belastingvrije schenking en erfenis
Mijn vader is een tijdje geleden naar een verpleeghuis gegaan, mijn moeder is overleden. Nu wordt binnenkort het huis verkocht en staat er een aanzienlijk bedrag op een spaarrekening. Mijn broer en ik zijn bewindvoerder en willen de rechter vragen of we vanaf nu jaarlijks onszelf de belastingvrije bedragen mogen schenken, voor onszelf en voor onze kinderen.
Echter, mijn broer heeft 4 kinderen en ik 2. Hij krijgt dan jaarlijks een groter bedrag. Ik vind dat we dit uiteindelijk moeten rechttrekken wanneer mijn vader komt te overlijden, dus dat de bedragen die vanaf nu uitbetaald gaan worden, een voorschot op de erfenis zijn. Hij zal naar verwachting van mening zijn dat deze bedrag los gezien moeten worden van de uiteindelijke erfenis.
Weet iemand wat hierin de regel is? Is die er? Of is het maar wat je afspreekt?
Hier kon het niet
Mijn ouders waren gulle mensen die hun kinderen en kleinkinderen graag wat toestopten. Helaas niet via de bank. Dus toen pa overleed en ma onder bewindvoering stond, was het niet mogelijk dit door te laten gaan. Wel kleine bedragen (50 euro voor een verjaardag), maar veel hoger mocht niet van de rechter. Omdat er geen historie was van schenken, konden wij er ook niet mee beginnen.
Tsjor #61
Vermogen bezitten en daardoor meer moeten betalen aan zorg lijkt mij niet perse verkeerd. Maar, kijk eens een stap eerder. Moet je zorgen dat je dat geld op de rekening houdt?Spaarzaam zijn? Flink geld opzij letten voor later?
Is het geaccepteerd en niet onethisch om de dag te plukken en het geld daaraan op te maken? Of moet er een beetje zuinig worden geleefd en niet gekozen voor 3 x vakantie per jaar terwijl dat financieel en fysiek best kan?
Niet meer
Triva “ Moet het nog méér zijn dan dat? ”
Nee. Het is een bijdrage in de woon- en zorgkosten. Het is niet kostendekkend, zelfs niet als het maximum betaald wordt. Het is geen solidariteitsheffing (waar de een voor de ander betaalt)
Kan wel Tsjor
Als er schenkhistorie is. Je leest wel erg beperkt. Jammer, dat maakt de discussie moeilijk.
Voor je eigen comfort
Teuntje "Is het geaccepteerd en niet onethisch om de dag te plukken en het geld daaraan op te maken? Of moet er een beetje zuinig worden geleefd en niet gekozen voor 3 x vakantie per jaar terwijl dat financieel en fysiek best kan?"
Ik begrijp niet zo goed waar je naar toe wil en begrijp zeker niet het verband tussen dat allemaal wel of niet doen en toch bij moeten dragen aan het verpleeghuis.
Hier probeer je een stereotype van de spaarzame burger neer te zetten die volgens mij geen enkele relatie heeft met de mensen die wat na te laten hebben. Of je moet het hebben over die enkeling die als kluizenaar leeft zonder ook maar een cent uit te geven.
Wat ik in zijn algemeenheid niet begrijp aan verongelijktheid over bijdragen in de zorg is dat er gedaan wordt alsof het om een extra soort belasting gaat. Maar dat is natuurlijk niet zo. Je geeft het uit aan jezelf. Gespaard geld voor later geeft je op zijn best de vrijheid om te kiezen, zelf zorg in te huren als je wilt en niet afhankelijk te zijn van de bedeling van zorg zoals deze er nu is.
Gun je strontvervelende demente schoonmoeder (of vader) van haar eigen geld een betaalde gezelschapsdame, dan is zij blij en jij ook.
