Oplossingen libidoverschil
Er wordt, zowel hier als op andere forums, veel geschreven over de een die meer of minder wil dan de ander. Vaak zijn de antwoorden in de trant van: veel praten en samen een oplossing vinden, maar je hoort zelden hoe het afloopt.
Zijn er hier koppels die dit probleem hebben ervaren en er ook een oplossing voor gevonden hebben? Hoe is het bij jullie gegaan?
Ik hang zelf een beetje vast op mijn partner die aangeeft: dit is wat het is en ik kan er niet meer van maken. Hierdoor wordt “ons” probleem “mijn” probleem en kom ik niet echt verder. De liefde is voor mij wel te groot om er een punt achter te zetten (een relatie is meer dan seks alleen en die enkele keer dat we het dan wel doen is het wel erg fijn).
Izza schreef op 19-12-2023 om 13:40:
[..]
Ik begrijp wat je zegt. En ben zeker voorstander van hulp. Dit probleem speelt al vele jaren. En To heeft aangegeven al diverse gesprekken te hebben gehad over dit onderwerp. Heeft ook hulp voorgesteld. Dan kan je wel enorm lopen trekken aan een dood paard maar de ander moet wel iets willen. Tot op heden is er geen enkele ruimte voor een gesprek. Laat staan professionele hulp.
Stel ik zou die partner zijn dan kan ik mij voorstellen dat ik toch echt geen zin in soulsearching en therapie heb. Terwijl ik gewoon geen zin in seks heb? Dat mag natuurlijk ook gewoon. Haar behoefte aan geen seks mag er net zo goed zijn als zijn behoefte.
En to wil uiteraard gewoon seks. Een doodnormale en natuurlijke behoefte. Wil je werkelijk af en toe seks met iemand die na intensieve therapie geleerd heeft zin te maken voor jou? Dat je continu uit moet kijken hoe je contact maakt en wanneer de timing dan exact goed is? Wellicht is hij daarmee tevreden. Maar er zijn ook relaties mogelijk waarbij het gewoon klikt in bed vanaf het begin. Waar je niet in therapie hoeft en de relatie frustraties en een gevecht opleveren. En iemand "gewoon" zin heeft.
Met woorden (zie dik gedrukte woorden) kun je veel framen. Je beschrijft het alsof het een uitgemaakte en verloren zaak is, maar TO geeft aan dat hij er graag aan wil werken en de relatie verder fijn is. Dit klinkt alsof je vindt dat TO de handdoek in de ring moet gooien? Ook nadat hij een nieuwe aanpak geprobeerd heeft, kan hij nog tot dat besluit komen. En bovendien: je komt jezelf ook weer tegen in nieuwe relaties. Wie zegt dat deze dynamiek dan niet weer de kop op steekt?
Izza schreef op 18-12-2023 om 17:45:
Als zij stelt dat er geen probleem heeft is dat ontkennen van jouw gevoelens en problemen en daarmee geen goede relatie.
Het is niet echt zo dat ze het probleem ontkent. Het is eerder zo dat ze aangeeft dat er van haar kant weinig ruimte is voor verandering. Ze is wie ze is en ik moet maar zorgen dat ik er mee om kan. Ze wil me wel helpen maar heeft niet het gevoel dat ze dat redelijkerwijs kan. In haar hoofd is 1x per maand naar mijn gevoel ook best normaal terwijl dat in mijn hoofd toch echt aan de lage kant is voor onze leeftijd. Nou niet dat statistieken er iets toe doen, maar volgens haar vraag ik veel en volgens mij geeft ze weinig, dat maakt dat we een beetje naar elkaar wijzen en dat brengt ons nergens.
Pinokkio schreef op 19-12-2023 om 08:13:
Maar weet je waar ze warm voor loopt?
Behalve rust in haar hoofd en ruimte, maar dat lijken bij haar eerder basisvoorwaarden.
Het kan ook ‘gewoon’ zijn dat ze net wat andere behoeftes heeft op dit vlak. Erover praten kan dan lastig zijn, misschien kent ze zichzelf ook helemaal niet goed op dit vlak.
En niet iedereen praat graag over seks, en zeker als het beladen en dus wat onveilig voelt.
Je zou hierin wat kunnen experimenteren en uitproberen. Waarbij je haar goed observeert en/of ‘voelt’. Je beschrijft jullie seks als vooral gevend van jouw kant uit. Misschien wordt ze daar wel niet zo warm van.
