Seksualiteit Seksualiteit

Seksualiteit

george

george

31-01-2018 om 15:44

seksloos

Graag wil ik mijn verhaal met jullie delen. Ik kan er voor de rest met niemand over spreken en dat maakt mij zo eenzaam en alleen als ik 's avonds in bed lig te piekeren....
We zijn 15 jaar samen, waarvan 6 jaar getrouwd en twee schatten van kinderen. Onze relatie gaat over het algemeen goed, hoewel we toch wel vaak ruzie hebben, vooral dan omdat mijn vrouw redelijk opvliegend is en last heeft van PMS...
We hebben, in tegenstelling tot het begin van ons huwelijk, heel erg weinig seks, gemiddeld 1 maal om de twee, soms drie maanden en het maakt mij echt moedeloos, verdrietig en depressief. Als we vrijen is het soms een heerlijke wilde vrijpartij waar we beiden erg van genieten. Maar voor de rest... Het probleem is vooral dat mijn vrouw wil dat het initiatief van mijn kant komt... Maar als ik nog maar aanstalten maak of ze merkt dat ik zin heb (omdat ik heel snel een erectie krijg) knapt ze af en wijst me onmiddellijk af. Bovendien weet ik echt niet hoe ik haar moet warm krijgen, tongzoenen doet ze niet graag behalve als ze opgewonden is, ik mag niet in haar hals kussen of strelen (dat kietelt), haar haar mag ik niet strelen omdat het dan vettig wordt, aan haar buik mag ik niet komen (vindt ze te dik) in de buurt van haar onderbroek is verboden terrein, haar voeten zijn te gevoelig... Ik probeer alles om een leuke sfeer op te wekken, massage, kaarsen, speeltjes klaarleggen... het helpt niet. Ik probeer heel vaak toenadering (toch een paar keer per week) te zoeken, maar wordt bijna altijd afgewezen. De uitleg is meestal: 'je zit al een versnelling hoger als ik', 'ik ben helemaal nog niet opgewonden hoor, kom we gaan slapen',... En dit meestal nadat ik haar al lange tijd probeer op te winden. Het overgrote deel van de avonden lig ik dan in bed 's avonds afgewezen, met zeer veel zin, maar met het gevoel niet gewild te zijn, nooit heeft ze mij het gevoel dat ze mij sexy of leuk vindt. En dan heb ik de tranen in de ogen, verdrietig en eenzaam... tot ik in slaap val. Mijn seksleven, op uitzondering van een paar keer per jaar, bestaat er dan ook in om mij snel te bevredigen op toilet. Ik heb er met haar proberen over praten: dan heeft ze 1 week (3 vrijpartijen) haar best gedaan en toen was het over... Haar uitleg is dat ik haar beter moet aanpakken, maar ze weet niet hoe... En dat ze meer zin zou hebben als ze slanker zou worden, minder stress op haar werk zou hebben, als ik meer in het huishouden zou doen en ze meer tijd voor haar zelf zou hebben. Ik heb ondertussen al een jaar mijn hobby laten varen om meer tijd te stoppen in mijn werk en gezin, ik kook meestal, doe de afwas, strijk... en doe zeker de helft van de huishoudelijke taken en heb al maanden niks van vrije tijd genomen, maar er verandert niks. De ideale oplossing zou zijn dat ze meer zin in mij zou hebben of dat ik medicijnen kan nemen zodat mijn libido verdwijnt, want mijn gezin kan en wil ik niet stuk laten gaan. Ik ben radeloos en doodongelukkig.


marie

marie

31-01-2018 om 15:55

Overdrijf je niet een beetje?

Natuurlijk is het niet ideaal als jij 3 x per week sex wilt en je partner 1x per 2 maanden.
Maar om dat nu sexloos te noemen...
Waarom zo radeloos en verdrietig?
Je zegt dat de sex fijn is en jullie beiden genieten. En ook schrijf je dat je je niet begeerd voelt?

