Werk, Recht en Geld Werk, Recht en Geld

Werk, Recht en Geld

Theekopje

Theekopje

25-09-2011 om 19:49

Carriere dochter - onderwijs

Even onder een schuilnaam in verband met privacy. Dit weekend heb ik een gesprek gehad met mijn dochter. Ik had al door dat ze de laatste weken niet lekker in haar vel zat, erg moe was en chagrijnig, maar nu kwam het hoge woord eruit.
Ze heeft Nederlands gestudeerd en ervoor gekozen de onderwijsmaster te doen. Dat is altijd allemaal goed gegaan, ze vond het leuk en dat was wat ze wilde. Ze is nu bijna klaar en als laatste stage heeft ze nu een baan van een paar uurtjes per week. Ze vindt het, naar eigen zeggen, nog steeds leuk, maar wil toch niet meer het onderwijs in, omdat het te veel van haar vraagt en ze, zoals ze zelf zegt, niet voor het onderwijs gemaakt is. Het lesgeven zelf gaat goed en is leuk, maar alle activiteiten eromheen vragen te veel tijd en aandacht van haar. Ze moet aan zoveel denken en is thuis nog heel veel tijd kwijt aan voorbereiden en alles eromheen. Ze geeft op dit moment aan twee klassen les en heeft daarnaast haar opleiding. Dat is nog te doen en als de opleiding straks klaar is zou ze ook wel vier klassen aankunnen, maar dat is nog steeds een heel eind weg van de acht klassen die ze les zou moeten geven bij een fulltime baan.
Fulltime werken zou echt ten koste gaan van haar slaap, humeur enzovoort. Het is nu allemaal al kantjeboord en dan moet je bedenken dat ze er helemaal voor gaat en daarnaast weinig sociale of andere activiteiten inpland (bewust, om zich aan haar baan en opleiding te kunnen wijden). Omdat het financieel geen optie is om straks maar een halve baan aan te nemen (en daar alsnog fulltime mee bezig te zijn), wil ze het elders zoeken.
Ze wil wel gewoon haar opleiding afmaken, is daarvoor ook gemotiveerd, vind dat leuk en gaat haar lukken. Maar daarna wil ze het liefst een 'gewone' baan, waarbij ze op een zeker moment de deur achter zich dicht kan trekken en 's avonds haar rust kan pakken en in het weekend andere dingen kan doen, zonder continue met werk bezig te zijn.
Ze heeft veel moeite met die keuze, want ze is zolang bezig geweest met het onderwijs ingaan en nu het zover is, valt het zo tegen. Ze heeft altijd gehoopt dat ze het tegen de tijd dat het zo ver zou zijn, wel aan zou kunnen, maar nu het zover is blijkt dat dus tegen te vallen.
Ik wist niet goed wat ik tegen haar moest zeggen. Mijn eerste neiging is: kom op, zet je eroverheen, gewoon doen. Maar ik vraag me af of dat de goede reactie is. Ze zegt dat ze als ze fulltime zou lesgeven ze binnen twee weken een burn-out of een serieus slaaptekort zou hebben en dat lijkt me ook niet wenselijk. Ze wil het zelf het liefst 'gewoon werk doen, waarbij ze niet hoeft na te denken', maar daarvoor is ze natuurlijk enorm overgekwalificeerd.
Ze baalt nu enorm, ze had zoveel vertrouwen erin dat ze het wel aan zou kunnen. En ze baalt dat ze niet gewoon een mbo of hbo-opleiding heeft gedaan, waarmee ze nu een gewone, niet al te ingewikkelde baan zou hebben en haar avonden en weekenden gewoon voor zichzelf. Ik weet niet wat ik haar moet adviseren, ik ben helemaal niet thuis in die wereld. Zowel mijn man als ik zijn niet hoog opgeleid en ik heb gewoon geen idee wat ze kan gaan doen. Hebben jullie advies? Op dit moment lijkt niks een optie. Het onderwijs niet. Een 'simpele' baan ook niet, overgekwalificeerd, denkt ze. Of zou dat mee kunnen vallen? Waar zou ze het dan kunnen zoeken? Ze wil zelf het liefst gewoon iets administratiefs of zo. Een andere baan die wel op haar 'niveau' is en aansluit op haar studie? Ze zegt zelf dat ze met Nederlands verder niet zoveel kan. Wie kan me helpen haar advies te geven?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Massi Nissa