En dat zou ik iei klein houden en wat buiten de seks zelf om.
Kijk bijv wat er gebeurd in bad. Het klinkt nu alsof het alleen maar gezellig is. Kun je er wat erotiek laten ontstaan? Hoe kun je haar extra laten ontspannen? Wat vindt ze fijn? Wordt ze rustig van tegen je aan liggen? Van een massage? Van grapjes, anekdotes of een overdaad aan complimentjes?
Ik denk dat ze dat zelf vaak niet weet. En bij twijfel kiest ze ervoor om het niet te doen. Als ze zin heeft en ik niet meteen dan ga ik er in mee, en dan komt het bij mij ook wel. Zij doet net het tegenovergestelde, daarom doen we het ook nooit op mijn initiatief, want dan kiest ze voor de veilige weg. En daarom neem ik geen initiatief meer.
Izza schreef op 19-12-2023 om 11:05:
Het grote probleem is dat de partner van to niet wil praten. Voor haar is het klaar. Ze wil gewoon echt niet en ziet zelfs het probleem niet meer. Behalve dat TO moet ophouden met zeuren. Een paar keer per jaar geeft ze hem zijn zin lijkt het wel. Er zijn nu eenmaal mensen met weinig of geen libido. Dan kan je praten wat je wilt maar het is zinloos! To zal moeten accepteren dat het met haar niet meer lukt. En moet kijken of hij zijn bevrediging elders kan vinden.
Het is niet zo dat ze niet wil praten, dat kan wel als ik dat wil, maar de gesprekken brengen gewoon weinig nieuws en we blijven ter plaatse trappelen. Dat is voor ons beiden vervelend. Ik probeer hier een beetje vooronderzoek te doen en het wat beter te snappen zonder haar er mee lastig te moeren vallen, dat is alles.
Ik ben er ook van overtuigd dat als we vrijen, dat het wel uit volle overtuiging is hoor, en niet om mij mijn zin te geven. Maar die momenten zijn er gewoon niet vaak.
Maar als jullie samen niet verder komen dan is het echt tijd om er hulp bij te halen. Dus relatietherapie en/of een seksuoloog. Combinatie van beiden is ook een optie. Om patronen te doorbreken en duidelijk te maken. En als het dan hierbij blijft. Om jullie te kunnen begeleiden naar een relatie met meer openheid voor jou. Want dit is echt wel het minimale maar bedenk dat het met de leeftijd juist vaak minder dan meer zal worden (overgang met 45/50+ en dan is de kans groot dat het volledig stopt bij haar).
Saar76 schreef op 19-12-2023 om 14:21:
[..]
Met woorden (zie dik gedrukte woorden) kun je veel framen. Je beschrijft het alsof het een uitgemaakte en verloren zaak is, maar TO geeft aan dat hij er graag aan wil werken en de relatie verder fijn is. Dit klinkt alsof je vindt dat TO de handdoek in de ring moet gooien? Ook nadat hij een nieuwe aanpak geprobeerd heeft, kan hij nog tot dat besluit komen. En bovendien: je komt jezelf ook weer tegen in nieuwe relaties. Wie zegt dat deze dynamiek dan niet weer de kop op steekt?
To kan heel veel willen. Maar zij moet ook willen. En dan geen doorlopende gesprekken maar constructief met hulp. Want samen komen ze er niet uit. En ook die nieuwe aanpak heeft enkel zin als dit met haar besproken is en zij daadwerkelijk zich hiervoor open wil stellen. Daar is nu echt geen sprake van.
Bij een volgende relatie kan je hier natuurlijk vanaf het begin rekening mee houden. En je zit ook minder aan iemand vast als dit probleem zich opnieuw zou voordoen (je deelt immers geen kinderen, huis en veel minder een leven samen).
Die blowjob waar jij het over hebt die kan ik op 1 hand tellen (verspreid over heel wat jaren). Seks is bij ons vooral oraal en handwerk bij haar en soms penetratie als ze daar zin in heeft. Zij bepaalt het tempo en wat er gebeurt vooral.