Verder valt me op dat je de ruzies 100% op haar conto schrijft.
Misschien valt daar nog wat te halen

pardon?

1 keer in de twee of drie maanden seks, kun je echt wel seksloos noemen.

Pennestreek

Pennestreek

31-01-2018 om 16:11

Vooral als de behoefte veel groter is

George, is therapie bespreekbaar? Ik wil echt niet beweren dat er iets mis is met je vrouw, maar jullie behoeften liggen zo ver uit elkaar dat er een probleem ontstaat. En het klinkt mij een beetje in de oren dat er een onderliggend probleem is (omdat ze zelf aangeeft niet te weten wat ze dan wel wil) en dan kan een therapeut vaak wel helpen. Hoeft niet per se een sekstherapeut te zijn, maar ik denk dat het belangrijk is beter met elkaar te leren communiceren. Al doende leer je dan vaak ook een heleboel over jezelf.
Jullie houden duidelijk wel van elkaar, houd dat vast, laat het niet verpesten door een (weliswaar belangrijk) aspect van jullie relatie.

Ad Hombre

Ad Hombre

31-01-2018 om 17:57

Sexloos inderdaad

Misschien komt het door al dat koken en afwassen. Vrouwen zeggen wel dat ze een man willen die dat doet, maar je hoort wel eens dat zo'n huisman vervolgens minder aantrekkelijk wordt gevonden. (Zelf weinig ervaring mee, ik kook vrij zelden en doe nooit de was maar heb wel behoorlijk wat sex)

marie

marie

31-01-2018 om 20:13

Nee hoor Ad

Niets zo sexy als een huishoudende man.
(Omdat ik er zelf een hekel aan heb)

Ad Hombre

Ad Hombre

31-01-2018 om 20:16

Marie

Hoe vaak per week?

marie

marie

31-01-2018 om 20:36

Mmhh

Lastige vraag want mijn partner is helaas minder huishoudelijk aangelegd dan ik graag zou willen....

Martijn

Martijn

31-01-2018 om 20:56

Ga het helemaal anders aanpakken

Dring niet meer aan. Koop een goed boek over tantra (Jan den Boer). Vertel haar dat ook. Dat je er weer een mooi gezamenlijk contact van wilt maken waarbij zij in eerste instantie 'de lead' heeft en jullie samen genieten van uitgebreide aandacht voor elkaar zonder meteen naar een eindpunt toe te willen werken.

echt verdiep je er in. Heeft hier wonderen gedaan: verliefder en seksueler dan ooit.

herkenbaar

ik ga even meelezen, hier exact hetzelfde verhaal....

Ad Hombre

Ad Hombre

01-02-2018 om 10:33

marie

"Lastige vraag want mijn partner is helaas minder huishoudelijk aangelegd dan ik graag zou willen...."

Tja, maar mijn punt was dat wat vrouwen (en mannen ongetwijfeld ook) seksueel zeggen te willen niet altijd samenvalt met wat ze blijken te willen.

Dat heeft ongetwijfeld te maken met politieke correctheid.

M.a.w. misschien moet je maar blij zijn dat je partner niet aan al je wensen voldoet...

marie

marie

01-02-2018 om 11:12

Klinkt leuk Ad maar zo werkt het toch niet.
(Niet bij mij dan)

Ad Hombre

Ad Hombre

01-02-2018 om 11:52

marie

"Klinkt leuk Ad maar zo werkt het toch niet.
(Niet bij mij dan)"

Dat tikt je hoofd maar ik ben meer geinteresseerd in de mening van je onderbuik

40er

40er

01-02-2018 om 12:26

Wij doen samen het huishouden (oké, ik iets meer), samen boodschappen en ook nog geregeld samen de tuin. Dat zou dus bijna geen sex betekenen volgens jou....