Toen mijn man 7 jaar geleden ineens ernstig ziek bleek moest ik alles overnieuw organiseren. Maar wat was ik blij met de potjes die we opzij hadden gezet. We konden stoppen met werken zonder afhankelijk te zijn van een uitkering. Onderzoeken laten doen in het buitenland ongeacht de vraag of de verzekeraar ons wel terug zou betalen. Dure zalfjes voor de door medicijngebruik gevoelig geraakte huid kopen. Net als de allerbeste zachte lederen werkhandschoenen en niet te vergeten die sokken waarvan je een linker en een rechter hebt en die een wereld van verschil maken als je een kwetsbare huid hebt. Huid- en voetverzorging bij de schoonheidsspecialist ipv bij de door de verzekering betaalde pedicure maakt van de behandeling een genot, ipv een onaangenaam moeten op afspraak.
Sinds wij dit meemaken begrijp ik pas echt hoe zestig plussers met kwalen van het een in het ander raken. Een sneeuwbaleffect van kleine dingen die ook zomaar tot pussende beenwonden kunnen leiden.
Je zal maar toch zelf je teennagels knippen (goedkoper) en een ietsiepietsie mis knippen.
Dus ja, zet geld opzij voor je oude dag. Maar reken er vooral op dat je het gebruikt. Voor de meeste mensen zal dat gebruiken zich voordoen buiten een een verpleeghuis. Maar wie dat laatste stukje interne zorg toch nodig heeft, zal daaraan een eigen bijdrage leveren.
Toen mijn schoonmoeder dement werd was er geen inkomensafhankelijke bijdrage. Bejaardenhuizen bestonden nog en de toelating tot een verpleeghuis was een stuk minder ingewikkeld. Gevolg: de erven deden er alles aan om vader of moeder in een verpleeghuis te krijgen. Dat was namelijk een stuk goedkoper dan ze laten wonen en zorg laten ontvangen in hun eigen huis (met aflossingsvrije woekerhypotheek).
Ik ben blij dat die situatie helemaal veranderd is, hoewel ik me wel zorgen maak om mijn ouders. Geld na te laten hebben ze niet, maar hoe zij als het nodig is een plekje in een verpleeghuis zouden kunnen bemachtigen (een waar dan) is een raadsel.
Verbrassen versus spaarzaam
Wat raar dat alleen die twee smaken worden gegeven. Ik ken iemand die zijn hele leven spaarzaam is geweest. Voor zijn kinderen. Dat was hun keuze. Een busreisje naar duitsland was voor hun het maximale. En dan namen ze bij het ontbijt de lunch mee voor 's middags.
Het was voor hun een sport om niks uit te geven. Ze schonken wel enorme bedragen aan hun kinderen.
Maar dat zijn uitzonderingen. Ik ken maar 1 stel die zo leefde.
Mijn schoonmoeder leeft niet zuinig mijn ouders ook niet maar ze hebben allebei vermogen. Mijn schoonmoeder heeft ooit een vrijstaand huis gekocht voor 35000 gulden en hier een aflossingsvrije hypotheek opgezet. Nooit een cent op afgelost maar de woning is nu wel meer dan 4 ton waard. En daar heeft zij niks aangedaan. Behalve de mazzel dat haar huis jaar op jaar in waarde steeg. Idem voor mijn ouders. En die hebben ook nog ergens een vakantiehuisje staan. Schenken daar doen ze beide niet aan. En ik ken heel veel oudere mensen met vermogen. Heel veel
Vrijwel iedereen met een koopwoning. Als ze die woning maar langgeleden gekocht hebben dan is die nu misschien wel 10 keer over de kop gegaan.
Als zij in een verzorgingstehuis zouden komen dan zal er een eigen bijdrage betaald gaan worden. Logisch. Net als erfbelasting
Dat mag iemand oneerlijk vinden maar het geld moet ergens vandaan komen. En nog meer belasting betalen op inkomen is ook niet eerlijk. Of moet de kinderopvang duurder? Of studeren? Zorg is niet gratis.
