Religie en Spiritualiteit Religie en Spiritualiteit

Religie en Spiritualiteit

Tulp

Tulp

11-05-2010 om 03:37

Wat zegt de bijbel nou precies over vergeving?

De leden van het gezin waar ik uit kom hebben mij en mijn gezin iets aangedaan. Nog steeds grijpen zij elke kans om mij (al dan niet via mijn gezin) te treffen aan. Er zijn dingen gebeurd die zo erg waren, dat het afsnijden van contact de enige mogelijkehid was. En nu zijn er mensen die mij aanspreken met 'eert uw vader en uw moeder' en 'je moet vergeven'. Wat zegt de bijbel daar nu precies over? Want als vergeven een plicht is, je slecht bent omdat je niet vergeeft (zodat het contact hersteld kan worden) terwijl er sprake is van onveranderd wangedrag richting slachtoffer, dan staat een slachtoffer toch in de kou? Dit kan toch niet zo bedoeld zijn?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Ellen Wouters

Ellen Wouters

11-05-2010 om 09:48

Vooral mattheus

Vooral in Mattheus vind je veel passages over hoe mensen elkaar moeten vergeven, en denk ook aan het Onze Vader.

Ef 4,32 Maar weest jegens elkander vriendelijk, barmhartig, elkander vergevend, zoals God in Christus u vergeving geschonken heeft.

Mat 6,12 en vergeef ons onze schulden, gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren

Mat 6,14Want indien gij de mensen hun overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar indien gij de mensen niet vergeeft, zal ook uw Vader uw overtredingen niet vergeven.

Matt 18:
21 Toen kwam Petrus bij Hem en zeide: Here, hoeveel maal zal mijn broeder tegen mij zondigen en moet ik hem vergeven? 22 Tot zevenmaal toe? Jezus zeide tot hem: Ik zeg u, niet tot zevenmaal toe, maar tot zeventig maal zevenmaal.
23 Daarom is het Koninkrijk der hemelen te vergelijken met een koning, die afrekening wilde houden met zijn slaven. 24 Toen hij begon te rekenen, werd een voor hem geleid, die tienduizend talenten schuldig was. 25 Omdat hij niet bij machte was te betalen, beval zijn heer hem te verkopen, met zijn vrouw en kinderen en al wat hij bezat, opdat er betaald kon worden. 26 De slaaf wierp zich neder als smekeling en zeide: Heb geduld met mij en ik zal u alles betalen. 27 De heer van die slaaf kreeg medelijden met hem en hij liet hem vrij en schold hem de schuld kwijt. 28 Toen die slaaf wegging, trof hij een zijner medeslaven aan, die hem honderd schellingen schuldig was, en hij greep hem bij de keel en zeide: Betaal wat gij schuldig zijt. 29 De medeslaaf nu wierp zich voor hem neder en bad hem dringend, zeggende: Heb geduld met mij en ik zal u betalen. 30 Doch hij wilde niet, maar ging heen en zette hem gevangen, totdat hij het verschuldigde zou betaald hebben. 31 Toen nu zijn medeslaven zagen, wat er gebeurd was, werden zij zeer verdrietig en gingen hun heer al wat er gebeurd was, mededelen. 32 Toen ontbood zijn heer hem en zeide tot hem: Slechte slaaf, al die schuld heb ik u kwijtgescholden, daar gij het mij dringend hadt gevraagd. 33 Hadt ook gij geen medelijden moeten hebben met uw medeslaaf, zoals ook ik medelijden had met u? 34 En zijn meester werd toornig en gaf hem in handen van de folteraars, totdat hij hem al het verschuldigde zou betaald hebben. 35 Alzo zal ook mijn hemelse Vader u doen, indien gij niet, een ieder zijn broeder, van harte vergeeft.