40er

40er

01-02-2018 om 12:40

George

Is je vrouw aan de pil? Dat was voor mij een echte libido killer.
Als je vrouw open staat voor een beetje experimenteren, koop het spel partner link, kan ze zelf de regie in handen houden, tot op zekere hoogte.
Vul beide eens de lijst van mojo upgrade in ( http://mojoupgrade.com ). Kan heel verhelderend werken! Wel eerlijk zijn natuurlijk.

Laat je haar verder wel merken dat je haar leuk vind? Arm om haar heen, kus op de wang. Compliment geven? Kan ook veel voor haar doen hoor, merken dat je gewaardeerd word.

Niki73

Niki73

01-02-2018 om 13:07

Oh ja!

Mijn libido steeg ook flink toen ik stopte met de pil en overging op een koperspiraaltje, dus geen hormonen meer. Dat was en is nog steeds leuk voor allebei!

marie

marie

01-02-2018 om 13:29

Sexy of niet, het huishouden moet toch gedaan.
Een oneerlijk gevoelde verdeling daar heeft zijn weerslag op een relatie en voor mij *dus* ook op seksueel vlak.
Een goede relatie= goede seks, voor mij toch wel zo ongeveer.
Dus nee, een meer traditioneel rolpatroon windt me niet zo op.
Rust in mijn hoofd, een schoon huis en lekker eten wel!

Olivia

Olivia

01-02-2018 om 14:19

hoe vindt ze het zelf?

Hoe vindt ze het zelf hoe het nu gaat? In mijn vorige relatie had ik met mijn ex-partner ook weinig sex. Ik vond het heel erg (het kwam nota bene door mij) maar ik kon me er gewoon -niet- toe zetten. Begreep het zelf helemaal niet, ik schaamde me ervoor en voelde me echt minder vrouw. Dagelijks nam ik me voor om het die avond écht te gaan doen, maar tegen de avond was ik zo moe, en had dan zó geen zin, dat ik blij was als mijn man geen initiatief nam. Als hij op dat moment trouwens wel initiatief had genomen had ik inderdaad zo lief mogelijk hem afgewimpeld. Uiteraard heb ik ook wel eens zin gemaakt, maar 9 van de 10 keer voelde dat zo slecht dat ik dat ook niet meer wilde doen. Ergens denk ik, nu achteraf, dat ik al erg lang teleurgesteld in mijn huwelijk was, ik probeerde het altijd maar weer positief op te pakken en vooral naar de leuke dingen te kijken maar ik denk achteraf dat er toch meer speelde waarbij ik mijn lichaam (en lust) gewoon niet meer voor de gek kon houden, dat werd aldoor minder en minder.
Ik heb inmiddels een nieuwe partner en dit probleem speelt totaal niet meer, ik ben een ander mens geworden, hou van sex, verlang ernaar en verlang naar hem, dit had ik bij mijn ex man niet.
Ik vind het een beetje lastig om dit nu te schrijven want ik wil je zeker geen naar huwelijk aanpraten, maar misschien is relatietherapie toch wel een ding om te gaan doen, zeker omdat er misschien toch meer achter zit (onbewust misschien zelf, want dat was het heel lang bij mij)

Annomie

Annomie

01-02-2018 om 16:16

Ze beseft het misschien niet?