Mieke
Wat jij zegt klopt maar ergens steekt het mij dat als je zuinig leeft zoals mijn oma deed je gestraft wordt met een hogere eigen bijdrage dan als je wel al je geld uitgegeven hebt ergens vind ik dat die hogere bijdrage ook moet tellen voor iemand die hetzelfde inkomen had en had kunnen sparen.
Maar waarom dees
Daar heeft je oma toch zelf voor gekozen?
Blijkbaar vond zij dat fijn.
Ze had er ook een cruise van kunnen maken naar Antarctica. Dat was ook een keuze geweest.
En hoe zie je d a t dan voor je? Als mensen wel 2 elektrische fietsen gekocht hebben, elk jaar een cruise gemaakt hebben, de kinderen meenamen op vakantie etc. Er is geen spaargeld meer. Geen vermogen want het betreft een huurwoning. Van welk geld moet er dan de eigen bijdrage betaald worden?
Wij hebben zelf ook spaargeld omdat wij dat fijn vinden. Ik ga dat ook niet allemaal uitgeven om te voorkomen dat ..... IK denk dat heel veel mensen zo denken.
En uiteindelijk zit het meeste vermogen in de woningen van mensen en niet op de spaarrekening.
Dat is pas erg
Dees "Wat jij zegt klopt maar ergens steekt het mij dat als je zuinig leeft zoals mijn oma deed je gestraft wordt met een hogere eigen bijdrage "
Iedereen betaalt een eigen bijdrage. De bijdrage is inkomens/vermogens afhankelijk. Maar het is nog helemaal de vraag of jouw oma in een verpleeghuis terecht komt. Als ze dat geld wat ze heeft nu wel aan zichzelf uit gaat geven (om in beweging te blijven, om zichzelf goed te verzorgen, om de goede dingen te eten) dan komt ze waarschijnlijk ook helemaal niet in een verpleeghuis.
Dat zou fijn zijn.
Er zijn nogal wat oudjes die hun vermogen angstvallig onaangebroken laten ten koste van zichzelf, in de veronderstelling na hun dood de kinderen een schenking te doen.
Die belanden in een verpleeghuis met geëscaleerde gezondheidsproblematiek en moeten vervolgens alsnog het geld aanspreken voor meer intensieve zorg.
Kijk, dat is zonde.
Natuurlijk is er geen schenkhistorie
Het verhaal van de topic starter is toch duidelijk? Het geld dat topic starter aan zichzelf wil gaan schenken, gaat komen uit de opbrengst van de verkoop van het huis. Op dit moment is dat geld er niet en zijn er dus geen schenkingen. Dus er is geen schenkhistorie.
Mensen die reageren dat die schenkingen niet mogen, hebben prima gelezen, hoor!
Klopt syboor
Als er voorheen niet geschonken werd zal er nu geen toestemming voor worden gegeven.
Verder deel ik de mening dat je of schenkt aan alleen de kinderen (vooruitlopend op de erfenis). Als je wel schenkt aan de kleinkinderen dan is dat gewoon een schenking. Dat wordt later dan niet weer herverdeeld bij de erfenis.
onze ervaring; ik vind het wel mee vallen
Mijn ouders hebben behoorlijk wat spaargeld en leven zeer zuinig. Mijn vader is dementerend en opgenomen in het verpleeghuis. Eerst heeft hij thuis allerlei zorg gehad. De persoonlijke verzorging kent geen eigen bijdrage en de begeleiding was 18,50 per 4 weken.
Toen hij een wlz indicatie kreeg betaalde hij een stuk meer. Maar daar kwam ook veel zorg voor. Nu hij is opgenomen kost het 460 euro per maand. Ik vind dit echt niet veel hoor. Hij wordt volledig verzorgd daar. Kwalitatief goede zorg. Ze sparen nog steeds honderde euro's per maand. Ik besef dat het anders wordt als mijn moeder ooit opgenomen wordt, dan zal het huis verkocht moeten worden.