Ik vind eigenlijk dat je wel teveel over je grenzen hebt laten gaan. Zij is de baas en jij moet niet zeuren. Maar als dit jullie seks is dan begrijp ik ook dat als alles steeds bij haar gebeurd en op haar orgasme gericht dat als ze geen zin niet wil dat jij gaat zitten proberen. Als jullie nou eens een vluggertje op de menukaart hadden staan gericht op jouw orgasme dan was het zo klaar geen uitgebreide sessies en wat eerlijker verspreid over wie wat krijgt. Misschien zijn jullie geen vluggertje gewend. Ik zou totaal geen zin hebben als man steeds uitgebreid mij wilde vingeren, beffen en klaarmaken. Veel te veel druk. Voor een vluggertje voor manlief sta ik wel bijna altijd open. Misschien ben je wel veel te soft en loopt ze over jou heen. Je mag echt meer voor jezelf opkomen dus niet praten en bedelen maar gewoon een grens trekken. Ik zou dit eigenlijk het liefste met een derde erbij doen. De therapeut. Anders kan zij gaan doen of je onverzadigbaar bent en je weer niet serieus nemen.
(Dat jij haar wel steeds oraal bevredigd en zij jou niet vind ik ook heel scheef in de verhouding. )
Saar76 schreef op 19-12-2023 om 12:45:
[..]
Gelukkig hebben we jou voor het tegengeluid. Verfrissend.
Even serieus: gaat het om het gelijk of gaat het om het geluk (van beide partners)?
Was dat eerste niet serieus dan?
Het lijkt me duidelijk waar het om gaat: zijn vriendin heeft aangegeven dat dit het is en daar kan ze niet.meer van maken.
Zie jij daarin een opening om een gesprek aan te gaan? Het klinkt namelijk zo stellig.
Elpisto schreef op 19-12-2023 om 21:05:
[..]
Was dat eerste niet serieus dan?
Het lijkt me duidelijk waar het om gaat: zijn vriendin heeft aangegeven dat dit het is en daar kan ze niet.meer van maken.
Zie jij daarin een opening om een gesprek aan te gaan? Het klinkt namelijk zo stellig.
Het was inderdaad sarcastisch. Ik vind het persoonlijk niet zo opbouwend om te zeggen dat de vrouw weer bijval krijgt, 'wel wat zal bedoelen' en dat dat vermoeiend is. Alsof het vrouwen versus mannen is, om je gelijk halen gaat, tegenpartijen. Daarbij maak je het gesprek niet echt helpend. Dat zou net zoiets zijn als ik zeg ' ach die mannen denken allemaal met hun l*l'. Je scheert mensen over een kam, versimpelt het, maakt het belachelijk, misschien zodat je het niet serieus hoeft te nemen?
Ik denk dat TO meer heeft aan nieuwe en verschillende perspectieven die niet alleen bevestigen waar hij al mee bezig is, want dat heeft hem weinig opgeleverd. En respectvol naar andere inzichten reageren heeft nooit iemand kwaad gedaan. Wat heeft het voor zin om op een forum te schrijven als je niet echt wil verdiepen in hoe dit voor sommige vrouwen werkt (misschien wel jouw vrouw?).
En stellig? Misschien lijkt dat zo omdat het nu alleen om de seks leek te draaien. Situaties en relaties zitten meestal veel minder vast dan je denkt, maar vraagt soms dat 1 iemand de eerste stap neemt om iets totaal anders te doen.
Volgens mij begrijp je me niet helemaal. Ik stelde juist voor wat meer erotiek (spanning, verleiding enz) in jullie contact te brengen, maar dan juist _zonder_ (gelijk) seks. Of is het bij jullie alles of niks? Contact volledig zonder erotiek of seks met alles erop en eraan?
Ik zou haar willen leren kennen op dit vlak.
En nee, natuurlijk niet met praten. Als iets een libido killer is….’praten’ doe je heel anders op dit vlak.
In jullie geval is alles ook al lang en breed gezegd. Tijd voor andere communicatie!
Maar ts, als je er nu eens vanuit gaat dat dit het is, dat jullie vrijen nooit meer zal worden dan dit, hoe zou dat voelen? Ga je dan aan andere oplossingen denken? Want blijkbaar is er tussen jullie niet meer uit te halen.
MRI schreef op 20-12-2023 om 12:11:
Maar ts, als je er nu eens vanuit gaat dat dit het is, dat jullie vrijen nooit meer zal worden dan dit, hoe zou dat voelen? Ga je dan aan andere oplossingen denken? Want blijkbaar is er tussen jullie niet meer uit te halen.
Ik vind dit een hele goeie vraag! Als je het antwoord hierop voor jezelf helder hebt, lijkt het mij ook ‘makkelijker’ het gesprek aan te gaan en het over een compleet andere boeg te gooien.