Weet je, misschien ziet ze de ernst van de situatie niet in?
Mijn exman en ik zaten in een vergelijkbare situatie, kleine kinderen, medische problemen, waren mantelzorger, druk met werk altijd moe. Als vrouw dacht ik altijd wij hebben zo'n goede relatie hier heeft hij wel begrip voor en misschien had hij dat ook wel maar de last die hij er van had was groot. Hij heeft het wel een keer aangegeven maar ook toen had ik niet door hoe serieus het was. Ik had absoluut geen idee dat onze relatie hierdoor gevaar liep en dacht dat het wel weer goed zou komen. Niet dus, mijn man werd verliefd op een buurvrouw, koos toch weer voor mij, en toen werd ik ineens goed wakker, maar het was te laat en we zijn uit elkaar gegaan. Jouw vrouw moet beseffen dat ze niet kan afwachten maar iets moet doen, desnoods een paar keer zin maken, dat schijnt echt te helpen en misschien hulp zoeken. Dus ik zou je aanraden om nogmaals met haar te praten, dit gesprek tevoren ook aan te kondigen en proberen tot haar door te dringen en misschien moet je haar melden dat de kans groot is dat de relatie anders stuk gaat. Laat haar wakker worden! Het stoppen met de pil is ook een goede tip. Als ik lees wat jij allemaal voor haar doet vind ik dat de balans niet goed is, het lijkt wel of je je wat onderdanig opstelt en alles in het teken van haar zet. Een ander idee is om samen iets de gaan doen wat bij jullie allebei niet in de lijn der gewoonte ligt, bijvoorbeeld samen gaan dansen, beeldhouwen, tennislessen nemen, bedenk iets. Sterkte.

kenfan

kenfan

02-02-2018 om 13:04

LIgt niet aan jou

Ik vind het ook bar weinig. Van zo'n seksarm huwelijk zou ik ook niet gelukkig worden, dan zou ik hast gaan dreigen met de buurman of me aanmelden bij second love. Ik heb wel met je te doen; zoveel toewijding en dan alsnog steeds afgewezen worden. Dat doet meer met een mens dan gedwongen onthouding.

De wens om slanker zijn, een buik die verboden terrein is, bang dat haar haar van strelen vet wordt?!!!??? Zou het kunnen dat onzekerheid over haar uiterlijk haar in de weg zit? Met toeters en bellen als lingerie en plastic piemels in de slaapkamer bereik je niet veel bij iemand die zich vet en vadsig voelt denk ik. En heb niet de illusie dat je dat uit haar hoofd gepraat krijgt.

Daar ga je met huistuinenkeukentips niet uitkomen, al is samen wat ondernemen een goed advies. Een bezoekje aan de huisarts - jij krijgt er immers serieus depressieve klachten van - en relatietherapie lijkt me dan de aangewezen weg. Maak haar ook verantwoordelijk voor jullie huwelijk, stop wel met haar zo terwille te zijn, daarmee zet je jezelf in de beklaagdenbank als ubergeile bok.

Sterkte.

Martijn

Martijn

02-02-2018 om 13:41

George?

Ben je er nog? Wat feedback op de reacties zou fijn zijn.

Klavertje vier

Klavertje vier

11-02-2018 om 04:47

George

Ben je er nog?
Ik weet niet of reageren nog zin heeft.

Alvast even een vraag.
Zou het kunnen dat ze al (vroeg) in de overgang zit?

JJ

JJ

14-06-2018 om 09:45

ik wil dit doodgebloede draadje wel opnieuw leven inblazen...

Ik kaap deze topic even, want het onderwerp houdt me erg bezig momenteel.

Ik loop thuis tegen het behang van onbegrip.
Eigenlijk al ruim anderhalf jaar vindt vrouw mij seksueel niet meer aantrekkelijk.

Vroeger, en dan heb ik het echt niet alleen over de prille begintijd van onze 14 jarige relatie, was dat wel anders. Het kon toen niet gek genoeg. Veelal kwam het initiatief van haar kant.

We hebben kinderen gekregen, 3 stuks en door allerlei oorzaken en drukte als gezin verwaterde onze verbinding. Seks werd voor haar gevoel uiteindelijk een verplichting, zonder dat ze dat zod irect uitsprak naar mij, maar op een gegeven moment merk je dat wel. De frequentie werd minder, de passie werd minder.