Ik heb naar de erfbelasting gekeken. Ik begreep dat iedere kind 125.000 belasting vrij krijgt en daarna circa 20% erfbelasting moet betalen. Ik vind dat ook best meevallen. Inderdaad het geld van die goede zorg moet ergens vandaan komen.
Geld zorgt inderdaad dat je keuzes kunt maken. Toen het met mijn vader mis dreigde te gaan heb ik ook een particulier bedrijf gebeld. Nachtzorg zou 10.000 euro per week koste. De dag erna kon er nachtzorg vanuit de wlz komen.
Dat klopt volgens mij niet
Dat van die erfbelasting. Of is dat onlangs veranderd?
In inderdaad, bij opname in een verpleeghuis, met nog een zelfstandig wonende partner valt die eigen bijdrage best mee.
Was vergelijkbaar met de lage bijdrage die mijn vader het eerste half jaar moest betalen. Na een half jaar zou dit oplopen naar 3000 euro per maand.
Ginny
De eerste 20.000 ongeveer is belastingvrij, daarna betaal je tot ongeveer 125.000 euro 10% daarna is het 20%. Althans dit is voor partner en kinderen. Kleinkinderen betalen 18% tot 125.000 en daarboven 36%.
Vind wel grappig dat gevraagd wordt "klopt dat?". Luiheid siert de mens, 1 blik op de site van de belastingdienst zegt genoeg.
Vlinder
Mijn oma koos voor zuinigheid omdat ze heeft ervaren hoe geld achter de hand hebben in geval van oorlog, crisis en nood erg fijn is. Ze heeft de oorlog meegemaakt en die zuinigheid is daar ontstaan en altijd zo gebleven. En zoals ik al eerder meldde het maken van verre reizen (vaak jaarlijks of vaker) is voor velen uit die generatie een luxe die ze niet of nauwelijks kennen.
De irritatie is vooral dat er bij bezittingen geen rekening gehouden wordt met spullen en alleen met harde cash.
Dan lees je me verkeerd Dees
Ik weet niet beter dan dat het is zoals jij het zegt, maar ik stel dt wat vriendelijker. Was ook geen vraag.
Wat jij zegt klopt ook niet
Partner is voor zover ik weet tot 600.000 euro vrij.
Ja partner is ongeveer 650.000 vrijgesteld.
Maar goed 1 blik op de website van de belastingdienst en het is duidelijk
toch is er wel iets scheefs
Stel bejaarden ouders hebben een koopwoning met een overwaarde van zeg 250.000. Ze hebben twee kinderen. Ze mogen aan beide kinderen eenmalig belastingvrij een ton schenken om (een deel) van hun hypotheek af te lossen. De bejaarden ouders bedenken dat ze best hun laatste jaren in een leuk huurappartement kunnen wonen. Ze verkopen hun huis, schenken beide kinderen een ton om (een deel) van hun hypotheek af te lossen, spenderen een deel van de resterende 50.000 aan inrichting enz van hun huurhuis, doen nog een dure vakantie en daarna is er nog maar weinig vermogen. Geen punt, hebben ze niet nodig, kinderen hebben door die ton om af te lossen het ook een stuk ruimer (plus een ton meer in stenen). Dan moeten die ouders naar een verzorgingstehuis, maar kunnen weinig extra bijdragen, want dat hebben ze simpelweg niet meer.
Nu diezelfde bejaarden ouders. Verkopen hun huis niet. Gaan rechtstreeks van die koopwoning naar een verzorgingstehuis en moeten veel bijdragen ivm hun vermogen door de verkoop van het huis.
Beide situaties zijn denkbaar, legaal én begrijpelijk. Maar het resultaat is toch écht heel anders...
