Seksualiteit Seksualiteit

Seksualiteit

Geen sex, maar is dat een probleem?

Ik ben nu bijna 20 jaar samen met een man die bijna 17 jaar ouder is dan ik. Toen we elkaar leerden kennen, was hij de rust die ik zocht na een turbulente periode. Ik ben zelf nogal onrustig, impulsief en spontaan. Hij is eerder bedachtzaam, staat bijna altijd in de "nee-stand", waardoor ik echt moeite moet doen om hem uit de startblokken te krijgen. Ook is hij erg gesteld op zijn eigen dagelijkse ritueeltjes. Hij is tien jaar, na de scheiding van zijn vrouw alleen geweest en in die tien jaar heeft hij niet actief gezocht naar een vrouw. Doordat ik hem en zijn levenswijsheid interessant vond, maakte ik werk van hem. Met als resultaat: een huwelijk met twee kinderen.
De sex tussen ons was niet omstuimig, eerder, zoals hij is...bedachtzaam, wat saai en vooral niet experimenteel. Ik vond het wel eens jammer, maar door het leeftijdsverschil was zijn lichaam niet meer zo woest aantrekkelijk, dat ik het daarom ook wel prima vond.
Nu zijn we 20 jaar verder en de sex tussen ons is nagenoeg verdwenen. We doen het misschien 4 a 5 x per jaar. Ik begin het te missen, maar helaas... ik krijg hem niet tussen de lakens. Hij zit liever achter zijn eeuwige laptop, zichzelf te vullen met biertjes en chips. Dat gedrag zorgt er voor dat ik heel dubbel sta tegenover de wens sex met hem te hebben.
Ik heb het al heel vaak aangekaart en zijn antwoord is dan: "Daar moet de tijd rijp voor zijn." Ik vind: Je moet er tijd voor maken.
En nou komt het...
Ik zie er eigenlijk een beetje tegenop dat hij misschien uit zichzelf toch eens het initiatief gaat nemen. Wil ik nog wel sex met hem? Ik weet dat, wanneer hij in zijn motorpak binnenkomt na een ritje op de motor er woest aantrekkelijk uit ziet en dan ben ik er zo voor te porren, maar helaas... pak uit, computer aan, blikje bier open en daar gaan we weer.... dag in dag uit. En in die pose vind ik hem ronduit zeer onaantrekkelijk, zoniet afstotend.
Als ik hem voorstel zijn motorpak uit te doen en met mij mee naar boven te gaan, aarzelt hij. "Nou niet...misschien straks". Nou...sorry, dan droog ik meteen op. Als je maar zo weinig zin hebt in je vrouw...
Ik heb hem geregeld gevraagd of het aan mij ligt. Na 20 jaar zit ik zeker niet meer strak in de lak en flubbert en blubbert er van alles. Hij zegt dat ik me daar geen zorgen over moet maken. Maar hij komt niet tot actie.
De kinderen (twee pubermeiden) zijn veel in huis aanwezig. Ik heb thuis een bedrijf waar regelmatig klanten binnen en buiten komen. Het is dus inderdaad een uitdaging om in de spaarzame momenten tijd voor elkaar te vinden. Hij zit in die spaarzame momenten liever achter zijn laptop. En inderdaad... op zijn gsm heb ik pornosites gezien. Daar heb ik op zich geen moeite mee, elke vent kijkt naar porno. Als het hem dan zou opwinden en hij zou met mij wat willen frobelen...prima. Maar helaas... hij gaat liever naar de Gamma (doehetzelf).
Mijn zin in sex met hem is ver te zoeken. Mijn zin in sex niet. Maar ik weet niet of het normaal is in deze fase van ons huwelijk. Lopen hier meer vrouwen of mannen tegenaan? En is het een kwestie van geduld? Zijn de verhalen "2x per week" een fabeltje? Doen meer mensen het 4 tot 5x per jaar? Ik weet het niet meer. Ik weet wel dat ik het gevoel heb dat ik hem niet goed genoeg duidelijk maak wat ik wil. Omdat ik zelf niet meer weet wat ik wil... lastig hee?


Maria

Bij ons is het 4 à 5 keren per maand, omwille van het feit dat we latten en altijd wel ergens kinderen links of rechts bij ons hebben, en er echt onze tijd voor nemen ligt ook moeilijk. Van mij zou het elke dag wel mogen maar dat is totaal onrealistisch. Mijn vriendin heeft een lager libido; voor haar is dit ok, voor mij het minimum. Wij zijn prille vijftigers.

Het feit dat jouw man na zijn scheiding niet actief heeft ‘gezocht’ was toch al wel een teken hoe hij tegenover seks met een partner stond, denk ik, en het grote leeftijdsverschil speelt ook niet echt in zijn voordeel.

