Eigen bedrijf starten
Mijn man heeft al jaren geen leuk werk. Zijn droom is om bedrijfsfilmpjes te maken,geen opleiding ervoor, maar zichzelf aangeleerd. Nu heeft hij geen contract verlenging gekregen en hoorde we van het UWV dat ze kunnen helpen met het starten v bedrijf en dat je nog 70 procent salaris krijgt 2 jaar lang. Nu we beter uitzoeken blijkt het maar om 40 procent loon te gaan, ik weet niet zeker of dit waar is we gaan het deze week allemaal uitzoeken. Als hij nu gaat starten betekent dit dat we maar 1100 euro salaris hebben van mijn man. Maar ik heb er een hard hoofd in, want hoe kom je nu zo snel aan klanten. Het betekent dat hij per maand meteen al 1000-1500 euro moet verdienen. Ik geloof nooit dat dat gaat lukken.Ik heb ook nog salaris, maar dat gaat al op aan de vaste lasten. Het moet niet zo zijn dat al ons spaargeld eraan gaat. Ik sta er dus negatief in, mijn man heeft als droom dit bedrijf op te starten. Ik heb wel zoiets van nu kan je doen wat je leuk vindt, maar ben bang dat het niet gaat lukken.
Iemand tips of wat vinden jullie ervan?
Ad,
'Fascinerend hoe de vrouw hier blijkbaar toestemming voor moet geven'
Dat is helemaal niet wat ik bedoel.
Als er financiele consequenties voor het hele gezin aan zitten, dan is dat iets wat je samen bespreekt. Dat is volstrekt iets anders dan dat je als vrouw ( of man ) toestemming geeft aan de ander. Ik probeer juist duidelijk te maken dat je in zo'n gesprek ook SAMEN kunt kijken hoe je dit zou kunnen faciliteren in plaats van zeggen dat je het gewoon niet zo'n goed idee vindt.
nevenactiviteiten
Om meer geld te verdienen kan hij ook denken aan nevenactiviteiten: cursussen filmen geven aan jongeren, zich specialiseren in bv begrafenissen, huwelijken, zeker in deze tijd waarbij er minder genodigden kunnen komen.
En wat Annej zegt: denk aan je huwelijkse voorwaarden, niet vergeten.
Elena
"Of denk jij dat vrouwen alleen werken voor de extraatjes?"
Ik vrees inderdaad dat in 2-ouder gezinnen de verantwoordelijkheid voor het gezinsinkomen nog steeds grotendeels bij de man ligt.
Ik heb toch wel eens verteld hoe mijn partner ergens ontslag nam omdat ze het niet leuk meer vond en ik dat achteraf pas hoorde?
Ik schat bovendien dat de heilige zelfontplooiing volgens de feministische ideologie ook nog wel eens een rol zou kunnen spelen. De vrouw moet vrij zijn om een maatschappelijke rol te spelen. Mannen moeten toestemming vragen aan hun vrouw 
Begrijp me goed. Ik ben absoluut voorstander van gelijke verantwoordelijkheid. Maar tegelijkertijd verdien ik wel 4 keer zoveel.
gelijke verantwoordelijkheid
zou ook moeten betekenen dat je haar kunt vertrouwen dat zij jou en het gezin niet tot de bedelstaf zou laten vervallen. Het feit dat je verbolgen bent maakt duidelijk dat jij de macht (en de afhankelijkheid) van geld enorm vindt. Welicht groter dan dat zij dat vindt.
gr Angela
hier
Ik ben intertijd als zelfstandige gestart maar ik had mijn man voor het basisinkomen (niet heel hoog, maar we konden er nét van rondkomen, incl. wat spaargeld) en ik ben gestart. Ik had geen vaste klanten en heb een website gelanceerd met het product dat ik aanbood (en ik had het al rondverspreid bij vrienden en kennissen). Toch was mijn eerste klant iemand die mij gewoon via internet had gevonden en van de een kwam de ander. De klanten die ik heb komen zo eens in de 3 jaar terug, dus ik moet er wel veel hebben en ook steeds nieuwe aanwas.
Ik neem aan dat je man wel zijn grootste concurrenten allemaal bekeken heeft, wat doen zij, wat kan ik ook doen, wie zit er in mijn buurt? En nevenactiviteiten inderdaad. Toch, als je je eerste klanten hebt en het bevalt, steken zij wel weer nieuwe mensen aan met de filmpjes.
Ik had toen niets te verliezen, had 10 jaar ergens gewerkt, en via een reorganisatie ontslag gekregen. Ik had recht op een jaar uitkering. In dat jaar heb ik uiteraard wel gesolliciteerd, maar achter de schermen een plan bedacht om te gaan starten en toen (in dat jaar) het moment klaar was, heb ik mijn uitkeringsinstantie ingelicht en ben eigenlijk meteen gestart en mijn uitkering stopte ook wel direct (weet even niet meer precies hoe dat ging, is alweer een tijd geleden)
Ik heb nooit spijt gehad en ook al is de business teruggelopen en ik echt niet heel erg veel verdien, maar wel genoeg om rond te komen, ben ik toch blij dat ik het gewaagd heb toen.
Dat zal ook afhangen van de branche waarin je zit. Bij ons zijn veel hoogopgeleide vrouwen die een bovenmodaal salaris inbrengen. En hun mannen zijn niet altijd directeur of consultant, maar 'gewoon' docent op een middelbare school. Daar kan de vrouw ook niet zomaar besluiten om een pottenbakkerswinkeltje te openen.