Massi Nissa

25-09-2011 om 20:41

Oplossing en hart onder de riem

Is je dochter een beetje creatief? Dan zou ze mee kunnen helpen met het maken van eindexamens bij de Citogroep, of methodes ontwerpen bij een uitgever (nou ja, ontwerpen, mede ophoesten is het meer). Dat is erg leuk werk om 'ernaast' te doen, zeker als je maar een halve baan in het onderwijs wilt draaien. Je hebt dan werk dat naadloos aansluit op je dagelijkse ervaring in de lessen, maar zonder alle onderwijsstress (al heb je wel weer deadlines, natuurlijk).
Daarnaast wil ik toch nog wel iets kwijt, en ik zou het leuk vinden als je dat aan je dochter doorgaf. Heel veel van dat voorbereiden valt op een gegeven moment nagenoeg weg. Na een jaar of (zeg) vijf heb je de materie zo in de vingers dat je slechts een blik in het klassenboek hoeft te werpen om naadloos op de vorige les aan te sluiten. Toetsen heb je dan gekopieerd en wel in je eigen mappen in de kast staan. Alle grammaticale ellende kun je zonder na te denken op tien verschillende manieren uitleggen, visueel duidelijk maken, kinetisch uitbeelden en weet ik wat. Routine (mits je geinteresseerd blijft in je leerlingen en in goede ideeen van anderen) is een godsgeschenk. Zonder die routine zou iedereen na verloop van tijd afhaken. Zeg maar tegen je dochter: je kunt het zeker, een klas of zes (waarom acht? bijna niemand die ik ken werkt helemaal volledig fulltime, en als ze het al doen, hebben ze ook wat uren dat ze niet voor de klas staan - RT, andere nuttige bezigheden. Het salaris is helemaal niet zo slecht, je kunt best van een 80%-baan rondkomen).
Het enige wat vervelend blijft, nooit overgaat en zelfs erger lijkt te worden is de frequentie, de lengte en de hemeltergende zwalkerigheid van de gemiddelde onderwijsvergadering. Oplossing: kijk na tijdens de vergadering / neem je iPhone mee en scan snel alle leuke rubrieken op OO / leer slapen met je ogen open.
Groetjes
Massi

Euh massi

..en je dacht dat vergaderingen in andere branches... ach, laat maar

Theekopje; je dochter kan nog 1000 dingen doen. Ze kan echt nog van alles worden. Je schrijft dat man en jij geen hogere opleiding hebben. Misschien hebben jullie nog een beetje het idee dat een opleiding altijd een beroepsopleiding is. Maar de kennis ontwikkelt zich tegenwoordig zo snel dat je je kennis na een paar jaar kunt weggooien. Andere zaken zijn veeeeel belangrijker. Sociale vaardigheden, wendbaarheid, interesse, uitdrukkingsvaardigheden, planvaardigen, ach joh, te veel om op te noemen. En juist de opleidingen die je dochter gedaan heeft, Nederlands en een onderwijsgraad, die vullen elkaar ook nog eens wonderschoon aan kwa vaardigheden die je er opdoet! Bij sollicaties zijn dus houding en sociale vaardigheden zeker zo belangrijk als kennis en ervaring.

Het gaat echt helemaal goedkomen met je dochter. Ze moet nu even bijkomen, nou ja, eerst die opleiding afmaken. (bedenk me nu dat ze misschien ook gewoon koudwatervrees heeft). En dan rustig gaan rondkijken. Er zijn zo ontzettend veel mensen niet in het onderwijs gaan werken. Die zijn allemaal prima op hun pootjes terecht gekomen. En de optie die Massi aandraagt, combineren met andere taken, plus het enorme effect van routine, da's ook allemaal hartstikke waar. Dus er zijn heus ook wegen dat je dochter wel happy kan worden in het onderwijs.