“Omdat ik zelf niet meer weet wat ik wil”: je zou graag meer seks hebben, maar door zijn looks/houding eigenlijk ook weer niet. Een heel dubbelzinnig gevoel, en ik begrijp het perfect.
Ik denk dat je graag zou willen horen dat jullie situatie "normaal" is, maar als jij met die situatie moeite hebt en verlangens hebt die niet ingevuld geraken, dan is het dat duidelijk niet.

Ik vraag mij af hoe het voor de rest gaat tussen jullie ? Doen jullie nog veel samen; is er andere intimiteit (knuffelen, uit eten met zijn tweetjes, …) ? Het lijkt me bijna dat hij voortleeft als een (gescheiden) vrijgezel, alleen is er iemand die kookt, en de was en de plas doet voor hem, of zie ik dat verkeerd ?

jano

jano

11-02-2019 om 12:05

tja

Ik denk dat William een punt heeft; je man leeft voort als een vrijgezel. Hij was al nooit zo sensueel en in de loop der jaren gaat dat er nog meer uit. Het feit dat je eigenlijk dat motorpak nodig hebt om hem sexy te vinden, zegt me ook veel: natuurlijk speelt aantrekkelijkheid mee, maar als je een levendige seksuele band hebt wordt het ook weer minder belangrijk. Een visuele cirkel dus. Wat niet helpt is porno. Ja het kan ook even helpen, als iemand zich er opgewonden van gaat voelen en dat mee neemt in het gezamenlijke spel. Maar vaak draait het er op uit dat iemand het liever even makkelijk zelf doet: dan kan hij in zijn 'voorkeuren' blijven en hoeft hij emotioneel zijn nek niet uit te steken. Veelvuldig gebruik van porno kan maken dat iemand desensibiliseert: niet gevoelig meer is voor de 'gewone' prikkels tussen hem en partner. Het ligt aan de mate waarin of dat bij hem ook zo is.
Ik denk dat je man smoesjes geeft als hij zegt 'ja daar moet het moment rijp voor zijn'. hij heeft geen zin in polonaise aan zijn lijf maar durft dat niet te zeggen, lijkt mij.
Het is handiger dat hij er eerlijk in is. Dan kan jij ook kijken wat je er mee wilt.
Als ik het zo hoor, is de kans dat het op gaat bloeien niet zo groot. Ook omdat jij er minder energie in gooit? terecht overigens kan niet altijd van twee kantenkomen

Maar kan je er mee leven? Of mis je het echt wel? En als je het mist, is dat dan omdat je het tussen jullie mist of omdat je voor jezelf als vrouw gezien en gevoeld wilt worden?

Pennestreek

Pennestreek

11-02-2019 om 13:36

Ik denk dat het om meer gaat dan seks alleen

Een uitspraak als "zichzelf te vullen met biertjes en chips" komt op mij echt negatief over. Ook dat je schrijft dat het verschil tussen jullie (jij actief en impulsief, hij bedachtzaam) altijd al heeft bestaan. En dat je dat in het begin juist aantrekkelijk vond, als tegenwicht. Ik kan me goed voorstellen dat hij een tijdelijke behoefte vervulde, maar dat het nu niet (meer) genoeg voor je is. Ik denk dat jullie beiden niet meer gaan veranderen. In ieder geval niet vanzelf. Daar zul je dan allebei wat voor moeten doen.

Geen seks en zijn inactieve houding zijn voor jou een probleem (geworden), en als het een probleem is voor jou, is het dús een probleem voor jullie. Hij realiseert zich dat blijkbaar onvoldoende. Ik zou dat in een rustig gesprek nogmaals aan hem uit proberen te leggen. En dan kijken of hij bereid is in beweging te komen. Voor jou, voor jullie relatie, voor jullie gezin. Ik denk dat relatietherapie of coaching voor jullie een goede stap zou kunnen zijn. Elkaar weer vinden, ook in de communicatie. Maar, dikke kans dat er, ondanks inzet van jullie beiden, niks gaat veranderen. Jij bent jij, en hij is hij. Je kunt elkaar tegemoet proberen te komen, maar zulke grote verschillen zijn natuurlijk lastig te overbruggen. Misschien is het ook goed om na te denken over wat je dan wel en niet zou willen en kunnen accepteren. Creatief kijken naar oplossingen. Je hebt pubers, scheiden is dus nauwelijks een optie. Maar er zijn altijd mogelijkheden. Als je maar creatief kunt kijken naar de situatie en je niet teveel aantrekt van 'de omgeving'.

Ad Hombre

Ad Hombre

11-02-2019 om 14:01

Olifant

Sex is het resultaat van intimiteit, intimiteit is het resultaat van sex. Zonder intimiteit geen sex, zonder sex geen intimiteit.

Volgens mij ontbreekt het bij jullie aan intimiteit.
Het blijft raden wat het eerste weg was.

Als je het 4 a 5 keer per jaar doet wordt het vanzelf een enorme olifant in de slaapkamer.

