Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Dubster

Dubster

04-04-2012 om 21:36

Baan bij bureau jeugdzorg

Ik ben al een tijd op zoek naar een andere baan en wil graag werken in de jeugdhulpverlening. Nu zie ik een baan staan bij Bureau Jeugdzorg. De functie spreekt mij erg aan, maar ik merk dat ik de organisatie me toch tegenstaat. Misschien heel onterecht, gebaseerd op vooroordelen en de ervaringen van anderen. Ik probeer dit gevoel wat nader te onderzoeken, want ik wil dit wel helder hebben voor ik ga solliciteren. Het probleem is dat ik op dit moment zoveel werk heb, dat ik er nauwelijks aan toe kom om er goed over na te denken. Aan de andere kant ben ik bang om de kans voorbij te laten gaan, terwijl het waarschijnlijk een erg leuke baan is, waar ik mogelijk goed tot mijn recht kan komen. Willen jullie even mee denken?
Zouden jullie bij Bureau Jeugdzorg willen werken (als je de passende opleiding en interesse in dit soort werk zou hebben) Wat zou je erin aantrekken / ervan weerhouden? En wat zou je als medewerker van BJ willen doen om BJ te verbeteren?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Vic

Vic

04-04-2012 om 21:59

Denk het wel

Als de functie me zou aanstaan, zou ik me in eerste instantie niet laten weerhouden door eventuele verhalen die de ronde doen. Bij het sollicitatiegesprek zou ik er wel naar vragen. Misschien is het wel mogelijk om, evt. in de eindfase van de sollicitatieprocedure, een dag mee te lopen met een van de medewerkers. Vaak zitten er trouwens ook al medewerkers in de sollicitatiecommissie.

bibi63

bibi63

04-04-2012 om 22:12

Ik zou

in ieder geval zo snel mogelijk je sollicitatiebrief schrijven, zodat je in ieder geval niet te laat bent. Je weet je motivatie (en ervaring, opleiding enz), dus die kan je gemakkelijk maken. Vervolgens kun je er rustig verder over nadenken. Als je uitgenodigd wordt voor een gesprek ga je dat ook gewoon aan. Je kunt er voor kiezen om tijdens dat gesprek te benoemen wat je zoal hoort over bureau jeugdzorg, je kunt het ook niet doen. En last but not least: je kan elk moment afhaken, als je toch gevoelsmatig daar niet wilt werken.
Anderzijds: Als jij gedreven enz bent kun je juist ook extra gemotiveerd zijn om daar juist wél te willen werken. Je kunt je stempel op dingen leggen enz.
Gr. Bibi

Ely

Ely

04-04-2012 om 22:29

Mijn zorg

Zou zijn dat er twee mogelijkheden zijn:
1) je hebt enorm passie voor je vak maar de organisatie moet nou eenmaal procedures hebben (terecht) en die procedures zullen ongetwijfeld geregeld voorschrijven dat jij iets anders doet dan je hart je ingeeft. Dat lijkt min pittig.
2) je hebt gemiddeld passie voor je vak en je werk is intensief en belastend. Je bent met zware onderwerpen bezig en komt geregeld in situaties die moeilijk te verteren zijn. Dat lijkt me pittig.
Kortom, het lijkt mij enorm pittig.
Deze mening is gebaseerd op bijzonder weinig ervaring en kennis in en op dit gebied. Ik heb er wel mee te maken gehad maar dat was door mijn eigen werk en dus een bepaald aspect. Dit is de indruk die bij mij achtergebleven is. Dit is wat mijn gevoel zegt.
Ik weet trouwens dat er ook mensen zijn die een balans kunnen vinden in wat ik hierboven beschrijf. Gelukkig.

Wat zegt jouw gevoel? Luister ernaar, het is een goede raadgever.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tegen

Je hebt te weinig mogelijkheden om echt hulp te bieden. En teveel paniekvoetbal, papier, prutswerk en personeelsverloop.