Voor de mensen die het topic over 'verder na ontrouw' niet volgen, vorig jaar was een rampjaar, mijn vrouw gaf 3x aan te willen scheiden en bij poging 3 zette ze de boel even extra duidelijk door met een ander het bed in te duiken. De 2 weken voordat ze me zei te willen scheiden had ze al verliefde gevoelens voor hem (ze googlede zijn naam, had foto's van hem, appte met hem). Die week vrat ze mij overigens helemaal op, achteraf wellicht door de spanning die ze al voor hem voelde. Er gebeurden weer dingen die tijden niet waren voorgekomen. Voor mij een signaal dat we onwijs goed gingen, een week later klapte de ballon en leek het sprookje over. 3 maanden later, toen we een doorstart maakten, kwam alles uit. Die fase zijn we inmiddels voorbij overigens.

Zo samengevat zal iedereen roepen: ze wilde 3x scheiden... duidelijk toch?
Zo duidelijk was het allemaal niet, we zijn nog steeds bij elkaar en nu 10 maanden nadat ze wilde scheiden en haar kortstondige affaire gaat het erg goed (beter dan ooit) tussen ons op élk vlak, behalve het onderdeel intimiteit. Verder dan knuffels en kusjes gaan we niet. Ik heb alle begrip dat we van ver komen, ze wilde niet voor niks bij mij weg, ze at niet voor niks van een ander bord en het gevoel van 'moeten' is voor haar iets waardoor vrijen met mij waarschijnlijk is gaan tegenstaan en door die zure appel moeten we eerst heen.

Lang verhaal kort.. op dit moment gebeurt er gewoon niks.
Mijn vrouw zegt letterlijk dat ze me een mooie man vind, aantrekkelijk om te zien, onwijs lief, dat ze van me houdt zonder dat ik daarom vraag, maar dat ze me niet seksueel aangetrokken voelt tot me. Als ik daarop aangeef dat dat me zorgen baart zegt ze dat dat vanzelf wel weer komt, dat ik geduld moet hebben, dat we elkaar de tijd moeten geven.

Ik vergelijk uiteraard heel erg met het feit dat ze ten tijde van haar affaire binnen no-time hem al besprong en mij op dat vlak totaal niet ziet staan. Ook het uitspreken dat ze zich niet aangetrokken tot me voelt en me regelmatig -voor mijn gevoel- gewoon aan 'mijn lot overlaat' ook als ze merkt dat er bij mij wel 'lichamelijke reacties' zijn op haar fysieke aanwezigheid. Abstract genoeg verwoord?
Als je toch van iemand zegt te houden, hoe kun je dan dit onderdeel van een relatie zo wegduwen onder het motto 'het komt vanzelf goed'?

Ik wil mijn flirtirige, uitdagende, passievolle vrouw terug en wil graag geloven dat dit wel goed gaat komen. Maar hoe dan? Door gewoon te gaan zitten wachten? Ik heb het vergeleken met van de hoge duikplank afspringen in het zwembad. Eerst sta je daar, te bibberen en loop je een paar keer terug met knikkende kniën. Dan durf je eindelijk te springen en giert de adrenaline door je lichaam. De tweede keer twijfel je nog wel even, want het was toch wel eng. En hoe vaker je springt, hoe gemakkelijker en leuker je het vindt. Je maakt uiteindelijk een achterwaarste salto.
M.a.w. je moet iets wel gaan doen om het weer leuk te gaan vinden, óók als je van zo ver komt als ik en mijn vrouw komen.

Is het fair van mij dat ik hier toch zoveel van vindt, dat ik het uitblijven van intimiteit zo hoog opneem en het voor mij een signaal is van haar gevoelens naar mij? Moet ik zwart wit gesteld 'gewoon niet zeiken', braaf afwachten en simpelweg blij zijn dat mijn lieve vrouw -want dat is ze- nog steeds bij me is en tevreden zijn met wat ze me allemaal wel geeft?

Ze duwt me langzaam weg merk ik door het uitblijven van echte passie. Het voelt nu als een 80% relatie en dat is uiteindelijk niet voldoende voor mij. Ik wil best geduldig zijn, ben dat al heel lang, maar ik mis de progressie en het passieve 'het komt vanzelf wel goed' jeukt me enorm. En hoe meer ik dat uitspreek, hoe meer haar hakken in het zand gaan staan op dat gebied. Het is een fijne paradox.