Neeljoh

Neeljoh

11-02-2019 om 14:15

Gevoel kwijt

Ik schat dat wij gemiddeld ook maar 1 keer in de 3 weken sex hebben. Dat gaat dan verder wel passievol en tot beider tevredenheid. Tussendoor zijn we wel heel knuffelig maar vaker dan die 1-2 keer in de maand vinden wij prima. Beide 50+, voor de statistieken.

Ik denk dat de hoeveelheid niet echt uit hoeft te maken maar het gevoel naar hem toe, hoe je hem ziet, is verontrustender.

Maria1611

Maria1611

12-02-2019 om 11:27 Topicstarter

Enorm

Bedankt voor jullie reacties. Hierdoor ben ik gisteren het gesprek aangegaan. Ik heb hem gevraagd zijn laptop te sluiten en bij mij op de bank te komen zitten. Hij schrok, gaf dat ook aan. Daarna heb ik alles, wat ik ook jullie heb verteld, hem gezegd. Hij was niet geheel verrast en herkende het beeld wat ik van hem schetste. Heb hem gezegd wat ik niet meer wil en wat ik wel wil. Als hij daarin niet in mee kan of wil gaan, het voor mij reden is om uit te zoeken hoe ik alleen verder kan. Dat we dan onze kinderen moeten begeleiden in een scheidingsproces. Hij schrok enorm en beloofde beterschap. Ik heb daar lauw op gereageerd omdat hij al 20 jaar belooft minder te drinken en zijn vrijgezellenleventje zonder intimiteit op te geven. Dat voelde hij aan en sprak uit zichzelf uit dat hij mijn scepsis snapt. Het is nu aan hem. Deze week worden er concrete afspraken gemaakt. Mijn eisen (Ja sorry) zijn:
- door de week geen alcohol. In het weekend maximaal 4 glazen per dag;
- computergebruik terugschroeven naar de avonden waarop ik er ook.niet ben;
- op tijd naar bed en in het weekend niet tot 02.00 uur achter die lap top
- zondagmiddag gaan we samen iets ondernemen zonder de kinderen.

Ik ben benieuwd. Ben heel moe van alle emoties, want tijdens gesprek gisteren gingen de sluizen open.

Nogmaals bedankt. Jullie hebben mij geholpen te ontdekken wat er aan de hand is en wat ik wil/niet meer wil.

Ad Hombre

Ad Hombre

12-02-2019 om 11:40

Maria

Het lijken me constructieve eisen.

Anke

Anke

12-02-2019 om 12:11

Goed gedaan!

Wat ontzettend dapper van je! Echt goed gedaan. Door de week helemaal geen alcohol en helemaal geen computer als jij er bent vind ik wel wat streng, maar jij kent hem natuurlijk het beste. Als minderen bij hem niet werkt, dan moet het maar zo. Het voordeel is, dat als hij helemaal niet drinkt, je dat ene stiekeme biertje heel goed ruikt. Probeer je wel een vervangende activiteit te verzinnen voor de voor hem vast leeg aanvoelende avonden te vinden? Gaan jullie uitgebreid netflixen met een kopje thee, spelletjes doen, de zolder opruimen, een cursus volgen?
Je laatste eis vind ik nog wel de beste. Samen dingen ondernemen is heel goed voor je relatie!

(te) strenge eisen

Bepaalde eisen vind ik toch echt wel streng, en de het terugschroeven van het computergebruik tot avonden dat jij er niet bent is toch veel te extreem om voor hem een haalbare kaart te zijn ? En je wil toch ook niet dat hij je buitenkijkt zodanig dat hij kan computeren ?

Waarom hem geen 2 'vrije avonden' in de week gunnen - jij zal toch ook zeker wat te doen hebben - dan blijven er toch nog 3 avonden over ?

En door de week geen alcohol ? Drink jij dan nooit iets ?
Een beetje creativiteit kan geen kwaad; bv. op woensdagavond aperitief en een wijntje bij het eten, voor beiden. Of samen iets gaan drinken en wat quality time onder jullie tweetjes.

Met onrealistische eisen heb je geen enkele kans op slagen, van het ene uiterste naar het andere werkt niet; een klein beetje rekening houden met de eigenheid van jouw partner mag ook wel.

Pennestreek

Pennestreek

12-02-2019 om 13:17

Goed zeg!

Maria, wat fijn dat je man naar je luistert en bereid is zijn gedrag aan te passen!

Of je eisen moet stellen, mwoh, ik weet niet of dat werkt. Hij moet het vooral zelf willen, voor jou, maar ook voor hemzelf. Iedere dag alcohol is gewoon niet gezond. En ik denk dat het verstandig is om zijn patronen drastisch om te gooien. Hoewel ik ook wel mee kan gaan met William, dat je wel realistisch moet zijn en blijven. Maar er is denk ik niks mis met het voornemen om alcohol tot de weekenden te beperken (ik persoonlijk vind 4 glazen dan nog steeds veel, maar wij drinken hoogstens af en toe een glaasje port, wijn alleen als we uit eten gaan soms). Voor de avonden dat je samen thuis bent zou ik activiteiten bedenken om samen te doen. Doorbreek de gewoonte van altijd maar achter de laptop, maar dan moet er wel een (beter) alternatief zijn.