Mama_Lynn

Mama_Lynn

05-04-2012 om 08:50

Oud bjz medewerker

Met het risico dat ik het halve forum over me heen krijg, want ik weet hoe kritisch men hier is ten opzichte van BJZ. Ik heb een tijd bij BJZ als gezinsvoogd gewerkt, alles bij elkaar 3 jaar. Ik heb daar een hele prettige tijd gehad, ik heb samengewerkt met hele bevlogen collega's die soms al meer dan 20 jaar in het vak zaten. Er zaten ook mensen tussen, waarvan ik denk tja...dat is niet de beste plek.
Procedures zullen er altijd zijn. Overmatige bureaucratie ook, en ik heb gemerkt dat dit heel veel medewerkers heel erg tegen stond. Mijzelf overigens ook. Dat is iets waar je als medewerker niet direct altijd iets tegen kunt doen. Wat voor functie is het overigens? Een baan binnen de vrijwillige tak of als gezinsvoogd. Daar zit voor een groot deel verschil in, al is het al alleen in het aantal clienten waar je actief mee bent.
Ik heb het zelf heel leuk gevonden om een tijd te doen, juist om met hele verschillende mensen te werken, met het systeem en hele praktische hulp te kunnen bieden. maar het is ook zwaar. Je loopt tegen enorme wachtlijsten aan, wat enorm frustrerend is. Er is heel veel weerstand tegen BJZ en jou als persoon, wat vaak heel begrijpelijk is, maar wat het er niet makkelijker op maakt de samenwerking te blijven zoeken. Daar moet je tegen kunnen en een uitdaging in zien om dat om te buigen. Soms lukt dat, en soms niet.
Het verschilt ook per BJZ wat er kan en wat er mag. De ene BJZ is echt de andere niet. Een vriendin van mij werkt bij een BJZ als jeugdhulpverlener (vrijwillige tak is dat) en mag heel erg veel, meer dan gebruikelijk is, waardoor ze ook heel veel praktische hulp kan verlenen. Maar ik heb ze ook meegemaakt die zich bijna een veredelde admistratieve kracht voelden, die 70 clienten hadden en alleen maar indicaties aan het schrijven waren en verder amper wat met hulpverlenen van doen hadden. Daar zou ik dus zeker naar vragen, hoe de inhoud van je werk eruit ziet.
Ik zou schrijven, kijken of je op gesprek mag. Word je aangenomen, kan je altijd nog vragen of je een dagje mee mag draaien, dan kun je sfeer proeven.
Als medewerker van BJZ heb ik het altijd van belang gevonden om kritisch te blijven op (nieuwe) procedures, niet zomaar klakkeloos alles voor waar en goed aannemen en ook voor je clienten gaan staan.

Ik ben uiteindelijk weggegaan, omdat ik iets wilde doen met mijn WO-opleiding (orthopedagoog) en ik een andere leuke functie voorbij zag komen waar ik daar mee kon doen. Ik heb het ook wel heel moeilijk gehad met sommige uithuisplaatsingen, aan de ene kant was de argumentatie echt heel duidelijk en moesten de kinderen uit huis, uit veiligheidsoverwegingen. Anderzijds, als jonge moeder, kon ik de ouders heel goed begrijpen hoe vreselijk moeilijk dat is. En dat is een enorme worsteling geweest. Het moeilijkste is voor mij geweest; de bureaucratie en de enorme weerstand (standaard 'aan de verkeerde kant staan'). Het mooiste is dat je ook wel degelijk echt kunt helpen, vertrouwen kunt opbouwen en met elkaar de handen in een kunt slaan, hulp inzetten om het beter te maken voor ouders en kind.

Veel succes met je overwegingen. Vergeet niet dat je zelf altijd in een sollicitatieprocedure ook nog 'nee' kunt zeggen.