Het probleem is dat de vriendin van TO met moeite 1x per maand een keer wil en daar volledig tevreden mee is. Daarnaast is de intimiteit beperkt en als ze dan een keer seks hebben lijkt er sprake zeer weinig variatie bij de vriendin.
Wat hier wellicht meespeelt is dat to jarenlang relatie en seksloos is geweest en dat als zeer negatief heeft ervaren. Wellicht de koppeling heeft gemaakt dat seks alleen kan binnen een relatie? Nu heeft hij eindelijk iemand en is de intimiteit en seksualiteit nog steeds niet veel beter.
Hij zal inderdaad voor zichzelf moeten bedenken of deze ene keer per maand afdoende is (hopende dat het niet nog minder zal worden met kinderen, overgang, drukte en gezondheid). Sommige mensen hebben gewoon weinig tot geen libido en behoeftes. Dat is volkomen normaal. Gezien zijn topics en berichten kan hij dat op dit moment niet accepteren. Klopt dat?
Ik las vandaag een artikel, hieronder een stukje daaruit:
‘Ik wou dat ik verantwoordelijkheid had genomen voor mijn aandeel in onze problemen’
Billy: ‘Mijn grootste spijt is mijn gebrek aan zelfbewustzijn en slechte communicatie. Ik stond nooit stil bij waarom ik me voelde zoals ik me voelde of waarom ik zei wat ik zei. In onze relatie stelde ik me reactief op en dat zorgt ervoor dat je keer op keer op dezelfde problemen stuit. Pas toen ik ging werken aan m’n eigen communicatie zag ik mijn aandeel in onze ondergang. Het was misschien sowieso niet blijvend geweest, maar de schade had wel beperkt kunnen blijven. Als je niet zelfbewust bent en niet goed praat, eindig je in een soort machtsstrijd over wiens behoeftes belangrijker zijn en wie er wat tekort komt. Dat kun je zonder dat zelfbewustzijn en praten ook niet oplossen.’
Vind dit wel toepasselijk op deze situatie van TO en vetgedrukte mss zelfs wel op beiden?
Izza schreef op 19-12-2023 om 19:32:
Bij een volgende relatie kan je hier natuurlijk vanaf het begin rekening mee houden. En je zit ook minder aan iemand vast als dit probleem zich opnieuw zou voordoen (je deelt immers geen kinderen, huis en veel minder een leven samen).
Dat is niet helemaal waar. In het begin van de relatie werd ons seksleven vooral bepaald door hoe vaak we elkaar zagen. We hadden niet heel veel meer seks dan nu denk ik maar praktisch wel elke keer dat we de kans hadden. Ik had dit dus in mijn ogen niet kunnen zien aankomen.
Moederkareltje schreef op 19-12-2023 om 20:57:
Ik vind eigenlijk dat je wel teveel over je grenzen hebt laten gaan. Zij is de baas en jij moet niet zeuren. Maar als dit jullie seks is dan begrijp ik ook dat als alles steeds bij haar gebeurd en op haar orgasme gericht dat als ze geen zin niet wil dat jij gaat zitten proberen. Als jullie nou eens een vluggertje op de menukaart hadden staan gericht op jouw orgasme dan was het zo klaar geen uitgebreide sessies en wat eerlijker verspreid over wie wat krijgt. Misschien zijn jullie geen vluggertje gewend. Ik zou totaal geen zin hebben als man steeds uitgebreid mij wilde vingeren, beffen en klaarmaken. Veel te veel druk. Voor een vluggertje voor manlief sta ik wel bijna altijd open. Misschien ben je wel veel te soft en loopt ze over jou heen. Je mag echt meer voor jezelf opkomen dus niet praten en bedelen maar gewoon een grens trekken. Ik zou dit eigenlijk het liefste met een derde erbij doen. De therapeut. Anders kan zij gaan doen of je onverzadigbaar bent en je weer niet serieus nemen.
(Dat jij haar wel steeds oraal bevredigd en zij jou niet vind ik ook heel scheef in de verhouding. )
Daar zit ook een reden achter. Ik was toen we elkaar leerden kennen meer ervaren dan zij (ben haar eerste vriend). Ik heb haar dus een beetje de weg gewezen, dat doe je niet met vluggertjes die enkel op mij gericht zijn, daar neem je de tijd voor. Alleen is het dan altijd zo gebleven. Een vluggertje zit er bij ons niet in, als we over pakweg 2u een afspraak hebben is er niet meer genoeg tijd dus “kan” het niet. Het is dan zelfs niet eens dat ze niet “wil”, soms zegt ze dan zelf: als we nu niet weg hadden gemoeten dan kon het wel. Ik zou het dan geen probleem vinden een kwartier te laat op die verjaardag te komen. Zij wel.