'Ik schat bovendien dat de heilige zelfontplooiing volgens de feministische ideologie nog wel eens een rol zou kunnen spelen. De vrouw moet vrij zijn om een maatschappelijke rol te spelen. Mannen moeten toestemming vragen aan hun vrouw '
Vokgens mij is dat juist niet het gevolg van de feministische ideologie, maar een uitvloeisel van de achtergestelde positie van de vrouw. Die maatschappelijke rollen zijn namelijk vaak onderbetaald (of zelfs ronduit onbetaald), dus daar moet je vooral vrouwen voor inzetten. Die hoeven niet betaald te worden voor wat ze allemaal doen.
Als mannen meer 'maatschappelijke rollen' gaan vervullen, gaan de vergoedingen daarvoor vast omhoog ☺
startersregeling UWV
Je schrijft dat je man al is ingeschreven bij de KvK en al een website en een Facebook-pagina heeft. Dat betekent dat zijn bedrijf formeel al bestaat. Hij komt dan NIET in aanmerking voor de startersregeling van het UWV. Die regeling is alleen voor mensen die nog niet zijn gestart. Als je er wel gebruik van kunt maken, en na dat half jaar besluit toch op zoek te gaan naar een reguliere baan, dan ben je verplicht je bedrijf ook echt te stoppen. Dus je schrijft je dan uit, haalt je website uit de lucht etc.
Cursussen
Kennissen van mij hebben een foto/film opleiding en een didactische achtergrond en kregen hun bedrijf met fotografeerworkshops niet van de grond. Ook de markt voor professionele fotografie of film is heel lastig, normaal al omdat bedrijven altijd wel goede hobbyisten in dienst hebben, en nu hebben ze er gewoon geen geld meer voor.
Maar
Maakte ze ook bedrijfsfilms? Er zijn namelijk niet zoveel editors als fotografen. Fotografie blijkt toch echt wel een stuk lastiger te zijn is mij verteld.
Tegenwoordig heeft iedereen wel een bedrijfsfilm op Social media staan.
juist voor een bedrijfsfilm
zou ik een ervaren persoon inhuren. Dat betekent dus niet jouw echtgenoot. Hij zal dus moeten beginnen met bedrijven of organisaties die weinig geld hebben.
gr Angela
bedrijfsfilm
Nou ja, als Kikki's man mooie bedrijfsfilms maakt dan is dat goede reclame voor hem, ik zou eerder kijken naar eerder gemaakt werk, dan naar iemands diploma's vragen. Tevens moet de prijs een beetje aanstaan, ik kies zelden de allergoedkoopste, want dan denk ik toch ergens in mijn achterhoofd, wat is hiermee aan de hand? Tenzij ik via, via hoor en zie dat het goed werk is.
Dus ja, jammer dat je man niet eerder een dag minder in de week is gaan werken, dan had hij het naast zijn vaste baan kunnen opbouwen.
Klopt.
Voor degene degene die weleens een bedrijfsfilm laten maken, hoe zoeken jullie iemand? Via google? Of worden jullie ook weleens gebeld door mensen die bedrijfsfilms maken of er interesse is?
Kikki
Ik heb eerst lukraak wat gegoogled, ook op woonplaats trouwens, en websites van filmmakers zelf vergeleken. Ik had ook aan collega-organisaties met mooie filmpjes kunnen vragen of ze iemand zouden kunnen aanraden, maar dat bedacht ik pas later. Vervolgens heb ik gekeken naar specialisaties. Bij ons was affiniteit met een bepaalde doelgroep belangrijk. Ik kan me voorstellen dat andere organisaties ook zo hun eigen criteria hebben afgezien van 'goed filmpje kunnen maken'. Daarna heb ik iemand gebeld en een soort intake-gesprek gehouden. Ging meteen perfect, dus het was niet echt een zoektocht.
Ik ben nooit gebeld door een filmmaker, maar ik werk voor een arme stichting dus ze zullen in mij ook niet snel een interessante prospect zien. Maar ik mag dus wel soms een filmpje laten maken.
film
Ik heb jarenlang op een creatieve HBO opleiding gewerkt als docent en heb contact gehouden met de meest veelbelovende studenten, via LinkedIn en Facebook. Toen ik een bedrijfsfilm nodig had heb ik gekeken wie van mijn oudstudenten daar inmiddels ervaring in had. Eén van mijn absolute favorieten bleek er zijn specialisatie van te hebben gemaakt. Hij heeft een filmpje gemaakt dat veel beter was dan ik het zelf in mijn hoofd had. Zo ben ik dus aan mijn film gekomen!
concurrentie
Als ik er even over nadenk, ken ik eigenlijk alleen bedrijfjes waarvan de oprichters jarenlange ervaring (10-20 jaar) hebben als cameraman bij de omroep, een afgeronde hbo kunstopleiding en tig cursussen. Dat is dus wel de concurrentie die hij heeft. Dat moet hij wel weten. Ik neem aan dat hij daar zelf ook onderzoek naar doet.
En dat z'n vrouw hem mooie filmpjes vindt maken zegt helaas niets. Het stikt van de amateurfilmers.
Kan hij niet bij een plaatselijke omroep reportages/items gaan draaien, om ervaring op te doen? Of cursussen volgen (open studio in A'dam), al is het maar om te kijken waar hij staat? Wat ook nog kan is een baan zoeken bij een bedrijf als open studio, om zich verder te ontwikkelen.
Ik weet het niet
Of ervaring altijd zoveel zegt....ik werk al jaren in een creatieve sector, sommige van mijn collega's die al 40 jaar in het vak zitten vind ik nog niet bepaald goed en andere die er net een jaar werken zijn weer geweldig...