Wanneer wil je beginnen
Bieb63, maar wanneer wil je je dan als overheid gaan bemoeien met de uitgaven van mensen? Ja, er is ongelijkheid en nee, het is niet eerlijk als mensen hun vermogen eerst aan kinderen schenken en vervolgens de gemeenschap op laten draaien voor de zorgkosten. Maar als dat bij leven gebeurt kun je het niet tegenhouden (sinds kort dan, tot 1 ton, vanwege de bankencrisis van 2008). Net als de dure vakantie, het vakantiehuisje in Frankrijk, de dure etentjes, de facelift en spataderverwijderingsingrepen en wat al niet meer.
Misschien moeten we die ton maar terug gaan draaien. De bankencrisis is alweer voorbij, er is weer genoeg werk, de huizenprijzen stijgen er alleen maar door, op basis van lucht, dus wellicht is het goed als we daarmee stoppen. Kinderen mogen een cadeautje krijgen bij leven tot een bepaald maximum. Met eventueel vermogen mogen mensen die ervoor gewerkt hebben doen en laten wat ze willen, de zorgkosten gaan eraf, en als er dan nog iets over is bij de erfenis wordt dat verdeeld.
Ondertussen kun je wel reclame gaan maken: hij/zij leeft zorgkostenvrij, want het vermogen wordt bewaard voor de nodige zorg. Zoiets. En dan een filmpje over zuinige mensen die vervolgens aan rijke kinderen een vermogen schenken, wat die rijke kinderen riant uitgeven, en vervolgens de gemeenschap die de zorg voor de ooit vermogende mensen moet betalen.
Tsjor
Het leven is niet eerlijk
Wie heeft verzonnen dat dat zo zou zijn. Als je vaak kijkt naar mensen die het in jouw beleving slimmer hebben aangepakt, draagt dat niet bij tot je welzijn. Het leven heeft zoveel onvoorziene wendingen. Dat is nu eenmaal zo. Ga je eigen weg, en gun anderen hun andere keuzes.
‘ als je oprecht in de spiegel krijgt, is er niemand met wie je alles ( en dan ook echt alles) zou willen ruilen,’ zei m’n moeder vroeger.
Het voorbeeld van Bieb is niet realistisch
Die 100.000 schenking belastingvrij moet aan voorwaarden voldoen. Bijvoorbeeld mogen kinderen niet ouder dan 40 zijn. Kinderen van bejaarde ouders zijn meestal ouder.
Een leuk huurappartement zonder dat je recht hebt op huurtoeslag is nogal duur. Als ze daar lange tijd in wonen, hebben de ouders een stuk minder te besteden.
De kans dat beide ouders tegelijk in aanmerking komen voor een verzorgingstehuis is klein. Als een van de ouders in het dure appartement blijft wonen, wordt de belasting van de huur nog groter.
Zo hoort het bieb
Bieb “ Nu diezelfde bejaarden ouders. Verkopen hun huis niet. Gaan rechtstreeks van die koopwoning naar een verzorgingstehuis en moeten veel bijdragen ivm hun vermogen door de verkoop van het huis.”
Dit kan helemaal niet.
Als er iemand gaat, dan is dat er maar één. Het gebeurt zelden dat ze beiden tegelijk gaan. En dat levert dus meteen een probleem op: er moet betaald gaan worden vanwege dat vermogen dat in het huis zit, maar in dat huis moet ook gewoond worden, door de achterblijver.
Je kunt ver uit voorzien dat je oud wordt, dat je ziek wordt, dat je de extra kosten niet meer zomaar kunt dragen. Maar hoera, je hebt een huis en als het goed is dan heb je daarvan het meeste afbetaald. Dat is niet voor niks. Het huis is bedoeld als je aanvullend pensioen.
Dus verkoop je je huis ruim op tijd, zoek je een veel kleinere of een huurwoning waardoor je een zak met geld hebt en die zak met geld maak je op. Aan jezelf. Hopelijk buiten het verpleeghuis, maar je hebt niet alles te kiezen.
