Ik mis mijn zus zo!
Hallo allemaal,
Afgelopen oktober is mijn zus overleden, ze was 42. We waren heel erg close met elkaar ondanks onze verschillende levens.
Ik mis haar verschrikkelijk, kan er niet over denken laat staan praten zonder te huilen.
Dit soort feestdagen zijn helemaal erg. Ze genoot daar altijd enorm van. En ondertussen probeer ik er iets leuks van te maken voor mijn kinderen.
Ga het liefst heel diep onder de dekens liggen.
Weet ook niet waarom ik het hier post, maar moest even mijn hart luchten.
Dank voor het "luisteren".
Camille
Lieve zus
Knuffel voor jou.
Mijn vader heeft laatst zijn oudste jeugdvriend begraven. Die kende hij vanaf zijn zevende of zo. Hij is geen emotionele man (aan de buitenkant in elk geval), maar hij vertelde dat het erg moeilijk voor hem was. Iemand die al zo lang met je verbonden is, een zus die je hele leven dicht bij je heeft gestaan, daar gaat een stuk van wie je bent en wie je was mee verloren als je zo iemand verliest.
Dat is zeker een verlangen naar een dag onder je dekbed waard.
Lucht je hart maar
Zo vaak als het nodig is. Ik kan je geen troost bieden, maar er spreekt zoveel verdriet uit je berichtje, dat ik je een virtuele knuffel wil geven.
Bij deze ((((((( )))))))).
Saskia
Lieve camille
Wat verdrietig.... ook van mij een arm om je heen.
Camille
lieve Camille. Je zus, wat vreselijk, je kent haar al je hele leven! Ontzettend knap dat je niet onder je dekens kruipt (maar dat mag best wel eens een keer! je hoeft niet altijd flink te zijn) Sterkte met dit grote verdriet.
Lieve woorden
Dank voor jullie lieve woorden. Ben toch maar even in bed gaan liggen. En na een flinke huilbui ging het wel weer.
Nu weer gewoon doorgaan.
Nogmaals dank.
Liefs, Camille
Camille,
Ik weet wat het is. Mijn zus stierf toen ze 33 was. Soms wist ik niet waar ik het zoeken moest. Een gevoel alsof ik ontplofte. Gelukkig kon vriend me wel steunen. Het ergste vond ik het als ik mensen vertelde dat mijn zus gestorven was, ze reageerden met 'wat erg voor je ouders. Of 'had ze kinderen? Nee? O gelukkig'. Er aan voorbijgaand wat het betekent voor een broer of een zus. Ik wens je heel veel sterkte.
Bellefleur
Bellefleur
Zo is het helemaal!
Ik krijg regelmatig dezelfde opmerkingen. Alsof het niet ook heel erg is als je je broer/zus verliest.
Ik heb echt het gevoel dat een deel van mezelf verdwenen is. Ik mis het zo verschrikkelijk dat ik niet even met haar kan bellen. Mijn klankbord en grootste vertrouweling ben ik verloren. Ik hoop dat die pijn in mijn hart minder wordt.
Jij ook heel veel sterkte.
Camille
Boek
Camille, misschien helpt het je de ervaringen van anderen te lezen. Als je herkenning vindt, dan kan dat enorm helpen. Jouw gevoelens blijken dan ineens heel normaal. En dat maakt minder eenzaam. In "rouw in de zijlijn" van Weggemans zijn alleen zussen aan het woord.
Sterkte.
Camille,
Ik zou het boek dat Kaatje je aanraadt lezen. Misschien niet nu, maar later. Als het minder rauw is. Mijn zus is 20 jaar geleden overleden, ik kan nu wel zeggen dat de scherpe kantjes er vanaf zijn.
Broederziel alleen
is een ander (eerder) boek van Weggemans. Daar heb ik wel wat aan gehad, na het overlijden van mijn zusje. Het boek dat Kaatje aanraadt kende ik niet, dat wil ik ook nog wel eens lezen.
Sterkte, Camille, het is niet makkelijk.