Ik zou vooral proberen er de gezelligheid in te houden. Bedenk samen dingen die je zou kunnen en willen doen in het dagelijks leven. Wij koken vaak samen, vinden we allebei leuk. Net zoals het bedenken van een menu voor de komende week. Sinds een tijdje doen we ook regelmatig samen boodschappen. Vond ik vroeger zonde van de tijd, nu maken we er een gezellig uitje van (ja, heel burgerlijk, maar waar het vroeger een 'moetje' was, is het nu gewoon leuk). Op mijn lijstje staat nog samen in de tuin werken. Dat is nog altijd helemaal mijn 'taak', maar het is gewoon veel gezelliger en veel sneller als je het samen doet. Samen een vakantie bedenken en boeken is hier ook altijd goed voor weken samen achter de laptop, dan is het in ieder geval gezellig samen.

Daarnaast inderdaad uitstapjes voor samen bedenken. Goed om dat standaard op zondagmiddag in te plannen. Je moet er bewust tijd voor vrijmaken. En het hoeft niet altijd geld te kosten. Samen een boswandeling of fietstocht (bewegen is voor je man heel belangrijk!!) is lekker, maar samen naar de kroeg of bios is misschien ook al lang geleden. En dan kun je nog echt uitstapjes maken. Naar een leuk museum, ga je met het OV, ook al een belevenis als je normaal de auto pakt. Ter plekke een lekkere lunch, heerlijk.

Als die gewoonten (dingen samen doen, niet drinken, meer uitstapjes samen) eenmaal een beetje ingesleten zijn, kun je het strakke regime altijd nog laten vieren.

Heel veel succes!

Mijntje

Mijntje

12-02-2019 om 13:18

eenzijdig

Ik vrees dat je net als bij een puber niet dit soort eisen kan stellen. Eenzijdig. Het lijkt me dat je toe wil werken aan een gelijkwaardige relatie, maar dat gaat niet als jij hem behandelt als een kind.

Vier consumpties alcohol per dag is sowieso te veel, ook al is het weekend, dan is het beter het 1 per dag te houden en in het weekend 2 per dag (anders is het niet zo goed voor zijn lever)
Vragen of hij na het eten niet meer achter de computer duikt, of na 20 uur lijkt me handig om weer tijd voor elkaar te hebben.

Het viel me op dat je nog net geen sexeisen had, zo van elke zaterdagavond
Ik hoop dat dit gaat werken. Ga je dit nu ophangen in de woonkamer? Ik denk dat hij geschrokken is van het feit dat je eisen stelt omdat je anders bij hem weg wil en dat dit niet betekent dat hij snel kan schakelen naar deze nieuwe huisregels.
Het zal nog niet zo eenvoudig zijn.

Jano

Jano

12-02-2019 om 13:40

goh Mijntje

Wat een negatieve reactie op heel constructieve voorstellen. Ik ben het met William eens dat het wat losser kan allemaal. en ik kan me ook voorstellen dat je hoog insteekt bij iemand die al jaren belooft minder te drinken etc maar het nooit doet.
Wat zou jou voorstel zijn om deze man een gelijkwaardige partner in de relatie te laten zijn?

Fransien

Fransien

12-02-2019 om 13:43

Tuurlijk is het niet eenvoudig

Tsja, meneer heeft een vrijgezelle levensstijl en krijgt nu de keuze of hij de vrijgezelle status die daarbij hoort ook wil. Dat is schrikken, vooral als er al eerder wel gemoppert is maar het nu erop lijkt dat het echt is.

De regels zijn de regels, je hebt ze in de emotie van het moment gesteld en hij zal in ieder geval de eerste dag proberen zich eraan te houden. Als de regels wat te rigide zijn zal er vanzelf wel over gepraat worden. Het doel is duidelijk: achterstallig relatie-onderhoud.

Als meneer gaat mokken en mopperen en na 1 dag al zijn laptop en biertje en versnaperingen terug wil omdat hij nu wel genoeg goede wil getoond heeft, is het denk ik wel duidelijk. Als hij langer dan een week probeert om alternatieven te vinden voor zijn laptop dan wil hij duidelijk ook aan zijn relatie werken.
Gewoon samen weer dingen doen is alvast heel goed om te kijken of jullie weer bij elkaar kunnen komen.