Maar een lastig punt is het wel, vooral als degene die jou iets aandoet niet stopt met jou iets aan te doen. Alhoewel: "Luc 6,29 Als iemand je op de wang slaat, bied hem dan ook de andere wang aan, en weiger iemand die je je bovenkleed afneemt, ook je onderkleed niet. "

(citaten allemaal gevonden op www.biblija.net, heel handige site).

Ik vind het ver gaan hoor, die opdracht. Ik weet niet zo goed hoe je dat in het dagelijks leven allemaal zou moeten doen. Er zijn ook genoeg verhalen in de bijbel te vinden die suggereren dat je wel degelijk grenzen moet stellen, en dat je niet eindeloos hoeft mee te gaan in andermans domheid of kwaadwillendheid.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

11-05-2010 om 09:50

In haast

Ik reageer nu wel heel letterlijk op je vraag 'wat staat er in de bijbel' en er valt tussen de regels door natuurlijk te lezen dat er veel meer achter zit. Sorry dat ik daar niet op reageer, ben nu een beetje haastig bezig, misschien kunnen anderen daar wat meer op in gaan.

tonny

tonny

11-05-2010 om 11:39

Vergeving en een nieuw begin

Ellen, super, zo snel al deze bijbelgedeelten! Weliswaar in haast, maar hier is van alles van te leren.

Ik denk inderdaad dat de bijbel insteekt op vergeving. Op een schone lei.

Maar dat wil niet zeggen dat het leven gewoon doorgaat op het punt waar je ooit gebleven was.
Ineens schiet het verhaal van Jacob en Ezau (uit Genesis) me te binnen. Ezau was door zijn broer enorm opgelicht en dat had langdurige gevolgen. Uiteindelijk kwam het tot een moment van verzoening, maar beide broers leefden vanaf die dag niet op één plaats verder als een soort 'ze leefden nog lang en gelukkig'. Wél waren ze na die daad van verzoening in staat om sámen hun vader te begraven, toen de dag daar was.

Er zijn dingen die je nooit meer goed kunt maken. Daden en gevolgen die een leven lang effect blijken te hebben en die je ook niet kunt vergeten.
Maar vaak is er wel een manier na een moment van verzoening om verder te gaan. En dan hoef je echt niet alles tot de bodem uit te praten - dat geeft zelfs soms alleen extra verwarring en verwijdering.

Heb het laatst in mijn omgeving meegemaakt. Twee zussen hadden na een erg naar incident beslist geen contact meer. Zelfs op de verjaardag van hun moeder konden ze niet samen zijn, zelfs niet bij een speciaal kroonjaarfeest. Enkele jaren later trouwde een kind van een andere zus. Zij vroeg beide zussen voor dat feest en sindsdien is er weer een vriendelijk contact. Het incident wordt nooit vergeten, maar ze kunnen weer naast elkaar zitten.
En op een dag met elkaar (o)ma begraven...

Sterkte en wijsheid gewenst!

Tulp

Tulp

11-05-2010 om 11:48

Principieel versus asociaal

Dank jullie wel. Ik vind het in praktijk allemaal maar erg moeilijk en de verwijten doen mij erg veel pijn. In mijn geval komt het erop neer dat ieder contact dat ik heb, ertoe lijdt dat ik (al dan niet via mijn gezin) wordt aangepakt. Ik ben op een af andere manier nooit geaccepteerd, opgegroeid als zijnde de rotte appel van het gezin en het is alsof nu nog iedere gelegenehid wordt aangegrepen om mij te straffen voor de rotte appel die ik 'ben'. Het gaat daarbij om ernstige en zelfs strafbare zaken. Omwille van de rust in mijn gezin en om een grens te stellen heb ik het contact verbroken. Dat ik het contact niet wil herstellen wordt geassocieerd met haatdragend zijn/niet kunnen vergeven en mijn vader en moeder niet eren. En daarbij heeft niemand het meer over hun houding jegens mij en mijn gezin. Ook ik ben gelovig hoor, maar ik heb wel zoiets van: wie mij nou zo meent te moeten aanspreken terwijl ons zoveel wordt aangedaan, en daarmee falikant achter de dader gaat staan en het slachtoffer vergeet, die is dan zo principieel dat het gewoon asociaal wordt. IK ervaar in ieder geval weinig naastenliefde hierin.