Lynn

Jaren bij jeugdzorg gewerkt

Zoals de titel al aangeeft heb ik jaren bij Jeugdzorg gewerkt ( zo'n 17 jaar) in uiteenlopen functies.
oa Begeleider en trainer van pleeggezinnen (dit was nog voordat het huidige bureau jeugdzorg bestond), medewerker toegang (vrijwillige hulp) en als gezinsvoogd.
IK heb het zelf altijd als voordeel ervaren dat ik niet vers van de opleiding in deze banen ben terecht gekomen, maar al wat (levens)ervaring had. Er komt veel leed op je af en de frustratie over wachtlijsten en bureaucratische toestanden zou ik niet onderschatten. Ook is het een kunst om om te gaan met het beeld dat er in de maatschappij is over BJZ. Het lijkt alsof het nooit goed kan: in grote lijnen is het idee dat er of te vroeg wordt ingegrepen of te laat. Beide kanten zullen zeker bestaan, maar het zijn de twee uitersten van een groot aantal zaken.
Aan de andere kant kun je in een groot aantal situaties echt iets betekenen voor ouders en kinderen, zeker als je bereid bent naast hen te gaan staan ipv tegenover hen.
Mijn ervaring is dat het team waarmee je samenwerkt van groot belang is. Kun je je verhaal kwijt na een moeilijk gesprek, voel je je gesteund door collega's en leidinggevenden.
Is er ruimte om te delen?

IK heb sinds een paar jaar een baan in een hele andere richting, omdat ik na zo veel jaar toe was aan iets anders en merkte dat ik verzadigd raakte van alle verhalen. Daardoor kon ik niet meer echt luisteren en me inzetten. De sector blijft me echter trekken en bezighouden.

Als je denkt dat dit een leuke baan is waar je goed tot je recht kan komen zou ik zeggen: solliciteer in ieder geval en kijk in de gesprekken hoe je er tegenover staat.
Echter: als je doel is OM BJZ te verbeteren, zou ik iets anders gaan doen. Je kunt je bijdrage leveren en het met de clienten die je toegewezen worden goed doen, en je collega's adviseren en steunen in hun hulpverlening.
Als je het werk van BJZ wilt verbeteren zou ik de politiek in gaan en me richten op de jeugdhulpverlening.....

Welk werk?

incar:"Als je het werk van BJZ wilt verbeteren zou ik de politiek in gaan en me richten op de jeugdhulpverlening....."
Dat lijkt me nou weer niet. BJZ hangt samen van werken met NGO's die hun eigen ding doen. Voogdij-instellingen bijvoorbeeld. De politiek heeft op die instellingen veel minder invloed dan iemand die daar als beleidsmedewerker werkt. Daar kunnen de gewoontes doorbroken worden en de werkwijze fundamenteel veranderd worden. Dat kan niet in de politiek.
Als gewone medewerker, je wordt voogd bijvoorbeeld, heb je weer niet zoveel te vertellen. Je wordt beoordeeld op de vraag of je voldoende doet wat 'iedereen' binnen de firma zo doet. Het beste wat je daar kunt doen is voor die kinderen die je onder je vleugels krijgt ontiegelijk je best doen. Maar ja, die voogden denken allemaal dat ze dat al doen.
Groet,
Miriam Lavell

Dubster

Dubster

06-04-2012 om 13:24

Gaat niet door

Het gaat om een leidinggevende functie.
Ik heb inmiddels ontdekt dat ik niet aan alle harde opleidingseisen voldoe (geen VO) en dat ik dan niet hoef te solliciteren. Het is een harde eis.

In elk geval bedankt voor jullie reacties.

Argumentatie

Ben blij voor je Dubster. Hopelijk vind je een leuke baan waar je beter je vak kunt uitoefenen met minder gedoe.
De argumentatie bij bureau jeugdzorg is helemaal niet duidelijk. Elke medewerker wordt opgejuind in het dossiertje opbouwen. Het van een suggestieve of negatieve mening voorzien van alles wat beweegt uitsluitend om de rechter te bewegen meer gedwongen hulpverlening toe te staan. Als er iets juist mankeert aan bureau jeugdzorg is het dat. Feitelijkheid en argumenten. Zo kan het gebeuren dat de medewerker jou als client garandeert te willen helpen maar die dossiertjes dat is alleen maar vakjargon, zo doen we dat nou eenmaal. Aan zo'n immorele zaak zou ik niet mee willen werken.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.