Mijntje

Mijntje

12-02-2019 om 14:52

Mijn voorstel is

Geen negatieve insteek, ik denk gewoon dat dit zo niet gaat werken. Ik zou zelf best lachen als mijn man komt met zo'n soort lijstje.
Mijn voorstel is overleg. Wat vindt hij ervan?. Alcohol volgens de richtlijnen is eigenlijk niet meer dan 2 consumpties per dag, als zware drinker gaat z'n lever eraan. Uit je zorgen hierover. Kan hij minderen? En zo ja: kan hij bv alleen in het weekend drinken - en dan niet meer dan 2 consumpties per dag? Kan hij niet zonder? Moet hij hulp daarbij?
Dus niet opleggen maar erover praten.
Zijn laptop na 20 uur uit lijkt mij ook redelijk, anders zit je nooit eens samen op de bank. Wat doet hij daarop?
Maar haar regels gaan nu al gelden geloof ik. Ik hoop maar dat ze nader tot elkaar komen.

Kaaskopje

Kaaskopje

12-02-2019 om 14:52

Eisen

Een deel van de eisen zouden mij behoorlijk op de kast jagen. Door de week geen alcohol.. prima. In het weekend niet meer dan 4 glazen per dag, vind ik op zich ook redelijk, maar als het een opgelegde verplichting is, komt het niet uit hemzelf en kan het tot mislukken gedoemd zijn. Op tijd naar bed gaan en in het weekend niet later dan 2 uur éisen, nee zeg!, het is een volwassen vent, met een eigen biologisch ritme. Computer alleen als jij er niet bent? Wat doe jij als jullie samen in de huiskamer zitten? Richt je je dan alleen op hem? Bij ons staat de computer in de huiskamer. Wel zo gezellig. Mijn man viel laatst ook uit over het gegeven dat ik erg vaak op de computer zit en dat is ook waar. Ik kan er als ik niets anders te doen heb de hele dag op zitten. Op mijn vraag wat het verschil is tussen wat ik doe en wat hij doet, kon hij niet goed antwoord geven. Ik lees en schrijf op de computer, hij zit op de bank, te lezen, of hij kijkt naar Comedy Central en op zijn telefoon, ook een computer dus eigenlijk. Dat vind ik helemaal niet erg, zolang het iets anders niet in de weg staat. Op de telefoon kijken terwijl we eten vind ik niet horen. Op de telefoon kijken terwijl we samen bij de tv zitten.. mwah, dat doe ik ook en het belet ons niet om gezellig over het een of ander te praten als dat zo te pas komt. We zijn samen ondanks dat we iets voor onszelf doen.

Op zondag samen iets ondernemen, vind ik wel een begrijpelijke eis en naar mijn idee zou dat niet al te moeilijk moeten zijn.

Werkt hij nog?

Ik had het er laatst met iemand over waar de man vindt dat de vrouw niet op haar telefoon mag kijken als ze tv kijken. Ook zij zijn een stel wat elkaar op latere leeftijd heeft gevonden. Dan moet je niet meer aankomen met hervormingsdrang. Bij jullie ligt het iets anders. Een leeftijdsverschil, maar al 20 jaar samen. Nu na die 20 jaar is het fruitige van je man af, voor zover er iets fruitigs aan hem was, terwijl jij nog voor die 20 jaar staat. Toen je verliefd op hem was, wuifde je dat verschil weg. Liefde maakt blind, ook voor dit soort consequenties.

Misschien moet je je (ondanks het goede gesprek) twéé vragen stellen: wil ik dit nog? en: is het eerlijk dat ik hem nu verwijt dat hij 17 jaar ouder is (in totaal is hij dus 37 jaar verder in zijn leven dan jij, jij 20 jaar) met de bijbehorende afname van energie, libido en lagere behoefte aan meer avontuur (een wandeling in het bos valt daar ook onder ) in jullie leven? Je hebt mensen die tot op hoge leeftijd zo kwiek als een haasje blijven, maar die vallen op omdat ze de uitzonderingen zijn.

Mijn zus was getrouwd met een man van 18 jaar ouder. Dat heeft tot een echtscheiding geleid. Het verschil in leeftijd werd ondanks de goede voornemens een te groot obstakel. Mijn zus leidt met haar huidige man een enorm sportief leven. Haar ex-man is bejaard met bijbehorende zaken.

Kaaskopje

Kaaskopje

12-02-2019 om 14:55

dus 37 jaar verder in zijn leven dan jij

dan jij hoort er niet bij.

Pennestreek

Pennestreek

12-02-2019 om 15:05

Nee hoor, afspraken (!) liggen volgens mij nog niet vast

Maria schrijft dat er deze week concrete afspraken worden gemaakt. Dus daar kan nog van alles aan besproken en indien noodzakelijk onderhandeld worden volgens mij.
Dus input lijkt me welkom voor haar, veroordelen en bij voorbaat roepen dat het allemaal zinloos is lijkt me vreselijk voorbarig. En bovendien onnodig zwart-wit.