Ellen Wouters

Ellen Wouters

11-05-2010 om 15:53

Daders

Het is in elk geval niet aan de daders om te beoordelen dat jij vergevensgezind moet zijn. Dat Jezus opriep tot vergeving kon omdat hij zelf zonder zonde was.

Er stond laatst een zinnige ingezonden brief in een krant n.a.v. het misbruikschandaal in de RKkerk. De strekking was dat de paus buiten zijn boekje ging door analoog aan Jezus en de overspelige vrouw, te zeggen "wie zonder zonde is, werpe de eerste steen". De briefschrijver zei:"In het misbruikschandaal is de kerkoverheid 'dader' door altijd alles onder het tapijt te vegen. Het past de dader niet om op te roepen tot vergeving en te zeggen dat alleen zondelozen de steen mogen werpen. In het verhaal van Jezus was het ook niet de overspelige vrouw zélf, maar Jezus, als onschuldige, die mocht zeggen dat alleen wie zonder zonde was de eerste steen mocht werpen".

Kortom: daders die jou er op aanspreken dat je hen moet vergeven, hebben niet helemaal de strekking begrepen denk ik.

Anne ter Wee

Anne ter Wee

11-05-2010 om 18:18

Vergeven is beter

De ander vergeven is heilzaam. Daar word je dus zelf veel beter van. Ik merk: eerst boos worden, wat zelfonderzoek doen, dan vergeven en achter je laten.

Maar dat wil dan nog helemaal niet zeggen dat je alles weer moet terugdraaien en doen alsof er niets gebeurd is! Stel je voor dat je niets zou mogen leren van de dingen die je overkomen. Dat zou toch dom zijn?

Vergeven houdt in dat je met je emotie en gevoelens kunt omgaan, dat je het gebeurde verwerkt. En dat houdt juist dan wel in misschien dat je de ander nooit meer wil zien. Zelfs als het je vader of moeder is. In ere!

Anne

Tulp

Tulp

11-05-2010 om 21:19

Wat fijn toch....

...dat je hier zo samen dingen kunt beredeneren. Inderdaad mensen, 'vergeven' staat los van wel of geen contact. 'Vergeven' betekent niet haatdragend zijn, er niet op uit zijn iets terug te doen en doorgaan met je leven. Wel of geen contact meer met degene die je dingen aandoet of aangedaan heeft, is heel iets anders. Dank jullie wel.

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

12-05-2010 om 12:27

Lieve tulp

Wat fijn dat je je vraag hier stelt en dat je even van je af kunt praten!

Ik wil je een goed boek aanraden!
zal de link geven ervan.
http://www.medema.nl/?item=toonobject&groep=boeken&subgroep=boeken_pastoraal&id=2718

Ik heb het contact met mijn vader verbroken,puur uit zelfbescherming ,net als jij.