Pennestreek

Pennestreek

14-06-2018 om 10:20

Jouw beurt

om te dreigen met de buurvrouw?
Nee, dat is natuurlijk niet serieus wat ik denk dat je moet doen. Maar ik denk wel dat je haar moet laten weten dat dit voor jou echt een dealbreaker is. En dat zij dus actie moet ondernemen om uit die lethargie te komen. Ik zou haar naar de huisarts sturen en vervolgens naar een seksuoloog.
En dat ze tegen jou zegt dat ze je niet meer seksueel aantrekkelijk vindt, pfoe, heftig, dat hakt er natuurlijk flink in. Ze moet toch ook snappen dat ze daarmee jou als geheel afwijst, voor jouw gevoel.

Hierboven is al eens gesproken over de invloed van de pil. Kan dat bij jouw vrouw een rol spelen? Overgang? Ik kan me voorstellen dat haar libido laag is, bij jou/in jullie relatie, maar dat die een enorme boost heeft gekregen door de verliefdheid. Maar dat is nu weer weggezakt natuurlijk.

Maar eigenlijk denk ik dat het vooral 'tussen haar oren zit', en daar zal ze echt wat mee moeten doen, voor het alsnog jullie huwelijk om zeep helpt.

Sterkte JJ!

Monique

Monique

14-06-2018 om 10:29

Misschien toch relatietherapie?

Misschien is een aantal sessies met een relatietherapeut een uitkomst? Zij kunnen toch vaak betere vragen stellen en sneller tot de kern komen in plaats van dat je zelf loopt te modderen.
Ik kom uit een relatie met weinig sex (vanuit mijn kant) en heb me daar jarenlang behoorlijk voor geschaamd, het was een gevoel wat lastig is uit te leggen. Ik voelde me niet echt vrouw hierdoor en schuldig naar mijn man, maar ik kon me er echt niet toe zetten. Achteraf denk ik dat het beter was geweest als we toen ook relatietherapie hadden gedaan. Bij ons kwam het omdat ik (onbewust) al jaren enorm afgeknapt was op mijn man (nu ex, geen positief einde) maar al het negatieve wegstopte en alleen maar de goede dingen wilde zien, wilde zó graag dat we het leuk hadden. Dus het feit dat hij nooit naar mijn verhalen luisterde (hij was wel stil, zodat ik praten kon, maar luisterde letterlijk niet, hij kon regelmatig zeggen dat ik iets helemaal niet verteld had, en dan was het wel zo) en dat jaren lang. En zo nog heel veel kleine en grote dingen die misgingen, ik sprak het altijd wel uit naar hem, en dan ging het even beter, maar uiteindelijk kwamen we altijd weer terug op het gedrag wat hij gewoon heeft, en er niet uit te 'leren' waren. (je afvallen waar anderen bij zijn, geen steun voelen van je partner, intieme details met anderen delen, gewoon waar ik bij zat, en niet snappen je dat niet met anderen hoort te delen, onverschilligheid over de gevoelens van de ander)
Het is dus totaal anders als jouw verhaal want jouw vrouw zie je nog wel zitten, het zou zonde zijn als jullie dit stuk niet kunnen delen want een 80% relatie klopt niet helemaal natuurlijk, jij bent er niet gelukkig mee, maar zij denk ik ook niet. En het kan zijn dat jij op een gegeven moment een vrouw tegenkomt ( ook al ben je er niet naar op zoek die wel iets bij je aanwakkert en dan zou het wel eens kunnen zijn dat je met een ander verder gaat)
Zo is het bij ons gegaan en mijn inmiddels ex is nu met een ander, het gekke is dat ik een aantal jaren daarna ook weer een nieuwe man tegenkwam en daarbij gaat de sex juist wel heel goed en pas nu kan ik zien wat er zo mis was in mijn eerste relatie, nu er een tijd overheen is gegaan en ik het van een afstand kan bekijken. En dat het zo goed gaat komt vooral door het stukje gevoelens; ik voel me nu gezien en gesteund, iemand die aan je denkt en het beste met je voor heeft, dat maakt dat ik hem zo aantrekkelijk vind, bij mijn ex voelde ik altijd maar teleurstelling, maar ik was een kampioen in dat gevoel wegstoppen.