Maria, ga er eens rustig met je man voor zitten, en bespreek puntsgewijs je wensen. En kijk dan samen wat realistisch en haalbaar is. Maak een stappenplan of lijstje, dat biedt houvast, maar maak geen wetten. Kijk de komende weken/maanden hoe het bevalt. Spreek van tevoren evaluatiemomenten af, en beperk je ook daartoe. Ga dus niet teveel op hem lopen letten, maar bespreek op die vaste momenten hoe je vindt dat het gaat. Dat zorgt ervoor dat de eventuele emotie er al een heel deel uit is tegen de tijd dat je het gaat bespreken.

En heel belangrijk, kijk vooral naar de vooruitgang. Als je teveel focust op wat er (nog) niet lukt of niet gebeurt, dan werkt dat teleurstelling in de hand. Complimenteer je man met elke positieve verandering. Complimenten werken zoveel beter dan kritiek! En het versterkt zichzelf, als jij vooral kijkt naar positieve ontwikkelingen.

Dus, het wordt hard werken, voor jullie beiden. Ik hoop dat het gaat werken. Het kan echt wel hoor!

Ely

Ely

12-02-2019 om 21:30

Misschien

Helpt het om je eisen ‘ om te katten’ naar iets wat hij voornamelijk wél moet/kan doen. Dus bv één
keer in de week samen film kijken of netflixen of spelletje doen oid. Één dagdeel per week samen ff op stap, al is het maar een lange wandeling. Samen op zoek naar een nieuwe hobby of ‘project’, bv de tuin opknappen en daar nu vast plannen voor maken of Thais leren koken of iets met klussen of knutselen. Samen een doel hebben, wat voor knullig doel ook, geeft volgens mij verbinding en ik denk dat van daar uit de intimiteit weer kan groeien.

Trix

Trix

12-02-2019 om 21:56

Precies Ely

Formuleer wat je wél wilt. En vraag hem ook wat hij wil. Dan wordt het wat meer gelijkwaardig en geef je er een meer positieve draai aan dan wanneer je met je lijstje met eisen komt.
En nee, ik vind je eisen inhoudelijk niet gek ofzo. Maar als jij je als zijn moeder gaat gedragen, zal hij zich waarschijnlijk als jouw (puberende) zoon gedragen.

En verder: Wauw. Echt super goed dat je dit nu hebt uitgesproken.

Maria1611

Maria1611

13-02-2019 om 09:04 Topicstarter

Ik begrijp

dat mijn "eisen" wat badinerend overkomen. Ik heb dat ook met mijn man besproken. Hij is echter een en al begrip en geeft ook aan, dat hij zelf in staat is een gezonde afweging te kunnen maken tussen normaal en extreem veel achter de pjoeter zitten. Hij gaf herhaaldelijk aan dat ik heel duidelijk ben geweest, dat hij enorm is geschrokken en dat hij wil veranderen.

Natuurlijk heb ik nog steeds mijn scepsis. Dat mag niet doorslaan in cynisme, hoewel ik daar soms wel toe geneigd ben. Ik probeer mijn eigen ontlading van dit alles (huilbuien en verwarring, hoop en hoop tegen beter weten in....ik lijk wel iemand van Les Miserables) deels met hem te delen. Hij blijft dan rustig en geeft aan dat hij is wakker geschud.

Gisteravond heeft hij met mij een stukje van RTL Late Night gezien over W.H. We leverden samen commentaar. We zijn samen naar boven gegaan. We waren allebei gesloopt en toch lepeltje lepeltje gelegen..... sinds maanden weer.

Ik hoef nu niet meteen "de pannen van het dak". Ik denk dat we het moeten opbouwen en ik ben al heel blij dat hij laat zien dat hij het meent.

Ook heb ik aangegeven dat ik niet zijn hulpverleenster ga zijn, in geval dat. Dat het geen schande is hulp te zoeken als we er samen niet uitkomen, of dat de zucht naar drank toch te groot blijkt te zijn. Daar ging hij niet echt op in. Hij gaf aan dat hij het zelf kan. Dat ik hier mijn bedenkingen bij heb, heb ik aangegeven (20 jaar steeds beloven...proberen en weer terugvallen). Ik moet het echter ook een kans geven. Ik zie en hoor verschil met de vorige keren. Toen was het "Ik zal er op letten" (Yeah...right) en nu kwam hij gisteravond zelfs kijken bij een vereniging waar ik erg druk mee ben. Dat heeft hij nog nooit eerder gedaan. Noem me naïef, maar dat geeft me wel hoop.

Wat ik wel lastig vind en wat iemand van jullie ook heeft aangegeven... hoe nu verder? Ik kan inderdaad niet als een juf/moeder/instellingsbegeleidster gaan bepalen hoeveel uurtjes hij achter de computer mag. Aan de andere kant: als ik het volledig op zijn beloop laat, laat ik het aan hem, maar misschien is dat niet verkeerd.

Ik wil geen "Elly Lust" van onze relatie worden. Ik vind het lastig. Misschien eerst even een tijdje aankijken en dan evalueren? Pffff.... dat klinkt wel heel hulpverlenerig allemaal. Ik weet het niet. Graag jullie advies hierin. Ik waardeer dat enorm.