Ook ik kreeg vaak te horen hoe ik dat dan rijm met eer uw vader en uw moeder.
Ik heb pastorale hulp gezocht omdat ik echt een poos gehad heb dat ik niet KON vergeven.
Wat het is als je onvergevingsgezind bent is mij geleerd, dat dat niet de ander treft die jou zo pijn gedaan heeft, maar dat je daarmee met de boosheid die je vast wil houden,jezelf treft.Velen lichamelijke klachten kunnen bijvoorbeeld voortkomen uit onvergevingsgezindheid.
Er is mij geleerd in het pastoraat dat vergeven niet hetzelfde is als verzoenen.In sommige gevallen is het zelfs niet wijs om iemand te vergeven en het tegen die persoon te zeggen met verzoening als uitgangspunt,bijvoorbeeld als het gaat om gewelddadige mensen.
Dan is het ook goed om de keuze van vergeven te maken ten op zichte van God.
Hardop zeggen: Heer ik vergeef.......
Vergeven is het maken van een keuze met je verstand.
Ook al gaat je gevoel nog niet direkt mee is het goed om met je verstand die keuze te maken en God te vragen of hij je emotionele kant herstel wil geven wanneer jij de keuze maakt met je verstand.
Uit ervaring heb ik gemerkt dat vergeven bevrijdend werkt .
Je komt letterlijk los van de ander en ...ik zie het VER-GEVEN...als
dat je de situatie weggeeft aan God.
Hij kan er mee dealen...jij niet....
Hij zal oordelen als dat nodig is,
zo heb ik het geleerd.
dat heeft me enorm geholpen om te kunnen vergeven
ondanks de vele vreselijke dingen die er spelen.
Ik weet dat God een rechtvaardig God is ,daar vertrouw ik op.

sterkte lieve TULP!

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

12-05-2010 om 12:29

Idd!

'Vergeven' betekent niet haatdragend zijn, er niet op uit zijn iets terug te doen en doorgaan met je leven. Wel of geen contact meer met degene die je dingen aandoet of aangedaan heeft, is heel iets anders.

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
en zo is het!!!

Een mooie preek: vergeef, maar bescherm jezelf.

ik heb de link (nog) niet,maar onze ds heeft ooit een hele mooie preek gehouden over vergeven.
Als je mensen (nog) niet kunt vergeven,kun je vragen aan God om te groeien daarin. Je mag je tijd nemen. Je hoeft hun fouten niet te vergeten!
Als je iemand vergeeft, wordt er niet van je gevraagd om je opnieuw te laten kwetsen!
Je mag jezelf (je gezin) beschermen, zeker -natuurlijk- als die ander herhaaldelijk tegen de wet van God in gaat, in het contact met jou.ls die ander niet leert van de fouten, niet inziet wat het met jou doet..
Maar neem geen wraak, laat het oordeel over aan God, dat wordt er gevraagd. God weet wat hen beroerde toen ze zulke dingen deden/zeiden, laat Hem dan ook afwegen wat voor 'straf' daar bij past.
Laat het los, laat het aan Hem over, probeer daarin te groeien. Dat kan je niet uit jezelf,dat hoef je niet alleen te doen, vraag aan Hem de kracht,het geduld om te groeien. Dank Hem voor de (beginnende) groei.
En ja, soms is het (bijna) ondoenlijk om te vergeven, maar mss. ken je het boek/de film/het verhaal van Corrie ten Boom, oorlogsslachtoffer, die haar hele familie (en bijna zichzelf) verloor in kampen, in de WOII? Zij kon het opbrengen om haar dader een hand te geven en te zeggen: ik vergeef het je.
Dat kon zij, zei ze, doordat Jezus in haar hart woonde, niet omdat ze het zelf kon. En dat ze er jaaaaren over had gedaan!

Dat was ongeveer de strekking van de preek. Heel veel mensen uit onze gemeente hebben er veel aan gehad, bv.die oorlog, scheidingen,incest,mishandeling....het lijkt (is?) onvergeeflijk voor mensen, maar niet samen met Hem.
Maar het betekent dus niet dat je het contact weer moet aanhalen, je mag zeker jezelf beschermen, door afstand te houden van mensen die je kwetsen en dingen tegen Gods Liefde/wet in doen.

STERKTE!!

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

·´¯`·­» Evy-Leigh «­·´¯*

16-05-2010 om 15:34

Mooi k.ersje

mooi verwoord......
ik kan me hier in ook goed vinden....
tis een beetje wat ik ook probeerde te zeggen maar geen woorden voor had.
ik noemde het WEGGEVEN aan God...Vergeven = weggeven...zoiets zei ik geloof ik...
zoals jij het verwoord....
is het duidelijker nog denk ik....

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.