JJ

JJ

14-06-2018 om 10:35

pil

Na de geboorte van onze derde, 2 jaar geleden, is ze niet meer begonnen met de pil. Ook omdat ze inderdaad wilde uitzoeken of het iets met hormonen te doen had.

Ons seksleven was 'ok', al bleek zij daar een andere visie op te hebben. We hadden wat verschil van inzicht over bijv. de frequentie en het feit dat het initiatief vooral bij mij kwam te liggen en ik me daardoor vaak afgewezen voelde. Maar goed, dat ik tot anderhalf jaar geleden niet superaantrekkelijk voor haar was daar kan ik inmiddels inkomen. Zie mijn verhaal in het begin van ontrouw deel 4. Fysiek ben ik prima in orde, sport veel.

Ze is weer met de pil gestart na haar affaire, toen we besloten ons huwelijk een nieuwe kans te geven. Over haar libido heeft ze in de tijd dat haar affaire speelde -toen ze wilde scheiden en ik nog niet wist dat ze all the way was gegaan- dat dat 'prima in orde was, dat er niks mis mee was'. Dat deed wat wenkbrauwen fronsen en achteraf weet ik nu wat ze ermee bedoelde. Met een ander wist ze de lust weer prima te hervinden blijkbaar. Al zegt ze ook daarover 'je was er niet bij, hoe weet je nou dat dat wel geweldig was?'

De pil zou wellicht nu dus weer invloed kunnen hebben, maar ik denk toch ook vooral dat het een mentaal iets is, ontstaan in de tijd dat we elkaar teleurgesteld hebben.
Overgang zou wel heel vroeg zijn, ze is net de 30 gepasseerd.

Ik heb haar duidelijk laten weten wat het met me doet als ze zegt dat ze me seksueel niet aantrekkelijk vindt. Dat dat bikkelhard is om te horen. Het is er of het is er niet, moet ik nou echt geloven dat dat ineens weer terugkomt? Zeker als je het helemaal niet op wilt zoeken? Dat je zelf geen opwinding voelt, maar het de ander ook niet wilt gunnen?

Ik heb haar laten weten dat dit leven op lange termijn voor mij niet gaat werken, hoe egocentrisch ik dat ook vind van mezelf om dat te moeten zeggen. Een relatie is meer dan seks, maar een relatie zonder gaat voor mij ook niet werken.

Pennestreek

Pennestreek

14-06-2018 om 10:40

Je gaat niet in op therapie

Is dat geen optie voor jullie? En waarom dan niet? Ik ben het met Monique eens, er moet een reden voor zijn, een onderliggende oorzaak. Als het ooit wel goed is geweest tussen jullie moet er een reden zijn voor de verandering. En als je niet bent uitgedijd tot 250 kilo, met baard en tatoeages (ik noem maar wat mogelijke libidokillers), dan moet er dus iets anders spelen. En daar kom je samen blijkbaar niet achter. Dus schakel hulp in.

JJ

JJ

14-06-2018 om 10:45

Monique

Ze zit er inderdaad wel degelijk mee. Ze vindt het niet leuk voor mij én zichzelf dat ze de aantrekkingskracht mist en ze is zich bewust van de bedreiging die het kan gaan worden voor ons huewelijk. Tegelijkertijd zegt ze dat ik er niet zo zwaar aan moet tillen en bagateliseert het.
Voor mij is het lastig, omdat ik blijf lopen met het gevoel dat het wel aan mij ligt. Met een ander kon het immers wel. En ja, dat is nieuw, spannend, anders, je draagt geen ballast van een lange relatie mee, geen sleur,.. je kunt er van alles over zeggen waarom het toen geen probleem was.