MRI schreef op 20-12-2023 om 12:11:
Maar ts, als je er nu eens vanuit gaat dat dit het is, dat jullie vrijen nooit meer zal worden dan dit, hoe zou dat voelen? Ga je dan aan andere oplossingen denken? Want blijkbaar is er tussen jullie niet meer uit te halen.
Dat vind ik echt een moeilijke vraag. Ik zou het dan denk ik met veel tegenzin accepteren, want zoals ik al heb aangegeven, uit elkaar gaan is voor mij geen optie. In ieder geval wil ik een “andere oplossing” wel met haar bespreken, en dus is haar overtuigen dat er toch echt wel wat meer knaagt dan enkel een standaard onverzadigbaar mannengevoel volgens mij wel een eerste stap.
Izza schreef op 20-12-2023 om 14:01:
Het probleem is dat de vriendin van TO met moeite 1x per maand een keer wil en daar volledig tevreden mee is. Daarnaast is de intimiteit beperkt en als ze dan een keer seks hebben lijkt er sprake zeer weinig variatie bij de vriendin.
Wat hier wellicht meespeelt is dat to jarenlang relatie en seksloos is geweest en dat als zeer negatief heeft ervaren. Wellicht de koppeling heeft gemaakt dat seks alleen kan binnen een relatie? Nu heeft hij eindelijk iemand en is de intimiteit en seksualiteit nog steeds niet veel beter.
Hij zal inderdaad voor zichzelf moeten bedenken of deze ene keer per maand afdoende is (hopende dat het niet nog minder zal worden met kinderen, overgang, drukte en gezondheid). Sommige mensen hebben gewoon weinig tot geen libido en behoeftes. Dat is volkomen normaal. Gezien zijn topics en berichten kan hij dat op dit moment niet accepteren. Klopt dat?
Dat is inderdaad ook waar ik bang voor ben. Dat het in de toekomst alleen nog erger wordt.
Ik weet dat seks buiten een relatie ook kan, ik kan alleen niet goed tegen de onzekerheid die daar bij komt kijken (in het verleden heel even een scharrel gehad). Een fwb kan er zomaar mee stoppen, in een relatie stappen of een ander nemen. Een relatie natuurlijk ook maar dat lijkt toch allemaal wat permanenter.
Y123 schreef op 21-12-2023 om 12:45:
Dat is inderdaad ook waar ik bang voor ben. Dat het in de toekomst alleen nog erger wordt.
Ik weet dat seks buiten een relatie ook kan, ik kan alleen niet goed tegen de onzekerheid die daar bij komt kijken (in het verleden heel even een scharrel gehad). Een fwb kan er zomaar mee stoppen, in een relatie stappen of een ander nemen. Een relatie natuurlijk ook maar dat lijkt toch allemaal wat permanenter.
Het belangrijkste is dus dat de seks geborgd is. Ik ben absoluut tegen prostitutie om diverse redenen maar ik denk dat het in jou geval eigenlijk de enige mogelijkheid is. Het kan rust geven als je bv een keer per week terecht kan op een adres voor de seks. Dan weet je zeker dat je het krijgt en als de ene dame niet beschikbaar is dan is er wel een andere dame.
Bolmieke schreef op 21-12-2023 om 17:16:
[..]
Het belangrijkste is dus dat de seks geborgd is. Ik ben absoluut tegen prostitutie om diverse redenen maar ik denk dat het in jou geval eigenlijk de enige mogelijkheid is. Het kan rust geven als je bv een keer per week terecht kan op een adres voor de seks. Dan weet je zeker dat je het krijgt en als de ene dame niet beschikbaar is dan is er wel een andere dame.
Daar moet je dan wel geld voor hebben of je moet genoegen nemen met wat je met jouw portemonnee kunt kopen. En je moet tegen de tijdsdruk kunnen want ja je hebt ze maar voor een half uur, een uur is meteen een stuk duurder en die vrouwen doen alsof, dat is niet bevredigend. Ik begrijp TO zijn wens voor seks in een vaste relatie en zou daarom betaalde seks sowieso afraden, een vaste scharrel is meer wat voor hem, iemand met wie je het goed kunt vinden en fijne seks kunt hebben.