Super dat ze haar opleiding eerst afmaakt, zal ze altijd profijt van hebben, en dan hop, het beroepsleven in. Komt echt helemaal goed!

Oh, 1 toevoeging nog: je dochter moet een netwerk bouwen, LinkedIn op als ze daar nog niet zit, en heeeel veel met mensen gaan praten. Zowel in het onderwijs als daarbuiten. Gewoon, op onderzoek uit.

Rosase

Rosase

25-09-2011 om 22:27

Mijn zus

Heeft zich door de Pabo heengeworsteld. En heeft daarna nog een paar jaartjes gewerkt en er daarna de brui aan gegeven. Exact om de reden die je nu beschrijft.

We zagen haar ook echt helemaal niet meer. Ze was altijd aan het voorbereiden, nakijken of op een andere manier bezig met werk. En zelfs mijn moeder en ik hielpen haar af en toe wel eens. Heb wat cijfers uitgerekend in die tijd...

En na een tijdje was dus de batterij op. Ze is toen eerst het bankwezen ingegaan(via een uitzendbureau), maar dat beviel haar niet. En daarna is ze overgestapt naar de zorg. En dat bevalt haar zeer goed. Qua salaris heeft ze echter een flinke veer gelaten. Zo'n flinke veer dat ik eigenlijk denk dat als ze parttime was blijven werken in het onderwijs dat ze dan minstens net zo veel zou verdienen. Toch wil ze niet meer terug.
Ik denk echter dat Massi wel gelijk heeft. De vraag is echter of ze het gaat redden tot de tijd dat de routine heeft opgebouwd. Wat bij mijn zus trouwens ook wel speelde is dat ze heel veel invalwerk deed en dus ook niet de kans kreeg om die automatische piloot op te bouwen. En dat ze vaak pas na maanden betaald kreeg...

Wat wel opvallend was, was dat ze best goed in de markt lag met haar diploma. Ze had binnen no-time een andere baan.

mar

mar

26-09-2011 om 10:09

Onderwijs

Zo'n beetje mijn halve schoonfamilie zit in het onderwijs. Mijn nichtje heeft engels gestudeerd en staat nu ook voor de klas. Zij loopt precies tegen hetzelfde aan. Zoveel voorbereiden, zo moe etc. Volgens schoonvader is met name het eerste jaar heel zwaar en kun je daarna steeds meer op de "automatische piloot" werken, in ieder geval qua voorbereiding en lesgeven.
Zou ze toch liever wat anders doen, misschien is het een optie om bij een uitgeverij of vakopleiding te solliciteren als lesstofontwikkelaar. Ze heeft kennis van het onderwijs en lesgeven en HBO-denkniveau. Voor hele specifieke onderwerpen (bv installatietechniek, douanezaken) wordt het schrijven van de lesstof uitbesteed aan experts, maar moet het nog wel in een didactisch verantwoord jasje gegoten worden, wat dan haar taak is.

Ilse

Ilse

26-09-2011 om 22:02

Leraar

Ik heb ooit een lerarenopleiding gedaan, twee jaar voor klas, ik vond het drie keer niks. Maar ik had wel een hbo-opleiding en dat telt. Ik werk nu als leidinggevende bij een bank, dat gaat me goed af, vooral omdat ik oa op school met mensen heb leren omgaan en ik kan nog steeds goed uitleggen!
De bankmaterie leerde ik vanzelf, gewoon in de praktijk. Weet je, als je een bepaalde opleiding hebt afgerond, dan heb je laten zien dat je een bepaald niveau hebt en dat telt. En wat nog belangrijker is: doe datgene wat je hart je ingeeft. Een baan die je niet ziet zitten is heel erg. Liever een leuke baan met misschien een lager salaris waarin je het naar je zin hebt, dan een vetbetaalde baan waar je iedere dag met tegenzin naar toe moet.