Maria1611

Maria1611

13-02-2019 om 09:14 Topicstarter

goed idee

Pennenstreek, Ely en Trix,
Bedankt voor jullie input (ook de rest, mocht ik iemand passeren),

Een lijstje met mijn wensen (en geen eisen) en kijken wat haalbaar is. Ook voor hem. Daar ga ik de komende dagen op mijn gemakje eens over denken.

Wat me bij mezelf opvalt is dat ik soms zo enorm pleasend ben, dat ik mijn eigen grenzen, wensen en behoeftes niet ken. Als klein kind vond ik alles al prima. Ik stond bekend als het meest makkelijke kind op het westelijk halfrond. Ik liet alles voor mij bepalen. Vanuit de angst conflicten aan te moeten gaan? Gemakzucht? Vluchten uit een wereld vol lastige keuzes? Tja... als dan een ander jouw leven (mag) gaat bepalen, is dat ook wel lekker makkelijk. Maar het is niet goed.

Ik zie ditzelfde terug bij mijn oudste dochter. Wow.... wat is zij een spiegel.
Aan haar vraag ik bijna dagelijks "maar wat wil jij? Wat vind jij belangrijk?" Om haar eigen ikje te laten ontdekken. Helaas zie ik dezelfde goedgelovigheid en het terugtrekken in een veilige "bubbel" terug.

Afijn... dat is weer een heel andere discussie. Eerst maar eens uit mijn eigen bubbel zien te komen en tegelijkertijd toch mijn oudste in de gaten houden....

Treuzel

Treuzel

13-02-2019 om 16:37

......wat doet Ellie Lust met een relatie??

Maria1611

Maria1611

13-02-2019 om 16:51 Topicstarter

😊

Metafoor voor politie-agent.

30 jaar zonder seks

Ik herken heel veel in je verhaal. De rust die je man je bood, dat de bedachtzame seks (toen die er nog was), de twijfel of het aan jou ligt en ga zo maar door. Ik heb een huwelijk van bijna 30 jaar gehad en bijna 30 jaar zonder seks. Hij kon het niet omdat ik borstvoeding gaf, ik stopte met voeden en, je raadt het al, het maakte niks uit. En er volgden nog vele redenen, maar wat ik ook aanpaste of veranderde aan mezelf, het hielp niet. Nu ik ruim twee jaar gescheiden ben heb ik inzicht gekregen in de patronen die zijn ontstaan. Ik had (heb) niet alleen behoefte aan fysiek contact, maar voelde me ook steeds meer afgewezen door het ontbreken ervan. En ik ging daardoor steeds meer bevestiging zoeken, waardoor hij zich steeds meer terugtrok. Wat ik nog steeds niet weet is of mijn man gewoon a-sexueel was of dat hij eigenlijk niet met mij wilde zijn en daarom geen seks wilde. Vlak voordat we gingen scheiden heeft hij op mijn verzoek nog een aantal gesprekken met een psycholoog gehad om te kijken waarom hij niet wilde, en toen kwam als rede dat ie overspannen zou zijn. Ik kon mn oren niet geloven. Zodra ik de deur uitwas, had ie een ander waar hij het wel mee deed, en ook nog even de beleefdheid om tegen mij te zeggen dat hij “nu wel zijn best zou blijven doen”.

Na mijn scheiding heb ik Verslaafd aan liefde gelezen, en ondanks dat ik vind dat ex mij behoorlijk in de kou heeft laten staan tijdens ons huwelijk, heeft het wel mijn ogen geopend over de patronen die er ontstaan waren, en mij eigen bijdrage daaraan. Waarom het zo fijn was dat ex zo rust bracht, maar ook waarom dat dus na een tijdje averechts werkt.

Ook heb ik nu ervaren dat een scheiding het gemis aan fysiek contact niet zo een twee drie oplost, je hebt er nog steeds een leuke vent voor nodig en die liggen niet voor het oprapen. Ik besef me nu dat er in mijn huwelijk wel andere fijne dingen waren, maar dat ik die door mijn focus op seks niet meer zag.

Het kan zijn dat je man ergens veel spanning van ervaart en daardoor wegvlucht in drinken en computeren. Of dat hij gewoon niet zo sexueel ingesteld is. Of eigenlijk toch niet met jou wil zijn. Ik denk dat in mijn huwelijk een combi van die drie aanwezig waren. Maar daar kom je denk ik alleen achter als je eerst je eigen valkuilen en patronen herkent.

Oh en ook

Heb ik heel lang gedacht dat ex veranderen ‘de oplossing voor het probleem’ was. Maar de oplossing ligt niet bij de ander, zeker nu ik nog even je laatste stukje lees We projecteren op de ander meer en makkelijker dan we denken. Echt, lees Verslaafd aan liefde!

