pastor, maar (zoals al gezegd) door fusies en overbelasting laten pastores nog wel eens een steekje vallen. Ik geloof zelfs dat het percentage burn out bij deze beroepsgroep tot de hoogste behoort.
Hoe dan ook: ik vind de suggestie van Mija erg waardevol. Kijk door de praktische ergernissen heen en zoek met je dochter uit wat voor haar het belang van zo'n vormsel zou zijn. Vervolgens kun je dat afwegen tegen de andere dingen die ook belangrijk zijn op het moment. Zoals je zelf al aangaf: op die afsluiting met haar oude klas heeft ze zich echt verheugd. Dit is iets eenmaligs. Een vormsel kan ze wellicht ook op een andere tijd of in een andere parochie doen.

Femmie1982 schreef op 07-09-2021 om 10:35:

Mijn wens is het niet persé, ik laat mijn dochter zelf kiezen, ze vind het erg lastig, ze wilt wel maar ze voelt zich al buitengesloten. De pastor heeft haar uitnodigt om het vormsel te doen (in april) en dan vergeet ze haar, tenslotte kan ze elders aan sluiten maar vergeet de pastor haar even te vertellen wanneer ze aanwezig moet zijn en als het dan op het laatste moment op momenten zijn waar ze al andere dingen gepland heeft, ja dan snap ik dat ze er moedeloos van wordt. Van de pastor krijg ik momenteel al helemaal geen antwoord terug, volgens mij kijkt hij eens in de 3 dagen maar zijn berichten. Ik zelf zal hebben gedacht, het is graag of niet dat je mensen bij de kerk wilt, dus laat het maar gewoon maar ze vind het lastig en zit in een dilemma. Ik begrijp dat ze haar afspraken niet af wilt zeggen, donderdag heeft ze eindelijk na 1,5 weer toneel les en gaan ze vergaderen over welke rol ze willen. Ze verheugd zich hier al vanaf mei op en zondag heeft ze een afsluiting nog met haar oude klas, deze is ook al een paar keer verzet en voor een meisje van 11 zijn dit ook wel belangrijke dingen.

Kun je niet aan de pastor vragen of dochter de volgende bijeenkomst kan instromen en of pastor haar daarvoor dan een keer individueel bij bijpraten? Of de volgende ronde meedoen en dan zelf vinger aan de pols houden wanneer het traject start? Ik zou het zo pragmatisch mogelijk bekijken. Als het vormsel echt iets voor je dochter betekent, zou ik het niet willen laten afhangen van het gebrek aan organisatorisch en communicatietalent van een individu. 

Hoeveel bijeenkomsten zijn er in totaal en hoe erg is het als ze er één of twee mist? Als het in totaal drie bijeenkomsten zijn is twee keer missen veel, maar als het er tien of twaalf zijn valt het nog mee. Als ze het graag wil, zou ik haar wel stimuleren om nu nog in te stromen, anders komt het er waarschijnlijk helemaal niet meer van.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.