Wij hebben dit zo gedaan. Door omstandigheden allemaal wat eerder dan je het normaal gesproken zou doen misschien, maar wel met als voordeel dat onze kinderen inderdaad mee konden genieten van de extra opbrengst van ons huis.
Dat verpleeghuis kan in ons geval vrij direct nodig zijn. We zitten in de risicogroep. Ik ben blij dat we voorbereid zijn. We hoeven als dat lot ons treft niet ook nog eens op stel en sprong de woning te verkopen om de verpleging te kunnen betalen.
M Lavel
Zolang er nog 1 persoon van de eigenaren in het huis woont valt het niet onder het vermogen ook als het helemaal afgelost is.
Vermogen zit in box 3, de eigen woning in box 1. Zolang het vermogen vast zit in de stenen van de eigen woning is er niets aan de hand voor berekening eigen bijdragen.
Dat is pas oneerlijk
Kijk, dat is pas oneerlijk.
Iemand die in een enorme zak geld woont maar die niet naar vermogen bijdraagt, iemand met (misschien wel veel minder) geld op de spaarrekening die wel naar vermogen bijdraagt.
Maar het maakt niet uit want in een verpleeghuis wonen kost dan nog steeds geld. Iedereen betaalt een eigen bijdrage. Voor het stel ontstaan dubbele lasten. Als je in je geld woont, dan is betalen lastiger.
Waarom zou je in een zak met geld blijven wonen en je laatste jaren knierterig doorbrengen?
maak gezondheidszorg minder inkomensafhankelijk
dus iedereen betaalt gedurende z'n leven meer.
Vind ik wel een aardig uitgangspunt 
.
gr Angela
Betalen als het kan
Ik snap je formule niet.
Ik denk ook niet dat er iets op te lossen is in die richting. Er zullen altijd mensen zijn die het niet eerlijk vinden, of die (absoluut of in verhouding) meer betalen dan anderen.
De laagste inkomens zijn meer ziek en gaan eerder dood, dus betalen veel langer en krijgen veel minder AOW.
Gezond oud worden is voorbehouden aan hoger opgeleiden die meer verdienen, etc.
Ik ben niet helemaal blij met het principe "eigen broek ophouden" maar ik vind het wel beter om het consequent toe te passen.
Wie in de bijstand belandt moet wel zijn eigen huis opeten (verstrekte bijstand wordt verhypotheekt).
Ik zie niet waarom we de spaarpot die het eigen huis is heel moeten laten in het geval mensen aan het einde van hun leven zorg nodig hebben die ze best zouden kunnen betalen.
Ik vind erfbelasting als fenomeen onzinniger dan mensen naar vermogen bij laten dragen in hun eigen zorg.
Gek genoeg hoeft dat laatste niet (als de achterblijver het eigen huis bewoont), wat dan bijna vanzelfsprekend leidt tot het nalaten van vermogen waarover erfbelasting betaald moet worden.
En dat weer leidt tot allemaal ingewikkelde constructies om dergelijke belasting te vermijden.
Klopt (en Lente)
Ik stel e.e.a. ook niet omdat IK daar een probleem op zich mee heb, maar het is en blijft natuurlijk wel enigszins apart.
En Lente: "Die 100.000 schenking belastingvrij moet aan voorwaarden voldoen. Bijvoorbeeld mogen kinderen niet ouder dan 40 zijn"
Dat is niet waar, die ton, die dan wél aan huis/hypotheek besteed moet worden heeft geen leeftijdsgrens. Ik was toch echt al 50...... toen mijn moeder mij dit schonk.....
Gelukkig weet de belastingdienst het beter.
nou.....
......... dan is er dus iets in die regels veranderd. Wrs omdat de crisis inmiddels voorbij is. Want ik was toen echt wel 50.
Maar goed, dat kan dus nu blijkbaar niet meer als je 40+ bent. Dus nu meer bedoeld voor enigszins starters ipv voor iedereen.