Dus ja, opleiding afmaken en dan je hart volgen! Ik ken zo veel mensen die nu werk doen wat absoluut niet lijkt op hetgeen ze ooit op school geleerd hebben, maar die wel 'geslaagd' zijn of hoe je dat dan ook noemt.

Mark Rutte studeerde ooit geschiedenis en is nu premier van Nederland en hij werkte ooit bij Unilever en was daar verantwoordelijk voor opleiding en training. Zie jij de relatie met het vak geschiedenis? Ik niet! Maar hij is wel 'leuk' terecht gekomen!

Eigen ervaring

Ik ben na mijn universitaire studie engels een eenjarige docentenopleiding gestart. Bij de 2e stage ben ik gecrashed, veel teveel... Tja wat? Was echt uren bezig met voorbereiden, veel stress enz. Enorm opgelucht dat ik niet meer hoefde.
Tegelijkerijd had ik echt leuke ideeen enzo en vid ik het nog erg dat het me niet lukte. Nu ik ouder en ietsje wijzer ben, zou ik het missch beyer trekken maar dan nog.. Teveel prikkels in zo'n klas.

Het is dus dubbel maar wat anderen ook zeggen: je dochter kan nog alle kanten op!! Eerst maar afmaken, dat is een topprestatie wat mij betreft!

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Elx

Elx

02-10-2011 om 08:45

Net als autorijden

Beetje gekke vergelijking misschien, maar toen ik leerde autorijden, dacht ik dat ik al die dingen (sturen, gas geven, schakelen, op verkeer letten) ook nooit tegelijk zou kunnen.

Tijdens mijn studie fysiotherapie bestede ik ook uren aan voorbereiding voor een gymnastiek klasje voor ouderen. Net afgestudeerd, deed ik half uurtje voorbereiding en na twee jaar werken, was het 5 minuten voordat de klas begon, of tijdens de klas verzinnen, want je ziet waar die dag behoefte aan is.

Natuurlijk kan t soms teveel zijn voor sommige mensen, maar als pas afgestudeerde heb je die "automatische piloot" zoals bij autorijden nog niet gevonden. Dat komt meestal met ervaring en vaker doen.

En inderdaad, tegenwoordig liggen de banen niet zo vast meer. Ik ben nu doula, maar ben ik nog wel heel blij met mijn opleiding.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Theekopje

Theekopje

02-10-2011 om 17:17

Dank, dank, dank

Dank, dank, dank voor jullie berichtjes. Ze hebben echt heel veel geholpen. Vooral de eerste paar berichtjes die er zondagavond al stonden waren echt een enorm hart onder de riem en hebben haar echt geholpen. Ik heb nu zelf ook wat meer informatie en inhoud om haar er doorheen te slepen.
Massi, dank voor je ideeën en inhoudelijke informatie. Rodebeuk, jouw berichtje over dat de opleiding er niet (meer?) zo toe doet en andere zaken belangrijker zijn, is voor mij inderdaad een enorme eye-opener. Ik moet er eerlijk gezegd nog een beetje aan wennen en kan me er nog niet helemaal een voorstelling bij maken, maar een prettig idee is het zeker. Ook de andere reacties waren heel zinvol, fijn. En goed om te weten dat het ook gewoon zwaar is, niet alleen voor haar, maar blijkbaar voor iedereen.
Ze moet nu nog tot en met januari, dan is ze klaar, dus dat is te overzien. Vanaf nu dus langzaamaan de vacatures in de gaten gaan houden en daarbij de blik dus een beetje verbreden. Ze heeft enerzijds een hele brede interesse (bijvoorbeeld ook met veel plezier een tijd bij een makelaar gewerkt), maar toch ook weer vrij specifieke ideeën over wat ze wel en niet wil. Ik ben heel benieuwd hoe het verder gaat lopen.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.