We zijn in therapie geweest na haar affaire. Daarmee zijn we enorm geholpen, maar het stukje intimiteit is iets wat we beiden niet in de relatietherapie vinden thuishoren. De therapeut die we hadden kon ons in ieder geval niet mee helpen. Zodra hij haar bij dat gevoel wilde brengen durfde ze er niet te komen.

Momenteel denk ik aan sterelisatie, ik ben wel uitgekinderd en dat weekje pijn pakken we wel mee, het haalt het niet bij haar 3 bevallingen. Dan kan ze stoppen met de pil, maar ze is haar hele relatie met mij aan de pil geweest, ik geloof er niet helemaal in.

Het wordt een vicieuze cirkel, waarbij ik regelmatig het gevoel krijg dat we niet in hetzelfde team zitten om het op te willen lossen.

JJ

JJ

14-06-2018 om 10:49

pennestreek

Therapie als in relatietherapie is denk ik niet de oplossing. Een seksuologe wellicht wel, al heb ik daar geen ervaring mee.

Ik ben fysiek beter op orde dan 2 jaar geleden, ga 3-4x per week naar de sportschool en train thuis. Gestopt met dat geblow (zie ontrouw topic), leef gezond, ben een veel beter man binnen ons gezin en heb alles aangepast waar wrijving was ontstaan. Aan positieve aandacht heeft ze niks te klagen.

Monique

Monique

14-06-2018 om 10:56

Nieuwe therapeut of sexuoloog

Ik zou een nieuwe therapeut of seksuoloog zoeken. Ik heb zelf persoonlijk therapie gedaan en daar kwam wel veel uit, maar alleen gaan werkt toch minder goed dan met je partner erbij. Het lag bij mij wel degelijk aan hem en zijn gedrag, dat kon mijn therapeut natuurlijk niet zien, als hij er nooit bij was. Wij zijn ook bij een seksuoloog geweest maar daar hadden we geen klik mee, achteraf jammer dat we toen geen andere hebben gezocht, maar we waren er even klaar mee, vooral ik, ik was aldoor de initiatiefnemer in de therapieen omdat ik er zelf ook zo van baalde.
De sexuoloog zei toen ik huilend zei "ik ben bang dat het nooit meer goed komt" (toen was ik iets van 35) "kom zeg, je bent toch geen oud wijf'. Letterlijk. Ik schrok van deze afkapping van mijn verdriet, klapte dicht en ben na die sessie daar nooit meer naar teruggegaan, en het was voor mij echt een hele grote stap geweest om naar een therapeut te gaan. Maar goed, ik had toen dus een andere moeten zoeken, net zolang tot de juiste kaarten op tafel kwamen, want echt, wij hebben zeker 10 jaar aangemodderd, ook met ups en downs. Soms ging het ietsjes beter (toen ik verliefd was op een collega, niets mee gedaan, maar leefde het uit op mijn man) waardoor het voor hem ook verwarrend was, maar voor mij ook.

Pennestreek

Pennestreek

14-06-2018 om 11:18

Veeg teken

Ik vind het alarmerend dat ze niet bij dat gevoel durft te komen. Dan zit er dus inderdaad iets. En ik heb de afgelopen tijd geleerd, en man ook, dat juist de dingen die je niet durft aan te gaan de oorzaak zijn voor problemen. Dus ik ben bang dat er niets anders op zit.

Zoals Monique aangeeft, er zit iets te broeien, er is een onderliggende oorzaak en op een dag blijkt dat de bom onder je relatie te zijn geweest. Maar dan is het te laat. Dus als ze echt echt echt jullie relatie een kans wil geven zal ze deze stap ook moeten zetten.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.