Maria1611

Maria1611

14-02-2019 om 08:35 Topicstarter

Elledoris

Bedankt voor je verhaal. Wat erg hee. Een deel herken ik, maar een deel ook niet. Ik denk idd dat ik misschien te vaak aandrong en hij zich daardoor terugtrok. Maar ook al dring ik niet aan, dan nog is zijn libido beneden AP. De tijd zal het leren of mijn man echt aan zichzelf wil werken in de zin van rekening houden met mijn wenden/gevoelens. Ook ga ik het boek lezen. Wie is de schrijver?

Jan Geurtz

Is de schrijver. Achteraf zou ik al heel blij zijn geweest al ex met me had willen knuffelen, zonder seks. Ik mos vooral de liefdevolle aanraking. Daar kwam ik achter na een date die ik onlamgs had. Platte sex bedreef de beste man, nou daar werd ik niet echt blij van (heb wel gelachen hoor, was gelukkig ook de eerste keer dat ik zo'n knakker meemaakte).
Mocht het boek van Jan Geurtz je te spiritueel zijn dan kan je ook Revolutie binnen de relatie van Riekje Boswijk Hummel doen. Komt op hetzelfde neer. Staan er een paar op marktplaats.

Moeke

Moeke

14-02-2019 om 14:25

Sex en aanraken

In goede tijden vrijen wij best veel, vermoed ik. Soms elke dag We zijn allebei 47. Maar zelfs als we een levend sexleven hebben, hoewel vooral als ook dat schamel is, mis ik de gewone intimiteit. Het initiatief voor aanraken, knuffel kus, komt altijd van mij. En daar verkommer ik wel van. je wilt toch graag dat de liefde wederzijds is en heb behoefte aan uitwisselingen van genegenheid? Ik zou best kunnen leven met minder sex, als we maar wel daarbuiten fysiek contact hadden. Als hij uit zichzelf eens tegen mij aan kroop op de bank, als hij me eens beetpakte, kus in mijn nek, als hij me plotseling op de mond zoende, mijn hand pakte tijdens het wandelen....we hebben wel zo´n periode gehad van de zomer, maar nu is het weer koeler.

Maria, zoveel drinken kan zijn libido ook ondermijnen, daarom is het niet zo gek om daar grenzen aan te stellen. Zeker als een man al wat ouder is, wordt hij kwetsbaarder voor dat soort dingen. Ik merk het aan mijn man ook als hij een tijd lang veel meer drinkt: ook al wordt hij er wel aanhaliger van, er gebeurt niet zoveel meer in bed, want halverwege zakken de kroonjuwelen af. Best frustrerend.

Een man zoveel macht toekennen is ook fnuikend voor je sexleven en vooral voor je zelfvertrouwen. Spreek ik ook uit ervaring. Ik ben niet zo vechtlustig altijd, dus ik liet hem vaak beslissen. En altijd maar bezig zijn met wat hij wil, maakt je in zijn ogen ook minder aantrekkelijk.
Ik heb me voorgenomen om voorlopig hem eens geen aandacht meer te geven. Ik word een beetje moe van altijd maar over hem lullen, over zijn werk, zijn hobby's, waarmee hij me het idee geeft dat ik totaal niet interessant ben. Ik moet steeds het gesprek aan de gang houden. Ik ga hem eens een poosje niet aanraken, geen initiatief tonen, mooi links laten liggen, en zelf wat actie ontplooien. Zwembad, wandelingen met vriendinnen, eens alleen de kroeg in, naar de bieb, even niet steeds aanwezig zijn. kijken of er wat gebeurt.

Ad Hombre

Ad Hombre

14-02-2019 om 20:25

Moeke

"En daar verkommer ik wel van. je wilt toch graag dat de liefde wederzijds is en heb behoefte aan uitwisselingen van genegenheid?"

Ik snap er als man ook niks van hoor. Wat schiet je ermee op als je partner verzuurt van gebrek aan aandacht? Wat kost het om iemand even vast te houden of tegenaan te kruipen? Dat doe je toch ook met je kinderen? De wereld is al koud genoeg.

Wel seks en geen knuffels dat kan ik me gelukkig ook niks bij voorstellen.

Ik hoop dat onze kinderen dat later van ons geleerd hebben.

Maria1611

Maria1611

14-02-2019 om 20:28 Topicstarter

Moeike

Heel herkenbaar. Mijn man wil niet aannemen dat zijn forse alcoholinname gevolgen heeft voor oa ons belabberd sexleven. Ik ben daarom ook van plan met hem een afspraak te maken bij de huisarts, met de hoop dat hij het van een "deskundige" wel aan wil nemen.

Jouw tactiek heb ik ook al geprobeerd, maar dat vond hij alleen maar nog makkelijker. Geen gezeik aan je kop door een zeurende vrouw. De bubbel werd alleen maar groter en zijn verblijf daarin langduriger.

Maar ik snap je wel.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.