Feestdagen
lieve mensen,
Nu twee jaar geleden zaten we in een wat warrige periode. Bas werd beter, en dat zagen we ook wel, maar toch...het vlotte niet erg.
Het grote kerstdiner bij mijn ouders was erg emotioneel, eigenlijk deden we ons best gelukkig te zijn, blij dat het leed geleden was, en tegelijkertijd zo bang...
Met oud en nieuw hadden we een stroomstoring. Bas ging nog naar de benzinepomp voor batterijen voor een radio en zaklampen. Gehuld in dekens zaten we gezellig te lezen, met ondertussen de top 2000 op de radio. Het was knus. Maar met onze nieuwjaarszoen, durfden we elkaar niet aan te kijken...
Een jaar geleden vluchten we weg. Ver weg. Met z'n viertjes. Naar Zwitserland. Geen kerstdiner. Niet thuis zijn. Weg. Vliegen. Hoog in de lucht. Heel hoog in de bergen voelden we ons veilig, een klein wereldje vol sneeuw en kou, omringd door de bergen. Dat was rustgevend. De enige manier om de 'feestdagen' te kunnen overleven. En het gaf ons ook moed en vertrouwen om weer naar zeeniveau terug te keren, terug naar de hectische wereld met zoveel eisen.
We zijn weer een jaar verder. Onze tweede kerst zonder Bas. Het lijkt erop dat het me alleen lukt als ik kerst gewoon negeer. Geen boom, nee echt niet, brrr! Gewoon een gezellige vakantie met de kinderen, als iedere andere vakantie. En we gaan ook weer weg. Straks rijden we stapvoets naar een vakantiepark in Drenthe. Met stapels boeken, tekenspullen, een gitaar en een tropisch zwemparadijs moet het gaan lukken.
Na een weekje relaxen, reizen we verder naar Amsterdam. Daar gaan we vooral veel doen. En dan is het zomaar 2010 geworden.
Een nieuw jaar, weer een jaar verder weg van ons leven samen met Bas. Dus alles in mij verzet zich tegen dat nieuwe jaar.
Maar het is ook een jaar van nieuwe kansen, nieuwe ontwikkelingen, nieuwe dromen.
Ik hoop dat jullie liefdevolle dagen hebben, dat jullie het goed hebben, dat je je veilig voelt. Knus. Warmte. En licht, heel veel licht. En dan denk ik speciaal aan Mayte, Geerke, Heli, Nikus.
Met veel liefs,
Kathelijne
hierbij een kerstgroet:
Liefs!
Fijn dat jullie weer mooie woordjes voor me wilde schrijven. Ook Mirreke en Heli, juist fijn, ook wat over jullie te lezen. Het delen en herkennen is juist zo belangrijk. Ik begin een klein beetje te landen in 2010, paniek neemt weer wat af. Nu maar dag voor dag leven, en iedere dag zien als nieuwe kans. Zoiets.
Heli, voor jou ook veel sterkte en moed, jullie hebben nog wat moeilijke taken in het vooruitzicht. Ik denk veel aan je.
Kaatje (beetje o.t.)
Ik vond het heerlijk om in het sneeuwdraadje te lezen dat jij zo van de sneeuw geniet. Dat zijn toch die kleine momentjes van "geluk" waar je op kunt teren. Kleine lichtpuntjes.
Carmen.
